De waterpokken is een veel voorkomende kinderziekte die zeer besmettelijk is. De ziekte wordt veroorzaakt door een virus genaamd varicella zoster, dat gewoonlijk een milde en niet levensbedreigende ziekte veroorzaakt. De ziekte kan echter voor sommige mensen ernstig en mogelijk zelfs dodelijk zijn. Als volwassene kunt u te maken krijgen met de zorg voor een kind of een andere volwassene met de waterpokken. Als u de waterpokken of het vaccin echter niet heeft gehad, kunt u de ziekte krijgen. Leer hoe u kunt voorkomen dat u de ziekte krijgt om de kans op langdurige effecten die u zou kunnen ondervinden te verkleinen.
Stappen
Methode 1 van 3: Basisvoorzorgsmaatregelen
Stap 1. Begrijp hoe het waterpokkenvirus zich verspreidt
Het virus is zeer besmettelijk en verspreidt zich in de lucht via deeltjes die afkomstig zijn van de laesies (zweren) op de huid of van de bovenste luchtwegen. U kunt het virus ook krijgen als u de open laesies van een geïnfecteerde persoon aanraakt en vervolgens uw gezicht, neus of mond aanraakt.
- De ziekte duurt 10 tot 21 dagen (gemiddeld 15-16 dagen) na blootstelling om zich te ontwikkelen.
- Als je in nauw contact bent met iemand die waterpokken heeft en je hebt geen immuniteit, dan is er ongeveer 90% kans dat je het krijgt.
- De persoon met het virus is besmettelijk van 1 tot 2 dagen voordat de uitslag op de huid uitbreekt en zal besmettelijk blijven totdat ALLE laesies zijn bedekt. Dit gebeurt meestal ongeveer 5 dagen nadat de uitslag voor het eerst verschijnt.
- Sommige mensen die gevaccineerd worden, kunnen last hebben van doorbraakvaricella, een milde vorm van de waterpokken met uitslag van minder dan 50 laesies en lichte koorts. Deze personen zijn ook besmettelijk. Degenen met doorbraakvaricella zijn echter slechts een derde zo besmettelijk als degenen die niet zijn gevaccineerd.
Stap 2. Draag een masker om uzelf te beschermen tegen druppeloverdracht
Neem voorzorgsmaatregelen bij de zorg voor een persoon met waterpokken om het risico op druppelinfectie te verminderen. Draag een gezichtsmasker om te voorkomen dat er afscheidingen in uw mond en neus komen. Een gezichtsmasker moet altijd worden gedragen voordat u zich in dezelfde kamer met de patiënt bevindt, en elke keer dat u er een draagt, moet een nieuw masker worden gebruikt. Draag handschoenen, een jurk en een veiligheidsbril of een gezichtsmasker als de persoon niest, hoest of veel neusafscheiding produceert. Druppels van een niesbui kunnen tot 200 voet door de lucht reizen, dus het is cruciaal om jezelf te beschermen.
- Het varicella zoster-virus wordt verspreid via druppeltransmissie of door direct contact met de persoon of door voorwerpen of kleding aan te raken die in contact waren met de geïnfecteerde persoon.
- Druppels kunnen afkomstig zijn van niezen, hoesten, spreken, neusafscheidingen en speeksel.
Stap 3. Was uw handen voor en na het aanraken van de patiënt
Zorg ervoor dat u uw handen wast voor en na het aanraken van de patiënt of na enig contact met de voorwerpen, materialen of afscheidingen van de patiënt. Gebruik zeep en warm water om je handen te wassen.
- Schuim uw handen gedurende ten minste 20 seconden met zeep en warm water.
- Zorg ervoor dat je de rug van je handen, tussen je vingers en onder je nagels scrubt.
- Als je een timer voor 20 seconden nodig hebt, neurie dan twee keer "Happy Birthday" voor jezelf.
- Spoel je handen goed af onder warm water en dep ze droog met een schone handdoek of gebruik hete lucht om ze te drogen.
Stap 4. Houd de patiënt in één kamer om te voorkomen dat het virus zich verspreidt
De slaapkamer van de patiënt is vaak de beste kamer. Laat de patiënt indien mogelijk slechts één van de badkamers in huis gebruiken en zorg ervoor dat geen andere persoon in huis die badkamer gebruikt.
Laat de patiënt een masker opzetten wanneer ze de slaapkamer verlaten om naar de badkamer te gaan. Ook niezen of hoesten buiten de kamer kan het virus verspreiden
Stap 5. Gebruik contactvoorzorgsmaatregelen voor extra bescherming
Contactvoorzorgsmaatregelen omvatten het dragen van een toga en handschoenen voor elk fysiek contact met de persoon of andere levenloze voorwerpen die mogelijk contact hebben gehad met de patiënt.
Zorg ervoor dat u een veiligheidsbril, handschoenen en een schort draagt wanneer u de lakens verschoont, de kamer betreedt, de patiënt aanraakt of andere voorwerpen aanraakt
Methode 2 van 3: Vaccinatie tegen waterpokken
Stap 1. Laat je testen op immuniteit als je niet zeker weet of je waterpokken hebt gehad
Als u niet meer weet of u waterpokken heeft gehad of niet, u bent geboren na 1980 en u heeft geen familieleden die het zich kunnen herinneren, dan kan uw arts een bloedtiter bepalen. Dit is een bloedtest die de antistoffen in uw bloed voor het waterpokkenvirus meet.
Als u bent blootgesteld aan waterpokken en de ziekte heeft gehad, ook al was het een zeer mild geval, dan heeft u antistoffen in uw bloed die u beschermen tegen het opnieuw krijgen ervan
Stap 2. Bespreek met uw arts of het vaccin veilig voor u is
Er zijn mensen die vanwege andere medische problemen het vaccin niet zouden moeten hebben om zich tegen waterpokken te beschermen. Bespreek uw medische geschiedenis met uw arts om te bepalen of u het vaccin niet mag krijgen. Over het algemeen mag u het vaccin niet krijgen als u:
- Een allergische reactie hebben gehad op de eerste dosis van het vaccin
- zijn zwanger
- Allergieën hebben voor gelatine of neomycine
- Een ziekte van het immuunsysteem hebben, zoals hiv/aids
- Een hoge dosis steroïden of andere medicijnen heeft gekregen die uw immuunsysteem beïnvloeden
- Ondergaat behandelingen voor kanker met bestraling, medicijnen of chemotherapie
- In de afgelopen 5 maanden een transfusie hebben gehad of bloedproducten hebben gekregen
Stap 3. Vraag naar vaccinatie als je niet immuun bent
Gevaccineerd worden tegen de waterpokken kan u ook beschermen tegen het oplopen van de ziekte. Hoewel het meeste onderzoek is gedaan naar vaccinaties voorafgaand aan blootstelling aan het virus, biedt vaccinatie na blootstelling wel enige effectieve bescherming. Voor de beste resultaten is het echter belangrijk om het vaccin binnen 3-5 dagen na blootstelling aan de ziekte te krijgen.
- Als u de waterpokken niet heeft gehad en ook niet bent ingeënt, overleg dan met uw arts over vaccinatie.
- Sommige mensen die het vaccin krijgen, krijgen een milde vorm van waterpokken met minder blaren dan normaal en vaak helemaal geen koorts. Het vaccin is gemaakt van levende of verzwakte virussen.
- Kinderen krijgen het vaccin op 12-18 maanden en een andere dosis tussen 4 en 6 jaar oud. De meest voorkomende bijwerkingen van het vaccin zijn pijn, roodheid of zwelling op de injectieplaats. Een klein percentage van de kinderen en volwassenen die het vaccin krijgen, zal ook een lichte uitslag krijgen rond de plek waar de injectie is gegeven.
Stap 4. Overweeg om immunoglobuline te nemen als u het vaccin niet kunt nemen
Zelfs als u het waterpokkenvaccin niet kunt krijgen vanwege een gezondheidsprobleem of bezorgdheid, zijn er nog andere opties. Vraag uw arts om een behandeling met varicella-zoster-immunoglobuline als u denkt dat u bent blootgesteld aan waterpokken. Deze behandeling zal uw immuniteit helpen versterken door u de antilichamen te geven die u nodig heeft om het virus te bestrijden.
- Probeer de behandeling met immunoglobuline zo snel mogelijk nadat u bent blootgesteld te krijgen en wacht niet langer dan 10 dagen na de blootstelling. Het zal niet zo goed werken als je te lang wacht.
- U krijgt dit medicijn als een injectie, net als het vaccin.
- Laat het uw arts weten als u ernstige gezondheidsproblemen heeft, zoals een hartaandoening of een voorgeschiedenis van bloedstolsels of een beroerte. Vertel hen ook of u onlangs een vaccin heeft gehad, aangezien deze behandeling de werkzaamheid van sommige vaccins kan verminderen.
Stap 5. Bespreek het gebruik van een antiviraal medicijn als je een hoog risico loopt om erg ziek te worden
Als u bent blootgesteld aan het waterpokkenvirus en uw arts denkt dat u ernstig ziek kunt worden, kunnen zij een medicijn zoals aciclovir of valaciclovir aanbevelen. Deze medicijnen kunnen uw symptomen milder maken en u helpen sneller te herstellen. Vraag naar het nemen van een antiviraal medicijn als u net symptomen van waterpokken begint te vertonen en:
- Je bent ouder dan 12 jaar en niet immuun voor waterpokken
- U heeft een chronisch gezondheidsprobleem, zoals een hartaandoening
- U gebruikt steroïden of salicylaatmedicatie
Methode 3 van 3: Risicofactoren en behandelingsopties
Stap 1. Herken de risico's voor specifieke populaties van mensen die de waterpokken krijgen
Er zijn verschillende populaties van mensen die een hoger risico lopen op het ontwikkelen van significante complicaties die levensbedreigend kunnen zijn. Deze mensen zijn onder meer:
- Pasgeborenen en zuigelingen van wie de moeder de waterpokken of het vaccin niet heeft gehad
- volwassenen
- Zwangere vrouwen die de waterpokken niet hebben gehad
- Mensen van wie het immuunsysteem wordt aangetast door medicijnen
- Mensen die steroïden gebruiken
- Mensen met gezondheidsproblemen die hun immuunsysteem aantasten, zoals kanker of hiv/aids. Mensen met hiv-infecties ontwikkelen soms chronische waterpokken.
Stap 2. Wees je bewust van de mogelijke complicaties die gepaard gaan met ernstige waterpokken
In sommige gevallen kan de waterpokken ernstige complicaties hebben die medische noodinterventies vereisen. Complicaties van varicella-infecties omvatten, maar zijn niet beperkt tot:
- Bacteriële infecties van de huid of weke delen
- Longontsteking
- Bloedvergiftiging (infectie in het bloed)
- Giftige schock syndroom
- Botinfecties
- Septische artritis (gewrichtsinfectie)
- Encefalitis (ontsteking van de hersenen)
- Cerebellaire ataxie (ontsteking van het cerebellum in de hersenen)
- uitdroging
- Gewrichtsinfecties
Stap 3. Bespreek de behandelingsopties met uw arts
Behandelingen voor de waterpokken zijn meestal ondersteunend en worden thuis gedaan. Als u een hoger risico loopt en andere aandoeningen krijgt met de waterpokken, moet u mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen voor de behandeling van de secundaire infectie en ondersteunende therapie. Thuisbehandelingen zullen het individu helpen om comfortabeler te herstellen. Veel voorkomende thuisbehandelingen voor de waterpokken zijn:
- Calaminelotion en colloïdale havermout- of bakpoederbaden om de laesies uit te drogen en de jeuk te verlichten.
- Benedryl, dat kan helpen jeuk en ontsteking te verminderen. Voor volwassenen is de typische dosis 3 maal daags 25-50 mg. Als u een kind behandelt, vraag dan uw arts om een dosis aan te bevelen op basis van het gewicht van het kind.
- Medicijnen zonder aspirine, zoals paracetamol, om koorts te verlichten. Aspirineproducten kunnen soms een ernstige, levensbedreigende reactie veroorzaken bij kinderen en tieners, het syndroom van Reyes, dus geef nooit aspirine of andere medicijnen met salicylzuur aan een kind.
- Antivirale medicijnen voor mensen in een risicogroep die secundaire infecties kunnen ontwikkelen. Die antivirale medicijnen omvatten aciclovir, valaciclovir en famciclovir.
Stap 4. Weet wanneer u medische hulp moet zoeken
Als de persoon thuis wordt behandeld, is het belangrijk om te weten welke situaties onmiddellijke medische aandacht vereisen. Bel uw arts of breng de persoon naar een eerste hulp als de persoon:
- Is ouder dan 12 jaar voor preventieve ondersteunende zorg
- Heeft een verzwakt immuunsysteem
- Is zwanger
- Koorts heeft die langer dan 4 dagen aanhoudt
- Heeft koorts boven 102 ° F (39 ° C)
- Heeft delen van de uitslag die erg rood, warm of zacht worden
- Heeft een gebied dat dikke verkleurde vloeistof lekt
- Heeft moeite om wakker te worden of lijkt verward
- Heeft moeite met lopen
- Heeft een stijve nek
- Heeft vaak braken
- Heeft moeite met ademhalen of hevig hoesten
Tips
- Waterpokken is een veel voorkomende kinderziekte die zeer besmettelijk is en aanzienlijke voorzorgsmaatregelen vereist als u de verspreiding van de ziekte wilt voorkomen.
- Als u een volwassene bent of een verzwakt immuunsysteem heeft, moet u consequent en voorzichtig omgaan met iemand met waterpokken, aangezien de gevolgen gevaarlijk en mogelijk levensbedreigend zijn.
- Houd er rekening mee dat mensen met gordelroos ook waterpokken kunnen verspreiden naar mensen die het nog niet eerder hebben gehad, maar alleen door direct contact. Druppelinfectie is niet mogelijk als u gordelroos heeft. Als je eenmaal waterpokken hebt gehad, kun je jaren of zelfs decennia later gordelroos krijgen.
