Bijna iedereen laat op een bepaald moment in zijn leven zijn bloed afnemen door een gezondheidswerker en laat het analyseren in een laboratorium. De meest uitgevoerde bloedtest is een volledig bloedbeeld (CBC), dat alle verschillende soorten cellen en gevormde elementen in uw bloed meet, zoals rode bloedcellen (RBC), witte bloedcellen (WBC), bloedplaatjes en hemoglobine. Aan de CBC kunnen andere testcomponenten worden toegevoegd, zoals een cholesterolpanel en bloedglucosetest. Om uw gezondheidsparameters zo goed mogelijk te begrijpen en niet volledig te hoeven vertrouwen op de interpretaties van uw arts, is het een goed idee om uw bloedtestresultaten te leren lezen. Zorg ervoor dat u indien nodig terugkeert naar de arts voor vervolgbesprekingen over testresultaten.
Stappen
Deel 1 van 2: De basis-CBC begrijpen
Stap 1. Weet hoe alle bloedonderzoeken worden opgemaakt en gepresenteerd
Alle bloedtesten, inclusief de CBC en andere panels en tests, moeten bepaalde basiselementen bevatten, waaronder: uw naam en gezondheids-ID, datum waarop de test is voltooid en afgedrukt, namen van de test(s), laboratorium en arts die de test heeft besteld, werkelijke testresultaten, normaal bereik voor resultaten, gemarkeerde abnormale resultaten en natuurlijk veel afkortingen en meeteenheden. Voor mensen die niet in de gezondheidszorg werken, kan elke bloedtest er intimiderend en verwarrend uitzien, maar neem de tijd en identificeer al deze basiselementen en hoe ze zijn gerangschikt tussen koppen en binnen verticale kolommen.
- Als u eenmaal bekend bent met hoe bloedonderzoeken worden gepresenteerd, kunt u snel de pagina scannen voor de gemarkeerde abnormale resultaten (indien aanwezig), die worden aangeduid als "L" voor te laag of "H" voor te hoog.
- U hoeft de normale bereiken van een gemeten component niet te onthouden, omdat deze altijd als handige referentie naast uw testresultaten worden afgedrukt.
Stap 2. Maak onderscheid tussen bloedcellen en wat afwijkende resultaten kunnen aangeven
Zoals hierboven vermeld, zijn de belangrijkste cellen van uw bloed rode en witte bloedcellen. Rode bloedcellen bevatten hemoglobine, dat zuurstof naar alle weefsels van het lichaam transporteert. WBC's maken deel uit van het immuunsysteem en helpen pathogene micro-organismen zoals virussen, bacteriën en parasieten te vernietigen. Een laag aantal rode bloedcellen kan wijzen op bloedarmoede (waardoor er niet genoeg zuurstof naar de weefsels komt), hoewel te veel rode bloedcellen (erythrocytose genoemd) kunnen wijzen op beenmergziekte. Een laag WBC-aantal (leukopenie genoemd) kan ook wijzen op een beenmergprobleem of een bijwerking van het nemen van medicijnen, met name chemotherapie. Aan de andere kant betekent een hoog aantal leukocyten (leukocytose genoemd) meestal dat uw lichaam een infectie aan het bestrijden is. Sommige medicijnen, vooral steroïden, kunnen ook het aantal leukocyten verhogen.
- Normale RBC-bereiken zijn verschillend tussen mannen en vrouwen. Mannen hebben doorgaans 20-25% meer rode bloedcellen omdat ze meestal groter zijn en meer spierweefsel hebben, wat meer zuurstof nodig heeft.
- Hematocriet (het percentage van uw bloed dat bestaat uit rode bloedcellen) en het gemiddelde corpusculaire volume (gemiddeld volume van rode bloedcellen) zijn twee manieren om rode bloedcellen te meten en beide waarden zijn normaal gesproken hoger bij mannen vanwege hun hogere zuurstofbehoefte.
Stap 3. Realiseer de functies van andere basiselementen in het bloed
Twee andere componenten in het bloed die in een CBC worden genoemd, zijn bloedplaatjes en hemoglobine. Zoals hierboven vermeld, is hemoglobine een op ijzer gebaseerd molecuul dat zuurstof vastgrijpt terwijl het bloed door de longen circuleert, terwijl bloedplaatjes deel uitmaken van het bloedstollingssysteem van het lichaam en overmatig bloeden door verwondingen helpen voorkomen. Onvoldoende hemoglobine (door ijzertekort of beenmergziekte) leidt tot bloedarmoede, terwijl een laag aantal bloedplaatjes (trombocytopenie genoemd) het gevolg kan zijn van langdurige externe of interne bloedingen door een traumatisch letsel of andere medische aandoeningen. Aan de andere kant suggereert een hoog aantal bloedplaatjes (trombocytose genoemd) een beenmergprobleem of ernstige ontsteking.
- Niveaus van zowel RBC's als hemoglobine zijn verbonden omdat hemoglobine in RBC's wordt gedragen, hoewel het mogelijk is om misvormde RBC's te hebben zonder hemoglobine (sikkelcelanemie genoemd).
- Veel verbindingen "verdunnen" het bloed, wat betekent dat ze de plakkerigheid van bloedplaatjes remmen en bloedstolling voorkomen. Veel voorkomende bloedverdunners zijn: alcohol, veel soorten medicijnen (ibuprofen, aspirine, heparine), knoflook en peterselie.
- Een CBC omvat ook niveaus van eosinofielen (Eos), polymorfonucleaire leukocyten (PMN), gemiddeld corpusculair hemoglobine (MCH), gemiddeld corpusculair volume (MCV) en gemiddelde celhemoglobineconcentratie (MCHC).
Deel 2 van 2: Andere profielen en tests begrijpen
Stap 1. Begrijp wat lipidenprofielen zijn
Lipidenprofielen zijn specifiekere bloedonderzoeken die nuttig zijn om uw risico op hart- en vaatziekten, zoals atherosclerose, hartaanval en beroerte, te bepalen. Artsen beoordelen de resultaten van een lipidenprofiel voordat ze bepalen of cholesterolverlagende medicijnen nodig zijn. Een lipidenprofiel omvat doorgaans totaal cholesterol (inclusief alle lipoproteïnen in uw bloed), lipoproteïne-cholesterol met hoge dichtheid (de "goede" soort), lipoproteïne-cholesterol met lage dichtheid (de "slechte" soort) en triglyceriden, dit zijn vetten die gewoonlijk worden opgeslagen. in vetcellen. In wezen wilt u dat uw totale cholesterol lager is dan 200 mg/dL en een gunstige HDL tot LDL-verhouding (benadert 1:2) om het risico op hart- en vaatziekten te verminderen.
- HDL verwijdert overtollig cholesterol uit het bloed en voert het naar de lever voor recycling. Gewenste niveaus zijn boven 50 mg/dL (idealiter boven 60 mg/dL). Uw HDL-niveau is de enige die u hoog wilt hebben bij dit type bloedtest.
- LDL zet overtollig cholesterol af in het bloedvat als reactie op letsel en ontsteking, wat atherosclerose (verstopte slagaders) kan veroorzaken. Gewenste niveaus zijn minder dan 130 mg/dL (idealiter minder dan 100 mg/dL).
Stap 2. Herken de implicaties van een bloedsuikertest
Een bloedsuikertest meet de hoeveelheid glucose die in uw bloed circuleert, meestal na minimaal 8 uur vasten. Deze test wordt meestal besteld als er een vermoeden is van diabetes (type 1 of 2, of zwangerschap). Diabetes treedt op wanneer de alvleesklier niet genoeg insulinehormoon aanmaakt (dat glucose uit het bloed haalt) en/of de cellen van het lichaam niet toestaan dat insuline de glucose normaal afgeeft. Als zodanig hebben mensen met diabetes een chronisch hoge bloedglucose (hyperglykemie genoemd), die wordt beschouwd als meer dan 125 mg/dL.
- Mensen met een ernstig risico op diabetes (vaak geclassificeerd als "prediabetisch") hebben doorgaans bloedglucosewaarden tussen 100-125 mg/dL.
- Andere oorzaken van hoge bloedglucose zijn: ernstige stress, chronische nierziekte, hyperthyreoïdie en een ontstoken of kankergezwel alvleesklier.
- Onvoldoende bloedglucose (minder dan 70 mg/dL) wordt hypoglykemie genoemd en is kenmerkend voor te veel insulinemedicatie, alcoholisme en orgaanfalen (lever, nieren, hart).
Stap 3. Leer wat het CMP is
Een CMP is een uitgebreid metabool panel dat tal van andere bestanddelen in uw bloed meet, zoals elektrolyten (geladen elementen, meestal minerale zouten), andere mineralen, eiwitten, creatinine, leverenzymen en glucose. Het is bevolen om de algehele gezondheid van een persoon te bepalen, maar ook om specifiek de status van hun nieren, lever, pancreas, elektrolytniveaus (nodig voor normale zenuwgeleiding en spiercontractie) en zuur / base-balans te controleren. De CMP wordt meestal samen met een CBC besteld als onderdeel van een bloedonderzoek voor een medisch onderzoek of jaarlijks lichamelijk onderzoek.
- Natrium is een elektrolyt dat nodig is om het vochtgehalte in het lichaam te reguleren en de zenuwen en spieren goed te laten werken, maar te veel kan leiden tot hypertensie (hoge bloeddruk) en het risico op een hartaanval vergroten. Normale niveaus liggen tussen 136-144 mEq/L. Andere elektrolyten, zoals kalium, kunnen in deze rubriek worden opgenomen.
- Leverenzymen (ALAT en AST) worden verhoogd in het bloed als gevolg van leverbeschadiging of -ontsteking - vaak het gevolg van te veel alcohol en/of drugs (op recept, vrij verkrijgbaar en ongeoorloofd), of van een infectie zoals hepatitis. Bilirubine, albumine en totaal eiwit kunnen in deze rubriek worden opgenomen.
- Als uw bloedureumstikstof (BUN) en creatininespiegels te hoog zijn, wijst dat waarschijnlijk op problemen met uw nieren. BUN moet tussen 7-29 mg/dL liggen, terwijl creatinine tussen 0,8-1,4 mg/dL moet liggen.
- Andere elementen in een CMP zijn albumine, chloride, kalium, calcium, totaal eiwit en bilirubine. Lage of hoge niveaus van deze elementen kunnen wijzen op de aanwezigheid van een ziekte.
Tips
- Onthoud dat er veel factoren zijn die de resultaten van bloedonderzoek kunnen vertekenen (hogere leeftijd, geslacht, stressniveaus, hoogte / klimaat van waar je woont), dus trek geen conclusies totdat je de kans hebt gehad om te praten met uw arts.
- Je kunt alle meeteenheden leren als je wilt, maar het is niet nodig omdat het getal zelf in vergelijking met het normale bereik het belangrijkste is.
