Sarcoom is een vorm van kanker die de zachte weefsels van het lichaam aantast. Sarcomen kunnen moeilijk te diagnosticeren zijn, omdat de tumoren aanvankelijk niet pijnlijk zijn en aanzienlijk kunnen groeien voordat ze worden ontdekt of gediagnosticeerd. Deze aandoening moet worden gediagnosticeerd door een arts met behulp van beeldvormingstechnologie (zoals röntgenfoto's) en biopsie (het verwijderen en analyseren van weefsel). Het vooruitzicht op sarcoom kan behoorlijk eng zijn, maar gelukkig is deze aandoening zeldzaam, te behandelen en soms te genezen.
Stappen
Deel 1 van 4: Symptomen van sarcoom herkennen
Stap 1. Controleer op nieuwe of onverklaarbare knobbeltjes op uw lichaam
Een knobbel kan een cyste (goedaardig) of een tumor (kanker) zijn. Zelfs als de knobbel klein is en niet pijnlijk aanvoelt als erop wordt gedrukt, kan het kanker zijn. Ga naar je huisarts en laat ernaar kijken. Raadpleeg onmiddellijk uw arts als de knobbel zich bevindt:
- Binnen een spier.
- In je buik.
- In uw mond, neus of keel.
- In je anus.
Stap 2. Let op een knobbel die groter is geworden
Als een bestaande knobbel merkbaar groter is geworden of pijn begint te veroorzaken, maak dan een afspraak met uw arts. De knobbel kan nog steeds goedaardig zijn, maar het is belangrijk om deze te laten onderzoeken. Meer dan 50% van de sarcomen komt voor in de armen en benen, dus de kans is groot dat u op deze locaties een groeiende tumor aantreft.
Als u in het verleden een knobbel heeft laten verwijderen en deze is teruggekomen, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts
Stap 3. Besteed aandacht aan terugkerende buikpijn
Omdat wekedelentumoren blijven groeien en in het omliggende weefsel in uw buik drukken, kunnen ze pijnlijke druk uitoefenen op omliggende organen. Neem contact op met uw arts als u buikpijn of andere spijsverteringsproblemen ervaart die niet gemakkelijk beter worden of die na verloop van tijd erger worden. Andere abdominale symptomen zijn onder meer:
- Vol gevoel.
- Misselijkheid, braken of diarree.
- Maagzuur.
- Bloed in uw ontlasting of braaksel, of zwarte ontlasting.
- Darmobstructie.
Stap 4. Meld ongebruikelijke laesies en huidreacties
Paarse, rode of bruine laesies op het lichaam of andere vreemde huidreacties kunnen een teken zijn van een type sarcoom dat Kaposi-sarcoom wordt genoemd. Noteer eventuele uitslag of bultjes en laat deze aan uw arts zien. Andere tekenen van Kaposi-sarcoom zijn onder meer:
- Ophoping van vocht in uw ledematen.
- Knobbels in uw neus, keel of mond.
- Moeite met ademhalen.
Deel 2 van 4: Praten met uw arts
Stap 1. Vertel uw arts over uw genetica en blootstelling aan chemicaliën/straling
Beide factoren kunnen tot het sarcoom hebben geleid. Als uw ouders een voorgeschiedenis hebben van bepaalde genetische syndromen, loopt u mogelijk een verhoogd risico op sarcoom. Bijkomende risicofactoren voor sarcoom zijn blootstelling aan chemische stoffen (zoals herbiciden, arseen en dioxine) en eerdere blootstelling aan straling.
Genetische syndromen met mogelijke links naar sarcoom zijn onder meer: erfelijk retinoblastoom, Li-Fraumeni-syndroom, familiale adenomateuze polyposis, neurofibromatose, tubereuze sclerose en Werner-syndroom
Stap 2. Bezoek medisch specialisten waar uw arts u naar doorverwijst
Sarcomen zijn moeilijk te diagnosticeren en uw huisarts heeft er misschien niet veel ervaring mee. Uw arts zal u waarschijnlijk doorverwijzen naar een oncoloog (een kankerspecialist). Deze arts kan u op zijn beurt doorverwijzen naar nog meer gespecialiseerde oncologen, waaronder:
- Een radiotherapeut-oncoloog.
- Een medisch oncoloog.
- Een oncologisch chirurg.
Stap 3. Vraag uw arts om röntgenfoto's te maken voor andere tests
De eerste stap bij het diagnosticeren van sarcoom is meestal een röntgenfoto. Dit is snel en pijnloos. Het houdt in dat je even stilstaat onder een röntgenapparaat. Met de röntgenfoto kunnen artsen een beeld krijgen van het binnenste van uw lichaam, om te meten of en waar de kanker zich heeft verspreid.
- De röntgenfoto kan worden gemaakt in de spreekkamer. Het is onwaarschijnlijk dat u voor de procedure naar een ziekenhuis moet.
- Extra thoraxfoto's kunnen later worden gemaakt om te controleren of het sarcoom zich naar de longen heeft verspreid.
Deel 3 van 4: Diagnostische tests ondergaan
Stap 1. Onderga een CT-scan
Met een computertomografiescan (of CT-scan) kunnen artsen uw buik en longen beter bekijken. De CT-scan werkt vergelijkbaar met een röntgenfoto, alleen in plaats van 1 foto per keer te maken, neemt de CT-scan er veel. Deze procedure duurt enkele minuten, terwijl u in een donutvormige machine ligt. Mogelijk wordt u gevraagd om voorafgaand aan de scan een vloeistof genaamd "oraal contrast" te drinken, zodat de arts uw darmen duidelijker kan zien.
- CT-scans zijn volledig pijnloos, hoewel sommige mensen angstig kunnen worden in de machine.
- Mogelijk krijgt u een infuus met een contrastkleurstof om uw cardiovasculaire systeem beter te schetsen.
Stap 2. Laat een MRI maken om details over een tumor te leren
Een MRI kan worden gebruikt om de locatie, grootte en vorm van een tumor te onderscheiden, evenals het type weefsel dat is aangetast. Een MRI is vergelijkbaar met een CT-scan, maar kan tussen de 15 en 90 minuten duren.
- De MRI is pijnloos, maar als u gedurende een langere periode stil in de machine blijft liggen, kan dit bij sommige mensen enige angst veroorzaken.
- Uw arts kan u toestaan om tijdens de scan een koptelefoon, een kussen en deken of andere geruststellende voorwerpen te gebruiken.
Stap 3. Laat een echo maken om onderscheid te maken tussen een cyste en een tumor
Een echografie is een snelle en pijnloze procedure waarbij geen straling nodig is. Uw huid wordt gesmeerd met gel en vervolgens wordt een kleine transducer over het oppervlak van uw lichaam verplaatst.
- Een echografie kan uw arts vertellen of de knobbel is gevuld met een vloeistof (een goedaardige cyste) of dat deze vast is (een tumor).
- Voorafgaand aan een biopsie wordt vaak een echo gemaakt.
Stap 4. Onderga positronemissietomografie
Voor deze procedure wordt u geïnjecteerd met radioactieve glucose. Deze stof laat artsen zien waar kankercellen zich in je lichaam bevinden. Als de kanker zich heeft verspreid, zullen de resultaten van de positronemissietomografie artsen ook laten zien waar het sarcoom naartoe is verplaatst.
- Afgezien van een kleine naaldprik is deze procedure niet pijnlijk.
- Dit wordt vaak gedaan in combinatie met een CT-scan.
Stap 5. Ontvang een kernnaaldbiopsie als slechts een klein monster nodig is
Een kernnaaldbiopsie omvat het inbrengen van een naald die een klein beetje van het aangetaste weefsel naar buiten trekt. Deze procedure wordt als "matig invasief" beschouwd en zal een beetje pijn veroorzaken. Uw arts zal u hierbij een plaatselijke verdoving geven.
- Een biopsie is nodig voor uw arts om een definitieve diagnose van sarcoom te stellen.
- Deze procedure kan worden uitgevoerd op het kantoor van uw arts of in het plaatselijke ziekenhuis.
Stap 6. Onderga een chirurgische biopsie
Bij een chirurgische biopsie zullen artsen een monster van het kwaadaardige weefsel verwijderen of proberen de tumor helemaal te verwijderen. U wordt voor de ingreep onder algehele narcose gebracht en het kan zijn dat u een nacht in het ziekenhuis moet blijven. Het gebied waar de biopsie wordt uitgevoerd, kan pijnlijk zijn nadat u wakker bent geworden.
- Bespreek de details van de procedure met uw arts voorafgaand aan uw biopsie.
- Volg alle pre-operatieve richtlijnen van uw arts, zoals afzien van voedsel of bepaalde medicijnen.
Stap 7. Laat uw biopsiemonster analyseren door een patholoog
Een patholoog, een arts die is opgeleid in het analyseren van lichaamsweefsels, zal uw weefselmonster zorgvuldig onderzoeken op tekenen van kanker. De patholoog kan mogelijk ook bepalen welk type kanker het is en of het al dan niet agressief is.
Wekedelensarcoom kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Vraag om uw weefselmonsters te laten controleren door een patholoog met gespecialiseerde sarcoomervaring
Deel 4 van 4: Sarcoom behandelen
Stap 1. Werk samen met uw arts om een behandelplan op te stellen
Er zijn veel verschillende soorten sarcoom en veel factoren waarmee u rekening moet houden bij het bepalen van een behandelplan. Uw arts zal u helpen de beste manier van handelen te bepalen. Enkele factoren die van invloed zijn op het type behandeling dat u krijgt, zijn:
- Het type wekedelensarcoom.
- De grootte, de graad en het stadium van eventuele tumoren.
- De snelheid waarmee de kankercellen groeien.
- De locatie van de tumor in het lichaam.
- Of de tumor al dan niet door een operatie kan worden verwijderd.
- Je leeftijd.
- Uw algemene gezondheid.
- Of dit een terugkerende kanker is.
Stap 2. Laat de tumor zo snel mogelijk verwijderen
Als de tumor zich op een locatie bevindt waar deze kan worden verwijderd en als de kanker zich niet in een laat stadium bevindt, is een operatie een effectieve behandelingsoptie. Een chirurg zal de kanker verwijderen, evenals een deel van het gezonde weefsel eromheen. De exacte aard van deze kankerverwijderingsoperatie kan sterk variëren, afhankelijk van de locatie, de grootte en het soort tumor dat wordt verwijderd.
- Een operatie om kanker te verwijderen zal waarschijnlijk een algemene verdoving (in slaap vallen) met zich meebrengen, wat betekent dat u niets zult voelen.
- U blijft waarschijnlijk 1 nacht in het ziekenhuis.
Stap 3. Bestralingstherapie ondergaan in combinatie met een operatie
Bestralingstherapie maakt gebruik van krachtige energiestralen om kanker te bestrijden. Dit wordt meestal gedaan als een extra maatregel samen met een operatie om kanker te verwijderen. Bestralingstherapie is niet pijnlijk, maar heeft wel enkele bijwerkingen. Deze omvatten: misselijkheid, braken of diarree; pijn bij het slikken; en huidreacties. Straling kan worden gedaan:
- Voorafgaand aan de operatie om de grootte van de tumor te verminderen.
- Tijdens de operatie, waardoor een grotere hoeveelheid straling het kankergebied kan bereiken.
- Post-operatie om overlevende kankercellen uit te stralen.
Stap 4. Ontvang chemotherapie als uw sarcoom zich heeft verspreid
Chemotherapie is een vorm van kankerbehandeling die kankercellen vernietigt door de toepassing van chemicaliën. Chemochemicaliën worden soms oraal (via pil) en soms intraveneus toegediend. Chemotherapie kan over een periode van weken of maanden worden toegediend.
- Bepaalde sarcomen reageren beter op chemotherapie dan andere sarcomen. Chemotherapie werkt bijvoorbeeld effectief bij de behandeling van rabdomyosarcoom.
- Chemotherapie is niet pijnlijk, maar heeft wel bijwerkingen, zoals misselijkheid, braken, haaruitval, verlies van eetlust en vermoeidheid.
Stap 5. Experimenteer met gerichte medicamenteuze behandeling voor uw sarcoom
Bepaalde wekedelensarcomen kunnen effectief worden behandeld met medicijnen. Gerichte medicamenteuze behandelingen "aanvallen" de kanker op dezelfde manier als chemotherapie, maar ze zijn niet zo giftig.
- Gerichte medicijnen zijn bijvoorbeeld nuttig geweest bij de behandeling van gastro-intestinale stromale tumoren (GIST's).
- Er zijn tal van verschillende medicijnen voor gerichte therapie en ze hebben allemaal verschillende bijwerkingen. Enkele van deze bijwerkingen zijn: misselijkheid en braken, zwakte in handen en voeten, hoofdpijn, haaruitval, problemen met genezing, spierpijn, huiduitslag en leverproblemen.
