3 manieren om exocriene pancreasinsufficiëntie te diagnosticeren

Inhoudsopgave:

3 manieren om exocriene pancreasinsufficiëntie te diagnosticeren
3 manieren om exocriene pancreasinsufficiëntie te diagnosticeren

Video: 3 manieren om exocriene pancreasinsufficiëntie te diagnosticeren

Video: 3 manieren om exocriene pancreasinsufficiëntie te diagnosticeren
Video: How is exocrine pancreatic insufficiency (EPI) diagnosed? 2024, Maart
Anonim

Exocriene pancreasinsufficiëntie is een aandoening van het spijsverteringskanaal. Een gezonde volwassen alvleesklier produceert dagelijks ongeveer 1,5 liter (51 fluid ounce) enzymrijke vloeistoffen. Deze vloeistoffen helpen uw spijsverteringskanaal eiwitten, vetten en zetmeel af te breken. Wanneer iemand een exocriene pancreasinsufficiëntie heeft, worden deze spijsverteringsvloeistoffen niet in voldoende hoeveelheden geproduceerd, wat resulteert in ongemak, onvoldoende spijsvertering en uiteindelijk gewichtsverlies. Om een exocriene pancreasinsufficiëntie te diagnosticeren, moet u nauw samenwerken met uw arts en een reeks bloed- en ontlastingstests ondergaan.

Stappen

Methode 1 van 3: Kijken naar symptomen van EPI

Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 1
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 1

Stap 1. Let op buikkrampen

Pijnlijke buikkrampen zijn een veelvoorkomend symptoom van EPI en kunnen een teken zijn dat uw lichaam geen goede spijsverteringsenzymen aanmaakt of voedingsstoffen niet goed opneemt. Als u chronische buikpijn ervaart, maak dan een afspraak met uw arts en informeer naar EPI.

  • EPI wordt met name geassocieerd met epigastrische buikpijn, dat is pijn in de bovenbuik tussen uw borstbeen (borstbeen) en navel. Deze pijn kan uitstralen naar uw rug.
  • EPI is vaak moeilijk te diagnosticeren, omdat de symptomen, waaronder buikkrampen, worden gedeeld door verschillende andere buik- en spijsverteringsstoornissen, waaronder het prikkelbare darm syndroom, darmontsteking, galblaasaandoeningen en maagzweren.
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 2
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 2

Stap 2. Pas op voor gewichtsverlies of een onvermogen om aan te komen

Aangezien EPI gezonde spijsverteringsenzymen in uw lichaam vermindert en het vermogen van uw lichaam om gezonde vetten en vitamines uit voedsel te verteren en op te nemen vermindert, is het gebruikelijk dat personen met EPI gewicht verliezen, soms in een snel tempo. Als een ander neveneffect van onvoldoende spijsvertering, kunnen personen met EPI frequente vermoeidheid of vermoeidheid ervaren.

Onvermogen om aan te komen is een veel voorkomend symptoom van EPI bij kinderen. Aangezien kinderen in het begin relatief weinig wegen, moet een onvermogen om aan te komen serieus worden genomen wanneer het voor het eerst wordt opgemerkt

Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 3
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 3

Stap 3. Houd uw ontlasting in de gaten

Omdat EPI een aandoening is van het spijsverteringsstelsel, kan het een significante invloed hebben op de frequentie en consistentie van ontlasting. Bijna alle personen met EPI lijden aan diarree, wat in het geval van EPI bekend staat als 'steatohhrea'. Deze ontlasting wordt gekenmerkt als vettig, volumineus, bleek, waterig en stinkt erg.

  • Steatohhrea bevat meer vetten dan gezonde ontlasting, omdat EPI voorkomt dat het lichaam alle vetten die normaal in de bloedbaan zouden worden opgenomen, volledig kan verteren. Deze aandoening brengt een groot risico met zich mee om belangrijke in vet oplosbare vitamines te verliezen, zoals vitamine A, D, E en K, en kan leiden tot vitaminetekorten.
  • De ontlasting kan olieachtige druppels bevatten en kan naar het wateroppervlak in de toiletpot drijven, waardoor het soms moeilijk is om door te spoelen.

Methode 2 van 3: Bloed en ontlasting testen om EPI te diagnosticeren

Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 4
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 4

Stap 1. Vraag uw arts naar bloedonderzoek

Bloedonderzoek is een gebruikelijke eerste stap bij het testen op EPI, hoewel de resultaten van bloedonderzoek alleen problemen kunnen bevestigen die symptomatisch zijn voor EPI; resultaten van bloedonderzoek alleen kunnen niet worden gebruikt om EPI volledig te diagnosticeren. Wanneer uw bloed naar een laboratorium wordt gestuurd, wordt het aantal rode bloedcellen bepaald, aangezien bloedarmoede (laag aantal rode bloedcellen) een veelvoorkomende aandoening is bij patiënten die lijden aan EPI.

Het laboratoriumonderzoek zal ook uw bloed testen op een ongewoon hoge aanwezigheid van voedingsstoffen die normaal gesproken zouden worden opgenomen door een lichaam dat gezonde niveaus van pancreasenzymen produceert. Deze voedingsstoffen omvatten ijzer, vitamine B12 en foliumzuur

Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 5
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 5

Stap 2. Geef een ontlastingsmonster voor een fecale elastasetest

Aangezien het spijsverteringskanaal het lichaamssysteem is dat het meest wordt beïnvloed door EPI, is het evalueren van een ontlastingsmonster een effectieve manier om de spijsvertering van een lichaam te meten. Voor een elastasetest moet u uw arts een enkel vast ontlastingsmonster geven, dat naar een laboratorium wordt gestuurd en wordt beoordeeld op een enzym dat bekend staat als 'elastase'.

Dit enzym speelt een belangrijke rol bij het afbreken van voedsel tijdens het spijsverteringsproces. Personen met EPI hebben de neiging om ongewoon lage niveaus van elastase te hebben

Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 6
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 6

Stap 3. Geef een ontlastingsmonster voor een 3-daagse fecale test

Naast (of in plaats van) het ontlastingsmonster voor de elastasetest, kan uw arts u vragen om een ontlastingsmonster te verstrekken voor een 3-daagse fecale test. Om het vereiste monster te produceren, moet u gedurende een periode van 3 dagen monsters van uw ontlasting verzamelen en deze aan uw arts bezorgen. Net als bij een fecale elastase-test, wordt ook een 3-daagse test naar een laboratorium gestuurd, waar de hoeveelheid vet die de ontlasting bevat, wordt getest.

Overmatige vette ontlasting is een teken van EPI, omdat het aangeeft dat het spijsverteringskanaal het vet van verteerd voedsel niet voldoende opneemt, en bijgevolg dat enzymen die in de pancreas worden geproduceerd niet in normale hoeveelheden aanwezig zijn

Methode 3 van 3: Medische tests ondergaan voor EPI

Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 8
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 8

Stap 1. Vraag uw arts om een directe pancreasfunctietest

Dit is een van de meest nauwkeurige manieren om EPI te testen. Bij een functietest wordt een kleine naald rechtstreeks in uw dunne darm ingebracht en gebruikt om secreties van pancreasenzymen te verwijderen. Deze vloeistoffen worden vervolgens getest om te bepalen of ze gezonde of ongezonde niveaus van enzymen bevatten.

  • Ondanks de efficiëntie is deze test relatief beperkt en wordt deze alleen uitgevoerd in bepaalde medische centra of laboratoria.
  • Als uw huisarts geen directe pancreasfunctietest kan uitvoeren, vraag dan of hij u kan doorverwijzen naar een nabijgelegen kliniek die de test kan doen.
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 9
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 9

Stap 2. Onderga een endoscopische echografie

Met een endoscopische echografie kan uw arts naar uw alvleesklier zelf (en andere interne organen) kijken om te zien of interne schade of ontsteking EPI of EPI-achtige symptomen veroorzaakt. Deze test zal waarschijnlijk in een ziekenhuis moeten worden gegeven: een arts zal een dunne, gespecialiseerde buis door uw keel, door uw maag en in de bovenkant van uw dunne darm kronkelen. De punt van de gespecialiseerde buis bevat een ultrasone sonde die geluidsgolven produceert en een beeld van uw interne buik zal produceren, waardoor artsen kunnen zien of uw alvleesklier beschadigd is.

Een endoscopische echografie is een poliklinische procedure en duurt minder dan 45 minuten. De test kan bij de patiënt bij bewustzijn of bewusteloos worden uitgevoerd; als u bij bewustzijn bent, zal de medische staf u medicijnen geven om het ongemak te verminderen

Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 7
Diagnose van exocriene pancreasinsufficiëntie Stap 7

Stap 3. Praat met uw arts over het krijgen van een CT-scan

Een CT-scan is meestal niet nodig voor het diagnosticeren van EPI, maar kan in sommige gevallen nuttig zijn. Als uw arts besluit dat een CT-scan nodig is om uw EPI te diagnosticeren, wordt u doorverwezen naar een kliniek met een CT-machine. Voor de scanprocedure moet je op je rug liggen in de grote donutvormige CT-machine; je wordt in de machine geschoven terwijl deze je buik scant. Een CT-scan levert röntgenfoto's van uw buikstreek op en helpt artsen bij het opsporen van tekenen van chronische pancreatitis, een van de meest voorkomende oorzaken van EPI.

  • In sommige gevallen wordt u gevraagd een thee-achtig mengsel te drinken dat een "contrast" wordt genoemd om verschillende delen van uw interne buikstructuur te benadrukken en het voor de artsen gemakkelijker te maken om de CT-scanresultaten te lezen.
  • Afhankelijk van de voorkeur van uw arts en de beschikbare medische apparatuur, kunt u in plaats van een CT-scan een MRI-scan of een MRCP-scan krijgen. Alle drie dienen grotendeels hetzelfde doel en zullen even nuttig zijn om artsen in staat te stellen chronische pancreatitis te diagnosticeren.

Tips

  • EPI komt vaak voort uit chronische pancreatitis of cystische fibrose, hoewel het kan worden veroorzaakt door andere medische aandoeningen, waaronder coeliakie, de ziekte van Crohn en diabetes.
  • EPI is notoir moeilijk te diagnosticeren, omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met die van verschillende andere aandoeningen van de maag en het spijsverteringskanaal. U zult waarschijnlijk enkele van de hierboven beschreven tests moeten ondergaan om uw arts in staat te stellen een diagnose te stellen.

Aanbevolen: