Mitralisstenose is wanneer de opening van uw mitralisklep (een van uw hartkleppen) smaller wordt, waardoor er bij elke hartslag minder bloed doorheen kan stromen. Om mitralisstenose te diagnosticeren, moet u uw arts vertellen over tekenen en symptomen die u ervaart die verdacht kunnen zijn voor hartklepaandoeningen. Uw arts kan dan onderzoekstests bestellen om de diagnose van mitralisstenose te bevestigen. Als u inderdaad de diagnose van de aandoening heeft, is het erg belangrijk om de juiste medische behandeling te krijgen.
Stappen
Deel 1 van 3: Tekenen en symptomen beoordelen
Stap 1. Let op kortademigheid
Een van de belangrijkste symptomen die gepaard kunnen gaan met mitralisstenose is kortademigheid - in het bijzonder 's nachts wakker worden met ademhalingsmoeilijkheden. De kortademigheid kan verergeren bij inspanning en/of bij het liggen. De kortademigheid wordt veroorzaakt door een verminderde effectiviteit van de bloedstroom bij elke hartslag, als gevolg van een gedeeltelijke blokkering van de mitralisklep ("stenose" genoemd).
- Uw kortademigheid kan in de loop van de tijd steeds erger worden.
- Uw inspanningstolerantie kan ook met de tijd afnemen, naarmate uw toestand verslechtert.
Stap 2. Let op ongebruikelijke vermoeidheid
Naast kortademigheid, presenteert mitralisstenose zich vaak met vermoeidheid die verder gaat dan uw normale niveau. Nogmaals, dit is te wijten aan een minder effectieve bloedcirculatie en dus een verminderde zuurstoftoevoer naar uw weefsels. Na verloop van tijd kan het verhoogde werk dat uw hart moet doen om bloed door uw lichaam te pompen, leiden tot een steeds erger wordende vermoeidheid.
Stap 3. Pas op voor hoesten en mogelijk bloed in uw sputum
Mitralisstenose maakt het voor bloed moeilijker om van uw linkeratrium naar uw linkerventrikel te gaan. Daarom bouwt de druk in uw linkeratrium op en kan er een back-up van bloed in de longen ontstaan (omdat het bloed rechtstreeks vanuit de longen in het linkeratrium stroomt).
- Als gevolg hiervan kan mitralisstenose vochtophoping in uw longen veroorzaken.
- Het kan ook een hoest veroorzaken die al dan niet gepaard gaat met het ophoesten van kleine hoeveelheden bloed.
Stap 4. Let op als u last heeft van duizeligheid of flauwvallen
Vanwege de verminderde effectiviteit van de circulerende bloed- en zuurstofdistributie naar belangrijke delen van uw lichaam (zoals uw hersenen), kunt u zich duizelig, licht in het hoofd of flauwvallen als u mitralisstenose heeft. Als u zich zo voelt, is het belangrijk om te gaan zitten of liggen totdat u zich beter voelt, om te voorkomen dat u tijdens het staan flauwvalt en uzelf verwondt. Het is ook belangrijk om het uw arts te vertellen, aangezien dit een teken kan zijn van mitralisstenose of een andere medische aandoening, en het verdient goed medisch onderzoek.
Stap 5. Let op zwelling in uw onderste ledematen
U kunt gezwollen voeten, enkels en/of benen gaan opmerken als u mitralisstenose heeft. Dit is een symptoom van rechterhartfalen, dat kan optreden als gevolg van mitralisstenose. Het treedt op vanwege de back-up van bloed die niet effectief door het hart kan worden gepompt.
Stap 6. Vertel het uw arts als u hartkloppingen (ongewone hartslagen) ervaart
Hartkloppingen kunnen aanvoelen als ongewoon krachtige hartslagen, of u kunt het gevoel hebben dat uw hart in uw borst "fladdert". Hoe dan ook, het voelt alsof je hart zich abnormaal gedraagt. Het is belangrijk om dit aan uw arts te vertellen, aangezien dit een teken kan zijn van mitralisstenose of van een andere hartaandoening die medische aandacht en onderzoek vereist.
Stap 7. Houd rekening met uw risicofactoren
Om mitralisstenose te diagnosticeren, zal uw arts u vragen naar predisponerende risicofactoren. Een van de belangrijkste risicofactoren voor mitralisstenose in ontwikkelingslanden is een voorgeschiedenis van reumatische koorts (die de mitralisklep kan beschadigen en littekens kan geven). Dit komt minder vaak voor in ontwikkelde landen vanwege effectievere behandelmethoden die de ontwikkeling van reumatische koorts kunnen voorkomen.
Andere risicofactoren zijn onder meer calciumafzettingen rond uw mitralisklep, bestraling van de borst, bepaalde medicijnen, een familiegeschiedenis van mitralisstenose of aangeboren geboorteafwijkingen waarbij het hart betrokken is
Deel 2 van 3: Verder onderzoeken
Stap 1. Laat uw arts luisteren naar een hartgeruis met een stethoscoop
Mitralisstenose presenteert zich vaak met een hartgeruis dat te horen is wanneer uw arts met zijn of haar stethoscoop luistert. Hoewel dit niet voldoende is om mitralisstenose te diagnosticeren, is het verdacht voor een hartprobleem en zou het een indicatie zijn voor uw arts om verdere onderzoekstests te bestellen.
Stap 2. Maak een thoraxfoto
Een thoraxfoto is normaal gesproken een van de eerste onderzoeken die uw arts zal laten doen als hij of zij een long- en/of hartprobleem vermoedt, zoals mitralisstenose. Met een thoraxfoto kan uw arts uw longen onderzoeken op vochtophoping ("longoedeem" genoemd) die hand in hand kan gaan met mitralisstenose. Uw arts kan ook een vergroting van een van de kamers van uw hart beoordelen, zoals het rechter atrium, wat ook een teken kan zijn van mitralisstenose.
- Een thoraxfoto is ook nuttig bij het uitsluiten of uitsluiten van andere hart- of longaandoeningen die zich op dezelfde manier kunnen voordoen als mitralisstenose.
- Het is om deze reden dat het normaal gesproken een van de eerste onderzoekstests is die wordt besteld.
Stap 3. Overweeg een ECG (elektrocardiogram)
Bij de evaluatie van hart- of longproblemen zoals mitralisstenose kan een ECG (soms vergezeld van een inspanningstest) nuttig zijn. Een ECG kan de hoeveelheid "stress" op het hart in verschillende situaties detecteren.
Stap 4. Ontvang een echocardiogram om mitralisstenose definitief te diagnosticeren
Om de diagnose van mitralisstenose (of van een andere vorm van hartklepaandoening) te bevestigen, is een echocardiogram nodig. Het eerste type dat wordt uitgevoerd, is normaal gesproken een TTE (transthoracaal echocardiogram). Bij een TTE wordt de ultrasone sonde aan de buitenkant van uw borstkas geplaatst. Vervolgens projecteert het een realtime, gekleurd, bewegend beeld van het hart op een scherm, waar de arts zowel de structuur van uw hart als de bloedstroom bij elke hartslag kan bekijken.
- De kleur in de TTE kan helpen bij het aangeven van de bloedstroom.
- Een TTE kan voldoende zijn om de diagnose van mitralisstenose waar te nemen en te bevestigen.
- Als dit niet het geval is, kan een TEE (transesophageal echocardiogram) worden besteld.
- In een TEE wordt de ultrasone sonde niet aan de buitenkant van uw borstkas geplaatst, maar in uw slokdarm ingebracht.
- Uw slokdarm bevindt zich anatomisch veel dichter bij uw hart, dus een TEE kan een veel gedetailleerder beeld geven dan een TTE, wat kan helpen bij de diagnose van mitralisstenose.
Deel 3 van 3: Behandeling van mitralisstenose
Stap 1. Houd er rekening mee dat behandeling voor mitralisstenose misschien niet onmiddellijk nodig is
In veel gevallen van mitralisstenose is uiteindelijk een operatie nodig, maar niet onmiddellijk. De meeste gevallen kunnen tussentijds onder controle worden gehouden met medicijnen; de meeste gevallen zullen echter uiteindelijk een operatie vereisen zodra de aandoening ernstig genoeg wordt. Artsen noemen deze aanpak 'waakzaam wachten'.
- U wordt geadviseerd om regelmatig echocardiogrammen te krijgen om uw mitralisstenose te controleren en om te zien of en wanneer uw toestand zo ver gevorderd is dat u mogelijk geopereerd moet worden.
- De frequentie van uw echocardiogramonderzoeken hangt af van de ernst van uw mitralisstenose.
Stap 2. Kies voor medische behandeling om uw klachten te verminderen
Hoewel medicijnen mitralisstenose niet direct kunnen behandelen of genezen, kunnen ze de symptomen helpen verlichten en uw algehele hart- en longfunctie verbeteren. Sommige medicijnen die u en uw arts misschien willen bespreken, zijn onder meer:
- Bloedverdunnende medicijnen zoals Warfarine (coumadin), plus of minus aspirine, om de vorming van bloedstolsels te voorkomen en zo het risico op een beroerte te verminderen.
- Medicijnen zoals bètablokkers (bijv. Metoprolol) om uw hartslag te verlagen en zo de kamers van uw hart effectiever met bloed te laten vullen.
- Een waterpil (een "diureticum" genoemd), zoals hydrochloorthiazide of furosemide, om de zwelling in uw onderste ledematen te verminderen.
Stap 3. Overweeg een klepreparatie of een klepvervangingsoperatie
De enige definitieve behandeling voor mitralisstenose is om de klep operatief te laten repareren of vervangen. Uw arts kan de voor- en nadelen van elke chirurgische optie met u bespreken als en wanneer het tijd is voor u om geopereerd te worden - er zijn minimaal invasieve chirurgische opties om voor sommige patiënten te overwegen.
