In tv, films en boeken worden psychiatrische afdelingen (vaak aangeduid als psychiatrische ziekenhuizen) afgebeeld als plaatsen met de opgevulde kamers, patiënten die hallucineren en aan de muren klauwen, en een algehele donkere toon heeft. Als gevolg hiervan kan het beangstigend zijn om naar een psychiatrisch ziekenhuis te gaan, vooral als adolescent. Dit soort ziekenhuizen zijn echter lang niet zo slecht als ze in de media worden geportretteerd, en er zijn manieren om het hoofd te bieden aan een psychiatrische afdeling voor tieners.
Stappen
Deel 1 van 4: Voordat je wordt toegelaten
Stap 1. Begrijp wat psychiatrische afdelingen zijn
Psychiatrische ziekenhuizen zitten niet boordevol mensen die op de muren bonzen en schreeuwen tegen de stemmen in hun hoofd - de mensen daar zijn er allemaal om veel verschillende redenen. Sommige mensen gaan voor zelfmoordgedachten of zelfmoordpogingen, sommigen gaan vanwege zaken als eetstoornissen, sommigen gaan vanwege hun psychische stoornissen die problemen in hun leven veroorzaken, en sommigen gaan gewoon voor veranderingen in hun medicatie. Velen van hen zijn goede mensen.
Stap 2. Weet wat voor soort faciliteit het is
Sommige psychiatrische ziekenhuizen zijn uitsluitend gewijd aan één ding-eetstoornissen, bijvoorbeeld. Andere typen, ook wel woningen genoemd, zijn bedoeld voor een verblijf van een maand of langer. Ongeacht het type instelling mogen de afdeling adolescenten en de afdeling volwassenen niet worden gemengd.
Stap 3. Bedenk waarom je moet gaan
Psychiatrische ziekenhuizen nemen doorgaans alleen patiënten op die het risico lopen zichzelf of anderen schade toe te brengen, dus zoek uit waarom u gaat. Schaam je niet, ongeacht de reden. Geestesziekte is niet jouw schuld, en naar het ziekenhuis gaan betekent niet dat je zwak bent - het betekent dat je sterk genoeg bent om hulp te krijgen.
Stap 4. Onderzoek indien mogelijk naar de faciliteit waar je naartoe gaat
Als je de naam weet van de faciliteit waar je gaat verblijven, doe er dan wat onderzoek naar voordat je vertrekt. Zelfs als je niet kunt veranderen naar welke je gaat, kan het kennen van de algemene kwaliteit van de faciliteit een motivator zijn om sneller weg te gaan.
Stap 5. Weet dat je niet "gek" of "zwak" bent
Vanwege het stigma van psychische aandoeningen hebben psychiatrische afdelingen de reputatie gevuld te zijn met 'gekke' mensen, en er is een algemeen stigma verbonden aan het gaan naar een. Weet echter dat je niet "gek" of "zwak" bent omdat je naar een psychiatrische afdeling moet. Het hebben van een psychische aandoening is niet jouw schuld. Door naar het ziekenhuis te gaan, accepteer je dat je geestesziekte - of het nu depressie, schizofrenie of iets anders is - te veel is om veilig mee om te gaan, en je vraagt om hulp.
Deel 2 van 4: Naar het ziekenhuis gaan
Stap 1. Bereid je voor om gefouilleerd te worden
Op een psychiatrische afdeling wordt u geëvalueerd om te zien of u het risico loopt uzelf of anderen iets aan te doen, en wordt u op de afdeling vastgehouden als u aan die criteria voldoet. Mogelijk wordt u gevraagd uw kleding uit te doen, en afhankelijk van de afdeling mag u uw kleding houden of krijgt u kleding van de afdeling.
-
Dingen die in beslag worden genomen, ongeacht de locatie, zijn onder meer:
- Alles wat scherp is (of het nu scheermessen of potloden zijn)
- Alles met draden erin, zoals beugelbeha's of kabels
- Dingen met trekkoorden, veters of iets touwachtigs (bijvoorbeeld schoenveters of sjaals)
- Alcohol of drugs, inclusief sigaretten (benodigde medicijnen worden bij de receptie bewaard)
- Persoonlijke bezittingen, zoals portemonnees of mobiele telefoons
- Oorbellen en andere sieraden die als een risico worden beschouwd
-
Dingen die afhankelijk van uw locatie in beslag kunnen worden genomen, zijn onder meer:
- Kleding
- Sieraden zoals armbanden
- Knuffels
- Andere dingen die als een risico worden beschouwd - wees niet bang om te vragen waarom!
Stap 2. Ken het toelatingsproces
Op een psychiatrische afdeling krijgt u vragen over uzelf, vooral als dit uw eerste verblijf is. De vragen zijn doorgaans beperkt tot uw lichamelijke gezondheid en of u psychische problemen heeft. Wees eerlijk bij het beantwoorden van deze vragen, want erover liegen kan later voor veel problemen zorgen.
Het is waarschijnlijk dat u op een bepaald moment bloed moet laten afnemen - mogelijk onmiddellijk als u het niet op de eerste hulp heeft laten afnemen. Als je bang bent voor naalden, laat het hen dan weten; zij kunnen u ondersteunen en indien nodig anti-angstmedicatie geven. De verpleegsters kunnen u 's nachts wakker maken om te proberen bloedmonsters te krijgen. U moet ook een urinemonster afgeven
Stap 3. Verken het ziekenhuis
Afhankelijk van wanneer u in het ziekenhuis aankomt, kunt u de weg in het ziekenhuis leren of moet u direct naar bed gaan. Zorg ervoor dat je je kamernummer weet en waar de patiënten zich overdag verzamelen, en wees je bewust van de regels met betrekking tot kamers op de afdeling.
Afhankelijk van de afdeling kan het zijn dat u de hele dag in de gemeenschappelijke ruimte moet blijven en tot bedtijd niet op uw kamer mag. Op andere afdelingen mag u op uw kamer blijven, maar verpleegkundigen zullen u periodiek controleren. Maak geen bezwaar tegen deze regels tenzij je een legitieme reden hebt - de verpleegsters laten je niet de hele dag op je kamer blijven als je gewoon geen zin hebt om op te staan
Stap 4. Ken de kamervertrekken
Afhankelijk van het ziekenhuis heb je wel of geen huisgenoten. Het aantal en de leeftijd van de huisgenoten zal variëren, maar probeer een beetje met ze te praten. Zelfs als je niet mag praten over waarom je daar bent, kan het een enorme opluchting zijn om met iemand over het ziekenhuis te praten.
- Huisgenoten zullen van hetzelfde geslacht zijn. Mensen die transgender of niet-binair zijn, zullen waarschijnlijk alleen kamers krijgen of met mensen die hetzelfde toegewezen geslacht hebben.
- Doorgaans worden mensen die niet in uw kamer zijn niet toegestaan in uw kamer, vooral niet als ze van een ander geslacht zijn. Overtreding van deze regel kan leiden tot consequenties waartoe de verpleegkundigen van de afdeling besluiten.
Stap 5. Ken het schema voor de dag
Gewoonlijk hebben psychiatrische afdelingen een vast schema voor de week, inclusief maaltijden, groepssessies, school, bezoekuren en telefoonuren. Medicatietijden en bedtijden variëren per instelling, maar de bedtijd in adolescentenafdelingen zal doorgaans tussen 20.00 en 21.00 uur zijn.
Stap 6. Wees je bewust van wat als wangedrag wordt beschouwd
Psychiatrische afdelingen hebben bepaalde regels die moeten worden gevolgd, en patiënten die deze regels niet volgen, kunnen in het zicht worden geplaatst (wat betekent dat een verpleegster ze te allen tijde in de gaten moet houden) of een medicijn nemen om te kloppen ze uit. Als je het gevoel hebt dat je ten onrechte bent bestempeld als misdragend, leg het dan zo kalm en geduldig uit als je kunt, en weet dat als de verpleegsters de beslissing hebben genomen, ze die waarschijnlijk met een reden hebben genomen, zelfs als het niet eerlijk lijkt.
Als een patiënt extreem agressief is of het ziekenhuis probeert te ontvluchten, krijgt hij een medicijn toegediend via een schot in de bodem. Dit wordt soms "booty juice" genoemd. Als u op het punt komt dat u moet worden uitgeschakeld, neem dan vrijwillig de medicatie; wanneer u de injectie krijgt, bent u aan bed gebonden en hebben veel patiënten de volgende dagen pijn
Deel 3 van 4: Tijdens uw verblijf
Stap 1. Ken de dagelijkse routine
Normaal gesproken worden patiënten wakker, laten hun vitale functies (bloeddruk, gewicht en temperatuur) controleren, krijgen hun medicatie en gaan ontbijten. Dan heb je waarschijnlijk groepen of school. De planning is echter voor elk ziekenhuis anders. Vraag naar het rooster of vind het in de gemeenschappelijke ruimte.
Stap 2. Volg het schema
Als je een zware dag hebt en op je kamer blijft zonder te eten of deel te nemen aan groepen, blijf je waarschijnlijk langer dan je zou willen. Aan de andere kant, als je met groepen samenwerkt en je best doet om schema's te volgen, inclusief douchen wanneer douchetijden beschikbaar zijn, zul je waarschijnlijk sneller worden afgevoerd.
Stap 3. Weet over medicijnen
Als je ouders ermee instemmen, zal de psychiater in het ziekenhuis proberen je medicijnen voor je geestelijke gezondheid te geven. Zorg ervoor dat u naar het geneesmiddel vraagt als u dat nog niet heeft gedaan, aangezien ziekenhuizen u mogelijk de verkeerde toewijzen om mee te beginnen. Als u al medicijnen gebruikt, of deze nu verband houden met de geestelijke of lichamelijke gezondheid, worden deze bij de balie voor medicijnen bewaard en aan u gegeven wanneer u ze nodig heeft.
Als een medicijn dat u heeft gekregen slopende bijwerkingen geeft of ervoor zorgt dat u zich slechter gaat voelen, vertel dit dan zo snel mogelijk aan uw psychiater. Zij kunnen uw dosering aanpassen of u van de medicatie af halen en een nieuwe proberen
Stap 4. Praat, indien toegestaan, met patiënten
Sommige afdelingen zijn extreem streng en staan u niet toe om met patiënten te praten of hen te vertellen waarom u op de afdeling bent. Sommigen doen dat echter wel, dus maak er gebruik van om met de patiënten te praten. Maak vrienden op de afdeling en leer verhalen over de afdeling. Veel patiënten zijn meerdere keren in ziekenhuizen geweest en kunnen hun mening geven over bepaalde ziekenhuizen en de verpleegkundigen daar. Wissel indien mogelijk telefoonnummers uit wanneer u of de ander ontslagen wordt. Misschien heb je een goede vriend gemaakt.
- Sommige van de andere tieners zullen meestal voor zichzelf houden. Je kunt proberen met ze te praten, maar je krijgt mogelijk wisselende resultaten.
- Bijna elke psychiatrische afdeling heeft regels tegen patiënten die elkaar aanraken, dus je kunt andere patiënten niet knuffelen terwijl je daar bent. In sommige ziekenhuizen kijken de verpleegsters echter de andere kant op als er iemand weggaat en je ze gedag wilt knuffelen.
- Psychiatrische afdelingen verbieden ten strengste romantische relaties tussen patiënten. Als je wordt betrapt op het knuffelen met, het vasthouden van handen met of het kussen van een andere tiener op de afdeling, zullen de verpleegsters jullie waarschijnlijk allebei op wacht houden om te voorkomen dat jullie twee dichtbij komen.
Deel 4 van 4: Ontslagen worden
Stap 1. Ken het ontladingsproces
Gewoonlijk zullen uw ouders of voogd u uit het ziekenhuis moeten uitchecken wanneer u veilig bent bevonden om naar huis terug te keren. Dit kan enige tijd duren, dus zorg ervoor dat u profiteert van de tijd die u nog heeft.
Stap 2. Haal je spullen op
Zorg ervoor dat je ouders je spullen bij de receptie halen en je kleding en andere spullen uit je kamer. Probeer uw kamer - of uw gedeelte ervan - schoon achter te laten en controleer overal in uw kamer op uw spullen.
Het is aan te raden om daarbij je bed te strippen. Het is minder werk voor de verpleegkundigen en wordt soms ook door hen gevraagd
Stap 3. Ken de aanbevelingen voor na het verlaten van het ziekenhuis
Nadat u het ziekenhuis heeft verlaten, moet u mogelijk een psychiater blijven bezoeken en therapiesessies starten of voortzetten. Zorg ervoor dat je een goede pasvorm vindt voor psychiaters en therapeuten, anders hebben de sessies geen zin.
Stap 4. Wees voorbereid om met je ouders of voogd te praten
Nadat u in het ziekenhuis bent opgenomen, kunnen er veel vragen zijn van uw verzorgers, zoals "waarom deed u het" of meer beledigende vragen. Dit kunnen nogal verhitte gesprekken zijn, dus zorg ervoor dat ze begrijpen dat je nog steeds gevoelig bent en niet moet schreeuwen.
Stap 5. Houd uw waarschuwingssignalen in de gaten
Helaas moeten sommige tieners meer dan eens naar een psychiatrische afdeling. Als je een van die tieners bent, houd dan je gedrag en je denkprocessen in de gaten; hoewel je je geestesziekte niet onder controle hebt, kun je veel doen om ongezonde denkprocessen te stoppen, en als dat niet lukt, kun je erkennen dat je op een slechte plek komt en een ouder, voogd of therapeut waarschuwen.
- Misschien schaam je je om je ouders of voogd te vertellen dat je het moeilijk hebt. De overgrote meerderheid van de ouders of verzorgers wil echter dat hun tiener gezond en gelukkig is. Als je hen bijvoorbeeld vertelt dat je zelfmoordgedachten hebt, zijn ze meer gericht op ervoor zorgen dat je veilig bent dan op het beoordelen van je.
- Houd er rekening mee - alleen omdat je je op een slechte plek bevindt, wil nog niet zeggen dat je weer naar het ziekenhuis moet. Het is mogelijk om "veiligheidsplannen" te ontwikkelen, waarbij jij en je ouders (en soms je therapeut) overeenkomen om bepaalde dingen te doen om je thuis en veilig te houden. Je kunt ermee instemmen om in de kamer van je ouders te slapen en je ouders kunnen ermee instemmen om alle potentieel gevaarlijke dingen te verwijderen uit gebieden die gemakkelijk voor jou toegankelijk zijn.
Tips
- Als u zich door een patiënt op de afdeling bedreigd of onveilig voelt, neem dan direct contact op met een verpleegkundige. Leg uit waarom je je zo voelt, en de verpleegster zal er waarschijnlijk iets aan doen.
- Sommige ziekenhuizen hebben goede verpleegsters, sommige hebben slechte verpleegsters en sommige hebben een combinatie van beide. De slechte verpleegsters zijn het niet waard om ruzie mee te maken, omdat ze je standpunt niet begrijpen en je verblijf misschien verlengen.
