De aandoening die bekend staat als pijnstoornis (soms ook wel somatoforme pijnstoornis of psychogene pijnstoornis genoemd) kan moeilijk te identificeren, te beschrijven en te behandelen zijn. Het is echter een zeer reële aandoening en een grote uitdaging om mee te leven. In de meest basale termen ervaren mensen met deze aandoening fysieke pijn die niet overeenkomt met een oorzakelijke medische aandoening. Deze aandoening verenigt de fysieke en mentale componenten van pijn, en de behandeling vereist een verenigde inspanning van artsen, professionals in de geestelijke gezondheidszorg en de patiënt.
Stappen
Deel 1 van 3: Je pijnstoornis identificeren
Stap 1. Laat medische professionals andere aandoeningen uitsluiten
Voor veel mensen wordt de diagnose pijnstoornis gesteld zodra elke andere redelijke verklaring is uitgesloten. Als wordt vastgesteld dat uw pijn legitiem is (niet geveinsd) maar niet direct verklaarbaar is door een bestaande medische aandoening (een ziekte) of stof (zoals een medicijn), moet pijnstoornis als een duidelijke mogelijkheid worden beschouwd.
- Soms kan chronische pijn zonder duidelijke structurele of biochemische oorzaken te wijten zijn aan emotionele problemen zoals stress, trauma, een moeilijke werksituatie of een moeilijke jeugd. Als dat het geval is, is het belangrijk om de pijn te behandelen door te focussen op de verbinding tussen lichaam en geest.
- Een psychiater of andere professional in de geestelijke gezondheidszorg is vaak betrokken bij de diagnose en behandeling van chronische pijnproblemen zoals pijnstoornis.
Stap 2. Breng de balans tussen psychologische en medische factoren tot stand
Omdat pijnstoornis minstens evenzeer wordt gedefinieerd door wat het niet is als door wat het is, is elk individueel geval onderscheidend. Over het algemeen wordt pijnstoornis veroorzaakt door een combinatie van fysieke en psychologische factoren, maar de precieze balans van deze factoren kan sterk variëren. Als zodanig moet elk geval nauwkeurig worden overwogen door medische professionals op zowel fysiek als psychologisch gebied.
- In de meest vereenvoudigde indeling zijn er drie soorten pijnstoornissen: pijnstoornis met significante medische en psychologische factoren; pijnstoornis zonder significante medische factoren; en pijnstoornis zonder significante psychologische factoren.
- Als uw pijnstoornis meer neigt naar psychologische factoren, moet uw behandeling dat ook doen; als het meer fysiek is, geldt hetzelfde voor de behandeling. In alle gevallen is een gecoördineerde fysieke en psychologische behandeling echter gerechtvaardigd.
Stap 3. Identificeer uw pijnplaatsen
De pijn die gepaard gaat met een pijnstoornis kan in elk deel van het lichaam voorkomen, zolang het niet overeenkomt met een oorzakelijke aandoening. Dus als je een gebroken voet hebt, maar pijn in je buik, kan dat een pijnstoornis zijn, maar dat kan ook buikpijn zijn die niet overeenkomt met de maagzweer die je hebt.
Hoewel de pijn overal in het lichaam kan voorkomen, lijken de meest voorkomende pijnplaatsen de onderrug, het hoofd, de buik en de borst te zijn. De ernst en duur van de pijn kan sterk variëren, van korte uitbarstingen van intense pijn tot aanhoudende hoeveelheden matige pijn, en alles daartussenin
Stap 4. Bepaal of u emotionele of gedragsveranderingen heeft ervaren die aan de stoornis kunnen worden toegeschreven
Ongeacht de precieze locatie, duur of ernst van uw pijn, een van de kenmerken van pijnstoornis is dat het bijna altijd emotionele stress en gedragsveranderingen veroorzaakt. Dergelijke veranderingen treden grotendeels op omdat de pijn onverklaarbaar lijkt en gemakkelijk als echt te betwijfelen (door andere mensen, sommige medische professionals en zelfs de patiënt). Het identificeren van dergelijke veranderingen kan helpen bij de diagnose van pijnstoornis en het bepalen van de specifieke aard ervan in uw geval.
Mensen met een pijnstoornis ontwikkelen vaak sterke gevoelens van hopeloosheid en hulpeloosheid, omdat er vaak geen manier lijkt te zijn om de pijn uit te leggen of er iets aan te doen. Dit kan er op zijn beurt toe leiden dat de persoon inactief en passief wordt en aandoeningen ontwikkelt zoals slapeloosheid, chronische vermoeidheid, angst en depressie, evenals verstoringen in normale sociale relaties
Deel 2 van 3: Omgaan met pijnstoornis
Stap 1. Accepteer de mentale component van fysieke pijn
Mensen met een pijnstoornis hebben vaak moeite om zichzelf en anderen ervan te overtuigen dat hun pijn bestaat ondanks het ontbreken van een duidelijke fysieke oorzaak. Velen hebben waarschijnlijk iemand horen zeggen dat de pijn "allemaal in je hoofd" zit, alsof het denkbeeldig is. Maar eigenlijk heeft de pijn die alle mensen ervaren een mentale component, dus pijn zit in feite 'in al onze hoofden'.
- Alle pijn, of ze nu wordt veroorzaakt door een pijnstoornis of een bult op het hoofd, is gedeeltelijk een 'psychologische reactie op schadelijke stimuli'. Zowel lichaam als geest zijn betrokken bij het ervaren van pijn, en beide gebieden moeten worden aangepakt om de pijnstoornis effectief te kunnen behandelen.
- Het aanpakken van uw geestelijke gezondheid is geen teken dat uw pijnstoornis denkbeeldig is; het is in plaats daarvan een cruciaal onderdeel van het beheersen van de aandoening.
Stap 2. Ontwikkel je copingvaardigheden
Het aanhoudende fysieke ongemak en de emotionele angst van een pijnstoornis zorgen ervoor dat veel patiënten zich hopeloos voelen om er iets aan te doen. Een gecoördineerde inspanning van de patiënt, arts en professional in de geestelijke gezondheidszorg kan echter copingvaardigheden ontwikkelen om zowel de pijn als de hopeloosheid beter te identificeren, te beheersen en te overwinnen.
Cognitieve gedragstherapie (CGT), onder begeleiding van een psychiater of andere professional in de geestelijke gezondheidszorg, levert positieve resultaten op voor veel patiënten met een pijnstoornis. CGT kan patiënten helpen de omgevings- en emotionele factoren te herkennen die de pijn verergeren; ontwikkel zowel spanningsverminderende als vertrouwenwekkende oefeningen; en motiverende strategieën formuleren om de pijn en passiviteit te overwinnen die normale activiteiten belemmeren
Stap 3. Lees boeken die geschreven zijn over pijnstoornissen
Dit kan je helpen beter te begrijpen wat je doormaakt, waardoor je je misschien beter in staat voelt om ermee om te gaan. Bovendien kan het lezen van verslagen van andere mensen met dezelfde aandoening u helpen om u minder alleen te voelen.
U kunt bijvoorbeeld The Mindbody Prescription van Dr. John Sarno, Think Away Your Pain van Dr. David Schechter of Back in Control van Dr. David Hanscom lezen
Stap 4. Spanning verminderen met bewezen technieken
Mensen met een pijnstoornis zijn steevast angstig en gestrest vanwege de aandoening. Het constante fysieke en emotionele spervuur dat door de aandoening wordt veroorzaakt, creëert spanning die moet worden losgelaten, idealiter op een gezonde en behulpzame manier. Het toepassen van spanningsreducerende technieken onder professionele begeleiding is daarom een belangrijk element in de behandeling van pijnstoornissen.
Werk samen met uw geestelijke gezondheidsprofessional om de technieken te bepalen die voor u het meest effectief zijn. Opties omvatten (maar zijn niet beperkt tot) progressieve spierontspanning, visualisatie, gesprekstherapie, biofeedback en hypnose
Stap 5. Ga zo goed mogelijk terug naar het leven
Hoe langer een persoon lijdt aan een pijnstoornis, hoe moeilijker het wordt om te behandelen. Dit is grotendeels het geval omdat de stoornis een vicieuze cirkel van pijn en zorgen veroorzaakt - je voelt pijn, je maakt je zorgen over de pijn die je voelde en wat er gaat komen, en al snel lijkt de stoornis je leven te beheersen. Een van de cruciale elementen van het omgaan met pijnstoornissen is het versterken van de drive en het verlangen van de patiënt om een vol en actief leven te leiden.
Hier is een dunne lijn te trekken. Patiënten met een pijnstoornis zouden niet het gevoel moeten hebben dat hen wordt verteld dat ze "het op moeten zuigen", harder moeten worden en doen alsof de pijn niet bestaat. In plaats daarvan kan de patiënt, in combinatie met coping- en motivatietechnieken onder begeleiding van een professional in de geestelijke gezondheidszorg, de pijn-en-zorgencyclus doorbreken en de stoornis beperken tot een meer beheersbare toestand
Stap 6. Betrek familie en andere ondersteunende mensen
Pijnstoornis veroorzaakt vaak gevoelens van isolement en eenzaamheid, alsof u de enige bent die kan weten hoe echt en hoe remmend uw toestand is. Gezinstherapie kan geliefden vaak helpen de aandoening beter te begrijpen en de patiënt meer vertrouwen te geven dat hij of zij een zorgzaam en betrokken ondersteunend netwerk heeft.
- Hoewel het moeilijk is om zelfs maar algemene schattingen te vinden met betrekking tot het aantal mensen dat met een pijnstoornis leeft, treft het wel kinderen, en tienermeisjes lijken bijzonder vatbaar te zijn. Kinderen met een pijnstoornis (en hun dierbaren) hebben meestal bijzondere voordelen van gezinsbegeleiding. Geen enkel kind zou het gevoel moeten hebben dat hij of zij alleen met een pijnstoornis te maken heeft.
- Overweeg om lid te worden van een ondersteunend netwerk met anderen die te maken hebben met een pijnstoornis. Soms is het gewoon het beste om met iemand te praten die echt begrijpt wat je doormaakt.
Deel 3 van 3: Medicijnen en andere behandelingen gebruiken
Stap 1. Pak je fysieke pijn aan
Een groot deel van het behandelingsregime voor pijnstoornis omvat het leren begrijpen van en omgaan met de aandoening. Directe behandeling van de door de aandoening ervaren lichamelijke pijn is echter ook een normaal en belangrijk onderdeel van de behandeling. Nogmaals, coördinatie tussen uw arts en de geestelijke gezondheidswerker is van cruciaal belang.
- Meestal begint de pijnbehandeling met paracetamol of NSAID's die door uw arts zijn voorgeschreven. Andere, krachtigere pijnstillers kunnen indien nodig worden overwogen, maar zullen gewoonlijk met de nodige voorzichtigheid worden voorgeschreven, uit angst voor afhankelijkheid en andere zorgen. Neem alle medicijnen zoals voorgeschreven en bespreek hun effectiviteit en eventuele bijwerkingen met uw arts.
- Soms, afhankelijk van de aard, locatie en ernst van uw pijn, kan uw arts zenuwblokkerende middelen of chirurgische ablatie voorschrijven, waardoor bepaalde zenuwbanen in het getroffen gebied worden verwijderd.
Stap 2. Overweeg het gebruik van antidepressiva
Antidepressiva worden vaak voorgeschreven aan personen met een pijnstoornis, als middel om te helpen omgaan met de emotionele gevolgen die de aandoening gemeen heeft. Dergelijke medicijnen moeten worden ingenomen onder nauw toezicht van een medische professional en in combinatie met counseling. Dit is nog een ander gebied van de behandeling van pijnstoornissen waarbij een gecoördineerde inspanning van het zorgteam belangrijk is.
Hoewel antidepressiva zeer nuttig zijn gebleken voor talloze mensen met aandoeningen zoals pijnstoornissen, brengen ze, zoals elke medicatie, risico's met zich mee. Zorg ervoor dat u duidelijk begrijpt hoe u de medicatie moet innemen zoals voorgeschreven en hoe u mogelijke bijwerkingen kunt identificeren. Aarzel niet om uw voorschrijvende arts te raadplegen bij vragen of opmerkingen
Stap 3. Vind manieren om te ontspannen
Medicijnen en behandelingen die worden gegeven onder toezicht van een professional in de geestelijke gezondheidszorg - zoals CGT, visualisatie en biofeedback - kunnen veel doen om mensen met een pijnstoornis te helpen de spanning, stress en angst die met de aandoening gepaard gaan, te verminderen. Er zijn ook een aantal andere technieken die u kunt proberen, die over het algemeen onschadelijk zijn en in verschillende mate van bewijs van effectiviteit hebben. Houd uw medisch team echter "op de hoogte" van alle behandelmethoden die u gebruikt.
