3 manieren om diabetes te diagnosticeren

Inhoudsopgave:

3 manieren om diabetes te diagnosticeren
3 manieren om diabetes te diagnosticeren

Video: 3 manieren om diabetes te diagnosticeren

Video: 3 manieren om diabetes te diagnosticeren
Video: DIABETES: wat is dat precies? 2024, Maart
Anonim

Volgens het Center for Disease Control is bij meer dan 29 miljoen mensen in de Verenigde Staten diabetes vastgesteld. Diabetes is een aandoening die optreedt wanneer het lichaam stopt met de natuurlijke productie van het hormoon insuline. Insuline zet de suiker of glucose die we eten om in energie. De glucose voorziet de cellen in de spieren, weefsels en hersenen van de nodige energie om te functioneren. Alle soorten diabetes voorkomen dat het lichaam glucose effectief verwerkt, hetzij door een gebrek aan insuline of door insulineresistentie. Dit leidt tot complicaties. Als u de symptomen en risicofactoren van diabetes herkent, kunt u herkennen dat u mogelijk diabetes heeft en u laten testen.

Stappen

Methode 1 van 3: Diagnose van diabetes type 1

Diagnose van diabetes Stap 1
Diagnose van diabetes Stap 1

Stap 1. Onderscheid type 1

Type 1-diabetes, ooit bekend als juveniele of insulineafhankelijke diabetes, is een chronische aandoening die het vaakst wordt gediagnosticeerd bij kinderen. Het kan echter op elk moment in het leven van een patiënt worden gediagnosticeerd. Wanneer een patiënt type 1 heeft, maakt de alvleesklier weinig tot geen insuline aan. In de meeste gevallen is dit te wijten aan het feit dat het immuunsysteem van het lichaam ten onrechte de insulineproducerende cel in de pancreas aanvalt en vernietigt. Omdat het lichaam niet genoeg insuline aanmaakt, kan de glucose in uw bloed niet worden omgezet in energie. Dit betekent ook dat de glucose zich ophoopt in je bloedbaan en problemen veroorzaakt.

  • Factoren die bijdragen aan diabetes type 1 zijn genetica en blootstelling aan bepaalde virussen. Een virus is een veel voorkomende trigger bij type 1 bij volwassenen.
  • Als u de diagnose type 1 heeft, zult u waarschijnlijk insuline moeten gebruiken.
Diagnose van diabetes Stap 2
Diagnose van diabetes Stap 2

Stap 2. Herken de symptomen

De symptomen van type 1 zijn onder meer frequent urineren, overmatige dorst, extreme honger, ongebruikelijk en snel gewichtsverlies, prikkelbaarheid, verhoogde vermoeidheid en wazig zicht. De symptomen zijn ernstig en treden meestal binnen een paar weken of maanden op. Deze symptomen kunnen in het begin ook worden aangezien voor griep, maar ze worden veroorzaakt door diabetische ketoacidose met ernstige hoge glucose en acidose.

  • Een bijkomend symptoom bij kinderen kan zijn: plotselinge en onkarakteristieke gevallen van bedplassen.
  • Vrouwen kunnen ook schimmelinfecties krijgen.
  • U kunt ook ernstige buikpijn of GI-intolerantie opmerken.
Diagnose van diabetes Stap 3
Diagnose van diabetes Stap 3

Stap 3. Doe de test met geglyceerde hemoglobine (A1C)

Deze test wordt gebruikt om type 1 diabetes en prediabetes te bepalen. Er wordt een bloedmonster genomen en naar een laboratorium gestuurd. Het laboratorium meet de hoeveelheid bloedsuiker die aan de hemoglobine in het bloed is gehecht. Dit weerspiegelt de bloedsuikerspiegel van de patiënt in de afgelopen twee of drie maanden. Deze testresultaten variëren afhankelijk van de leeftijd van de persoon die wordt getest. Kinderen kunnen een hoger percentage hebben dan volwassenen.

  • Als er 5,7% of minder suiker aan de hemoglobine is gehecht, zijn de niveaus normaal. Als het percentage 5,7% tot 6,4% is, heeft de volwassen patiënt prediabetes. Als de patiënt een adolescent of jonger is, loopt het niveaubereik op tot 7,4% voor prediabetes.
  • Als het percentage suiker hoger is dan 6,5%, heeft de volwassen patiënt diabetes. Voor adolescente of jongere patiënten betekent een suikerpercentage van meer dan 7,5% dat de patiënt diabetes heeft.
  • Van aandoeningen zoals bloedarmoede en sikkelcelanemie is bekend dat ze deze test verstoren. Als u deze problemen heeft, kan uw arts een andere test gebruiken.
Diagnose van diabetes Stap 4
Diagnose van diabetes Stap 4

Stap 4. Doe de nuchtere plasmaglucosetest (FPG)

Deze test wordt het meest gebruikt omdat hij nauwkeurig is en minder kost dan andere tests. Tijdens de test gaat de patiënt gedurende ten minste 8 uur zonder voedsel of andere vloeistof dan water. De artsen of verpleegkundigen nemen bloed af en sturen het op om getest te worden op glucosewaarden.

  • Als de niveaus worden berekend onder 100 milligram per deciliter (mg/dl), zijn de niveaus normaal en heeft de patiënt geen diabetes. Als wordt vastgesteld dat de niveaus tussen 100 en 125 mg/dl liggen, heeft de patiënt prediabetes.
  • Als de niveaus hoger zijn dan 126b mg/dl, heeft de patiënt waarschijnlijk diabetes. Als er iets anders dan een normale hoeveelheid wordt gemeten, wordt de test herhaald om er zeker van te zijn dat de resultaten kloppen.
  • Deze test kan ook worden gebruikt om Type 2 te detecteren.
  • Deze test wordt meestal 's ochtends als eerste gegeven omdat de patiënt zo lang zonder voedsel moet.
Diagnose van diabetes Stap 5
Diagnose van diabetes Stap 5

Stap 5. Doe de gewone (willekeurige) plasmaglucosetest

Deze test is de minst nauwkeurige van de tests, maar is effectief. Het bloed wordt op elk moment van de patiënt afgenomen, ongeacht hoeveel of recent de patiënt heeft gegeten. Als de niveaus weer boven 200 mg/dl komen, kan de patiënt diabetes hebben.

  • Hiermee kan ook diabetes type 2 worden opgespoord.
  • Uw arts kan ook laboratoria uitvoeren voor cytoplasmatische auto-antilichamen (ICA), glutaminezuurdecarboxylase-auto-antilichamen (GADA), insulinoma-geassocieerde-2 auto-antilichamen (IA-2A), insuline-auto-antilichamen (IAA) of zinktransporter 8-antilichamen om te bepalen of u diabetes type 1 of type 2 heeft.

Methode 2 van 3: Diagnose van diabetes type 2

Diagnose van diabetes Stap 6
Diagnose van diabetes Stap 6

Stap 1. Begrijp Type 2

Type 2-diabetes, ooit ouderdomsdiabetes of niet-insulineafhankelijke diabetes genoemd, komt het vaakst voor bij volwassenen ouder dan 40 jaar. Type 2-diabetes ontstaat wanneer het lichaam weerstand biedt aan de effecten van insuline of wanneer het lichaam stopt met het produceren van voldoende insuline om de glucosespiegels in de bloed. Bij diabetes type 2 stoppen de lever-, vet- en spiercellen met het gebruik van insuline. Hierdoor moet het lichaam meer insuline aanmaken om de glucose af te breken. Hoewel de alvleesklier dit in het begin doet, verliest de alvleesklier na verloop van tijd zijn vermogen om voldoende insuline voor maaltijden te produceren. Dit veroorzaakt de ophoping van glucose in het bloed.

  • Meer dan 90 procent van de mensen met diabetes heeft type 2.
  • Prediabetes is het vroege stadium van diabetes type 2. Prediabetes kan vaak worden teruggedraaid met behandelingen door middel van een dieet, lichaamsbeweging en soms medicatie.
  • De primaire risicofactor voor type 2 is overgewicht of obesitas. Dit geldt ook voor kinderen, aangezien het aantal diagnoses van diabetes type 2 bij kinderen of adolescenten toeneemt.
  • Andere risicofactoren zijn een zittende levensstijl, familiegeschiedenis, ras en leeftijd, vooral van 45 jaar en ouder.
  • Vrouwen met zwangerschapsdiabetes en vrouwen met polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) hebben ongeveer 30% kans om later type 2 te ontwikkelen.
Diagnose van diabetes Stap 7
Diagnose van diabetes Stap 7

Stap 2. Identificeer de symptomen

Symptomen van type 2 verschijnen niet zo vroeg als type 1. Het wordt vaak pas gediagnosticeerd als ze dat wel doen. De symptomen van Type 2 omvatten die geassocieerd met Type 1. Deze symptomen zijn overmatige dorst, frequent urineren, verhoogde vermoeidheid, extreme honger, ongebruikelijk en snel gewichtsverlies en wazig zicht. De symptomen die uniek zijn voor type 2 zijn een droge mond, hoofdpijn, snijwonden of zweren die langzaam genezen, jeukende huid, schimmelinfecties, onverklaarbare gewichtstoename en gevoelloosheid of tintelingen in de handen en voeten.

1 op de 4 mensen met diabetes type 2 weet niet dat ze het hebben

Diagnose van diabetes Stap 9
Diagnose van diabetes Stap 9

Stap 3. Doe de test met geglyceerde hemoglobine (A1C)

Deze test wordt ook gebruikt om diabetes type 2 en prediabetes te bepalen. Bij een patiënt wordt bloed afgenomen en voor onderzoek weggestuurd. Het laboratorium meet het bloedsuikerpercentage dat aan het hemoglobine van de patiënt in het bloed is gehecht. Dit illustreert de bloedsuikerspiegel van de patiënt over de afgelopen maanden.

  • Als er 5,7% of minder suiker aan de hemoglobine is gehecht, zijn de niveaus normaal. Als het percentage 5,7% tot 6,4% is, heeft de patiënt prediabetes.
  • Als het percentage suiker hoger is dan 6,5%, heeft de patiënt diabetes. Aangezien deze test de bloedsuikerspiegel over een lange periode berekent, wordt deze test niet opnieuw gedaan.
  • Van bepaalde bloedaandoeningen zoals bloedarmoede en sikkelcelanemie is bekend dat ze deze test verstoren. Als u deze of andere bloedproblemen heeft, moet uw arts mogelijk een alternatieve test gebruiken.
Diagnose van diabetes Stap 8
Diagnose van diabetes Stap 8

Stap 4. Doe de orale glucosetolerantietest (OGTT)

Deze test wordt gedurende een periode van twee uur op het kantoor van de dokter gegeven. Het bloed van de patiënt wordt vóór de test afgenomen. Vervolgens drinkt de patiënt een speciaal zoet drankje en wacht twee uur. Vervolgens wordt in de loop van de twee uur bloed afgenomen en worden de niveaus berekend. Omdat het echter veel tijd kost om deze test te voltooien, wordt deze zelden gebruikt, tenzij uw arts zwangerschapsdiabetes uitsluit als u zwanger bent.

  • Als de niveaus lager zijn dan 140 mg/dl, zijn de niveaus normaal. Als ze tussen 140 en 199 mg/dl liggen, heeft de patiënt prediabetes.
  • Als de niveaus 200 mg/dl of hoger zijn, heeft de patiënt waarschijnlijk diabetes. Als er iets anders dan een normale hoeveelheid wordt gemeten, wordt de test opnieuw gedaan om er zeker van te zijn dat de resultaten waar zijn.

Methode 3 van 3: Diagnose van zwangerschapsdiabetes

Diagnose van diabetes Stap 10
Diagnose van diabetes Stap 10

Stap 1. Begrijp zwangerschapsdiabetes

Zwangerschapsdiabetes wordt alleen gediagnosticeerd bij zwangere vrouwen. Tijdens de zwangerschap verhoogt het lichaam van een vrouw de productie van bepaalde hormonen en voedingsstoffen die insulineresistentie kunnen veroorzaken. Dit zorgt ervoor dat de alvleesklier zijn insulineproductie verhoogt. Meestal is de alvleesklier in staat om meer insuline aan te maken en heeft de moeder een licht verhoogde bloedsuikerspiegel, maar deze blijft beheersbaar. Als het lichaam te veel insuline begint op te bouwen, krijgt de moeder de diagnose zwangerschapsdiabetes.

  • Als u zwanger bent, moet u zich tussen week 24 en 28 laten testen om te zien of u het heeft. Er zijn geen symptomen, waardoor het moeilijk is om een andere diagnose te stellen. Als het niet wordt gediagnosticeerd, kan dit problemen met de zwangerschap veroorzaken.
  • Dit type diabetes verdwijnt nadat de baby is geboren. Het kan zich later in het leven opnieuw ontwikkelen bij Type 2.
Diagnose van diabetes Stap 11
Diagnose van diabetes Stap 11

Stap 2. Let op de symptomen

Zwangerschapsdiabetes heeft geen duidelijke tekenen of symptomen, maar de moeder loopt risico als ze vóór de zwangerschap diabetes had. Als u het gevoel heeft dat u risico loopt, kunt u zich laten screenen voordat u zwanger wordt om te zien of u mogelijk vroege indicatoren heeft, zoals prediabetes. De enige manier om het zeker te weten is echter om tijdens je zwangerschap gescreend te worden.

Diagnose van diabetes Stap 12
Diagnose van diabetes Stap 12

Stap 3. Doe de initiële glucose-uitdagingstest

Bij deze test moet de patiënt een stroperige glucoseoplossing drinken. Daarna moet de patiënt een uur wachten. Zodra het uur om is, wordt het bloed getest op bloedsuikerspiegels. Als de niveaus lager zijn dan 130-140 mg/dl, zijn de niveaus van de patiënt normaal. Als het hoger is dan dit, loopt u risico op zwangerschapsdiabetes, maar hoeft u het niet per se te hebben. U heeft een vervolgtest nodig, de glucosetolerantietest.

Diagnose van diabetes Stap 13
Diagnose van diabetes Stap 13

Stap 4. Doe de glucosetolerantietest

Voor deze test moet u een nacht vasten. De volgende ochtend worden de bloedsuikerspiegels als eerste getest door middel van een bloedtest. Daarna drinkt de patiënt nog een stroperige glucoseoplossing. Deze drank heeft een hoger glucosegehalte. De bloedsuikerspiegel wordt eenmaal per uur gedurende drie uur gecontroleerd. Als uw laatste twee metingen hoger zijn dan 130-140 mg/dl, wordt de patiënt gediagnosticeerd met zwangerschapsdiabetes.

Aanbevolen: