Buddy taping is een nuttige en "low-tech" methode voor de behandeling van verstuikingen, dislocaties en fracturen van tenen en vingers. Het wordt vaak gedaan door gezondheidswerkers zoals sportartsen, fysiotherapeuten, podotherapeuten en chiropractors, maar het kan ook gemakkelijk thuis worden geleerd. Als het tapen op de juiste manier wordt gedaan, biedt het ondersteuning, bescherming en helpt het om de betrokken gewrichten opnieuw uit te lijnen. Er zijn echter soms complicaties verbonden aan het tapen van buddy's, zoals een verminderde bloedtoevoer, infecties en verlies van gewrichtsbeweging.
Stappen
Deel 1 van 2: Buddy tapen je gewonde teen
Stap 1. Bepaal welke teen gewond is
Tenen zijn erg vatbaar voor verwondingen en breken zelfs wanneer ze worden blootgesteld aan een stomp trauma, zoals stoten tegen meubels of schoppen tegen sportuitrusting. In de meeste gevallen is het duidelijk welke teen gewond is, maar soms moet je je tenen nauwkeurig onderzoeken om de blessure beter te begrijpen. Tekenen van milde tot matige verwondingen zijn onder meer roodheid, zwelling, ontsteking, plaatselijke pijn, blauwe plekken, verminderde beweging en misschien een zekere mate van kromming als de teen ontwricht of gebroken is. De kleinste teen (5e) en de grote teen (1e) zijn vaker gewond en gebroken dan de andere tenen.
- Buddy-taping kan worden gebruikt bij de meeste teenblessures, zelfs bij stress- of haarlijnbreuken, hoewel bij ernstigere fracturen meestal een castratie of operatie nodig is.
- Raadpleeg onmiddellijk uw arts als uw teen in de verkeerde richting wijst, extreem pijnlijk is of opzwelt tot het punt dat hij gevoelloos wordt.
- Kleine haarscheurtjes, botsplinters, kneuzingen (kneuzingen) en gewrichtsverstuikingen worden niet als ernstige problemen beschouwd, maar ernstig verbrijzelde tenen (verminkte en bloedende) of verplaatste samengestelde fracturen (bloeding waarbij bot uit de huid steekt) vereisen onmiddellijke medische interventie, vooral als de grote teen erbij betrokken is.
Stap 2. Bepaal welke tenen je wilt vastplakken
Als je eenmaal hebt vastgesteld welke teen gewond is, moet je beslissen aan welke teen je hem wilt vastplakken. Probeer in het algemeen tenen die qua lengte en dikte dicht bij elkaar zijn te plakken - als uw tweede teen gewond is, is het gemakkelijker om deze aan uw derde teen te plakken dan aan uw grote (eerste) teen vanwege de gelijkenis in grootte. Bovendien is je grote teen nodig om elke keer dat je een stap zet "af te zetten", dus het is geen goede keuze voor buddy-taping. Zorg er bovendien voor dat de "buddy"-teen ongedeerd is, omdat het aan elkaar plakken van twee gewonde tenen de zaken erger kan maken. In dergelijke situaties kan het een beter idee zijn om een compressielaars te gieten of te dragen.
- Als je vierde teen geblesseerd is, plak hem dan op de derde teen in plaats van op de vijfde, omdat ze meer gelijk zijn in grootte en lengte.
- Plak een gewonde teen niet af als u diabetes of perifere arteriële ziekte heeft, omdat elke vermindering van de bloedcirculatie door te strak vastplakken het risico op necrose (weefselsterfte) aanzienlijk verhoogt.
Stap 3. Plak de tenen losjes aan elkaar vast
Als je eenmaal hebt besloten welke twee tenen je aan elkaar wilt plakken, pak je wat medische of chirurgische tape en plak je je gewonde teen losjes vast aan de niet-gewonde, misschien met een achtvormig patroon voor de meeste stabiliteit. Pas op dat u niet te strak plakt, anders creëert u extra zwelling en kunt u zelfs de bloedcirculatie naar de gewonde teen afsnijden. Overweeg om wat katoenen gaas tussen de tenen te plaatsen om schaafwonden en/of blaren te voorkomen. Uw risico op bacteriële infectie neemt aanzienlijk toe met blaarvorming en schaafwonden.
- Gebruik niet zoveel tape dat je je voet niet in je schoenen kunt passen. Bovendien bevordert te veel tape oververhitting en transpiratie.
- Materialen die worden gebruikt voor het binden van tenen zijn onder meer medische / chirurgische papieren tape, zelfklevende wrap, elektricienstape, kleine klittenband en rubberen bandages.
- Om wat meer steun te geven, wat zeker gunstig is voor ontwrichte tenen, kun je samen met de tape een houten of metalen spalk gebruiken. Voor tenen werken ijslollystokjes goed, zorg er alleen voor dat er geen scherpe randen of splinters zijn die in de huid kunnen graven.
Stap 4. Vervang de tape na het baden
Als uw teen aanvankelijk door uw arts of een andere beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg met een buddy is geplakt, hebben ze waarschijnlijk waterbestendige tape gebruikt, zodat het veilig is om minstens één keer een douche of bad te nemen. Als algemene richtlijn geldt echter dat u uw tenen na elke wasbeurt opnieuw moet afplakken, zodat u kunt controleren op tekenen van huidirritatie of infectie. Schaafwonden, blaren en eelt vergroten de kans op een huidinfectie, dus maak je tenen goed schoon en droog voordat je ze opnieuw plakt. Overweeg om je tenen schoon te maken met alcoholdoekjes om ze te desinfecteren.
- Tekenen van een huidinfectie zijn onder meer lokale zwelling, roodheid, kloppende pijn en afscheiding van pus.
- Uw gewonde teen moet, afhankelijk van de ernst van de verwonding, maximaal vier weken met een buddy worden vastgebonden om goed te genezen, dus u zult waarschijnlijk zeer ervaren worden in het opnieuw vastplakken ervan.
- Als je geblesseerde teen meer pijn doet nadat je hem opnieuw hebt getaped, verwijder dan de tape en begin opnieuw, maar zorg ervoor dat de tape of wrap iets losser zit.
Deel 2 van 2: Potentiële complicaties begrijpen
Stap 1. Zoek naar tekenen van necrose
Zoals hierboven opgemerkt, is necrose een soort weefselsterfte door gebrek aan bloedtoevoer en zuurstof. Een gewonde teen, vooral een dislocatie of breuk, kan al beschadigde bloedvaten bevatten, dus je moet extra voorzichtig zijn als je met buddy-tape gaat om de bloedsomloop naar de tenen niet af te snijden. Als u dit per ongeluk doet, zullen de tenen waarschijnlijk gaan kloppen van de pijn en donkerrood worden en vervolgens donkerblauw. Het meeste weefsel kan (maximaal) een paar uur zonder zuurstof overleven, maar het is absoluut noodzakelijk om uw tenen binnen een half uur of zo na het tapen zorgvuldig te observeren om er zeker van te zijn dat ze voldoende bloed krijgen.
- Mensen met diabetes hebben veel minder gevoel in hun tenen en voeten en hebben de neiging om een slechte bloedsomloop te hebben, daarom moeten ze teenblessures door buddy-tape vermijden.
- Als er necrose in de tenen optreedt, is een amputatie-operatie nodig om ze te verwijderen, zodat de infectie zich niet naar de rest van de voet of het been verspreidt.
- Als u een open samengestelde fractuur heeft gehad, kan uw arts uit voorzorg een kuur van twee weken met orale antibiotica aanbevelen om een bacteriële infectie af te schrikken.
Stap 2. Plak geen ernstig gebroken teen vast
Hoewel de meeste verwondingen goed reageren op taping, vallen sommige buiten het bereik ervan. Wanneer de tenen worden verpletterd en volledig verbrijzeld (aangeduid als een verbrijzelde breuk) of zodanig gebroken dat de botten radicaal verkeerd uitgelijnd zijn en door de huid uitsteken (een open samengestelde breuk genoemd), dan is geen enkele hoeveelheid tapen nuttig. In plaats daarvan moet u onmiddellijk naar een afdeling spoedeisende hulp gaan voor medische hulp en waarschijnlijk een chirurgische ingreep.
- Veel voorkomende symptomen van een gebroken teen zijn: intense scherpe pijn, zwelling, stijfheid en meestal onmiddellijke blauwe plekken als gevolg van inwendige bloedingen. Lopen is moeilijk en rennen of springen is bijna onmogelijk zonder ondraaglijke pijn. U kunt ook zien dat uw teen in een andere richting wijst dan normaal.
- Gebroken tenen kunnen verband houden met aandoeningen die het bot verzwakken, zoals botkanker, botinfecties, osteoporose of chronische diabetes.
- Je teen lijkt misschien niet verplaatst, zelfs als hij gebroken is. De enige manier om te zien of uw teen gebroken of verstuikt is, is door een röntgenfoto te laten maken, dus als u uw teen heeft geblesseerd, moet u een arts raadplegen.
Stap 3. Bescherm je teen tegen verdere schade
Als je teen eenmaal gewond is geraakt, is hij nog vatbaarder voor andere schade en problemen. Draag daarom comfortabele en beschermende schoenen terwijl u uw tenen afplakt (tussen twee en zes weken). Kies dichte, comfortabel zittende schoenen met voldoende ruimte in de neus om de tape/gaas en eventuele bijbehorende zwelling op te vangen. Schoenen met harde zolen, ondersteunende en stevige schoenen zijn waarschijnlijk het meest beschermend, dus vermijd teenslippers en zachte instappers. Vermijd schoenen met hoge hakken gedurende ten minste een paar maanden na het letsel, omdat ze de tenen ernstig verdringen en de bloedstroom beperken.
- Ondersteunende sandalen met open tenen kunnen worden gebruikt als de zwelling in uw teen overdreven is, maar onthoud dat ze geen enkele bescherming bieden, dus draag ze voorzichtig.
- Als je in de bouw werkt, of als brandweerman, politieagent of tuinarchitect, overweeg dan om laarzen met stalen neuzen te dragen voor extra bescherming totdat je teen volledig is genezen.
Video - Door deze service te gebruiken, kan bepaalde informatie worden gedeeld met YouTube
Tips
- Het is niet nodig om volledig inactief te zijn als je je teen geblesseerd hebt, maar vervang activiteiten die minder druk op je voet uitoefenen, zoals zwemmen, fietsen of gewichtheffen.
- Voor de meeste teenblessures is buddy-taping een goed idee, maar vergeet ook niet om je tenen op te tillen en te glazuren. Beide helpen ontstekingen en pijn te verminderen.
