Frontale kwabaanvallen maken deel uit van een groep aanvallen die focale of partiële aanvallen worden genoemd, omdat ze slechts een deel van de hersenen aantasten. Dit type aanval kan worden aangezien voor andere aandoeningen, zoals nachtmerries of zelfs een psychische stoornis. Meestal zijn de beste diagnosemethoden hersenscans en MRI's om abnormale activiteit te zien, maar u kunt thuis naar tekenen en symptomen zoeken.
Stappen
Deel 1 van 3: De symptomen herkennen
Stap 1. Zoek naar vreemde lichaamshoudingen
Dat wil zeggen, toevallen kunnen ervoor zorgen dat een persoon op grappige manieren beweegt. U kunt bijvoorbeeld zien dat één arm zonder reden recht naar voren steekt, terwijl de andere dicht bij het lichaam blijft.
Stap 2. Let op repetitieve bewegingen
Dit type aanval kan, zoals bij de meeste aanvallen, ervoor zorgen dat een persoon zich herhaaldelijk beweegt. De arm kan bijvoorbeeld herhaaldelijk buigen of de heupen kunnen in de lucht worden geduwd. De persoon kan heen en weer schommelen of fietsen met zijn benen. Dit soort bewegingen, in coördinatie met de persoon die niet op u reageert, kan wijzen op een aanval.
Dit soort aanvallen kan ook spierzwakte veroorzaken
Stap 3. Zoek naar gezichtsvervormingen
Omdat de frontale kwab beweging regelt, kan dit leiden tot vreemde verdraaiingen in het lichaam van de persoon, inclusief haar gezicht. U merkt mogelijk vreemde oogbewegingen of de persoon die vreemde gezichten trekt. De persoon kan bijvoorbeeld te veel knipperen, trillen of kauw- of slikbewegingen maken.
Stap 4. Praat met de persoon
Stel de persoon een vraag. Als de persoon niet met je kan praten of niet eens lijkt te merken dat je er bent, kan ze een aanval krijgen.
Niet elke aanval zorgt er echter voor dat een persoon niet meer reageert. Soms blijft de persoon de hele aanval bij bewustzijn
Stap 5. Controleer ze tijdens het slapen
Vaak gebeuren aanvallen van de frontale kwab 's nachts, wanneer de persoon slaapt. Als u de bovenstaande symptomen ziet wanneer de persoon slaapt, heeft ze mogelijk een aanval. Evenzo, als je plotseling wakker wordt met gespannen spieren of in een vreemde houding, kan dit betekenen dat je een aanval hebt gehad, maar het kan ook betekenen dat je een slechte droom hebt gehad.
Stap 6. Noteer de tijd
Dit soort aanvallen zijn vaak erg kort. In feite duren ze meestal minder dan een minuut. Houd de klok in de gaten als u iemand met deze symptomen opmerkt om te zien hoe lang het duurt.
Stap 7. Let op clusteraanvallen
Clusteraanvallen, of korte uitbarstingen van aanvallen, komen soms voor bij aanvallen van de frontale kwab. Als u meerdere aanvallen achter elkaar heeft, kan dit een symptoom zijn.
Als de persoon niet bij bewustzijn komt tussen aanvallen, moet ze naar een arts worden gebracht of moet u 911 bellen
Stap 8. Begrijp waardoor aanvallen worden veroorzaakt
Aanvallen ontstaan vaak na trauma aan de hersenen. Andere aandoeningen kunnen echter ook leiden tot epileptische aanvallen, zoals beroertes, infecties of zelfs tumoren. Veel aandoeningen die een probleem in uw hersenen veroorzaken, kunnen tot epileptische aanvallen leiden.
Desalniettemin hebben veel mensen niets anders mis met hun hersenen en krijgen ze toch epileptische aanvallen
Deel 2 van 3: Naar de dokter gaan
Stap 1. Schrijf uw symptomen op
Als niemand heeft gezien dat u een aanval kreeg, schrijf dan op wat u wel ervaart. Misschien merk je dat je wat tijd verliest, of merk je dat je midden in de nacht wakker wordt met pijnlijke spieren. Welke symptomen u ook ervaart, zelfs als u denkt dat ze geen verband houden, kan belangrijk zijn.
Stap 2. Vertel de arts over uw symptomen
Zorg ervoor dat u al uw symptomen met uw arts bespreekt. Zo kunnen zelfs willekeurige stemmingswisselingen of vreemde gewaarwordingen verband houden met toevallen. Het is ook belangrijk dat u de arts informatie geeft over de timing van de symptomen, omdat aanvallen van de frontale kwab vaak 's nachts plaatsvinden. Symptomen die u bij uzelf of anderen kunt opmerken, zijn onder meer:
- Tijd verliezen.
- Wakker worden in vreemde posities.
- Pijnlijke spieren hebben zonder andere verklaring.
- Stemmingswisselingen.
- Vervormingen van het lichaam.
- Bewusteloosheid.
- Toevallen tijdens het slapen.
- Herhaalde gezichtsbewegingen zoals spiertrekkingen of kauwbewegingen.
- Meerdere aanvallen achter elkaar.
- Vreemde lichaamshoudingen (zoals één arm naar buiten).
Stap 3. Geef een volledige medische geschiedenis op
Een volledige medische geschiedenis is noodzakelijk om de oorzaak van de aanvallen te bepalen. Hoewel dit soort aanvallen niet altijd een oorzaak hebben, kunnen ze worden veroorzaakt door hoofdtrauma, beroerte, geestelijke gezondheid, medicijnen of andere hersenafwijkingen.
Stap 4. Ga naar de eerste hulp
Als iemand een aanval heeft die langer dan 5 minuten duurt, moet u die persoon naar de eerste hulp brengen. Bel 911 als u naar de klok hebt gekeken terwijl iemand greep of zelfs als u het gevoel heeft dat de aanval te lang heeft geduurd, maar u de tijd niet heeft genoteerd.
Deel 3 van 3: Diagnostiek gebruiken
Stap 1. Onderwerp je aan bloedonderzoek
Als bij u geen aanval van de frontale kwab is vastgesteld, is het belangrijk om andere medische aandoeningen uit te sluiten. Epileptische aanvallen kunnen worden veroorzaakt door andere problemen in het lichaam, en bloedonderzoek zal zaken als lichaamschemie en uw bloedsuikerspiegel meten.
- Een bloedtest wordt gedaan door een bloedmonster van u te nemen, meestal uit een ader aan de binnenkant van uw elleboog. Het monster wordt vervolgens naar het laboratorium gebracht voor analyse.
- Patiënten met acute aanvallen moeten bloed laten testen op elektrolyten, BUN, creatinine, glucose, calcium, magnesium en leverfunctie. Voorafgaand aan de behandeling moeten ook andere tests worden uitgevoerd, zoals een volledig bloedbeeld, differentieel en bloedplaatjes.
- Een deel van de test, het volledige bloedbeeld genaamd, meet het aantal witte bloedcellen, het aantal rode bloedcellen, de hoeveelheid hemoglobine en hoeveel van uw bloed uit rode bloedcellen bestaat.
- De bloedtest moet normale waarden van elektrolyten en andere verbindingen aantonen die de hersenfunctie kunnen beïnvloeden. Een verlaagd glucose- en magnesiumgehalte kan bijvoorbeeld leiden tot epileptische aanvallen.
Stap 2. Wees voorbereid op een MRI
Als uw aanvallen uit het niets beginnen, zal uw arts een MRI willen. Een MRI zal onthullen of er iets anders aan de hand is met uw hersenen, zoals een tumor of laesies. Het zal ook ongebruikelijke bloedvaten lokaliseren. Het is geen pijnlijke procedure.
- Deze test is een combinatie van radiogolven en sterke magneten, waarmee een beeld wordt gemaakt van het zachte weefsel in je hersenen. Je gaat op een bankje liggen en wordt in een donutvormige machine geduwd waar je een tijdje stil moet blijven. De test kan een uur duren, maar duurt over het algemeen niet langer dan anderhalf uur. De machine maakt harde geluiden.
- In sommige gevallen kan de technicus een kunstmatige kleurstof in u injecteren om het beeld te helpen creëren.
- U moet alle metalen van uw lichaam verwijderen voordat u de machine betreedt, zoals sieraden, haarspelden, horloges, gehoorapparaten en beugelbeha's; praat met uw arts over apparaten in uw lichaam, zoals een pacemaker of kunstmatige hartklep.
Stap 3. Verwacht een elektro-encefalogram (EEG)
Deze test meet de elektrische activiteit in uw hersenen en kan aantonen waar de aanval plaatsvindt. Het geeft uw arts echter alleen informatie als zij de test doet terwijl u een aanval heeft. Zelfs dan kan de activiteit van de frontale kwab moeilijk te detecteren zijn. Uw arts wil misschien dat u een nacht blijft om epileptische activiteit te detecteren.
- Voor deze test zal de technicus elektroden op uw hoofdhuid bevestigen. Het is ook een pijnloze procedure.
- Op de dag van de procedure is het een goed idee om geen haarcrème, stylinggels of spray te gebruiken, omdat de elektroden hierdoor niet goed blijven plakken.
Stap 4. Weet dat uw lever en nieren ook kunnen worden gecontroleerd
Vaak zal uw arts bloed- of urinetests gebruiken om deze organen te controleren. Meestal worden deze tests gedaan om andere problemen uit te sluiten die tot epileptische aanvallen kunnen leiden.
Tips
- De frontale kwabben zijn verantwoordelijk voor veel hersenfuncties, waaronder taal, motoriek, impulscontrole, beoordelingsvermogen, geheugen, probleemoplossing en sociaal gedrag.
- Niet iedereen die een aanval heeft, moet een anti-epileptische medicatie nemen. Als de onderliggende oorzaak van de frontale aanval verdwijnt, is behandeling niet nodig. De behandeling mag alleen worden gestart bij diegenen die risico lopen op terugkerende aanvallen van de frontale kwab.
Waarschuwingen
- Bijwerkingen van anti-epileptica kunnen slaperigheid, duizeligheid, dubbelzien (dubbelzien) en onbalans zijn.
- Houd er rekening mee dat medicijnen tegen epilepsie de inductie van leverenzymen kunnen veroorzaken en dat dit het metabolisme van andere medicijnen kan verhogen.
