De meeste ouders zouden desgevraagd een volmondig "NEE!" over de vraag of u uw kinderen met opzet opvoedt om zich te wenden tot voedsel voor troost. Het zou je echter verbazen hoeveel maatschappelijke praktijken emotioneel eten versterken. Om te voorkomen dat uw kind een emotionele eter wordt, kunt u vroeg beginnen met het implementeren van positieve praktijken. Ten eerste, help ze hun emoties te leren identificeren en ermee om te gaan. Leer ze hoe ze bewuste eters kunnen zijn. Neem vervolgens een aantal nieuwe strategieën op in de maaltijden.
Stappen
Methode 1 van 3: Mindfulness aan kinderen leren
Stap 1. Eet maaltijden aan de eettafel, ver weg van bronnen van vermaak
Wanneer kinderen maaltijden eten voor de televisie of iPad, staan ze los van de voeding zelf. Eten wordt iets dat in plaats daarvan wordt geassocieerd met entertainment en uw kind heeft geen idee hoeveel ze eten. Stop met deze gewoonte en eet samen aan tafel. Voer een beleefd gesprek of luister naar klassieke muziek terwijl je eet.
- Vermijd ook tussendoortjes tijdens het tv-kijken. Streef ernaar om alle maaltijden aan tafel te hebben zonder enige vorm van entertainment, zodat ze zich op hun lichaam kunnen afstemmen.
- Vermijd het verstrekken van snacks gedurende de dag. Misschien wilt u alle vormen van eten beperken tot bepaalde tijden van de dag en alleen aan een keukentafel.
Stap 2. Waardeer het eten
Voordat uw gezin aan de eettafel gaat graven, laat u iedereen even pauzeren om te genieten van het eten dat wordt geserveerd. U kunt ze in het begin een paar keer door dit proces leiden. Doe de oefening daarna in stilte.
- Bedenk waar het eten vandaan komt. De afstand die het moest afleggen om op je bord te komen.
- Stuur wat dankbaarheid naar alle mensen die betrokken zijn bij het verstrekken van de maaltijd voor u (bijvoorbeeld de boeren, de arbeiders, de kruideniers, de kok, enz.)
- Besteed wat tijd aan het bewonderen van de vele kleuren, texturen en geuren die bij elke maaltijd horen. Activeer je vijf zintuigen om echt contact te maken met het eten dat voor je ligt.
Stap 3. Leg de vork tussen de happen door
Kinderen kunnen voedsel wegschuiven zonder na te denken als ouders niet de juiste praktijken toepassen. Moedig bewust eten aan door iedereen aan te bevelen zijn vorken terug op hun bord te plaatsen na het nemen van een hap. Neem kleine hapjes. Kauw elke hap minstens 20 keer voordat u het doorslikt.
Stap 4. Controleer op honger voordat je gaat eten
Instrueer ze om naar hun lichaam te luisteren. Kinderen moeten gaan zitten om te eten als ze echt honger hebben, niet alleen omdat anderen aan het eten zijn of het etenstijd is. Laat ze een hongertest doen.
- Als ze bijvoorbeeld echt honger hebben, moet een echt, heel voedselproduct voldoende zijn (bijvoorbeeld vlees en groenten). Als de honger naar een specifiek junkfood-item is, kan het emotionele honger zijn, geen fysieke honger.
- Om uw kinderen op een geschikt eetschema te houden, moet u overmatig snacken tussen de maaltijden beperken. Laat ze ongeveer elke 3 tot 4 uur iets eten, maar laat ze hun lichaam als richtlijn gebruiken.
- Suiker kan enorm verslavend zijn. Als uw kind vaak snakt naar suiker, wilt u het misschien afbouwen van suikerhoudend voedsel. U kunt voor hulp contact opnemen met een therapeut of arts.
Stap 5. Weet hoe je emotioneel eten kunt herkennen
Emotionele honger komt meestal als een psychologische hunkering in het hoofd en komt niet overeen met de honger die wordt gevoeld door een steek in de maag die zich tussen de maaltijden ontwikkelt. Dit soort honger komt ook vaak voor als gevolg van situationele signalen, zoals wanneer je in een stressvolle omgeving bent, wanneer je voor een uitdagend probleem staat of wanneer je je verveelt.
Neem de tijd om de oorzaken van je honger te onderzoeken voordat je toegeeft aan emotionele verlangens. Als je herkent dat situationele factoren je honger beïnvloeden, zoek dan naar adaptieve manieren om ermee om te gaan, zoals sporten of een vriend bellen
Stap 6. Houd de eetgewoonten van uw kind in de gaten
Wanneer uw kind op zoek gaat naar snacks, moet u opschrijven wat zijn gedrag of emotionele toestand op dat moment is. Misschien vindt u een gedragspatroon dat ervoor zorgt dat ze troost zoeken in voedsel. Als je dit patroon kunt veranderen, kun je misschien de gewoonte om emotioneel te eten verminderen.
Als u bijvoorbeeld merkt dat uw kind elke keer dat het stressvol huiswerk maakt wil eten, kunt u stappen ondernemen om hen te leren omgaan met stress op school
Methode 2 van 3: Gezonde eetgewoonten opbouwen
Stap 1. Modelleer evenwichtige eetgewoonten
Wanneer ouders gezonde eetpatronen laten zien, is de kans groter dat hun kinderen dit voorbeeld volgen. Gezonde eetpatronen houden in dat je gewetensvol bent en je bewust bent van je voedingsgewoonten, maar niet obsessief of angstig. Geef het goede voorbeeld door te genieten van een voedzaam dieet en tegelijkertijd alle noties van 'dieet' uit uw vocabulaire te schrappen.
- Serveer kleine porties maaltijden die zijn afgeleid van de belangrijkste voedselgroepen. Kom pas enkele seconden terug nadat je een tijdje hebt gezeten, wat water hebt gedronken en zeker weet dat je lichaam meer wil.
- Gebruik geen negatieve zelfpraat zoals 'ik ben dik'. Help uw kind een positief lichaamsbeeld te ontwikkelen.
- Bekritiseer uw kind niet vanwege zijn emotionele eetgedrag en scheld hem niet uit over zijn gewicht. Dit zal alleen maar leiden tot meer emotioneel eten en wrok.
- Maak gezond eten leuk voor kinderen. Laat ze je helpen terwijl je het avondeten kookt, of laat ze voedingsetiketten lezen terwijl je boodschappen doet. Zo leren ze over gezonde eetgewoonten.
Stap 2. Vermijd het labelen van voedsel als "slecht"
Kinderen kunnen zich schuldig of beschaamd voelen over het eten van bepaald voedsel als er een negatieve connotatie aan wordt gehecht. Vermijd schuldgevoelens bij uzelf of uw kinderen wanneer u te veel eet met bewerkte, suikerhoudende, junkfood. Bied in plaats daarvan een informele herinnering aan de soorten voedsel die je lichaam van brandstof voorzien en het energie geven. Geniet er nog meer van.
Stap 3. Gebruik eten niet als een activiteit om verveling te vervangen
Verveling is een veelvoorkomende factor die verband houdt met emotioneel eten. Soms staan kinderen die niets te doen hebben bij de koelkast, op zoek naar iets om hen tijdelijk plezier te bezorgen. Help uw kinderen begrijpen wanneer ze zich vervelen en bied aangepaste activiteiten aan om te doen in plaats van te eten.
Als uw kind klaagt dat het zich verveelt, bied dan geen snack aan. Stel voor dat ze een boek lezen, een puzzel maken, een spel spelen met een broer of zus of een vriend, of naar buiten gaan om te spelen
Stap 4. Ontmoedig het gebruik van voedsel om mensen op te vrolijken of te behandelen
De samenleving gebruikt voedsel vaak als een soort "beloning". Een kind neemt straight-A's mee naar huis en ouders trakteren ze op een ijsje. Het kenmerk van elk feest is meestal de taart. Voorkom dat emotionele eetgewoonten zich ontwikkelen door weerstand te bieden aan het associëren van voeding met comfort of beloningen.
Zoek andere manieren om uw kinderen te trakteren (of op te vrolijken), zoals een familie-uitje naar het park of de plaatselijke bioscoop
Stap 5. Eet niet uit pakjes
Als jij of je kinderen uit pakjes eten, is dat een recept voor een ramp. Wanneer pakketten meerdere porties bevatten, kan het moeilijk zijn om te stoppen. Je zou uiteindelijk het hele pakket kunnen consumeren voordat je lichaam het bericht stuurt dat je vol zit.
- Breek snacks zoals crackers, noten of fruit af wanneer je ze mee naar huis neemt. Verdeel ze in geschikte portiegroottes en plaats ze in zakjes of containers ter grootte van een snack.
- Doe je best om de meeste maaltijden van een bord te eten. Dit helpt je bewuster te worden van portiegroottes en vergroot je gevoel van verzadiging.
- Kinderen kunnen proberen hun eigen snacks te halen als u niet kijkt. Als dit een probleem is, moet u mogelijk uw voorraadkast op slot doen. Deel snacks uit zoals u wilt.
Methode 3 van 3: Kinderen helpen leren om te gaan met emoties
Stap 1. Help ze emoties te leren herkennen en benoemen
Emoties leren reguleren is een essentiële vaardigheid voor het leiden van een gezond leven met positieve relaties. Kinderen die impulsief reageren op hun emoties kunnen in de problemen komen. Emotionele regulatie begint echter bij jezelf. Geef het goede voorbeeld door uw eigen emoties effectief te beheersen. Leer ze vervolgens de vaardigheden om hetzelfde te doen.
- Help ze in te zien dat alle emoties nuttig en normaal zijn, zelfs negatieve.
- Daag ze uit om de emoties die ze voelen te benoemen. Laten we zeggen dat ze over het hoofd worden gezien om lid te worden van een team in de sportschool. Dit kan gevoelens van schaamte of afwijzing veroorzaken. Een beste vriend verhuist. Ze kunnen verdrietig zijn.
- Laat ze opschrijven hoe elke emotie in hun lichaam aanvoelt, zodat ze ze de volgende keer beter kunnen herkennen.
Stap 2. Bied een empathisch oor
Naast het helpen van uw kind om emoties te labelen, moet u ook bereid zijn een uitlaatklep te bieden. Luisteren kan een instrument van onschatbare waarde zijn dat uw kinderen laat zien dat 'uw emoties belangrijk zijn'. Probeer verbinding te maken wanneer uw kind overspannen is met emoties. Dit kan betekenen dat je ze moet vragen of ze willen praten of gewoon quality time met ze willen doorbrengen.
- Je zou kunnen zeggen: “Ik zie dat je het moeilijk hebt. Wil je praten?" Zo niet, dan zou je kunnen zeggen: 'Zullen we samen de eendjes gaan voeren? Ik weet dat dat een van je favoriete bezigheden is.' Tijdens een activiteit kan uw kind zich meer op zijn gemak voelen om zich open te stellen.
- Weersta de drang om te oordelen of op te lossen. Wees gewoon aanwezig bij je kind als het grote emoties ervaart.
DESKUNDIGE TIP
Dr. Niall Geoghegan, PsyD
Clinical Psychologist Dr. Niall Geoghegan is a Clinical Psychologist in Berkeley, CA. He specializes in Coherence Therapy and works with clients on anxiety, depression, anger management, and weight loss among other issues. He received his Doctorate in Clinical Psychology from the Wright Institute in Berkeley, CA.
Dr. Niall Geoghegan, PsyD
Clinical Psychologist
Learn to tolerate that your child is upset
Niall Geoghegan, a clinical psychologist, says: “When your child is upset, you might throw something nice at them to make them feel better, which is often food. You’re telling your child that their feelings are bad, you can’t tolerate it and that the food will make it go away. Try helping your child work through their emotions instead of giving them food.”
Stap 3. Koop een dagboek voor ze
Een dagboek bijhouden kan een geweldige manier zijn om emoties los te laten. Het geeft kinderen een uitlaatklep en helpt hen patronen in hun gedachten en gevoelens te zien. Het kan voor hen ook een zeer effectieve manier zijn om probleemoplossende vaardigheden te leren.
- Moedig uw kind aan om schrijven te gebruiken om hun gevoelens te uiten. Ze kunnen alleen maar vrij schrijven wat er in hun hoofd opkomt. Of ze kunnen een kort verhaal of gedicht maken. Ze kunnen ook krabbelen in hun dagboek om visuele afbeeldingen aan hun gedachten en gevoelens te hechten.
- Neem uw kind mee op zoek naar een dagboek dat bij zijn of haar individuele stijl past. Koop ze mooie pennen of kleurpotloden om het proces leuker te maken.
Stap 4. Maak voor hen een persoonlijke toolbox voor zelfzorg
Zelfzorg is een krachtig hulpmiddel voor geestelijke gezondheid en welzijn. Helaas zien veel volwassenen en kinderen deze noodzakelijke oefening over het hoofd. Moedig uw kind aan om al vroeg in het leven een zelfzorgpraktijk op te bouwen om emoties te beheersen, te ontstressen en hun humeur te verbeteren.
Maak er een leuk project van door kunstzinnige materialen te vinden om te decoreren en een doos te ontwerpen die bij hun persoonlijkheid past. Vul het vervolgens met zinvolle voorwerpen die hen helpen ontspannen, zoals leuke boeken, favoriete cd's of dvd's, kleurboeken, inspirerende citaten en een gezellige deken
Stap 5. Ga naar een therapeut
Als het emotionele eten van uw kind een ernstige mentale of fysieke impact op hun leven heeft, moet u mogelijk een therapeut raadplegen. Een therapeut kan helpen bepalen of uw kind een onderliggend probleem heeft, sociale of academische problemen op school heeft of problemen heeft met het omgaan met stress tijdens belangrijke levensgebeurtenissen. Ze kunnen professioneel advies geven en uw kind gezonde coping-mechanismen leren die geen voedsel inhouden.
