Het kan voor een ouder moeilijk zijn om te bepalen wat de beste manier is om met het ongewenste gedrag van hun kind om te gaan. Dit kan nog moeilijker zijn als het kind autistisch is. Het is belangrijk dat je als ouder van een autistisch kind erkent dat discipline meer is dan alleen een kind straffen voor 'ondeugend' gedrag, maar slecht gedrag ombuigen tot iets constructiever.
Stappen
Methode 1 van 6: Discipline benaderen op een kindgerichte manier
Stap 1. Vergeet niet dat een autistisch kind vooral een kind is
Elk kind heeft zijn eigen voorkeuren, eigenaardigheden, gedrag en reacties. Elk kind heeft dingen die ze niet leuk vinden en dingen die ze wel doen. Autistisch zijn verandert daar niets aan. Alle disciplinetechnieken die u gebruikt, moeten moeilijke gedragssituaties met begrip benaderen. Richt je erop om je kind de steun te geven die het nodig heeft om zichzelf onder controle te houden en om 'ondeugend' gedrag om te zetten in meer constructieve acties.
- Alle kinderen misdragen zich wel eens. Ze kunnen regels overtreden (per ongeluk of expres) en moeite hebben om zichzelf te beheersen als ze van streek zijn. Het is belangrijk om begripvol maar standvastig te zijn in het aanleren van hoe ze zich beter kunnen gedragen.
- Vergeet niet om eerlijk te zijn. Het is niet juist om een kind te straffen voor "autistisch handelen" (zoals stimuleren of oogcontact vermijden), noch is het eerlijk om een autistisch kind (of welk kind dan ook) te straffen voor het overtreden van regels waar andere kinderen mee wegkomen.
Stap 2. Wees geduldig
Hoewel u soms gefrustreerd raakt wanneer u probeert het gedrag van uw kind te begrijpen, is het belangrijk om te onthouden dat geduld de sleutel is. Na verloop van tijd, met behulp van de onderstaande strategieën, zal uw autistische kind betere manieren leren om zich te gedragen. Dit zal niet van de ene op de andere dag gebeuren.
- Bedenk dat autistische kinderen extra uitdagingen ervaren. Zintuiglijke problemen, communicatieproblemen, sterke emoties en andere problemen kunnen erg frustrerend zijn om mee om te gaan.
- Houd er rekening mee dat de luisterende lichaamstaal van autistische kinderen er anders uit kan zien dan de luisterende lichaamstaal van niet-autistische kinderen. Stimuleren, in andere richtingen kijken en niet lijken te reageren, betekent niet noodzakelijk dat ze niet luisteren.
Stap 3. Blijf positief gefocust
Discipline zou meer gericht moeten zijn op aanmoediging en lof, niet op straf. Het is jouw taak om ze te leren hoe ze zich goed moeten gedragen en hen vervolgens te prijzen terwijl ze het leren.
Probeer met een therapeut te praten als je technieken niet lijken te werken
Stap 4. Ga voorzichtig om met meltdowns
Veel van wat je zou kunnen zien als 'slecht gedrag' bij autistische kinderen komt in de vorm van meltdowns. Dit kan bijzonder moeilijk zijn om op te reageren bij jongere kinderen of anderen die geen verbale communicatie gebruiken om uit te drukken wanneer ze van streek zijn. Wat bij sommigen op een driftbui van 'slecht gedrag' lijkt, kan in feite een poging zijn om hun behoeften te uiten, om te gaan met verontrustende zintuiglijke ervaringen of om met stress om te gaan.
- In het ideale geval wilt u een plan maken om het kind te leren zelf instortingen te voorkomen. Klassieke "disciplinaire" tactieken die gericht zijn op straf, zoals time-outs, kunnen de zaken erger maken door het kind nog meer van streek te maken en het gevoel weg te nemen dat het controle heeft over zijn beslissingen. In plaats daarvan, door een kind te leren een "pauze" te nemen en zelfkalmerende technieken te introduceren, kan het kind zijn tijd en emoties beheren en het kind aanmoedigen om zichzelf te reguleren.
- Onze artikelen over hoe om te gaan met meltdowns van autistische kinderen en hoe meltdowns en driftbuien bij autistische kinderen te verminderen, kunnen meer gedetailleerd advies geven over het helpen verminderen en beheersen van meltdowns.
Stap 5. Houd een kalme stem en houding
Geschreeuw en machtsstrijd kunnen kinderen angstig en verward maken. Angst kan ervoor zorgen dat kinderen nog meer opgewonden raken, en ze kunnen reageren door te huilen, schreeuwen, schreeuwen of zichzelf te verwonden. Je doel is om het kind te kalmeren. Houd een gelijkmatige en lage stem, zelfs als je je gefrustreerd voelt.
Het is oké om tijd voor jezelf te kopen. Probeer te zeggen: "Ik ben echt gefrustreerd. Ik heb wat tijd nodig om erachter te komen wat ik hieraan ga doen."
Methode 2 van 6: Routine creëren om disciplinaire behoeften te verminderen
Consistentie in het dagelijks leven en discipline helpt kinderen te weten wat ze kunnen verwachten, en is een belangrijk onderdeel van een effectieve ouder.
Stap 1. Stel een voorspelbare routine en structuur in
Autistische kinderen voelen zich vaak veiliger als ze de activiteiten van de dag kunnen voorspellen en de wereld kunnen begrijpen. Creëer vaste plekken waar activiteiten plaatsvinden. Dit kan het kind helpen kalm te blijven en de dingen onder controle te krijgen.
Routines maken het ook gemakkelijker om te achterhalen waarom het kind zich misschien gedraagt. Als ze bijvoorbeeld altijd huilen als je ze vraagt om na school huiswerk te maken, kan het zijn dat ze te moe zijn van school en dat ze eerst moeten ontspannen, of dat huiswerk een bron van grote stress voor hen is
Stap 2. Gebruik "fotoschema's" om orde te scheppen
Fotoschema's helpen om uit te leggen welke activiteit het kind vervolgens zal doen. Fotoschema's zijn geweldige hulpmiddelen die ouders kunnen gebruiken om sommige autistische kinderen te begeleiden bij verschillende activiteiten die ze gedurende de dag zullen ondernemen. Het helpt de structuur in het leven van een kind te verbeteren, vooral omdat autistische kinderen vaak moeite hebben om het overzicht over hun dagelijkse activiteiten te behouden. Enkele ideeën voor het gebruik van fotoschema's zijn:
- U en uw kind kunnen taken bijhouden door voltooide activiteiten "af te vinken".
- U en uw kind kunnen een klok of een oplichtende timer bij de activiteiten houden om het tijdsbestek voor elke activiteit te bepalen (als dit het kind helpt).
- Help uw kind deze afbeeldingen te ontwerpen en te tekenen, zodat ze zich meer verbonden voelen met de afbeeldingen.
- Bewaar de afbeeldingen in een boek of op een bord of muur, zodat uw kind ernaar kan verwijzen wanneer het maar wil.
Stap 3. Wees consistent met het schema
Dit geeft het kind een veilig gevoel. Als er iets moet veranderen, geef het kind dan een waarschuwing en uitleg, zodat het minder schokkend aanvoelt. Werk samen met andere verzorgers (zoals docenten en therapeuten) om een consistent systeem te creëren.
Stap 4. Pas het schema op kleine manieren aan naarmate uw kind groeit
Hoewel het schema relatief consistent moet blijven, betekent dit niet dat er geen ruimte is voor ontwikkeling van de activiteiten en discipline van uw kind, aangezien uw kind zijn natuurlijke ontwikkeling en groei als individu doormaakt.
- Badtijd kan bijvoorbeeld veranderen in douchetijd als uw kind leert zelfstandig te douchen.
- Breng indien nodig wijzigingen aan om problemen op te lossen. Als u bijvoorbeeld na de lunch oefentijd plant en het kind krijgt vaak buikpijn tijdens het sporten, kan het zijn dat het tijd nodig heeft om het eten te laten bezinken. Praat met het kind over het schemaprobleem en brainstorm over hoe je dingen kunt herschikken (zoals sporten voor het eten of 30 minuten vrije tijd tussendoor).
Stap 5. Plan veel tijd voor uw kind om te ontspannen
Autistische kinderen kunnen bijzonder kwetsbaar zijn voor stress, dus het is van cruciaal belang dat ze voldoende rust krijgen. Rusttijd is vooral relevant wanneer uw kind het gevoel heeft dat er te veel gebeurt en zijn zintuigen overbelast zijn. Wanneer uw kind van streek of overstuur raakt vanwege deze overmatige stimulatie, duidt dit op de behoefte aan rusttijd. Neem je kind gewoon mee naar een veilige, rustige plek en laat je kind 'ontspannen' in een eenvoudige omgeving onder informeel toezicht.
- Probeer ontspanningstijd te plannen na activiteiten die vaak stressvol zijn. Als het kind bijvoorbeeld gewoonlijk gestrest of moe thuiskomt van school, moet het minstens een half uur vrije tijd hebben om te ontspannen.
- Als het kind niet oud genoeg is om zonder toezicht te gaan, kunt u casual toezicht aanbieden. Het kind kan bijvoorbeeld heen en weer schommelen en tekeningen maken in een hoekje, terwijl jij een boek leest of iets op je telefoon doet.
Stap 6. Plan voldoende tijd in voor plezier
Autistische kinderen hebben, net als andere kinderen, tijd nodig om te spelen en te genieten van activiteiten naar eigen keuze. Omdat stress een probleem kan zijn voor autistische kinderen, is ontspanningstijd vooral van cruciaal belang. Zelfgestuurd spel helpt het kind gelukkig en emotioneel in balans te blijven.
- Houd er rekening mee dat uw idee van 'leuk' anders kan zijn dan het idee van het kind. Een luidruchtig feest kan bijvoorbeeld stressvol zijn voor een autistisch kind. En speelgoed op een rij zetten of in cirkels lopen kan een leuke manier zijn voor een autistisch kind om tijd door te brengen. Als het kind het leuk vindt, dan telt het als leuk, ook als je het niet begrijpt.
- Gecommandeerd worden door een volwassene is meestal niet leuk, zelfs niet als de volwassene het kind zegt dat het moet spelen. Als je met het kind speelt, laat het dan de leiding nemen.
Stap 7. Plan een aantal stopcontacten voor energie, vooral als het kind hyperactieve neigingen heeft
Sommige kinderen kunnen niet lang blijven zitten of hetzelfde doen. Als dit het geval is voor uw kind, zorg er dan voor dat u voldoende tijd inplant om "stoom af te blazen" en een deel van hun overtollige energie te gebruiken. Sporten en buiten spelen zijn vaak goed voor actieve kinderen.
Je kunt ook ongeplande pauzes aankondigen als je ziet dat het kind zenuwachtig wordt. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Ik zie dat je moeite hebt om je te concentreren. Laten we 15 minuten rondrennen en dan terugkomen."
Stap 8. Los eventuele slaap- of medische problemen op
Als uw kind niet voldoende slaapt of pijn of een slechte gezondheid heeft, is het normaal dat het zijn angst uitspreekt, wat verkeerd kan worden opgevat als "problematisch gedrag".
Als u gedrag opmerkt dat gericht is op een bepaald gebied, probeer dan een arts dat gebied te laten controleren. Een jongen die zijn hoofd stoot, kan bijvoorbeeld last hebben van kiespijn of luizen. Het raken van een lichaamsdeel kan erop wijzen dat daar iets mis is
Methode 3 van 6: Gedragsproblemen voorkomen
Lof, vooruitdenken en een positieve houding kunnen gedragsproblemen helpen verminderen.
Stap 1. Wees een goed voorbeeld
Kinderen kijken naar volwassen rolmodellen om hen te helpen begrijpen hoe ze zich moeten gedragen. Toon goed gedrag in uw acties, zelfs als u niet zeker weet of het kind kijkt.
Stap 2. Zorg ervoor dat je je kind veel positieve aandacht geeft
Als kinderen zich verwaarloosd voelen, kunnen ze zich gedragen in de hoop dat je oplet. Je kunt de kans dat dit gebeurt verkleinen door ervoor te zorgen dat ze positieve aandacht krijgen zonder hun toevlucht te nemen tot slecht gedrag.
Als je denkt dat het kind aandacht zoekt, probeer het dan assertiviteitsvaardigheden bij te brengen. Leer ze zinnen als "Ik ben eenzaam", "Ik wil aandacht", of "Wil je met me omgaan?" Beloon dit gedrag door op te letten wanneer ze dit zeggen. Zo leren ze dat aandacht vragen effectiever is dan zich uiten
Stap 3. Praat met het kind over manieren om met emoties om te gaan
Kinderen weten misschien niet hoe ze hun gevoelens moeten herkennen en ermee om moeten gaan. Autistische kinderen hebben mogelijk extra begeleiding nodig.
Over karakters gesproken. Voel je vrij om vragen te stellen als "Wat denk je dat hij had moeten doen om met zijn woede om te gaan, in plaats van te schreeuwen?"
Stap 4. Haal een kind uit een stressvolle situatie als je kunt zien dat het het moeilijk heeft
Als je kunt zien dat het kind zijn kookpunt bereikt, haal hem dan uit de situatie. Je zou kunnen voorstellen dat ze vertrekken, of je zou ze een eenzame taak kunnen toewijzen waarvan je weet dat die heel gemakkelijk of leuk voor ze is. Op deze manier kunnen ze de tijd nemen om te kalmeren en zichzelf opnieuw te centreren.
- 'Je ziet er gespannen uit. Waarom ga je niet even naar je hoek? We kunnen je huiswerk over een halfuur afmaken.'
- 'Het is een mooie dag. Ella, wil je de post voor me gaan halen?'
- 'De hond is nog niet uitgelaten. Ga je hem alsjeblieft uitlaten?'
- 'Justin, ik denk dat we bijna geen wc-papier meer hebben. Wil je naar de wc gaan en tellen hoeveel rollen er zijn? Hier heb je een post-it en een potlood, zodat je dingen kunt opschrijven als je wilt.'
- "Ik zie dat je gefrustreerd raakt. Laten we een pauze van 10 minuten nemen en dan hierop terugkomen. Klinkt goed?"
Stap 5. Probeer een chagrijnig of opgewonden kind om te leiden
Kinderen worden soms rusteloos en dat kan leiden tot minder dan ideaal gedrag. Hier zijn enkele voorbeelden van dingen die je zou kunnen zeggen:
- "Verveel je je? Wil je wat met me tekenen?"
- "We hebben nog 3 gangpaden in de winkel. Tel je ze mee?"
- "Ik kan zien dat je nu veel energie hebt. Ik ga rennen! Ik wed dat je me niet kunt vangen!"
Stap 6. Maak je niet druk over de kleine dingen
Autistische kinderen zullen eigenzinnig zijn, en dat is oké. En alle kinderen hebben een slecht humeur en slechte dagen, net als volwassenen. Je hoeft niet van elk ongewoon of onvolmaakt gedrag een gevecht te maken. Sluit vrede met imperfectie.
Stap 7. Zorg ervoor dat uw verwachtingen redelijk zijn
Autistische kinderen hebben ontwikkelingsachterstanden, en dat betekent dat ze soms langzamer zullen zijn om bepaalde dingen te leren. Als ze herhaaldelijk niet aan uw verwachtingen voldoen, kan het zijn dat uw verwachtingen te hoog zijn, of dat iets anders hen in de weg staat. Probeer het probleem te bespreken met…
- Het kind (bijv. "Waarom denk je dat klusjes zo moeilijk voor je zijn?")
- Andere verzorgers (van uw kind en van autistische/gehandicapte kinderen in het algemeen)
- Leraren
- therapeuten
- Autistische volwassenen
Stap 8. Prijs het kind voor positief gedrag
Geef complimenten als het kind iets goed doet. Dit geeft het kind het gevoel dat je hun inspanningen opmerkt, en maakt ze trots op zichzelf en enthousiast om zich te blijven gedragen. Lof kan een sterke motivator zijn. Probeer minstens twee keer per dag iets goeds te vinden om te prijzen, zo niet meer. Zeg dingen als…
- "Bedankt dat je je speelgoed zo snel hebt opgeborgen! Ik ben echt onder de indruk."
- 'Goed gedaan om zo lief te zijn voor je kleine broertje! Je bent zo'n goede grote zus.'
- "Bedankt dat je bij de eerste poging naar me hebt geluisterd. Dat was echt gaaf."
- "Wauw, je studeert heel hard! Dat is een teken van een goede student."
- "Ik ben trots op je dat je vandaag zo assertief tegen me bent."
Stap 9. Leg de relatie uit tussen goed gedrag en de positieve gevolgen ervan
Dit helpt het kind te motiveren en leert hen waarom het gedrag ertoe doet. Als je wilt, kun je ook een beloning uitleggen die gekoppeld is aan het goede gedrag.
- "Als je je speelgoed oppakt, is je vloer een schone plek om te spelen. Iedereen kan gemakkelijk lopen en bewegen, en je kamer kan een leuke plek zijn om rond te hangen."
- "Als je zachtaardig bent met de hond, zal ze het leuk vinden om tijd met je door te brengen. Misschien komt ze zelfs vaker naar je toe, omdat ze weet dat je haar voorzichtig zult behandelen."
- "Het maakt me blij als je naar me luistert de eerste keer dat ik je een herinnering geef. Het laat me weten dat je naar me luistert, en het betekent dat ik geen straf voor je hoef te bedenken. Ik vind het leuk wanneer dat gebeurt."
- "Als je je innerlijke stem gebruikt, is het voor je broer gemakkelijk om te studeren en voor je moeder om aan het werk te gaan. Mensen vinden het fijn om een rustig huis te hebben. Dat is fijn voor ons allemaal."
Methode 4 van 6: Specifieke disciplinestrategieën gebruiken
Stap 1. Werk zo nodig eerst aan het kalmeren van het kind
Als het kind schreeuwt, huilt of op een andere manier van streek is, kalmeer het dan. Je kunt streng onderricht geven als ze helder genoeg zijn om naar je te luisteren.
- Geef niet op als een kind zich misdraagt. Leg duidelijk uit dat het contraproductief is. Bijvoorbeeld: "Ik kan je niet verstaan als je schreeuwt. Je kunt een paar keer diep ademhalen en dan je innerlijke stem gebruiken om me te vertellen waarom je van streek bent."
- Herinner het kind geduldig aan zelfkalmerende strategieën, zoals diep ademhalen en tellen. Bied aan om de strategieën samen te gebruiken.
- Probeer hun gevoelens te valideren en laat ze weten dat je om hen geeft (zelfs als je hun verzoeken niet kunt honoreren). Kinderen kunnen snel kalmeren als ze weten dat je bereid bent te luisteren en mee te voelen.
Stap 2. Geef positief geformuleerde herinneringen als je een kind ziet handelen
Kinderen, vooral kleine kinderen, hebben een beperkt geheugen en een beperkte impulscontrole. Dit betekent dat ze soms vergeten de regels te volgen. Een herinnering kan voldoende zijn om ze te corrigeren, zonder dat straf nodig is. Vertel ze wat je van ze verwacht. Bijvoorbeeld, "Lopende voeten, alstublieft" is nuttiger dan "Niet rennen", omdat het het kind aanmoedigt om goed gedrag te visualiseren. Hier zijn enkele voorbeelden:
- "Alsjeblieft, vertraag zodat je niet uitglijdt en valt."
- 'Inwendige stemmen, alsjeblieft. Mama probeert te lezen.'
- 'Wees assertief, alsjeblieft. Ik kan je niet helpen tenzij je me vertelt wat er aan de hand is. Je kunt met me praten of je tablet gebruiken om het me te laten zien.'
- "Handen voor jezelf. Je kunt een fidget-speeltje pakken als je wilt friemelen."
- "Wees voorzichtig met de kat."
Stap 3. Geef een waarschuwing als ze niet naar je herinnering luisteren
Als het kind weigert zijn gedrag te corrigeren na uw herinnering, waarschuw hem dan dat er consequenties zijn als hij doorgaat. Dit geeft hen een laatste kans om te stoppen en de regels te volgen.
- 'Je moet voorzichtig zijn. Als je niet ophoudt, haal ik het speeltje weg.'
- "Ik ga tot 3 tellen. Tegen de tijd dat ik bij 3 ben, moeten je handen uit haar haar zijn. Een…"
- "Binnenstemmen zijn belangrijk. Als je niet rustig tv kunt kijken, dan zet ik de tv uit."
- "Videogames komen na je huiswerk. Als je je huiswerk niet maakt, zijn er geen videogames."
Stap 4. Geef onmiddellijke consequenties als ze weigeren hun gedrag aan te passen
Als een herinnering en een waarschuwing niet werken, moet u mogelijk een straf volgen. Regel direct de consequenties. (Wachten kan het minder effectief maken.)
- Als je te lang wacht met het toedienen van de straf, zal het niet effectief zijn, omdat het kind de straf mogelijk niet in verband brengt met het wangedrag. In dat geval kun je het deze keer beter gewoon laten gaan.
- Als uw kind goed leert door middel van visuele tactieken, maak dan een reeks foto's waarin wordt uitgelegd hoe hun slechte gedrag tot straf leidt en goed gedrag tot beloningen. Als u dit doet, zal uw kind de relatie tussen wangedrag en discipline beter begrijpen.
Stap 5. Stem de straf af op de overtreding
Vertrouw niet op één enkele straf of soort straffen. Klein wangedrag mag alleen resulteren in een kleine straf (of alleen een waarschuwing), terwijl ernstig wangedrag mogelijk moet resulteren in een zwaardere straf. Zoek uit wat het beste werkt voor het kind.
- Geef een mondelinge waarschuwing om hen de kans te geven zichzelf te corrigeren. (Als ze luisteren, hoef je ze niet te straffen.)
- Probeer natuurlijke gevolgen: als het kind zijn speelgoed gooit, moet het het speelgoed oppakken of een paar minuten de toegang tot het speelgoed verliezen.
- Denk aan verlies van beloningen of privileges, zoals geen tv-tijd. (Zorg ervoor dat dit hun speciale belangen niet schaadt, omdat dit te veel leed kan veroorzaken om effectief te zijn.)
Stap 6. Blijf consistent
Het kind moet begrijpen dat slecht gedrag gevolgen zal hebben, en dat het niet zal veranderen op basis van wie zich misdraagt of wie er toezicht op hen houdt.
- Geef elke keer dezelfde straf voor dezelfde overtreding.
- Pas dezelfde regels toe op alle leden van het gezin, inclusief het kind, broers en zussen en zelfs de volwassenen. (Als je een familieregel overtreedt, moet je jezelf misschien straffen.)
Stap 7. Vermijd straffen die fysieke pijn veroorzaken, zoals slaan, slaan of blootstelling aan intense stimuli
Door met meer geweld op geweld te reageren, kan uw kind ervan uitgaan dat het oké is om gewelddadig te worden als hij zich overstuur voelt. Als u erg boos bent op uw kind, voer dan dezelfde zelfkalmerende strategieën uit die u zou willen dat uw kind gebruikt. Dit moedigt het kind aan om u na te doen wanneer het boos of gefrustreerd is.
Hoewel slaan de stress voor de ouder kan verlichten, toont onderzoek aan dat het het kind gestrest en ervoor zorgt dat ze meer gaan acteren en minder naar je luisteren. Het kan later ook leiden tot andere problemen, zoals psychische problemen, verminderde cognitieve ontwikkeling en slechtere relatievaardigheden. Ouders kunnen effectievere technieken leren om het leven van zowel ouder als kind gemakkelijker te maken
Stap 8. Bekritiseer het gedrag, niet het kind
Voorkom het labelen van het kind als 'slecht' of 'fout'. Wijs het kind op een bemoedigende manier op het onjuiste gedrag om corrigerende maatregelen te bevorderen. Zeg bijvoorbeeld tegen hen:
- 'Ik zie dat je daar erg van geschrokken bent. Schreeuwen helpt niet. Wil je een keer diep ademhalen met mij?"
- 'Waarom heb je jezelf op de grond gegooid? Was je boos over de supermarkt?”
- “Anderen slaan is nooit oké. Als je boos bent, gebruik dan je woorden, vertel het een volwassene of neem een pauze om af te koelen.”
- 'Ik hou van je, maar ik ben niet blij met hoe je met die situatie bent omgegaan. Je moet het de volgende keer beter doen. Laten we het hier over hebben.'
Methode 5 van 6: Een beloningssysteem maken
Stap 1. Creëer een beloningssysteem dat direct verband houdt met goed gedrag
Net als bij straf moet uw kind begrijpen dat het als direct gevolg van het juiste gedrag een beloning ontvangt (zoals complimenten of gouden sterren). Dit leidt na verloop van tijd tot gedragsverandering en kan een kind helpen disciplineren.
Stap 2. Probeer van tijd tot tijd activiteiten als beloning te gebruiken
Maak een lijst met dingen die het kind graag doet. U kunt deze beloningen voorstellen wanneer uw kind zich goed gedraagt, of wanneer het stopt met het doen van een slechte gewoonte.
- Hoewel dit in eerste instantie klinkt als een "steekpenning", is het in feite niet zo als het correct wordt toegepast. De toepassing van het beloningssysteem moet gebaseerd zijn op het belonen van het juiste gedrag, niet op het stoppen van slecht gedrag.
- Gebruik deze techniek nonchalant en spaarzaam. Bijvoorbeeld: "Ik ben echt trots op hoe je je hebt gedragen in die lawaaierige winkel. We hebben vanmiddag wat vrije tijd. Wil je prentenboeken met me lezen?"
Stap 3. Sta open voor nieuwe ideeën over het disciplineren en belonen van uw kind
Elk kind is anders en elk autistisch kind is anders. Wat voor het ene kind als een straf of 'saai' kan worden beschouwd, kan voor een autistisch kind de ultieme beloning zijn, en omgekeerd. Daarom is het essentieel om creatief te zijn en open te staan voor nieuwe ideeën over zowel straf- als beloningsconcepten op het gebied van discipline.
Kwalificatie: denk altijd goed na over discipline voordat u deze implementeert. Zou u zich op uw gemak voelen om hetzelfde te doen met een niet-autistisch kind? Zo niet, dan kan die discipline-oefening meer kwaad dan goed doen
Stap 4. Zet een beloningssysteem op
Er zijn verschillende manieren waarop u dit kunt doen, maar twee van de beste beloningssystemen zijn:
- Een gedragskaart maken waarin goed gedrag wordt beloond door middel van een sticker of markering op de kaart. Als het kind voldoende punten op de kaart krijgt, krijgt het een beloning. Bied aan om uw kind erbij te betrekken door de sticker te laten plakken.
- Token-beloningssystemen zijn een veelgebruikt systeem dat wordt geïmplementeerd. In wezen wordt goed gedrag beloond met een token (sticker, chip etc.). Deze tokens kunnen dan op een later tijdstip worden ingewisseld voor beloningen. Dit systeem is vaak ontworpen door middel van een contract met het kind met betrekking tot hun gedrag en kan als zodanig moeilijk te implementeren zijn voor veel jongere kinderen.
Stap 5. Prijs uw kind
Spreek duidelijk op een zachtere toon wanneer u uw kind beloont. Te luid zijn kan hen overprikkelen of van streek maken. Prijs de inspanning in tegenstelling tot het resultaat. Dit omvat het prijzen van hen voor het werken aan het bereiken van een doel. Het herkennen van het doorzettingsvermogen en de inspanningen van uw kind is van meer waarde voor uw autistische kind dan het resultaat.
- Als uw kind gesproken woorden niet verstaat, voeg dan een kleine beloning toe met uw complimenten.
- Het tonen van oprechtheid en plezier in het juiste gedrag van uw kind verhoogt de frequentie van dat gedrag.
Stap 6. Geef uw kind zintuiglijke beloningen
Deze zijn soms moeilijker toe te dienen als beloning, maar een grote beloning omvat een beloning die ook de zintuiglijke activiteit correct bevordert. Zorg er echter voor dat u uw kind niet overprikkelt, omdat dit van streek kan raken. Beloningen kunnen zijn:
- Zicht: Iets waar het kind graag naar kijkt, b.v. een nieuw bibliotheekboek, een waterfontein, dieren (vooral vissen zijn goed), of een modelvliegtuig zien vliegen.
- Geluid: zachte kalme rustgevende muziek van eenvoudige zachte instrumenten, b.v. piano of het zingen van een lied.
- Smaak: Deze beloning is meer dan alleen eten. Het omvat het proeven van verschillende soorten voedsel dat ze lekker vinden - een assortiment van zoet fruit, iets zouts en elke variëteit van iets dat uw kind als plezierig beschouwt.
- Geur: laat uw kind verschillende geuren onderscheiden: eucalyptus, lavendel, sinaasappel of verschillende bloemen.
- Aanraken: zand, ballenbak, water, voedselverpakkingen, b.v. chipspakket, noppenfolie, gelei of play dough.
Stap 7. Oefen gematigdheid in uw beloningssysteem
Beloningen kunnen worden misbruikt en te veel worden gebruikt.
- Toegang tot de favoriete dingen van het kind mag niet afhankelijk zijn van hun gedrag. Het kind moet bijvoorbeeld op elk moment zijn favoriete knuffeldier kunnen krijgen, zelfs als het een slechte dag heeft. Beloningen moeten speciale bonussen zijn.
- Gebruik voedsel niet te veel als beloning. Dit kan leiden tot ongezonde gewoonten als het kind opgroeit.
- Overmatig gebruik van fysieke beloningen kan de interne motivatie van het kind verminderen. Wees voorzichtig met het veranderen van het leven van het kind in een reeks tokens en uitwisselingen. Ze moeten ook leren het leuk te vinden om goed te zijn omwille van zichzelf. Gebruik complimenten en stop fysieke beloningen, zodat ze minder vaak voorkomen naarmate het kind ouder wordt.
Methode 6 van 6: De oorzaak van het slechte gedrag begrijpen
Stap 1. Houd er rekening mee dat autistische kinderen ‘concreet’ denken
Dit betekent dat ze dingen vaak letterlijk nemen en daarom moet je voorzichtig zijn met hoe je met ze praat. Voordat u uw kind kunt disciplineren, moet u begrijpen waarom uw kind zich gedraagt. Als je de oorzaak niet begrijpt, kun je ze disciplineren op een manier die voor hen het slechte gedrag daadwerkelijk versterkt.
- Als uw kind zich bijvoorbeeld gedraagt als het bedtijd is en u niet zeker weet waarom, kunt u ervoor kiezen om haar een time-out te geven. Een "time-out" zou het kind echter kunnen belonen als het haar doel is om het naar bed gaan zo lang mogelijk uit te stellen. Door discipline zonder de oorzaak te begrijpen, laat je haar eigenlijk zien dat als ze zich misdraagt voor het slapengaan, ze later op mag blijven.
- Soms gaan kinderen zich gedragen vanwege een externe stressfactor waar ze niet mee om kunnen gaan (bijvoorbeeld schreeuwen en huilen vanwege luide muziek die pijn doet aan hun oren). In deze gevallen is het het beste om de stressor te verwijderen, coping- en communicatiestrategieën te bespreken en af te zien van straf.
Stap 2. Begrijp het doel achter het gedrag van uw kind
Wanneer een autistisch kind slecht gedrag vertoont, dient dat gedrag eigenlijk een doel. Door het doel van uw kind te begrijpen, kunt u erachter komen hoe u het ongewenste gedrag kunt voorkomen en eraan kunt werken het te vervangen door meer geschikte acties.
- Het kan bijvoorbeeld zijn dat uw kind iets of een situatie wil vermijden, zodat het kan gaan "acteren" om de situatie te vermijden. Of ze proberen misschien aandacht te krijgen of iets anders te krijgen. Soms kan het moeilijk zijn om te zeggen wat het einddoel van uw kind is - u moet uw kind observeren om het volledig te begrijpen.
- Soms doen kinderen iets zonder een bepaald doel; ze begrijpen gewoon niet hoe ze met hun stress moeten omgaan. Zintuiglijke problemen, honger, slaperigheid, te weinig rust, etc. kunnen hiervan de oorzaak zijn.
Stap 3. Zoek uit wat specifiek het slechte gedrag veroorzaakt
Een belangrijke aanwijzing om erachter te komen wat uw kind aan het doen is (een situatie vermijden of aandacht zoeken) is of uw kind zich consequent "misdraagt" in een bepaald scenario. Als het kind zich 'ongewoon' gedraagt voor een activiteit die ze normaal gesproken leuk vinden, kan dit erop wijzen dat ze meer aandacht willen.
Uw kind kan bijvoorbeeld "acteren" wanneer het tijd is om in bad te gaan. Als ze dit vlak voor of tijdens het baden doet, kun je concluderen dat ze zich slecht gedraagt omdat ze niet in bad wil
Tips
- Onthoud dat de bovenstaande suggesties werken, maar kunnen variëren afhankelijk van de specifieke behoeften van uw kind.
- Als uw kind wegsmelt in overstimulerende omgevingen zoals supermarkten en drukke winkelcentra, kan uw kind een sensorische verwerkingsstoornis hebben. Sensorische integratietherapie kan helpen de tolerantie van uw kind voor pijnprikkels te vergroten.
- Onthoud dat uw kind een mens is. Vertrouw op je instinct en behandel een autistisch kind niet op een manier waarop je je niet op je gemak zou voelen bij het behandelen van een neurotypisch kind.
- Probeer altijd het verschil van het kind te accepteren.
Waarschuwingen
- Overmatig gebruik van belonings- of strafsystemen kan schade toebrengen aan het vermogen van uw kind om voor zichzelf te denken en dingen leuk te vinden. Zorg ervoor dat uw kind nog steeds toegang heeft tot dingen die ze leuk vinden zonder ze eerst te "verdienen", en dat disciplinaire systemen hun leven niet micromanagen.
- Onthoud dat sommige vormen van ABA en andere therapieën voortkomen uit een misbruikcultuur en dat specialisten schadelijke discipline kunnen aanbevelen. Gebruik nooit discipline die als beledigend, manipulatief of overdreven controlerend zou worden beschouwd als het zou worden toegepast op een niet-autistisch kind.
- Voor de beste resultaten bij het toepassen van de bovenstaande technieken, is het raadzaam om met uw arts te praten over een verwijzing naar een goede gedragstherapeut die gespecialiseerd is in autistische kinderen.
