Als u lijdt aan Polycysteus Ovarium Syndroom (PCOS), bent u niet de enige. Naar schatting lijdt 5-10% van de Amerikaanse vrouwen in de vruchtbare leeftijd aan een of andere vorm van PCOS, en het is de belangrijkste oorzaak van onvruchtbaarheid bij vrouwen. Hoewel het het meest voorkomt bij adolescenten en volwassen vrouwen, kan PCOS voorkomen bij meisjes vanaf 11 jaar. Tot 70% van de vrouwen die aan PCOS lijden, is niet gediagnosticeerd. Vrouwen met PCOS hebben vaak last van insulineresistentie, waarbij je lichaam insuline aanmaakt maar het niet effectief gebruikt. Vrouwen met PCOS hebben vaak een familiegeschiedenis van insulineresistentie of diabetes type 2. Hoewel PCOS niet kan worden genezen, kunt u met uw arts samenwerken om de symptomen te behandelen.
Stappen
Methode 1 van 4: Praten met uw arts
Stap 1. Leer hoe artsen PCOS diagnosticeren
De meest gebruikte diagnostische criteria voor PCOS zijn de 'Rotterdamse criteria'. Een diagnose van PCOS kan worden gesteld wanneer twee van de volgende criteria aanwezig zijn:
-
Androgeen overmaat. Androgenen zijn hormonen die door zowel mannen als vrouwen worden geproduceerd. Ze zijn echter in hogere niveaus aanwezig bij mannen. Androgeenoverschot bij vrouwen kan symptomen veroorzaken zoals:
- hirsutisme (abnormale of overmatige haargroei)
- acne
- androgene alopecia (kaalheid volgens mannelijk patroon of dunner wordend haar/uitval)
- gewichtstoename, vooral gelokaliseerd rond de buikstreek
-
Ovulatoire disfunctie. Het meest voorkomende teken van ovulatoire disfunctie is een onregelmatige menstruatiecyclus.
- Frequente bloedingen (vaker dan elke 21 dagen) kunnen een teken zijn van ovulatoire disfunctie.
- Onregelmatige bloeding (minder vaak dan elke 35 dagen) kan ook een teken zijn van ovulatoire disfunctie.
-
Polycysteuze eierstokken. De eierstokken moeten worden onderzocht door middel van echografie. Uw arts zal uw eierstokken controleren op:
- Bilaterale vergroting (>10 cc)
- Hoeveelheid en grootte van de follikels (meestal 12 of meer, met een afmeting van 2-9 mm)
- Meerdere follikels van vergelijkbare grootte
- Perifere locatie van follikels, die een parelsnoer kan geven
Stap 2. Maak een afspraak om naar een dokter te gaan
Er is geen enkele test die een diagnose van PCOS kan bevestigen. Uw arts zal verschillende onderzoeken en tests moeten uitvoeren. Uw huisarts of uw gynaecoloog kan meestal basisonderzoeken en tests doen. Hij of zij kan u ook doorverwijzen naar een specialist voor verder onderzoek.
- Als u PCOS heeft en moeite heeft om zwanger te worden en u wilt zwanger worden, kunt u worden doorverwezen naar een reproductieve endocrinoloog. Deze artsen zijn gespecialiseerd in de behandeling van PCOS met als doel de vruchtbaarheid te vergroten.
- Als u PCOS heeft maar niet zwanger wilt worden of geen moeite heeft om zwanger te worden, kunt u worden doorverwezen naar een medisch endocrinoloog.
Stap 3. Praat met uw arts over uw symptomen
Omdat PCOS zoveel symptomen kan veroorzaken, is het belangrijk om uw arts te vertellen over alle symptomen die u ervaart. Zelfs als u denkt dat de symptomen geen verband houden, moet u uw arts een volledig overzicht geven van alle symptomen die u heeft.
Zorg ervoor dat u uw arts ook een volledige medische geschiedenis geeft. Zorg ervoor dat u noteert of familieleden of familieleden een voorgeschiedenis hebben van diabetes, insulineresistentie of symptomen van een teveel aan androgeen
Stap 4. Weet welke medische procedures u kunt verwachten
Uw arts zal verschillende onderzoeken en tests uitvoeren om te bepalen of u PCOS heeft. U kunt de volgende procedures verwachten, hetzij door uw huisarts of gynaecoloog, of door een endocrinoloog.
- Medische geschiedenis. Uw arts zal u vragen naar uw menstruatie, gewicht en andere symptomen. Hij/zij zal waarschijnlijk ook vragen of u familieleden heeft bij wie diabetes, insulineresistentie of PCOS is vastgesteld.
- Fysiek examen. U zult waarschijnlijk uw bloeddruk, BMI en haargroei laten onderzoeken. Ook andere symptomen van PCOS, zoals acne en dunner wordend haar, kunnen tijdens dit onderzoek worden gecontroleerd.
- Bekken examen. Uw arts wil mogelijk controleren op zwelling of gezwellen. Meestal zijn deze onderzoeken handmatig (de arts gebruikt zijn of haar handen om het bekkengebied te onderzoeken) en door middel van echografie.
- Bloedtesten. Gewoonlijk zal uw arts het gehalte aan androgenen en glucose (suiker) in uw bloed controleren. Hij/zij kan ook vragen om urine te verzamelen voor analyse.
Stap 5. Stel uw arts vragen
Zodra u de diagnose PCOS heeft gekregen, zijn er verschillende vragen die u uw arts kunt stellen. Overweeg de volgende vragen te stellen:
- Welke medicijnen zijn beschikbaar die mijn symptomen kunnen verbeteren?
- Zijn er medicijnen of behandelingen die mijn vermogen om zwanger te worden kunnen verbeteren?
- Wat moet ik doen om deze aandoening te behandelen met mijn andere medische aandoeningen?
- Welke bijwerkingen kan ik verwachten van mijn behandeling?
- Welke gevolgen voor de gezondheid op de lange termijn zijn waarschijnlijk te wijten aan PCOS?
Methode 2 van 4: Medicatie- en behandelingsopties begrijpen
Stap 1. Overweeg hormonale anticonceptie
Als u niet zwanger wilt worden, overweeg dan om met uw arts te praten over hormonale anticonceptie. "Gecombineerde" anticonceptiepillen die oestrogeen en progestageen bevatten, kunnen u helpen uw menstruatiecyclus te reguleren, de mannelijke hormoonspiegels te verlagen en acne te helpen opruimen. Ze verminderen ook uw risico op het ontwikkelen van uw endometriumkanker. Huidpleisters en vaginale ringen die deze hormonen bevatten, kunnen ook een optie zijn. Uw arts zal u helpen de optie te vinden die bij u past.
Medicijnen die alleen progesteron bevatten, bieden enkele voordelen van gecombineerde anticonceptie. Ze helpen uw menstruatie onder controle te houden en verminderen uw risico op endometriumkanker. Ze zullen echter niet helpen bij symptomen die verband houden met een teveel aan androgeen, zoals acne en haargroei
Stap 2. Vraag uw arts naar Metformine
Metformine (Glucophage, Fortamet, etc.) is een oraal medicijn voor type 2 diabetes. Uw arts kan metformine voorschrijven om uw insulineresistentie te behandelen en de insulinespiegels van uw lichaam te verlagen. Onderzoek heeft ook gesuggereerd dat metformine kan helpen bij het cholesterolgehalte en gewichtsbeheersing.
Mensen met een voorgeschiedenis van lever- of hartaandoeningen kunnen metformine mogelijk niet veilig gebruiken. Het is van vitaal belang om uw arts te vertellen over uw voorgeschiedenis van lever- of hartaandoeningen
Stap 3. Overleg met uw arts over vruchtbaarheidsmedicatie
Uw arts kan een medicijn voorschrijven om de eisprong te stimuleren. Praat met uw arts over eventuele reeds bestaande medische aandoeningen of symptomen, zodat hij/zij de medicatie kan vinden die het beste bij u past.
- Uw arts kan clomifeen (Clomid, Serophene) of letrozol (Femara) voorschrijven. Dit zijn orale medicijnen die u in het eerste deel van uw menstruatiecyclus inneemt om de eisprong te stimuleren. U zult waarschijnlijk binnen 5-10 dagen na inname van clomifeen of letrozol ovuleren.
- Vertel het uw arts als u endometriose, vleesbomen, een voorgeschiedenis van leverziekte of schildklierproblemen heeft.
- Bijwerkingen van clomifeen of letrozol kunnen opvliegers, hoofdpijn en pijn/gevoeligheid in de borsten zijn.
- U moet zich er ook van bewust zijn dat bij 7-10 van de 100 zwangerschappen die het gevolg zijn van clomifeen- of letrozoltherapie, meerdere implantaties plaatsvinden. Tweelingen komen het meest voor.
- Als clomifeen op zichzelf niet werkt, kan uw arts een combinatie van metformine en clomifeen voorschrijven.
Stap 4. Overleg met uw arts over gonadotropines
Als de behandeling met clomifeen niet werkt, kan uw arts gonadotropines voorschrijven. Gonadotropines zijn hormonen die uw eierstokken stimuleren om meerdere follikels (cysten die eieren bevatten) te produceren. Injecties worden gewoonlijk gestart op de tweede of derde dag van uw menstruatie en worden 7-12 dagen voortgezet. Deze behandelingen kunnen duur zijn, dus praat met uw reproductieve endocrinoloog om er zeker van te zijn dat ze geschikt voor u zijn.
- Gonadotropine-injecties hebben een relatief hoog slagingspercentage. Van de vrouwen die ovuleren na behandeling met gonadotropine en geen andere factoren hebben die hun vruchtbaarheid in gevaar brengen, wordt tot 50% zwanger binnen 4 tot 6 ovulatiecycli.
- Tot 30% van de zwangerschappen als gevolg van gonadotropinetherapie gaat gepaard met meervoudige implantaties. De meeste veelvouden zijn tweelingen, hoewel het in 5% van de gevallen een drieling of hoger kan zijn.
- Praat met uw arts over bijwerkingen. De meeste bijwerkingen van deze injecties zijn mild, maar in sommige gevallen kunnen ze ernstiger zijn. Een milde vorm van ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS) kan voorkomen bij 10-30% van de gonadotropinepatiënten en een ernstige vorm in ongeveer 1% van de gevallen. In de ernstige gevallen kan OHSS misselijkheid, braken, gewichtstoename, bloedstolling en andere ernstige symptomen veroorzaken.
Stap 5. Overweeg in-vitrofertilisatie (IVF)
Bij IVF wordt een bevruchte eicel operatief in de baarmoeder geplaatst. Het is behoorlijk effectief. IVF kan echter vaak duur zijn en wordt meestal als een optie beschouwd wanneer goedkopere behandelingen niet hebben gewerkt. Praat met uw arts over de vraag of u een goede kandidaat bent voor IVF.
- Mensen met PCOS reageren sterk op vruchtbaarheidsmedicatie, dus lopen ze vaak een hoger risico op meerlingen. IVF zorgt voor de hoogste mate van beheersing van de mogelijkheid van meerlingen.
- IVF kan ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS) veroorzaken, dat ernstig kan zijn en in uiterst zeldzame gevallen zelfs fataal kan zijn.
Stap 6. Vraag uw arts naar chirurgische laparoscopie
Laparoscopische ovariumboring, of ovariële diathermie, is een soort chirurgische behandeling die de ovulatie bij vrouwen met PCOS kan helpen stimuleren. Het is niet gebruikelijk en wordt over het algemeen beschouwd als een laatste redmiddel voor vrouwen bij wie andere vruchtbaarheidsbehandelingen hebben gefaald.
- Eierstokboren gebeurt onder algemene verdoving. Een chirurg vernietigt klinisch een deel van de eierstok met behulp van een laser of een ander apparaat. Dit vermindert de hoeveelheid testosteron die door de eierstokken wordt geproduceerd, wat uw kans op ovulatie kan vergroten.
- Enkele onderzoeken suggereren dat ongeveer 50% van de vrouwen binnen een jaar na deze procedure zwanger kan worden, tenminste onder de best mogelijke omstandigheden.
- Eierstokboren heeft ernstige risico's, waaronder infectie, inwendige bloedingen, letsel aan inwendige organen en littekens. Praat altijd met uw arts over de risico's en bijwerkingen voordat u deze procedure overweegt.
Stap 7. Houd regelmatig contact met uw arts
Bij het nemen van medicijnen of behandelingen is het belangrijk om nauw samen te werken met uw arts. Dit is vooral belangrijk wanneer u reproductieve behandelingen of therapieën ondergaat. Neem direct contact op met uw arts als u last krijgt van bijwerkingen van uw medicatie.
Als u meerdere artsen ziet voor uw PCOS, zoals een huisarts, gynaecoloog en endocrinoloog, zorg er dan voor dat u iedereen op de hoogte houdt van uw gezondheid. Als u symptomen of bijwerkingen van de behandeling ervaart, zorg er dan voor dat uw zorgverleners hiervan op de hoogte zijn
Methode 3 van 4: Gezonde levensstijlgewoonten vaststellen
Stap 1. Begrijp de rol van insuline
Insuline is een hormoon dat door de alvleesklier wordt aangemaakt. Het speelt een belangrijke rol bij het reguleren van de stofwisseling. Je spijsverteringssysteem zal koolhydraten, zoals suikers en zetmeel, afbreken tot glucose (suiker). Insuline zorgt ervoor dat uw lichaam glucose kan opnemen en gebruiken als energie.
Vrouwen met PCOS hebben vaak een aandoening die insulineresistentie wordt genoemd. Insulineresistentie zorgt ervoor dat glucosespiegels in de bloedbaan worden opgebouwd in plaats van door het lichaam te worden opgenomen. Dit kan prediabetes of diabetes type 2 veroorzaken
Stap 2. Eet een dieet met een lage glycemische index
Obesitas bij vrouwen met PCOS kan oplopen tot 80%. Omdat vrouwen met PCOS moeite hebben met het verwerken van insuline, is het belangrijk om een dieet te volgen dat geen grote variaties in de bloedsuikerspiegel veroorzaakt.
- Beperk bewerkte voedingsmiddelen en voedingsmiddelen met veel toegevoegde suikers. Deze voedingsmiddelen bevatten weinig voedingsstoffen en kunnen uw bloedsuikerspiegel beïnvloeden.
- Let op je calorieën. U kunt een diëtist of voedingsdeskundige raadplegen om uw optimale calorieniveau te bepalen. Als u obesitas heeft die verband houdt met PCOS, kan het verminderen van uw calorie-inname u helpen gewicht te verliezen.
- Eet complexe koolhydraten. Het wordt niet aanbevolen om koolhydraten sterk te beperken. Kies in plaats daarvan voor complexe koolhydraten zoals volle granen, gerst, bruine rijst en bonen. Deze koolhydraten bevatten veel vezels en worden langzaam verteerd, zodat ze geen enorme pieken in je insulinespiegels veroorzaken.
- Eet veel verse groenten en fruit. Groenten en fruit bevatten vezels en veel essentiële voedingsstoffen zoals vitamines en mineralen.
Stap 3. Oefening
Lichaamsbeweging kan helpen bij het verbeteren van gewichtsverlies en het verminderen van uw risico op diabetes en cardiovasculaire complicaties. Lichaamsbeweging kan ook helpen bij het reguleren van uw bloedsuikerspiegel.
- Streef naar ten minste 30 minuten per dag van matige fysieke activiteit, zoals aerobics.
- Studies hebben aangetoond dat fysieke activiteit je spieren gevoeliger maakt voor insuline. Dit kan helpen om uw bloedglucosewaarden te verlagen. Oefening kan uw spieren ook helpen glucose op te nemen zonder dat u insuline nodig heeft.
- Zelfs kleine niveaus van gewichtsverlies, tussen 5% en 7%, kunnen voldoende zijn om de androgeenspiegels te verlagen en de vruchtbaarheid te helpen herstellen.
Stap 4. Stop met roken
Studies tonen aan dat vrouwen die roken een hoger androgeengehalte hebben dan niet-rokers. Roken kan ook de insulineresistentie verergeren.
Stap 5. Behandel ongewenst haar
Veel PCOS-patiënten zullen overmatige of ongewenste haargroei ervaren. De medicijnen die uw arts voorschrijft, kunnen dit symptoom helpen verminderen. Harsen, scheren en epileren kan voor veel vrouwen voldoende zijn om ongewenst haar te verminderen. U kunt echter ook ongewenst haar verwijderen met de volgende behandelingen:
- Laser haar verwijdering. Laserontharing is een veel voorkomende procedure die ongewenst haar permanent kan verwijderen na 3-7 behandelingen. Laserontharing moet worden uitgevoerd door een professional. Het kan duur zijn en wordt meestal niet gedekt door de verzekering.
- Elektrolyse. Elektrolyse verwijdert permanent ongewenst haar met hitte of chemicaliën. Deze behandelingen moeten worden uitgevoerd door een professional. Elektrolyse kan succesvoller zijn bij het permanent verwijderen van haar dan laserverwijdering.
Methode 4 van 4: PCOS en onvruchtbaarheid begrijpen
Stap 1. Herken veelvoorkomende lichamelijke symptomen van PCOS
PCOS veroorzaakt een verscheidenheid aan symptomen. Deze symptomen kunnen per vrouw verschillen. Niet alle vrouwen zullen alle symptomen hebben. De symptomen van PCOS zijn vaak vergelijkbaar met andere medische aandoeningen, zoals schildklieraandoeningen en het syndroom van Cushing. U moet uw arts raadplegen om ervoor te zorgen dat de juiste diagnose wordt gesteld. Veel voorkomende symptomen van PCOS zijn:
- onregelmatige menstruatiecyclus
- acne
- onregelmatige haargroei op typisch "mannelijke" locaties zoals de borst, rug en gezicht
- dunner wordend haar of kaalheid bij mannen
- zwaarlijvigheid of gewichtstoename, vooral met het gewicht rond uw middel
- onvruchtbaarheid
- pijn in het bekkengebied
- Uw arts kan symptomen vaststellen die u niet kunt vaststellen, zoals androgeenspiegels in het bloed of hoge cholesterolspiegels.
Stap 2. Herken psychologische symptomen van PCOS
Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat vrouwen met PCOS een hogere prevalentie van depressie hebben dan vrouwen die dat niet hebben. PCOS is ook gekoppeld aan hogere niveaus van angst en paniekaanvallen bij vrouwen. Depressie en angst hebben vele oorzaken, waarvan de meeste complex zijn. De aanwezigheid van depressie of angst alleen is niet voldoende om PCOS aan te duiden. U moet echter onmiddellijk een arts raadplegen als u symptomen van depressie of angst ervaart.
-
Symptomen van depressie variëren tussen vrouwen. Vrouwen met een depressieve stoornis hebben niet noodzakelijk al deze symptomen. Veel voorkomende symptomen van klinische depressie zijn echter:
- Aanhoudende gevoelens van verdriet, leegte of waardeloosheid
- Gevoelens van hopeloosheid
- Prikkelbaarheid
- Vermoeidheid en weinig energie
- Veranderingen in eetlust
- Veranderingen in slaapgewoonten
- Problemen met concentreren en onthouden
- Verlies van interesse in dingen of activiteiten die u vroeger leuk vond
- Suïcidale gedachten of acties
-
Symptomen van angst kunnen ook variëren. Het kan zijn dat u niet al deze symptomen ervaart. Veel voorkomende symptomen van een angststoornis (in tegenstelling tot af en toe angstig voelen) zijn onder meer:
- Gevoelens van paniek, onbehagen of angst
- Veranderingen in slaapgewoonten
- Moeite met concentreren
- Lichamelijke symptomen zoals hartkloppingen, droge mond, spierspanning, misselijkheid en duizeligheid
- Friemelen of rusteloosheid
- Kortademigheid of moeite om op adem te komen
- Vrouwen met PCOS hebben mogelijk ook meer kans op een eetstoornis.
Stap 3. Bepaal of u aan onvruchtbaarheid lijdt
Als u al meer dan een jaar onbeschermde seks heeft (d.w.z. geen enkele vorm van anticonceptie gebruikt) en niet in staat bent om zwanger te worden, moet u uw arts raadplegen.
- Veel aandoeningen en factoren kunnen onvruchtbaarheid veroorzaken, dus onvruchtbaarheid alleen betekent niet dat u PCOS heeft. PCOS is echter vaak een boosdoener.
- Ongeveer 30% van de onvruchtbaarheidsproblemen zijn te wijten aan mannelijke onvruchtbaarheid. Nog eens 30% is te wijten aan vrouwelijke onvruchtbaarheid. De overige gevallen hebben onduidelijke oorzaken of kunnen het gevolg zijn van de onvruchtbaarheid van beide partners.
Tips
- Vermijd zelfdiagnose. PCOS deelt veel symptomen met andere aandoeningen of ziekten. Uw arts is de beste om u te diagnosticeren.
- Bespreek alles met uw arts. Hij of zij kan al uw vragen beantwoorden, andere medicijnen verstrekken en één-op-één met u werken.
Waarschuwingen
- Neem nooit medicijnen of behandelingen zonder eerst uw arts te raadplegen. Ernstige bijwerkingen en zelfs de dood kunnen het gevolg zijn.
- Geraffineerde koolhydraten zoals suiker en gebleekte witte bloem kunnen de bloedglucosespiegels doen stijgen en de insulinespiegels verhogen. Probeer uw inname van geraffineerde koolhydraten zoveel mogelijk te beperken.
