Onderzoek toont aan dat polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) een hormonale onbalans is die ongeveer 10% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd treft. Vrouwen met PCOS ervaren meestal onregelmatige menstruatie, acne, gewichtstoename, vruchtbaarheidsproblemen en andere symptomen. Er zijn ook typisch goedaardige cysten op de eierstokken die kunnen worden gedetecteerd door een echografie. PCOS kan zich ontwikkelen bij meisjes vanaf 11 jaar, maar het kan zich ook later ontwikkelen, in je tienerjaren, in de twintig of daarna. Deskundigen merken op dat, omdat de aandoening uw hormonen, menstruatiecyclus, persoonlijk uiterlijk en vruchtbaarheid ernstig kan beïnvloeden, een vroege diagnose van cruciaal belang is. Vroegtijdig herkennen van PCOS en medische behandeling kan de complicaties op de lange termijn helpen minimaliseren.
Stappen
Deel 1 van 3: De belangrijkste diagnostische symptomen van PCOS kennen
Stap 1. Volg uw menstruatie
Als u PCOS heeft, zult u waarschijnlijk een onregelmatige, onregelmatige of geen menstruatie hebben. Let op merkbare onregelmatigheden in de menstruatie, waaronder lange intervallen tussen menstruatieperioden, de langdurige afwezigheid van menstruatieperioden, zeer zware of zeer lichte menstruaties en bloedingen tussen menstruatieperioden. Controleer op het volgende:
- Tijdsduur tussen perioden is langer dan 35 dagen
- Minder dan 8 perioden per jaar
- Geen periode van 4 maanden of langer
- Tijdsduur waarin u zeer lichte of zeer zware menstruaties heeft
- Studies tonen aan dat ongeveer 50% van de vrouwen met PCOS langere intervallen hebben tussen hun menstruatie (dit staat bekend als oligomenorroe). Ongeveer 20% van de vrouwen met PCOS heeft geen menstruatie (dit staat bekend als amenorroe). Onregelmatige of onregelmatige ovulatie wordt oligoovulatie genoemd. Anovulatie is de volledige afwezigheid van ovulatie. Als u vermoedt dat u niet ovuleert - of de oorzaak van het probleem nu PCOS is of iets anders - moet u een arts raadplegen.
Stap 2. Zoek naar meer gezichts- en lichaamshaar
Gezonde vrouwen hebben kleine hoeveelheden androgenen (“mannelijke” hormonen) in hun lichaam. Polycysteuze eierstokken hebben de neiging grotere hoeveelheden androgenen te produceren vanwege hogere niveaus van het luteïniserend hormoon (normale niveaus van dit hormoon reguleren de menstruatiecyclus en de productie van eieren) en insuline. Dit probleem kan verontrustende symptomen veroorzaken, waaronder meer gezichts- en lichaamshaar. Dit wordt hirsutisme genoemd.
Er kan extra haar groeien op uw gezicht, buik, tenen, duimen, borst of rug
Stap 3. Controleer op haaruitval en kaalheid
Verhoogde androgenen in het lichaam kunnen ook haaruitval, dunner wordend haar of mannelijke kaalheid veroorzaken. U kunt geleidelijk haar verliezen. Controleer bijvoorbeeld op meer dan normale hoeveelheden haar in het doucheputje.
Stap 4. Zoek naar een vette huid, acne of roos
Hyperandrogenisme (verhoogde androgenen) kan ook een vette huid met meer acne veroorzaken. U kunt ook last krijgen van roos, een hoofdhuidaandoening waarbij de huid afschilfert. Roos
Stap 5. Vraag uw arts naar polycysteuze eierstokken
Een polycysteuze eierstok is een eierstok met meer dan 12 cysten, elk met een diameter van 2 tot 9 millimeter. De cysten bevinden zich rond de periferie van de eierstok, wat leidt tot een toename van het ovariumvolume. In sommige gevallen heeft u mogelijk een operatie nodig om deze cysten te verwijderen. Om te bepalen of u polycysteuze eierstokken heeft, moet uw arts een echografie bestellen.
U moet een reproductieve endocrinoloog de resultaten van uw echo laten beoordelen. Een reproductief endocrinoloog is gespecialiseerd in reproductieve en vruchtbaarheidsproblemen, zoals PCOS, endometriose, in-vitrofertilisatie en baarmoederafwijkingen. Als de echo wordt beoordeeld door een niet-specialist, wordt een polycysteuze eierstok vaak 'normaal' genoemd, wat betekent dat er geen tumor wordt gezien. Deze arts is namelijk niet opgeleid om specifieke afwijkingen te zien. Soms stellen artsen een verkeerde diagnose van het probleem of stellen ze voor dat de patiënt meer beweegt om het gewicht te verliezen dat wordt veroorzaakt door PCOS
Deel 2 van 3: De bijbehorende symptomen van PCOS herkennen
Stap 1. Let op hyperinsulinemie
Hyperinsulinemie is een te hoog insulineniveau. Het wordt soms verward met diabetes of hypoglykemie, maar het is een andere aandoening. Voor vrouwen met PCOS is dit het gevolg van het feit dat uw lichaam de neiging heeft om weerstand te bieden aan de effecten van insuline. Bezoek uw arts als u enkele van de volgende symptomen ervaart:
- Gewichtstoename
- Verlangen naar suiker
- Vaak of intens honger hebben
- Moeite met concentreren of gemotiveerd blijven
- Angst of paniek
- Vermoeidheid
- Als symptoom van PCOS is hyperinsulinemie verbonden met de verhoogde productie van androgenen. Dit kan een vette huid, acne, gezichts- en lichaamshaar veroorzaken. Bovendien kunt u rond uw buik zwaarder worden.
- Als uw arts vermoedt dat u hyperinsulinemie heeft, zal zij waarschijnlijk een glucosetolerantietest (GTT) bestellen.
- Behandeling voor hyperinsulinemie omvat een dieet en trainingsplan en kan ook een medicijn bevatten dat Metformine wordt genoemd en dat uw insulinespiegels kan verlagen. Of uw arts nu Metformine voorschrijft of niet, vraag om een verwijzing naar een diëtist. Een goed voedingsplan is een cruciaal onderdeel van de behandeling.
- Controleer nuchtere insuline-, glucose-, hemoglobine A1c- en c-peptideniveaus. Hoewel er geen definitieve test is om insulineresistentie te diagnosticeren, zijn deze niveaus vaak hoger dan normaal bij PCOS-patiënten met insulineresistentie.
Stap 2. Let op onvruchtbaarheid
Als je moeite hebt om zwanger te worden en je menstruatie onregelmatig is, kan het zijn dat je polycysteus ovariumsyndroom hebt. PCOS is zelfs de meest voorkomende oorzaak van onvruchtbaarheid. Onregelmatige of afwezige ovulatie maakt het moeilijk of onmogelijk om zwanger te worden.
Hogere hormoonspiegels verhogen soms het risico op een miskraam bij vrouwen met PCOS die erin slagen zwanger te worden. Raadpleeg uw arts als u niet zwanger kunt worden
Stap 3. Neem zwaarlijvigheid serieus
Obesitas is altijd een gezondheidsrisico, maar het kan ook een teken zijn van PCOS. Vanwege de verhoogde insulinespiegels, accumuleren vrouwen met PCOS vaak vet rond de taille en krijgen ze een peervormig uiterlijk, en ze hebben meestal moeite om af te vallen.
Ongeveer 38% van de vrouwen met PCOS is zwaarlijvig. Een zwaarlijvige volwassene heeft doorgaans een body mass index (BMI) van 30 of hoger
Stap 4. Zoek naar huidveranderingen
Als u PCOS heeft, kunt u fluweelachtige, lichtbruine of zwarte plekken op de huid krijgen op uw nek, oksels, dijen en borsten (dit worden acanthosis nigricans genoemd). U kunt ook skin-tags ontwikkelen. Dit zijn kleine huidflappen, die vaak voorkomen in de oksels of in de nek.
Stap 5. Volg bekken- en buikpijn
Sommige vrouwen met PCOS ervaren pijn of ongemak in het bekken, de buik of de onderrug. Pijn kan dof of stekend zijn en kan in intensiteit variëren van mild tot ernstig. De pijn of het ongemak kan vergelijkbaar zijn met de pijn die u voelt aan het begin van een menstruatie.
Stap 6. Controleer de kwaliteit van uw slaap
Sommige vrouwen met PCOS hebben slaapapneu, een aandoening waarbij u tijdens uw slaap regelmatig snurkt en stopt met ademen. Dit kan het gevolg zijn van verhoogde oestrogeen- en testosteronniveaus of van obesitas, die beide geassocieerd zijn met PCOS.
Stap 7. Wees je bewust van eventuele psychische symptomen
Vrouwen met PCOS lijken behoorlijk vatbaar voor angst en depressie. Deze symptomen kunnen lichamelijke oorzaken hebben, zoals hormonale onevenwichtigheden. Ze kunnen een reactie zijn op de andere symptomen, met name onvruchtbaarheid.
Stap 8. Onderzoek uw familiegeschiedenis
PCOS kan een erfelijke aandoening zijn. Als uw moeder of zus PCOS heeft, kunt u het ook krijgen. Overweeg de medische geschiedenis van uw familie om te bepalen of u vatbaar bent voor PCOS.
- Het is gebruikelijk dat vrouwen met PCOS familieleden hebben die diabetes hebben.
- Het is gebruikelijk dat vrouwen met PCOS bij de geboorte ongewoon kleine of ongewoon grote baby's waren.
Deel 3 van 3: De langetermijncomplicaties van PCOS kennen
Stap 1. Bezoek uw arts
Als u vermoedt dat u PCOS heeft, ga dan naar uw arts of gynaecoloog voor een controle. Uw arts zal uw toestand beoordelen en u vragen naar uw symptomen en medische geschiedenis.,
- Medische geschiedenis: Uw arts zal met u praten over uw familiegeschiedenis en uw levensstijl, zoals lichaamsbeweging, roken, dieet en stress. Ze zal u ook vragen naar uw pogingen om zwanger te worden.
- Lichamelijk en bekkenonderzoek: uw arts zal u wegen, uw body mass index controleren. Ze zal uw bloeddruk meten, uw klieren onderzoeken en u een bekkenonderzoek geven.
- Bloedonderzoek: u krijgt een aantal bloedonderzoeken. Deze zullen uw glucose-, insuline-, cholesterol- en androgeenspiegels controleren, samen met enkele andere niveaus.
- Vaginale echografie: u kunt een echografie krijgen om te bepalen of u cysten op uw eierstokken heeft.
Stap 2. Houd uw gewicht onder controle
Als u te zwaar of zwaarlijvig bent, kunt u meer symptomen van PCOS krijgen. Een gezonde levensstijl kan u helpen enkele van de meest ernstige gevolgen van PCOS te voorkomen.
- Eet voedzaam voedsel, vermijd junkfood, zorg voor voldoende lichaamsbeweging en rook niet.
- Maak kennis met de glycemische index. Dit is een getal dat overeenkomt met de mate waarin een levensmiddel een hoge insulineafgifte veroorzaakt wanneer het wordt geconsumeerd. U wilt meer voedingsmiddelen met een lage glycemische index eten en voedingsmiddelen met een hoge glycemische index vermijden. U kunt de glycemische index van de meest voorkomende voedingsmiddelen vinden op www.glycemicindex.com.
Stap 3. Let op uw bloeddruk
Hoge bloeddruk komt zeer vaak voor bij vrouwen met PCOS. Laat uw bloeddruk regelmatig controleren.
Een gezonde bloeddruk voor vrouwen is 120 over 80 minder
Stap 4. Let op cardiovasculaire problemen
Vrouwen met PCOS lopen mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten. Zorg ervoor dat u regelmatig medische zorg krijgt, inclusief cardiovasculaire controles.
Een gezond dieet, lichaamsbeweging en gewichtsverlies kunnen ook helpen het risico op cardiovasculaire problemen te verminderen
Stap 5. Wees alert op tekenen van diabetes
Vrouwen met PCOS ontwikkelen een verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes. Enkele veel voorkomende symptomen van diabetes zijn:
- Vaak plassen
- Zeer dorstig of hongerig voelen
- Extreme vermoeidheid
- Langzaam genezen van kneuzingen of snijwonden
- Wazig zien
- Tintelingen, gevoelloosheid of pijn in uw handen of voeten
Stap 6. Wees je bewust van het risico op kanker
Als u PCOS heeft, loopt u risico op endometriumkanker (baarmoederkanker), vooral als de menstruatie niet vaak voorkomt of afwezig is en dit niet wordt behandeld door een arts. Wanneer de hormoonspiegels abnormaal zijn, kan de kans van een vrouw om kanker te ontwikkelen mogelijk toenemen. Deze hormonen kunnen verhoogde niveaus van oestrogeen en androgenen zijn, met verlaagde niveaus van progesteron.,
Dit risico kan worden verminderd door regelmatige menstruatie op te wekken, hetzij met anticonceptiepillen, hetzij door periodieke toediening van synthetische vormen van progesteron om een menstruatie uit te lokken. Het kan ook worden gedaan met behulp van een spiraaltje dat progestageen bevat, zoals Mirena of Skyla
Tips
- Als u de diagnose PCOS heeft gekregen, leest u "Hoe PCOS te behandelen" voor informatie over leven met en de behandeling van PCOS.
- Een vroege diagnose kan u helpen enkele van de meest verontrustende symptomen van PCOS te voorkomen. Zoek medische hulp als u tekenen opmerkt. Zorg ervoor dat u uw arts over al uw symptomen vertelt. Concentreer je niet alleen op één ding, zoals onvruchtbaarheid of obesitas. Geef uw arts een volledig beeld van uw gezondheid.
- Vrouwen die PCOS hebben (of vermoeden dat ze PCOS hebben) kunnen zich schamen, depressief of angstig voelen over hun symptomen. Probeer deze gevoelens niet te laten interfereren met het krijgen van de behandeling die je nodig hebt en je leven ten volle te leven. Als u zich erg depressief of angstig begint te voelen, neem dan contact op met uw arts of een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg.