Sociale angststoornis en autisme kunnen verrassend moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn, en kunnen samen voorkomen, waardoor het proces moeilijker wordt. Het onderscheiden van de twee is echter belangrijk voor diagnose en behandeling. Als u vermoedt dat u of een geliefde sociale angst heeft of autistisch is, kan het leren over beide aandoeningen u helpen ze van elkaar te onderscheiden en een nauwkeurige diagnose te stellen.
Stappen
Deel 1 van 2: Symptomen analyseren
Stap 1. Erken hoe autisme en sociale angst op elkaar kunnen lijken
Zowel autisten als mensen met sociale angst ervaren sociale problemen en zijn misschien gelukkiger om alleen te zijn dan in een groep. Gedeelde eigenschappen kunnen zijn:
- Gebrek aan oogcontact
- Meer tijd alleen doorbrengen
- Soms actief mensen vermijden
- Situaties vermijden die sociale interactie vereisen (bijvoorbeeld school of feestjes)
- Sociale onhandigheid
- Voel je je alleen op je gemak bij een paar mensen
- Niet veel praten; stil of teruggetrokken in sociale situaties
- Isolatie
Stap 2. Overweeg de motivatie voor sociale vermijding
Een autistisch persoon kan in sociale situaties verwarring en zintuiglijke overweldiging ervaren en is mogelijk minder geïnteresseerd in het zoeken naar sociale activiteit. (Dit varieert.) Een sociaal angstig persoon ervaart geen zintuiglijke problemen en trekt zich terug uit angst om beoordeeld te worden.
- Autistische mensen kunnen ook nerveus zijn in sociale situaties. Dit komt meestal omdat ze slechte ervaringen hebben gehad, zoals verkeerde interpretaties en pesten.
- Autisten hebben moeite om te raden wat anderen denken, wat stressvol kan zijn en kan resulteren in sociale fouten. Mensen met sociale angst kunnen gezichten en lichaamstaal prima lezen, maar kunnen cognitieve vervormingen ervaren zoals "Ze lacht omdat ze denkt dat ik een dwaas ben."
- Als een persoon met sociale angst zich in een situatie bevindt waarin ze zich op hun gemak voelen, zul je een vermindering van de symptomen zien. Een autistisch persoon zal echter nog steeds zijn unieke gewoonten hebben, ongeacht of ze zich angstig voelen.
Stap 3. Let op sociale angsten
Mensen met sociale angst kunnen oncontroleerbare angsten ervaren. Ze maken zich misschien zorgen dat ze door anderen worden beoordeeld, geconfronteerd worden met schaamte en omgaan met afwijzing. Deze angsten zijn hardnekkig, ongeacht of anderen ze beoordelen of niet.
- Autistische mensen kunnen zich zorgen maken over sociale contacten, maar deze hebben meestal te maken met mishandeling in het verleden. Als pestkoppen bijvoorbeeld worden gestopt en de autistische persoon goede vrienden maakt, zal de autistische persoon niet zo nerveus zijn in de buurt van die vrienden.
- Iemand met sociale angst kan fysieke symptomen van angst ervaren in sociale situaties; ze kunnen zich gespannen, beverig, misselijk, zweterig voelen, moeite hebben om op adem te komen of hun hart sneller voelen kloppen.
- Kinderen met sociale angst kunnen driftbuien krijgen wanneer ze worden gedwongen om een sociale situatie onder ogen te zien. Autistische kinderen hebben meer kans om van streek te raken door onbekende mensen of situaties, of zintuiglijke overbelasting, wat kan resulteren in meltdowns (die op driftbuien kunnen lijken) of shutdowns.
Stap 4. Kijk naar sociale vaardigheden
Autistische mensen weten niet hoe ze op veel sociale situaties moeten reageren. (Ze weten bijvoorbeeld misschien niet hoe ze vrienden moeten maken.) Ze hebben niet de benodigde sociale vaardigheden. Mensen met sociale angst hebben de vaardigheden, maar worden te bang om ze te gebruiken. Hun angst om te socializen maakt het moeilijk om de vaardigheden die ze al hebben te gebruiken.
- In een sociale situatie kan iemand met sociale angst trillende handen hebben, blozen, geen oogcontact maken en stotteren of stotteren. Hun geest kan leeg raken, waardoor het moeilijk voor hen wordt om een gesprek te voeren. Als gevolg hiervan kan het lijken alsof ze slechte sociale vaardigheden hebben, terwijl de realiteit is dat ze angstig zijn.
- Een autistische persoon kan friemelen in sociale situaties. Dit is echter normale autistische lichaamstaal en het helpt hen zich op hun gemak te voelen. Ze zullen het ook doen als ze alleen zijn.
- Autistische mensen kunnen moeite hebben met het lezen en gebruiken van stemgeluid of gezichtsuitdrukkingen, niet herkennen wanneer iemand geïnteresseerd of ongeïnteresseerd is, of te veel of te weinig praten. Dit is niet aanwezig bij sociale angst.
Wist u?
Sociale angst kan ontstaan als gevolg van vertraagde of onderontwikkelde sociale vaardigheden, maar dit is niet de enige oorzaak.
Stap 5. Overweeg autismekenmerken die niet aanwezig zijn bij sociale angst
Autisme is een alomtegenwoordige ontwikkelingsstoornis en beïnvloedt naast sociale contacten ook andere levensgebieden. Autistische mensen zullen de meeste of alle…
- Atypische ontwikkeling: mijlpalen kunnen langzamer, sneller en/of niet goed worden bereikt
- Stimming (ongebruikelijke bewegingen die de zintuigen prikkelen)
- Gepassioneerde speciale interesses over een paar geselecteerde onderwerpen
- Zintuiglijke problemen (onder- of overgevoeligheid)
- Vertraagde, ontbrekende of ongebruikelijke sociale vaardigheden (bijvoorbeeld geen beeldtaal begrijpen of geen gebaren gebruiken bij het spreken)
- Spraak- of vocale eigenaardigheden, zoals spreken op een ongebruikelijke toon of echolalie (d.w.z. herhalende woorden of zinsdelen)
- Moeite met het ontwikkelen van onafhankelijkheidsvaardigheden, zoals koken of baden
- Vertragingen of moeilijkheden in de motoriek
- Sterke behoefte aan routine en vertrouwdheid
- Meltdowns en/of shutdowns bij overweldiging
- Ongebruikelijk gedrag tijdens de kindertijd (ze reageerden bijvoorbeeld niet op getroost worden, gebruikten lichaamstaal niet op de juiste manier of deden niet aan zichtbaar fantasierijk spel)
Stap 6. Kijk naar het begin
Autisme begint prenataal en is levenslang. Sociale angst wordt vaak veroorzaakt door een plotseling of aanhoudend probleem (verhuizen, traumatisch pesten, misbruik, enz.). Sociale angst kan worden genezen met de juiste behandeling.
- Sociale angst kan zich op elke leeftijd ontwikkelen, maar begint meestal tijdens de adolescentie of jonge volwassenheid. Het is niet zo waarschijnlijk dat het zich bij jonge kinderen ontwikkelt.
- Autisme wordt meestal opgemerkt in de kindertijd of tijdens een stressvolle overgang (zoals verhuizen of studeren). Laat gediagnosticeerde autisten kunnen terugkijken en tekenen herkennen die ze in de kindertijd vertoonden.
Tip:
Denk terug aan eerdere sociale interacties tijdens de kindertijd. Sociale angst verschijnt meestal plotseling of gedurende een periode waarin het niet eerder aanwezig was, terwijl sociale en gedragsmatige eigenaardigheden van autisme altijd vanaf jonge leeftijd aanwezig zullen zijn.
Deel 2 van 2: Vooruit gaan
Stap 1. Zoek op wat autisten en mensen met sociale angst te zeggen hebben over hun leven
Dit kan helpen om een menselijk aspect te geven aan de symptomen waarover u leest. Het is misschien makkelijker om je te verhouden tot verhalen als "Mijn borst spant zich elke keer als een vreemdeling mijn huis bezoekt" dan "Nerveus in de buurt van mensen."
Stap 2. Overweeg de mogelijkheid van beide voorwaarden
Autistische mensen worstelen vaak sociaal en lopen het risico gepest te worden, wat betekent dat ze als gevolg daarvan sociale angst kunnen ontwikkelen.
Het is heel gebruikelijk dat autistische mensen een of meer psychische stoornissen ervaren, zoals angst, depressie en andere. Als u autisme vermoedt, sluit angst dan niet uit
Stap 3. Maak een afspraak met een psycholoog om jezelf of je naaste te laten screenen
Een psycholoog kan vragenlijsten afnemen en interviews afnemen om de juiste diagnose/diagnose te helpen bepalen.
Een diagnose autisme kan moeilijk te krijgen zijn, vooral voor volwassenen, vrouwen en gekleurde mensen. Sommige autisten stellen zelfdiagnose om deze reden. Zelfdiagnose geeft u toegang tot de autistische gemeenschap, maar u kunt geen accommodatie krijgen zonder een officiële diagnose
Stap 4. Praat met de psycholoog als je een verkeerde diagnose vermoedt
Omdat autisme en angst op elkaar kunnen lijken, is het belangrijk om tijd en aandacht te besteden aan de diagnose, en het uit te spreken als er een mogelijke fout is. Wees open en eerlijk over eventuele zorgen.
