Het kan op het eerste gezicht moeilijk zijn om selectief mutisme van autisme te onderscheiden, aangezien de belangrijkste eigenschap van selectief mutisme (moeite met sociale interactie) ook een teken van autisme is. Autisme is echter een spectrumaandoening die van invloed is op meer dan alleen of de persoon al dan niet kan praten. Als je hebt gemerkt dat jij of een kind dat je kent moeite heeft met sociale situaties, kan aandacht besteden aan het algemene gedrag van de persoon je helpen de ene aandoening van de andere te onderscheiden en een nauwkeurige diagnose te stellen.
Stappen
Deel 1 van 3: Communicatie analyseren
Stap 1. Begrijp hoe de omstandigheden op elkaar kunnen lijken
Autisme en selectief mutisme kunnen beide eigenschappen delen zoals…
- Introversie
- Beperkte toespraak
- Vermijden van oogcontact
- Niet reageren op anderen die hen aanspreken
- Moeite met het gebruik van non-verbale communicatie
- Moeite met het uiten van emoties of gedachten
- "Klampt zich vast aan" of volgt bepaalde mensen
- Moeite met het vormen van vriendschappen
- Sociale angst
Stap 2. Overweeg wanneer de persoon in de kindertijd sociale mijlpalen heeft bereikt
Naarmate ze groeien, wordt van baby's en peuters verwacht dat ze in een bepaald tempo bepaalde sociale mijlpalen bereiken - zoals oogcontact, glimlachen, brabbelen en praten. Terwijl een persoon met selectief mutisme deze mijlpalen in het verwachte tempo zal bereiken, kan een autistische persoon ze vroeg, laat of helemaal niet hebben bereikt.
- Neem de tijd om na te denken - wanneer begon het kind te glimlachen? Zwaaien? Geluiden maken? Reageren op hun naam? Hoe reageerden ze op troost? Lijken ze ooit vaardigheden te verliezen of achteruit te gaan?
- Niet alle autistische mensen ervaren spraakvertragingen. Sommigen leren op tijd spreken, of beginnen zelfs vroeg te spreken.
Wist u?
Terwijl sommige kinderen met selectief mutisme spraakvertragingen ervaren, zijn ze niet verbonden. Slechts ongeveer 20% van de kinderen met selectief mutisme heeft spraakvertragingen of stoornissen.
Stap 3. Kijk hoe consistent het gedrag is
Een persoon met selectief mutisme kan relatief normaal praten, zolang ze in de buurt zijn van mensen die ze vertrouwen. Ze zullen echter niet meer in staat zijn om in de buurt van andere mensen te praten en zich behoorlijk angstig om hen heen voelen. Autistische mensen vertonen meestal dezelfde spraakpatronen om iedereen heen, dus ze praten mogelijk met niemand of slechts minimaal.
- Autistische mensen kunnen tijdelijk het vermogen om te spreken onder stress verliezen, zelfs als de persoon normaal gesproken normaal kan spreken. Ze zullen deze vaardigheid echter opnieuw kunnen gebruiken wanneer de stressor weg is.
- Iemand met selectief mutisme kan extreem spraakzaam zijn in de buurt van zijn 'veilige' mensen en kan worden omschreven als kletskousen.
- Sommige mensen met selectief mutisme kunnen normaal praten met een paar mensen buiten hun familie, zoals hun leeftijdsgenoten. Buiten deze "veilige groep" kan de persoon echter niet praten.
Stap 4. Luister naar de stem van de persoon
Een autistische persoon kan een ongewone stem hebben, of vreemd spreken in vergelijking met zijn leeftijdsgenoten; ze kunnen eentonig of zangerig klinken, met het "verkeerde" volume, de verkeerde snelheid of toonhoogte spreken, omgekeerde voornaamwoorden of klinken alsof ze een script voorlezen. Een persoon met selectief mutisme heeft deze eigenaardigheden meestal niet.
- Sommige mensen met selectief mutisme kunnen tegen anderen fluisteren of korte geluiden maken met een stem die 'niet van hen is'.
- Autistische mensen zijn misschien niet in staat om "juiste" antwoorden te geven en kunnen dingen zeggen die niet passen in de context van het gesprek (zoals zeggen: "De puppy ging naar buiten" terwijl er geen hond in de kamer was).
- Iemand met selectief mutisme kan een spraak- of taalstoornis hebben, zoals stotteren. (Spraakstoornissen zijn echter geen essentieel onderdeel van selectief mutisme.)
Stap 5. Bedenk waar de persoon het over heeft
Als de persoon spreekt, overweeg dan hun gespreksonderwerpen. Degenen met selectief mutisme hebben de neiging om over meerdere dingen te praten en hebben ontwikkelingsgeschikte interesses, terwijl een autistische persoon zich slechts op één onderwerp kan concentreren en moeite heeft om iets anders te bespreken.
- Een autistisch persoon kan "zwijmelen" over bepaalde onderwerpen, waaronder enkele waarin de meeste mensen van hun leeftijd niet geïnteresseerd zouden zijn (bijvoorbeeld een jong kind "infodumping" over chromosomale deletie). Ze kunnen een lange lijst met informatie opnoemen of er eindeloze trivia over geven, en beseffen niet wanneer de luisteraar niet geïnteresseerd is of zich verveelt.
- Ook al zijn ze behoorlijk spraakzaam als ze zich op hun gemak voelen, een persoon met selectief mutisme zal doorgaans begrijpen dat gesprekken geven en nemen zijn. Een autistische persoon kan het gesprek domineren zonder te beseffen dat de luisteraar wil praten of moeite heeft om een gesprek te voeren.
Stap 6. Analyseer hoe de persoon sociale vaardigheden leert
Iemand met selectief mutisme ontwikkelt vaak sociale vaardigheden in een vergelijkbaar tempo als neurotypische mensen. Het is intuïtiever voor hen en ze hoeven meestal geen onuitgesproken sociale regels te leren (bijvoorbeeld mensen persoonlijke ruimte geven). Autistische mensen hebben vaker problemen met deze vaardigheden en moeten mogelijk expliciet worden onderwezen.
Sociale regels zoals het nemen van beurten, manieren en 'leugen om bestwil' kunnen verwarrend zijn voor een autistische persoon, vooral als de regels willekeurig lijken of niet altijd worden toegepast
Wist u?
Autistische meisjes maskeren vaker hun sociale problemen en imiteren het gedrag van hun leeftijdsgenoten.
Stap 7. Merk op of de persoon interesse toont in zijn leeftijdsgenoten
Een autistische persoon lijkt misschien niet geïnteresseerd in zijn leeftijdsgenoten, of geeft er de voorkeur aan tijd door te brengen met mensen van een andere leeftijd dan zij. Een persoon met selectief mutisme wil met anderen omgaan, maar hun angst verhindert hen om te spreken of deel te nemen aan groepsactiviteiten.
- Autistische kinderen geven misschien de voorkeur aan solitair of parallel spelen; spelen met andere kinderen kan voor hen verwarrend of overweldigend zijn. Een kind met selectief mutisme kan ervoor kiezen om alleen te spelen, maar dit komt omdat het niet met leeftijdsgenoten kan praten, niet omdat ze erdoor in de war zijn.
- Autistische mensen praten misschien liever met mensen die ouder of jonger zijn dan zij, bijvoorbeeld een kind dat met een volwassene praat, of een tiener die tijd doorbrengt met jongere kinderen. Voor hen is het niet zo moeilijk als praten met hun leeftijdsgenoten. Iemand met selectief mutisme praat alleen met zijn "veilige" mensen, omdat het te moeilijk is om met iemand anders te praten.
- Zowel autistische mensen als mensen met selectief mutisme willen meestal wat vrienden. Autistische mensen kunnen moeite hebben om te weten hoe ze vrienden moeten maken; iemand met selectief mutisme worstelt om zijn angst daarvoor te overwinnen.
Wist u?
Zowel autistische mensen als mensen met selectief mutisme kunnen een "veilig persoon" hebben waar ze bij blijven. Deze persoon kan hen helpen om kalm te worden en/of om te communiceren.
Stap 8. Merk op of de persoon non-verbale signalen begrijpt
Een persoon met selectief mutisme heeft de neiging om non-verbale communicatie te begrijpen, zoals lichaamstaal, gezichtsuitdrukkingen en stemgeluid. Een autistisch persoon zal deze dingen opmerken, maar misschien niet begrijpen wat ze betekenen.
- Een autistisch persoon kan moeite hebben om erachter te komen wat iemand voelt of wat hij daarna gaat doen, en kan in de war raken of van streek raken als iemand niet dezelfde gedachten of meningen deelt als zij.
- Autistische mensen kunnen worstelen met onderscheidend sarcasme en beeldtaal, en nemen dingen vaak letterlijk. Ze kunnen bijvoorbeeld in de war raken door zinnen als 'Wat is er aan de hand?' of "Kat heeft je tong?". Voor iemand met selectief mutisme is dit geen probleem.
- Kinderen met selectief mutisme reageren meestal op het roepen van hun naam en kijken in de goede richting als iemand iets aanwijst. Autistische kinderen reageren mogelijk niet op hun naam of kijken niet waar iemand naar wijst.
Stap 9. Zoek naar het gebruik van non-verbale communicatie
Een autistische persoon mag non-verbale signalen niet of ongewoon gebruiken. Een persoon met selectief mutisme weet hoe te communiceren met behulp van non-verbale signalen en kan dingen doen zoals knikken, naar objecten of mensen wijzen, of lezen en communiceren met behulp van lichaamstaal.
- Autistische mensen kunnen oogcontact vermijden omdat het pijnlijk voor hen is, of te veel oogcontact maken en mensen "naar beneden staren". Hun gezichtsuitdrukkingen of stemgeluid komen mogelijk niet overeen met wat ze denken of voelen.
- Iemand met selectief mutisme lijkt misschien rigide of heeft "schokkerige" bewegingen of gezichtsuitdrukkingen. Ze kunnen gespannen of angstig lijken.
- In sommige gevallen kan selectief mutisme ervoor zorgen dat een persoon bevriest; ze zijn misschien niet in staat om lichaamstaal te gebruiken of oogcontact te maken, maar ze kunnen het nog steeds begrijpen.
- Een autistische persoon kan sommige vormen van non-verbale communicatie gebruiken om te communiceren wat ze willen of nodig hebben, zoals ergens naar wijzen.
Stap 10. Overweeg de spraakverwerkingsvaardigheden van de persoon
Iemand met selectief mutisme kan spraak doorgaans begrijpen en verwerken op een ontwikkelingsgericht niveau. Een autistische persoon kan moeite hebben om spraak te verwerken of te begrijpen; ze kunnen vertraagd reageren op spraak, niet reageren op iemand die tegen hen praat, of extra tijd nodig hebben om een reactie te vormen.
Een autistisch persoon kan worstelen met een auditieve verwerkingsstoornis en moet mogelijk andere geluiden dempen of "dempen" (zoals de plafondventilator uitzetten of naar een stillere kamer gaan) om zich te concentreren op en te verwerken wat iemand tegen hem zegt
Stap 11. Overweeg herhaling van woorden of zinsdelen (echolalia)
Een autistische persoon kan echolalie gebruiken als een manier om te communiceren, te kalmeren of te kalmeren; daarentegen is het onwaarschijnlijk dat een persoon met selectief mutisme echolalie gebruikt. Echolalie kan zijn:
- Herhalen wat er net tegen ze is gezegd
- Een zin herhalen die ze hoorden toen ze een bepaalde emotie voelden (bijvoorbeeld 'gelukkige verjaardag' zeggen als ze opgewonden zijn)
- Instructies herhalen terwijl ze iets doen
- Willekeurig regels uit iets citeren (bijvoorbeeld een boek of film)
Deel 2 van 3: Kijken naar ander gedrag
Selectief mutisme heeft alleen invloed op het socialiseren, terwijl autisme ook de ontwikkeling beïnvloedt.
Stap 1. Let op een ongebruikelijke ontwikkelingstijdlijn
Autistische mensen hebben de neiging om ontwikkelingsmijlpalen te bereiken en vaardigheden aan te leren in een scheef of afwijkend tempo. Iemand met selectief mutisme bereikt meestal mijlpalen in het verwachte tempo.
- Een autistische persoon kan eerder of later dan verwacht mijlpalen bereiken. Sommige zullen de typische ontwikkelingstijdlijn volgen en op oudere leeftijd worden gediagnosticeerd.
- Denk aan zowel typische ontwikkelingsmijlpalen (vocaliseren/spreken, lopen, zindelijkheidstraining) als vaardigheidsontwikkeling (leren lezen, veters strikken, zelfredzaamheid, autorijden).
- Selectief mutisme kan het moeilijk maken voor iemand om mijlpalen in het leven te bereiken - zoals naar de universiteit gaan, een baan krijgen of zijn rijbewijs halen - vanwege de socialisatie die daarvoor nodig is.
- Autistische mensen kunnen angst ontwikkelen over het bereiken van mijlpalen in hun leven, omdat de vereiste onafhankelijkheid moeilijk voor hen kan zijn. Ze kunnen proberen te overcompenseren op gebieden waar ze goed in zijn, of proberen dingen goed te maken die ze nog niet kunnen.
Stap 2. Kijk of een kind fantasierijk spel gebruikt
Autistische kinderen lijken tijdens het spelen misschien niet bezig met fantasierijk spel; ze kunnen hun poppen stapelen of op een rij zetten in plaats van ze te laten communiceren, of lijken meer gefocust op het draaien van de wielen van een speelgoedauto in plaats van hem ergens heen te laten gaan. Kinderen met selectief mutisme hebben meer kans om fantasierijk te spelen.
- Dit betekent niet dat autistische kinderen geen fantasie hebben. Ze stellen zich vaak dingen voor en spelen ze gewoon niet na.
- Sommige autistische kinderen kunnen scènes uit boeken, films en toneelstukken die ze kennen, opzeggen en naspelen. Op het eerste gezicht lijkt het misschien een denkbeeldig spel, maar meestal volgen ze het originele materiaal op de voet.
- Autistische kinderen kunnen mogelijk meer voor de hand liggend fantasierijk spelen, zoals rollenspellen, als een ander kind het voortouw neemt.
Stap 3. Analyseer verschillen in sensorische verwerking
Hoewel zowel autistische mensen als mensen met selectief mutisme ongebruikelijke reacties op sensorische feedback kunnen hebben, komt het vaker voor dat autistische mensen sensorische verwerkingsproblemen hebben. Ze kunnen extreem gevoelig (overgevoelig), niet gevoelig genoeg (hypogevoelig) zijn of zowel over- als ondergevoeligheid ervaren. Problemen met sensorische verwerking kunnen alle vijf de zintuigen aantasten en kunnen ook van invloed zijn op iemands vermogen om dingen als honger, pijn of de noodzaak om naar het toilet te gaan, te herkennen of te voelen.
Stap 4. Zoek naar een voorkeur voor gelijkheid
Autistische mensen geven er vaak de voorkeur aan vast te houden aan routines en dingen herhaaldelijk op dezelfde manier te doen. Als hun routine wordt onderbroken of veranderd, kunnen ze er diep van streek door raken, zelfs als de verandering klein is. Dit is niet aanwezig bij selectief mutisme.
- Dit kan ook gelden voor zaken die niets met routine te maken hebben; een autistische persoon kan bijvoorbeeld van streek raken als iemand zijn spullen op zijn bureau of in zijn kamer verplaatst.
- Autistische mensen houden misschien niet van of verzetten zich tegen de meeste veranderingen, zelfs als de verandering weinig effect zou hebben of tijdelijk zou zijn (bijv. niet uit eten willen gaan, ook al houden ze van eten in het restaurant, omdat ze meestal thuis eten).
Stap 5. Observeer gepassioneerde speciale interesses
Veel autistische mensen hebben interesses waar ze zich op fixeren en waar ze veel kennis over hebben. Speciale interesses kunnen over alles gaan, variërend van zeer brede onderwerpen (bijvoorbeeld dieren) tot zeer niche-onderwerpen (bijvoorbeeld een specifieke band). Hoewel iemand met selectief mutisme misschien passies heeft, staan ze dichter bij de hobby's of passies van neurotypische mensen, en niet zo intens of gefocust als speciale interesses.
Autistische mensen kunnen (en zullen vaak) naar believen veel informatie over hun speciale interesse(s) reciteren, wat infodumping wordt genoemd
Stap 6. Let op stimming
Stimuleren (vaak "stereotype of repetitieve bewegingen" genoemd op diagnostische criteria) is elk type gedrag dat wordt gedaan om de zintuigen te stimuleren. Stimmen komt veel voor bij autistische mensen en dient vaak ter zelfregulatie of concentratie. Als iemand aan het stimmen is, kunnen ze:
- Klappen of zwaaien met hun handen of armen
- Met hun vingers zwaaien
- Heen en weer schommelen
- Ronddraaien in cirkels
- dingen zien bewegen (bijvoorbeeld staren naar de plafondventilator)
- Dingen met textuur aanraken of voelen
- Op de een of andere manier vocaliseren (bijv. neuriën, geluiden maken, krijsen, echolalie)
- Dingen ruiken
- Met iets spelen (bijvoorbeeld een fidgetspeeltje of hun haar)
- Sommige mensen stimuleren op schadelijke manieren; ze kunnen bijvoorbeeld zichzelf krabben, aan hun haar trekken, hun hoofd stoten of dingen breken. Deze prikkels kunnen worden vervangen door alternatieven om geen schade aan te richten.
Tip:
Degenen met selectief mutisme zouden sommige van deze uit angst kunnen doen. Overweeg of de persoon deze dingen alleen doet als hij angstig is, of dat hij ze doet als hij zich neutraal of gelukkig voelt.
Stap 7. Kijk naar executieve functies
De uitvoerende functie is het vermogen om taken te organiseren, in kaart te brengen en te voltooien. Terwijl mensen met selectief mutisme de neiging hebben om typische executieve functies te hebben, kunnen autistische mensen hiermee worstelen. Tekenen van executieve disfunctie zijn onder meer:
- Fixeren of volharden in activiteiten
- Moeite om van de ene activiteit naar de andere te gaan
- Moeite met het starten of uitvoeren van taken
- Aansporing nodig hebben om aan iets te werken
- Moeite met het beheersen van emotionele reacties
- Mestigheid; moeite om georganiseerd te blijven (kan daardoor vaak dingen kwijtraken)
- Slechte impulscontrole
Wist u?
Autistische mensen hebben misschien geen energie meer om dingen te doen; als ze zich bijvoorbeeld aan een project overbelasten, kunnen ze later misschien moeite hebben om de energie te vinden om naar de winkel te gaan.
Stap 8. Wees alert op problemen met motorische controle
Mensen met selectief mutisme hebben doorgaans gemiddelde motorische vaardigheden (hoewel ze in een sociale situatie misschien onhandig lijken). Het komt echter vaak voor dat autistische mensen op de een of andere manier worstelen met motorische controle en onhandig of onhandig bewegen. Ze weten vaak wel hoe ze moeten bewegen, maar hun lichaam werkt niet mee. Strijd met motorische controle kan eruit zien als …
- Slechte coördinatie (kan constant hun evenwicht verliezen, tegen dingen aanlopen, dingen laten vallen of "struikelen over hun eigen voeten")
- Problemen met schrijven of typen
- Moeite met zelfstandig aankleden en/of moeite met ritsen, knopen en veters strikken
- Moeite met duidelijk spreken; kan een ongewone stem hebben
- Moeite om hun bewegingen te beheersen (bijvoorbeeld wijzen naar het verkeerde ding)
Stap 9. Overweeg meltdowns en shutdowns
Wanneer iemand overweldigd wordt door iets (zoals zintuiglijke input, een verandering in routine, of gewoon overweldigende emoties), kan een autistische persoon een meltdown of shutdown ervaren. Hoe lang het duurt, is afhankelijk van de situatie, maar de enige behandeling voor een meltdown of shutdown is een rustige plek om te rusten. Meltdowns en shutdowns komen niet voor bij selectief mutisme.
- Kernsmeltingen kunnen gepaard gaan met schreeuwen, huilen, op de grond vallen en in sommige gevallen zelfverwonding. (Als de persoon heeft geleerd zich agressief te gedragen, kan hij dingen doen zoals het slaan, schoppen of bijten van voorwerpen of mensen, maar de meeste autistische mensen zijn niet gewelddadig.) Aan de oppervlakte kunnen ze eruit zien als driftbuien, maar in tegenstelling tot driftbuien kunnen meltdowns niet worden gestopt.
- Shutdowns zijn in wezen een naar binnen gerichte kernsmelting. De persoon kan moeite hebben met spreken of stoppen met spreken, tijdelijk vaardigheden verliezen en zich uitgeput voelen door dingen die hij normaal gesproken zou kunnen verdragen. Ze "lopen vaak op dampen" en kunnen in ernstige gevallen moeite hebben om voor zichzelf te zorgen tijdens een shutdown.
- Kinderen met selectief mutisme kunnen driftbuien krijgen in een poging sociale situaties te vermijden, maar deze driftbuien zijn onder controle van het kind en zijn beperkt tot kinderen. Meltdowns en shutdowns zijn niet controleerbaar en kunnen op elke leeftijd voorkomen.
Stap 10. Noteer de beginleeftijd
Autisme is levenslang en ontwikkelt zich in de baarmoeder, hoewel het vaak wordt herkend in de vroege kinderjaren of later. Selectief mutisme ontwikkelt zich vaak tijdens de vroege kinderjaren, vaak tussen de twee en vier jaar oud, hoewel het ongediagnosticeerd kan blijven totdat het kind naar school gaat.
Selectief mutisme kan niet worden ontgroeid, maar het kan worden overwonnen met behandeling tijdens zowel de kindertijd als de volwassenheid. Autisme is blijvend en zal niet verdwijnen, hoewel een autistische persoon alternatieve manieren kan leren om te communiceren en zijn omgeving te beheren
Deel 3 van 3: Diagnose zoeken
Stap 1. Onderzoek autisme en selectief mutisme
Hoewel diagnostische criteria een goed begin zijn, wordt niet altijd uitgelegd hoe de omstandigheden er in het echte leven uitzien. Neem de tijd om zowel autisme als selectief mutisme te onderzoeken en te lezen; De artikelen over autisme van wikiHow zijn een goede plek om te beginnen als je autisme vermoedt.
- Lees voor van verschillende autistische mensen en mensen die selectief mutisme hebben of hebben gehad. Autisme is een breed spectrum (en kan over het hoofd worden gezien bij meisjes en mensen van kleur), en selectief mutisme ziet er bij iedereen anders uit. U of uw kind kan beter met de ene persoon omgaan dan met de andere.
- Probeer een beschrijving van het gedrag van u of uw kind op #AskAnAutistic of #AskingAutistics te plaatsen. Hoewel ze geen officiële diagnose kunnen stellen, kunnen autistische mensen vaak onderscheiden of een andere persoon autistisch is, of dat ze misschien iets anders hebben. (Je kunt een valse naam gebruiken als je je zorgen maakt over privacy.)
- Vermijd angstzaaiende organisaties zoals Autism Speaks. Noch autisme, noch selectief mutisme zijn levensvernietigend, en "niet spreken" betekent niet "niet intelligent".
Stap 2. Kijk naar vergelijkbare omstandigheden
Als noch selectief mutisme noch autisme lijkt te passen, kan er een andere aandoening zijn die beter verklaart wat er met u of uw kind aan de hand is. Wees niet bang om andere aandoeningen te onderzoeken en professioneel advies in te winnen. Enkele voorwaarden die op elkaar lijken, zijn onder meer:
- Sociale angst
- Non-verbale leerstoornis
- Reactieve hechtingsstoornis (als het kind in de kindertijd werd verwaarloosd)
- Posttraumatische stressstoornis (als er een trauma is opgetreden)
- Sociale communicatiestoornis
- Doofheid of gehoorverlies
- Beperkte kennis van de taal (als de persoon meertalig is)
- Verlegenheid (als de persoon begint te praten zodra ze zich op hun gemak voelen)
Stap 3. Merk op dat de aandoeningen niet samen kunnen worden gediagnosticeerd
Volgens de DSM-V- en ICD-10-criteria worden selectief mutisme en autisme niet als comorbide aandoeningen beschouwd en kan iemand niet met beide worden gediagnosticeerd. Sommige autistische mensen melden echter ook dat ze selectief mutisme ervaren. Het is mogelijk dat de persoon beide heeft, maar de twee kunnen niet samen worden gediagnosticeerd.
Stap 4. Praat met mensen die betrokken zijn bij het leven van het kind
Als u vermoedt dat een kind waarvan u weet dat het autistisch is of selectief mutisme heeft, neem dan contact op met anderen die regelmatig met hen omgaan (zoals hun leraar, oppas of ouders). Vraag hoe het kind zich gedraagt in andere omgevingen, zoals op school, en wees niet bang om uw zorgen te delen.
- U kunt bijvoorbeeld de leerkracht van uw kind vragen: "Hoe gaat het met Diana met haar klasgenoten?"
- Besteed aandacht aan opmerkingen over sociale interactie (bijv. "Hij is een zeer intelligent kind, maar hij neemt niet deel aan groepsdiscussies; praat hij thuis?" of "Ze lijken geen tijd door te brengen met hun leeftijdsgenoten. Doen ze tijd doorbrengen met leeftijdsgenoten op school?").
Stap 5. Raadpleeg een arts voor diagnose
Hoewel onderzoek u kan helpen om inzicht te krijgen in wat er met u of uw kind gebeurt, kan alleen een professional autisme of selectief mutisme diagnosticeren. Schrijf op wat u of uw kind ervaart en maak een afspraak met uw arts; zij zouden u moeten kunnen doorverwijzen naar iemand die u kan helpen met de diagnose.
Tip:
Als u of uw kind moeite heeft met spraak, probeer dan een vorm van OC mee te nemen om te helpen bij de communicatie. U of uw kind kan bijvoorbeeld schrijven of typen in plaats van spreken.
Tips
- Alternatieve en ondersteunende communicatie is beschikbaar voor mensen die niet kunnen praten. Ze zijn vaak ontworpen voor niet-sprekende of gedeeltelijk niet-sprekende autistische mensen, maar ze kunnen ook werken voor mensen met selectief mutisme.
- Hoewel veel mensen zeggen dat selectief mutisme vaak voorkomt in een klaslokaal, bestaat het ook buiten het klaslokaal. Iemand met selectief mutisme kan in de klas prima met elkaar omgaan, maar in andere situaties zwijgen (bijvoorbeeld bij de dokter of met uitgebreide familie).
- Iemand met selectief mutisme probeert niet uitdagend of manipulatief te zijn. Ze kunnen gewoon niet praten.
