Dus je hebt autisme onderzocht, het met je familie besproken en een afspraak gemaakt met een specialist. Wat nu? Dit artikel helpt u zich voor te bereiden, zodat u een nauwkeurig en duidelijk beeld kunt geven van waar u zich in het spectrum bevindt.
Stappen
Methode 1 van 2: Vóór de beoordeling
Stap 1. Leer meer over tekenen van autisme
Lees de officiële DSM-V-criteria, maar ook criteria die zijn geschreven door autistische mensen en artikelen die de criteria beschrijven. Overweeg ook om autistische bloggers te raadplegen, die een beeld kunnen geven van autisme in het dagelijks leven.
- Het helpt om een algemene lijst op te schrijven zodat je het kunt onthouden.
- U krijgt vragen over zaken die met deze criteria te maken hebben. Door de lijst op te stellen, weet u wat u kunt verwachten.
Stap 2. Doorloop de lijst en bedenk anekdotes in je leven die betrekking hebben op deze criteria
De psycholoog kan u vragen om enkele korte verhalen te vertellen om te 'bewijzen' dat de criteria op u van toepassing zijn. Op deze manier heb je voorbeelden bij de hand, in plaats van zenuwachtig en verward te raken door een plotselinge vraag.
Voorbeeldverhaal (voor stereotypering): "Ik zag laatst een video van mezelf op mijn achttiende verjaardag, toen mensen me verrasten met een taart. Alle anderen stonden stil, terwijl ik schommelde en zwaaide. Ik stak als een zere duim uit. Toen Ik leerde over stimmen en realiseerde me dat ik misschien toch niet vreemd was."
Stap 3. Schrijf desgewenst anekdotes of observaties over je leven op
Hoewel u niet elke vraag kunt voorspellen, kan het helpen om enkele gescripte antwoorden voor te bereiden als u moeite heeft om spontaan te spreken.
- Aangezien de psycholoog een autisme-expert is, moeten ze geduld hebben met uw behoeften. Het is niet ongebruikelijk dat autistische mensen moeite hebben met het beantwoorden van vragen, en uw psycholoog zal dat begrijpen.
- Het is niet onoprecht om je gedachten op te schrijven - het is zelfs erg nuttig, omdat de reacties komen uit een tijd waarin je je gedachten op je gemak kunt verzamelen.
- Als u ernstige spraakproblemen heeft, kunt u de vooraf geschreven antwoorden op het assessment meenemen.
Stap 4. Doe wat online autisme-assessments
Hoewel ze niet officieel zijn, zullen deze u helpen autistische eigenschappen te identificeren en ongeveer te bepalen waar u zich in het spectrum bevindt. Deze omvatten de RAADS-R, de AQ, de Short Autism Screening en andere tests.
Deel niet alleen uw resultaten: print de vragen uit en markeer uw antwoorden ook op papier. Dit kan veel zinvoller zijn voor de specialist, omdat zij kunnen zien waarom u autistisch bent
Stap 5. Pak je angsten en moeilijke gevoelens aan
Veel mensen voelen zich nerveus of angstig voor een autisme-evaluatie, of ze nu autistisch blijken te zijn of niet. Zelfs mensen met zeer duidelijke tekenen van autisme kunnen bang zijn dat niemand ze serieus zal nemen. Dit is volkomen normaal. Veelvoorkomende angsten zijn onder meer:
- "Wat als mensen zeggen dat ik doe alsof om aandacht?"
- "Wat als niemand me gelooft als ik over mijn worstelingen praat?"
- "Wat als mensen me anders bekijken als ik de diagnose krijg?"
- "Wat als mensen me uitlachen of me bekritiseren?"
- "Wat als mijn familie weigert de resultaten te accepteren?"
Stap 6. Zorg goed voor jezelf
Geef je over aan je speciale interesses, luister naar goede muziek en breng wat tijd door met een goede vriend of een huisdier. Dit zal je helpen om je ontspannen te voelen voor het gesprek.
Praat zo nodig met een vertrouwde geliefde over je angsten
Stap 7. Kleed en kies comfortitems op de juiste manier
Ga ervan uit dat een autisme-onderzoek enkele uren tot een halve dag in beslag zal nemen. Er wordt gepraat en vragenlijsten ingevuld. Je moet comfortabele kleding dragen en alle comfortartikelen of zelfkalmerende hulpmiddelen meenemen die je maar wilt. Als je vatbaar bent voor angst, zorg er dan vooral voor dat je items meeneemt die je helpen jezelf te kalmeren.
- Kleed je naar het weer. Als het warm is, neem dan toch een lichte trui mee, voor het geval het gebouw airconditioning heeft.
- Het is oké als je er "raar uitziet". De specialist is gewend aan autistische mensen, en het is prima om je eigenaardigheden te laten zien.
Methode 2 van 2: Tijdens en na de beoordeling
Stap 1. Praat met de psycholoog over eventuele angsten die je hebt
Als je je nerveus voelt, is het oké om dat te zeggen. Als u bij de specialist bent, is het tijd om open en eerlijk te zijn… en het kan helpen om uw zorgen over het diagnoseproces te bespreken! Hier zijn enkele voorbeelden van dingen die je zou kunnen zeggen:
- "Mijn moeder weigert te geloven dat er iets anders met mij is, en ik ben bang dat als je zegt dat ik autistisch ben of iets dergelijks, ze je niet zal geloven."
- "Ik heb in het verleden slechte ervaringen met therapie gehad en ik ben hier behoorlijk nerveus over."
- "Mijn hele leven hebben mensen me verteld dat ik te gevoelig ben en dat ik overreageer op alles. Toen ik hoorde over autisme, realiseerde ik me dat ik misschien geen slecht persoon was. Maar ik ben echt bang dat mensen zullen me afwijzen en me vertellen dat ik zoals altijd overdreven reageer. Beloof je te luisteren en me serieus te nemen?"
Stap 2. Wees jezelf
Hier is het oké om te stimuleren (schommelen, fladderen, enz.). Je kunt je kleden zoals je wilt en je gedragen zoals je wilt.
Stap 3. Vermijd het verbergen van de delen van jou die niet overeenkomen met autisme
Veel autistische tieners en volwassenen hebben geleerd zich aan te passen en zullen eigenschappen hebben die stereotiep zijn voor niet-autisten, zoals handgebaren maken of een tweezijdig gesprek kunnen voeren. Ook ervaren verschillende autistische mensen de tekenen van autisme op verschillende manieren, en je hoeft niet perfect bij de stereotypen te passen om autistisch te zijn.
Het is oké om te zeggen "Nee, dat heb ik nog nooit meegemaakt" als je een bepaald deel van autisme niet hebt ervaren. Elke autistische persoon is anders, en je bent nog steeds geldig als je niet elk item op een lijst afvinkt. De meeste autistische mensen niet
Stap 4. Bespreek de mogelijkheid van gelijktijdig optredende aandoeningen
Autistische mensen kunnen ook angst, depressie, epilepsie, sensorische verwerkingsstoornis, woedeproblemen, slaapstoornissen en andere mentale of fysieke ziekten hebben. Uw psycholoog kan u mogelijk hierop screenen of u doorverwijzen naar iemand die dat wel kan.
Stap 5. Sta open voor een alternatieve diagnose
Soms verwarren mensen aandoeningen zoals ADHD, reactieve hechtingsstoornis, schizoïde PD of sociale angst voor autisme. Terwijl de specialist met u praat, kan hij of zij zich realiseren dat iets anders beter bij u past.
Er is niets mis met je als je iets anders aanziet voor autisme. Je hebt autistische mensen op geen enkele manier gekwetst, en je bent ook niet "dom" omdat je het bij de eerste poging niet goed hebt gedaan
Stap 6. Zeg het als je bang bent dat je een verkeerde diagnose krijgt
De specialist weet niet wat u denkt, tenzij u iets zegt. Als u zich zorgen maakt, wees dan niet bang om ze hardop uit te spreken. Dan kan de specialist het rustiger aan doen en met u praten over wat hij denkt, en u kunt vragen stellen en vertellen wat u bezighoudt.
- Als je in de war bent, vraag het dan gewoon! Bijvoorbeeld: "Ik zie niet in hoe de diagnose ADHD bij mij zou passen. Ik ben helemaal niet hyperactief. Kunt u uw manier van denken uitleggen?"
- Wees assertief als de specialist onbeleefd tegen je is. (Het komt zelden voor, maar het kan gebeuren.) Zeg "Ik heb niet het gevoel dat je naar me luistert" of "Neem me alsjeblieft serieus."
- Als je gestrest raakt, zeg dat dan. Zeg "Dit is stressvol!" of "Ik heb een pauze nodig!" Een goede specialist luistert naar uw wensen en helpt u zo nodig tot rust te komen.
Stap 7. Vraag of u in aanmerking komt voor enige vorm van accommodatie
Op openbare scholen, hoger onderwijs en werkplekken kunt u mogelijk accommodatie krijgen die aan uw speciale behoeften voldoet. De psycholoog kan mogelijk een rapport schrijven waarin specifieke accommodaties worden aanbevolen. Hier zijn enkele voorbeelden van accommodaties die autistische mensen de neiging hebben om indien nodig te ontvangen:
- Een notulist voor lezingen
- De mogelijkheid om toetsen af te nemen in een aparte, stille ruimte met of zonder extra tijd
- Stimuleer speelgoed of een oefenbal in de klas (bijna alle werkplekken moedigen dit aan)
- Toegang tot een gehandicaptencentrum
Stap 8. Neem de tijd om de resultaten te verwerken
Geef jezelf de tijd om het hoofd te bieden en aan te passen. Erken dat een diagnose niet definieert wie u bent, en dat het ontbreken van een diagnose uw ervaringen evenmin ontkent.
Erken dat professionals af en toe het bij het verkeerde eind kunnen hebben. Een specialist die alleen met jonge autistische kinderen werkt, kan bijvoorbeeld subtielere tekenen van autisme bij een volwassene missen
Stap 9. Onthoud dat je een goed mens bent, wat de uitkomst ook is
Autistisch of niet, je bent nog steeds aardig en kunt een bijdrage leveren aan de wereld.
Tips
- Als u denkt dat er een verkeerde diagnose is gesteld, praat er dan over met de specialist of uw familie. Leg uit wat er is gebeurd en waarom je het gevoel hebt dat het resultaat niet overeenkomt met je eigen ervaringen. Eén verkeerde diagnose is niet noodzakelijk het einde.
- De beoordeling omvat alleen praten en het invullen van vragenlijsten, aangezien er geen bekende biologische markers voor autisme zijn.
