Experts zeggen dat bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap het embryo (de bevruchte eicel) zich in een ander deel van het voortplantingsstelsel implanteert dan de baarmoeder. Hoewel de meest voorkomende locatie voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap de eileider is, kan deze in zeldzame gevallen ook in de eierstok of de buik worden geïmplanteerd. Onderzoek toont aan dat buitenbaarmoederlijke zwangerschappen niet levensvatbaar zijn - wat betekent dat het embryo zich niet kan ontwikkelen tot een gezonde foetus - en een ernstig gevaar vormen voor het lichaam van de vrouw, dus ze moeten snel worden behandeld. Hoewel het moeilijk kan zijn om te herstellen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, kunt u uw middelen gebruiken om zowel fysiek als emotioneel te genezen.
Stappen
Methode 1 van 2: Fysiek herstellen
Stap 1. Begrijp uw behandelingsopties
Hoe uw arts en u ervoor kiezen om de buitenbaarmoederlijke zwangerschap te behandelen, hangt af van uw gezondheid, de locatie van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap en de mate van bestaande schade aan uw voortplantingsorganen.
- Sommige buitenbaarmoederlijke zwangerschappen worden geëlimineerd door het lichaam van de vrouw. Als uw buitenbaarmoederlijke zwangerschap erg vroeg is en u geen negatieve symptomen heeft, kan uw arts "aanstaande behandeling" of "actieve controle" aanbevelen. Bij dit proces wacht u ongeveer een maand, onder regelmatig toezicht van een arts, om te zien of uw lichaam de buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan oplossen zonder aanvullende behandeling. Over het algemeen heeft deze benadering alleen zin als uw hCG-waarden (een hormoon dat tijdens de zwangerschap wordt geproduceerd) laag zijn en afnemen, en als u geen symptomen heeft.
- Als de buitenbaarmoederlijke zwangerschap zeer vroeg is vastgesteld en u geen inwendige bloedingen heeft, kan uw arts een injectie met methotrexaat voorstellen. Methotrexaat stopt de groei van snel delende cellen, inclusief zwangerschapsweefsel (het is dus belangrijk om een normale zwangerschap uit te sluiten). Het kan een paar injecties duren voordat deze methode volledig werkt.
- Een laparoscopische salpingostomie is een procedure waarbij het zwangerschapsweefsel wordt verwijderd zonder enig deel van de buis te verwijderen. Deze behandeling is over het algemeen geschikt voor vroege buitenbaarmoederlijke zwangerschappen waarbij de eileider niet is gescheurd. De meeste chirurgische behandelingen van buitenbaarmoederlijke zwangerschappen maken gebruik van laparoscopie, die wordt uitgevoerd onder algemene anesthesie en waarbij een buisje met een camera en licht door een kleine incisie wordt ingebracht.
- Een totale salpingectomie kan nodig zijn als de eileider erg beschadigd is, als u zeer hevige bloedingen heeft of bij een grote buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bij een totale salpingectomie wordt de eileider met de buitenbaarmoederlijke zwangerschap verwijderd.
- Een laparotomie is een buikoperatie die meestal nodig is in noodgevallen van gescheurde eileiders of hevig bloeden. Laparotomieën omvatten grotere incisies en langere hersteltijden dan laparoscopieën.
Stap 2. Vraag uw arts naar het fysieke herstelproces
De hersteltijd is afhankelijk van het specifieke type procedure dat is gebruikt. In
- Bij laparoscopische operaties kunt u meestal dezelfde dag naar huis als de operatie. Het herstel gaat vrij snel en de meeste vrouwen kunnen weer lopen. U kunt uw normale activiteiten doorgaans binnen 7 tot 14 dagen hervatten. Het kan ongeveer een maand duren om volledig te herstellen van laparoscopie.
- Operaties uitgevoerd door laparotomie vereisen meestal enkele dagen in het ziekenhuis. Dit komt omdat de incisie uitgebreider is en de werking van uw darmen zal verstoren. U krijgt de ochtend na de operatie heldere vloeistoffen en binnen 24-36 uur begint u met vast voedsel. Laparotomie-incisies kunnen tot 6 weken duren om te genezen.
- Hoewel er mogelijk weinig lichamelijk herstel nodig is voor vroege buitenbaarmoederlijke zwangerschappen waarvoor geen operatie nodig is, zal uw arts uw gezondheid zorgvuldig controleren om ervoor te zorgen dat de buitenbaarmoederlijke zwangerschap vanzelf verdwijnt.
Stap 3. Vermijd lichaamsbeweging of overmatige fysieke activiteit
U kunt zich binnen een paar dagen na uw operatie beter gaan voelen. Duw uw lichaam niet door te sporten of te veel lichamelijke activiteit te doen. U wilt ook alle bewegingen vermijden die uw incisies kunnen uitrekken of belasten.
- Til de eerste week niets op dat meer weegt dan 20 pond.
- Beklim de trap langzaam en pauzeer na elke paar stappen.
- Loop rond wanneer je maar kunt. Probeer niet te joggen of rennen.
Stap 4. Verwacht constipatie
Een buikoperatie kan de werking van uw darmen verstoren en constipatie veroorzaken. Uw arts zal u instructies geven over de behandeling van constipatie. Sommige dingen die u zelf kunt doen, zijn onder meer:
- Eet vezelrijk voedsel, zoals fruit, groenten en volle granen.
- Drink veel water.
- Gebruik laxeermiddelen of ontlastingverzachters (zoals aanbevolen door uw arts).
Stap 5. Wees voorbereid op regelmatige ziekenhuistesten
Als u een salpingostomie heeft gehad of bent behandeld met methotrexaat-injectie, moet u regelmatig testen ondergaan om te bepalen of de hCG-spiegels in uw bloed weer nul zijn. Als dit niet het geval is, heeft u mogelijk een aanvullende behandeling met methotrexaat nodig.
Stap 6. Verwacht wat pijn
Er zijn veel mogelijke redenen waarom u pijn zou ervaren na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De incisies kunnen enige tijd duren om te genezen en het resulterende littekenweefsel kan ook pijn veroorzaken. Als de pijn aanhoudt, hevig of onhandelbaar wordt, neem dan contact op met uw arts.
- Pijn kan ook te wijten zijn aan het feit dat uw lichaam probeert zijn normale menstruatiecyclus te hervatten. Uw lichaam kan tussen 4-6 weken na de behandeling zijn normale cyclus hervatten, hoewel dit langer kan duren.
- Sommige vrouwen melden dat ze zich meer bewust zijn van de eisprong na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ze kunnen pijn ervaren tijdens de eisprong.
Stap 7. Herken signalen dat u medische hulp moet zoeken
Pijn is meestal de manier waarop uw lichaam u vertelt dat u moet rusten. Als u echter naast pijn een van de volgende symptomen heeft, dient u contact op te nemen met uw arts:
- Koorts (boven 100F of 38C)
- Vaginale afscheiding, vooral als het "visachtig" of "funky" ruikt
- Knobbels of bultjes rond de incisie of litteken die rood of warm aanvoelen
- Afscheiding van de incisieplaats
- Misselijkheid en/of braken
- Duizeligheid of flauwvallen
Stap 8. Bespreek anticonceptie met uw arts
Na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kunt u bepaalde anticonceptiemethoden mogelijk niet gebruiken. U moet uw opties met uw arts bespreken om te bepalen wat voor u het beste werkt.
- Spiraaltjes en anticonceptie met alleen progesteron worden meestal niet aanbevolen na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
- U moet ook met uw arts overleggen om te bepalen wanneer het veilig is om weer geslachtsgemeenschap te hebben. De behandeling die u krijgt, zal dit grotendeels bepalen.
Stap 9. Wacht om weer zwanger te worden
Als uw buitenbaarmoederlijke zwangerschap werd behandeld met methotrexaat, zal uw arts u adviseren hoe lang u moet wachten voordat u opnieuw probeert zwanger te worden. Dit is over het algemeen ongeveer één tot drie maanden, afhankelijk van de dosering die u heeft gekregen. Methotrexaat kan problemen veroorzaken voor een vroege zwangerschap door de beschikbaarheid van foliumzuur voor de foetus te verminderen, dus u moet wachten tot het medicijn uit uw systeem is.
Methode 2 van 2: Emotioneel herstellen
Stap 1. Begrijp dat je gevoelens natuurlijk zijn
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een fysiek en emotioneel belastende ervaring. Er zijn verschillende redenen waarom u zich boos, bezorgd of verdrietig kunt voelen. Je moet weten dat deze gevoelens natuurlijk zijn en dat er niets "mis" met je is. Er is geen "goede" of "foute" manier om te voelen.
- De hormonale balans van je lichaam is in beweging. Dit kan leiden tot depressieve symptomen. Het kan ook symptomen veroorzaken zoals hartkloppingen, opwinding en duizeligheid.
- Ook al kan uw lichaam een buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet voldragen, het kan verwoestend zijn om te horen dat uw zwangerschap moet worden beëindigd.
- U kunt zich zorgen maken over uw gezondheid en uw vermogen om nog een zwangerschap te krijgen.
- Je kunt jezelf de schuld geven of je schuldig voelen. U moet weten dat buitenbaarmoederlijke zwangerschappen niet uw schuld zijn.
- Herstellen van een grote operatie kan uw emoties nog meer onder druk zetten.
Stap 2. Vraag uw arts naar counseling
Uw ziekenhuis of gemeenschapskliniek kan u mogelijk doorverwijzen naar counselors met een speciale opleiding in zwangerschapsgerelateerde problemen. Het verliezen van een zwangerschap en het ondergaan van een grote operatie zijn beide ervaringen die u misschien nuttig vindt om te bespreken met een professional in de geestelijke gezondheidszorg.
- U kunt ook uw partner bij de begeleiding betrekken. Sommige mensen kunnen moeite hebben om hun gevoelens te uiten, en samen naar counseling gaan kan jullie beiden helpen om door deze moeilijke tijd heen te komen.
- Het is een veel voorkomende mythe dat mannen niet rouwen om het verlies van een zwangerschap. Onderzoek suggereert echter dat dit niet waar is. Mannen kunnen hun verdriet anders uiten dan vrouwen, maar ze kunnen ook woede of depressie ervaren nadat hun partner een zwangerschap heeft verloren.
Stap 3. Praat met vrienden of familie
Er is niets dat zegt dat je moet praten als je dat niet wilt. Het kan echter zijn dat het helpt om steun te krijgen van uw naasten. Zoek vrienden of familieleden die niet bang zijn om je verlies te erkennen en de steun te bieden die je nodig hebt om door deze moeilijke tijd heen te komen.
Stap 4. Zoek een steungroep
Een van de belangrijkste elementen die helpt bij het herstel, is dat je je niet alleen voelt. Het kan zijn dat een steungroep waar u kunt praten met anderen die soortgelijke ervaringen hebben gehad, u zal helpen uw gevoelens te verwerken.
- In de Verenigde Staten heeft RESOLVE, de National Infertility Association, steungroepen in het hele land. Een vermelding vind je op hun website.
- SHARE Pregancy and Infant Loss Support heeft ook lokale steungroepen in de VS. U kunt een steungroep bij u in de buurt vinden op hun website.
- In het VK bieden de Ectopic Pregnancy Trust en de Miscarriage Association beide middelen en counseling aan voor vrouwen die een zwangerschap hebben verloren.
- U zult merken dat online ondersteuningsforums u ook een ruimte bieden om over uw gevoelens te praten. De Ectopic Pregnancy Trust onderhoudt online forums onder toezicht van medische professionals waar u uw ervaringen kunt bespreken en uw gevoelens kunt delen.
Stap 5. Behandel jezelf met vriendelijkheid
Sommige vrouwen vinden dat iets speciaals voor zichzelf doen hen helpt de moeilijke dagen na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap het hoofd te bieden. Een uitstapje naar de spa of een soortgelijk uitje kan het verdriet verlichten en een welkome verwennerij bieden. Misschien wilt u gewoon op de bank zitten en uw favoriete films kijken. Geef jezelf de liefde die je nodig hebt.
Voel je niet schuldig als je jezelf vriendelijk behandelt. Buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan fysiek en emotioneel uitputtend zijn en u heeft tijd nodig om te herstellen
Stap 6. Ga sporten zodra het veilig is om dit te doen
Lichaamsbeweging nadat het herstel is voltooid, kan een effectieve manier zijn om verdriet te minimaliseren en verloren energie terug te krijgen. Lichamelijke activiteit zorgt ervoor dat feel-good hormonen, endorfines genaamd, in het lichaam vrijkomen, die een natuurlijke stemmingsbooster zijn. Vraag uw arts wanneer u met een trainingsregime kunt beginnen.
Doe niets ingrijpends of krachtigs zonder overleg met uw arts
Stap 7. Praat met uw arts voordat u opnieuw probeert zwanger te worden na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Uw arts zal u vertellen wanneer uw lichaam er fysiek klaar voor is en u adviseren over het mogelijke risico op een nieuwe buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Enkele risicofactoren zijn roken, endometriose, bekkenontsteking en een eerdere buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Degenen die risico lopen, zullen tijdens een volgende zwangerschap nauwlettend worden gevolgd om mogelijke problemen op te sporen en vroegtijdig te behandelen.
Overweeg om naar een reproductieve endocrinoloog te gaan, die een verloskundige is met een subspecialiteitstraining in vruchtbaarheidsbehandeling. U moet bijvoorbeeld de eileiders evalueren en dit soort arts is de beste persoon om dat te doen. U kunt een door het bestuur gecertificeerde REI vinden op www.srei.org
Tips
- Meer dan de helft van de vrouwen die een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben, kan later een gezonde zwangerschap hebben. Sommige onderzoeken suggereren dat tot 85% van de vrouwen die zwanger wilden worden, binnen twee jaar na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zwanger kan worden.
- Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap verkleint uw kansen om opnieuw zwanger te worden en het verhoogt uw risico op een nieuwe buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Waarschuwingen
- Buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan een levensbedreigende medische aandoening zijn. Het kan geen gezonde foetus worden. U moet een behandeling krijgen.
- Als u zwanger bent en buikpijn, duizeligheid, flauwvallen, diarree of pijnlijk urineren of stoelgang heeft, zoek dan onmiddellijk medische hulp.
