Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen zijn potentieel levensbedreigende noodsituaties die onmiddellijke medische zorg vereisen. Helaas zijn deze zwangerschappen ook niet levensvatbaar. Bij een normale zwangerschap reist de bevruchte eicel via de eileider naar de baarmoeder en wordt vervolgens in het baarmoederslijmvlies geïmplanteerd. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vindt plaats wanneer de bevruchte eicel niet naar de baarmoeder reist, maar in de eileider blijft. In sommige gevallen kan het ei zich in uw eierstok, baarmoederhals of buik nestelen. Als u de symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft, kunt u het beste kalm blijven en onmiddellijk medische hulp inroepen. Neem na uw buitenbaarmoederlijke zwangerschap de tijd om voor uzelf te zorgen en zoek steun bij vrienden, familie of een professionele hulpverlener.
Stappen
Deel 1 van 4: De symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap herkennen
Stap 1. Let op vaginale bloedingen
Abnormale vaginale bloedingen zijn vaak een van de eerste symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Deze bloeding kan zwaarder of lichter zijn dan wat u normaal ervaart tijdens uw menstruatie. Het kan ook gepaard gaan met ernstige bekken- of buikpijn.
Als u vaginale bloedingen krijgt terwijl u weet dat u zwanger bent, of als de vaginale bloeding gepaard gaat met hevige pijn of een licht gevoel in het hoofd, zoek dan onmiddellijk medische hulp
Stap 2. Neem buik- of bekkenpijn serieus
Als u pijn heeft in uw onderbuik of bekkengebied, of krampen aan één kant van uw bekken, kunt u een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben. Als deze pijn aanhoudt, verergert of optreedt met andere symptomen (zoals vaginale bloedingen), neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of ga naar de eerste hulp.
Deze pijn kan scherp of stekend aanvoelen en de intensiteit kan van moment tot moment variëren
Stap 3. Controleer op schouderpijn
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat soms gepaard met een scherpe pijn die uitstraalt naar de schouder en nek. Als u dit symptoom ervaart, vooral als u weet dat u zwanger bent en/of de pijn gepaard gaat met andere symptomen (zoals bekkenpijn en vaginale bloedingen), zoek dan onmiddellijk medische hulp.
Stap 4. Ga naar de eerste hulp bij ernstige symptomen
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan scheuren als deze niet wordt behandeld, met ernstige inwendige bloedingen tot gevolg. Zoek onmiddellijk medische hulp als u de volgende symptomen van een verbroken buitenbaarmoederlijke zwangerschap ervaart:
- Plotselinge, ernstige buikpijn of bekkenpijn die langer dan een paar minuten aanhoudt.
- Licht gevoel in het hoofd of duizeligheid.
- Stekende pijn in de schouder of nek. Dit kan worden veroorzaakt door bloed in de buik of onder het middenrif dat druk uitoefent op zenuwen die naar uw schouder lopen.
- Een gevoel van pijn of druk in uw rectum (dit kan voelen als een dringende behoefte aan stoelgang). Dit kan een teken zijn van inwendige bloedingen, die onmiddellijke medische behandeling vereisen.
- Lage bloeddruk.
- Misselijkheid en overgeven.
- Pijn aan 1 kant van je lichaam.
- Scherpe buikkrampen.
- Zwakheid.
- Flauwvallen.
Deel 2 van 4: Een medische diagnose krijgen
Stap 1. Probeer kalm te blijven
De symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kunnen erg beangstigend zijn. Als je deze symptomen ervaart en je echt overweldigd of in paniek voelt, neem dan even de tijd om diep te ademen. Herinner jezelf eraan dat het oké is om bang of overstuur te zijn, en dat wat je nu ervaart voorbij zal gaan. Het beste wat u kunt doen, is zo snel mogelijk naar de dokter gaan, zodat zij kunnen achterhalen wat er aan de hand is en u de juiste behandeling kunnen geven.
Stap 2. Zoek onmiddellijk medische hulp
Als u een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vermoedt, ongeacht of u al een positieve zwangerschapstest heeft gehad, ga dan zo snel mogelijk naar een arts of eerste hulp. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan snel levensbedreigend worden als het niet wordt behandeld.
Stap 3. Beschrijf uw symptomen
Uw arts heeft een grotere kans om u een juiste diagnose te stellen als u hem een duidelijke beschrijving van uw symptomen kunt geven. Laat hen weten hoe lang u de symptomen heeft en of ze geleidelijk of plotseling zijn opgetreden.
Geef zoveel mogelijk details. Als u bijvoorbeeld pijn ervaart, beschrijf dan de locatie, het type en de intensiteit van de pijn. Je zou kunnen zeggen: "Ik kreeg ongeveer een uur geleden een plotselinge, scherpe pijn in mijn bekken en het is niet weggegaan."
Stap 4. Vertel uw arts over uw gezondheidsgeschiedenis
Naast het vragen naar uw huidige symptomen, wil de arts mogelijk ook details weten over uw algehele gezondheid en eventuele recente geschiedenis die mogelijk verband houdt met uw symptomen. Ze kunnen vragen over:
- De datum van je laatste menstruatie.
- Of je laatste menstruatie op een of andere manier ongebruikelijk was.
- Eventuele eerdere zwangerschappen.
- Of je nu seksueel actief bent of probeert zwanger te worden.
- Welke soort anticonceptie u gebruikt, indien van toepassing.
- Of u in-vitrofertilisatie heeft gehad.
- Uw voorgeschiedenis van ernstige gezondheidsproblemen, indien van toepassing.
- Alle medicijnen die u momenteel gebruikt.
Stap 5. Laat uw arts een bekkenonderzoek doen
Een bekkenonderzoek is meestal de eerste stap bij het diagnosticeren van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Uw arts zal controleren op bepaalde pijn- of gevoeligheidsgebieden en voelen voor duidelijke massa's. Tegelijkertijd zullen ze controleren of er andere zichtbare oorzaken van uw symptomen zijn.
Hoewel uw arts een buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet definitief kan diagnosticeren op basis van alleen een bekkenonderzoek, kan dit onderzoek helpen de meest waarschijnlijke oorzaken van uw symptomen te achterhalen
Stap 6. Geef zo nodig bloed- of urinemonsters
Als uw arts een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vermoedt op basis van het bekkenonderzoek, kan hij of zij laboratoriumtests uitvoeren om uw hCG- en progesteron (zwangerschapshormoon) niveaus te controleren. Ongebruikelijke zwangerschapshormoonspiegels kunnen een goede indicator zijn voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Uw arts kan wat bloed afnemen of u vragen om een urinemonster af te staan voor onderzoek.
Stap 7. Laat een echo maken
Als uw arts een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vermoedt, zal hij waarschijnlijk een onmiddellijke vaginale echografie aanbevelen. Uw arts of een echoscopiste zal een klein apparaatje in uw vagina inbrengen om de echo uit te voeren en op zoek te gaan naar aanwijzingen voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
- Af en toe kan het te vroeg zijn om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te laten zien op een echografie. Als dit het geval is, kan uw arts uw toestand controleren en de echo op een later tijdstip herhalen.
- Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is meestal 4-5 weken na de conceptiedatum duidelijk zichtbaar op een echo.
Stap 8. Laat indien nodig een culdocentese uitvoeren
In sommige gevallen kan uw arts een culdocentese willen uitvoeren. Deze test kan helpen bepalen of u een gescheurde eileider heeft. Bij culdocentese wordt een naald in de bovenkant van de vagina ingebracht om te controleren op de aanwezigheid van bloed achter de baarmoeder en boven het rectum.
Stap 9. Geef toestemming voor een kijkoperatie als uw toestand levensbedreigend is
Als uw symptomen ernstig genoeg zijn (bijv. als u hevig bloedt), kan uw medisch noodteam besluiten dat er geen tijd is voor diagnostische tests. In deze situaties kan de beste optie een spoedoperatie zijn om de oorzaak van het probleem zo snel mogelijk te lokaliseren en te behandelen.
Deel 3 van 4: Medische behandeling ontvangen
Stap 1. Erken dat de zwangerschap niet levensvatbaar is
Helaas is de enige behandelingsoptie voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap het verwijderen van het buitenbaarmoederlijke embryo. Dit komt omdat de aandoening levensbedreigend is voor de moeder en fataal voor het embryo.
Hoe eerder u een buitenbaarmoederlijke zwangerschap behandelt, hoe groter uw kansen op een gezonde zwangerschap in de toekomst. Onthoud dat u het best mogelijke doet door de behandeling te krijgen die u nodig heeft
Stap 2. Stel uw arts al uw vragen
Terwijl u uw diagnose en behandelingsopties bespreekt, zult u waarschijnlijk veel vragen hebben. Aarzel niet om uw arts of andere zorgspecialisten te raadplegen waarmee u tijdens het behandelproces in contact kunt komen. Ze kunnen u helpen uw toestand te begrijpen en wat er bij de aanbevolen behandelingsprocedures komt kijken.
U kunt vragen stellen als: "Wat zijn de risico's van deze procedure?" of "Hoe groot is de kans dat ik na deze behandeling weer een gezonde zwangerschap heb?"
Stap 3. Neem indien mogelijk een vriend of geliefde mee voor ondersteuning
Medische behandeling krijgen voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan stressvol of beangstigend zijn. Neem contact op met een significant ander, familielid of vriend die bij u kan zijn in de spreekkamer of het ziekenhuis om troost te bieden en een pleitbezorger voor u te zijn.
Als er niemand beschikbaar is om bij je te zijn, hebben sommige ziekenhuizen en medische centra aalmoezeniers of vrijwilligers in dienst die emotionele steun kunnen bieden aan patiënten die dat nodig hebben
Stap 4. Krijg een injectie met methotrexaat om de buitenbaarmoederlijke zwangerschap op te lossen
Deze behandeling is het beste wanneer de buitenbaarmoederlijke zwangerschap vroeg wordt ontdekt, voordat deze levensbedreigend wordt. Methotrexaat werkt door de groei van embryonale cellen te stoppen en uw lichaam in staat te stellen alle reeds gevestigde cellen te absorberen.
- Uw arts kan u methotrexaat toedienen als een enkele injectie of als meerdere injecties in de loop van een week.
- Een tijdige dosering van methotrexaat kan uw eileiders redden van ernstige schade veroorzaakt door een operatie. Dit kan uw kansen op een gezonde en succesvolle zwangerschap in de toekomst vergroten.
- Uw arts zal de komende weken uw hCG-waarden moeten testen om te bevestigen dat de buitenbaarmoederlijke zwangerschap is beëindigd. Als uw hCG-waarden niet snel genoeg dalen, moet u mogelijk een operatie ondergaan om het buitenbaarmoederlijke embryo te verwijderen.
Stap 5. Toestemming voor chirurgische behandeling, indien nodig
Als uw buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet goed reageert op behandelingen met methotrexaat, of als de buitenbaarmoederlijke zwangerschap te ver gevorderd is, moet het embryo mogelijk operatief worden verwijderd. De meest voorkomende chirurgische behandeling voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is laparoscopie, waarbij de operatie wordt uitgevoerd via een buisje dat in een kleine incisie in de buurt van uw navel wordt ingebracht.
- Laparoscopische chirurgie wordt meestal uitgevoerd onder algemene anesthesie, wat betekent dat u niet wakker zult zijn voor de operatie.
- Als uw eileider is gescheurd of ernstig beschadigd, moet deze mogelijk samen met het buitenbaarmoederlijke embryo worden verwijderd.
- In ernstige noodgevallen (bijv. als u ernstige bloedingen ervaart als gevolg van een ruptuur), kan een meer invasieve vorm van chirurgie, zoals laparotomie, noodzakelijk zijn.
- Volg zorgvuldig alle instructies voor zelfzorg voor en na de operatie van uw arts.
Deel 4 van 4: Op zoek naar emotionele steun
Stap 1. Neem contact op met familie en vrienden voor ondersteuning
Het verliezen van een zwangerschap is een fysiek en emotioneel moeilijke ervaring, en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan bijzonder verontrustend zijn. Neem contact op met dierbaren om je gevoelens te uiten en vraag om zowel praktische als emotionele steun terwijl je herstelt van je buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Als u een partner heeft, kan hun steun op dit moment bijzonder nuttig zijn.
Laat uw dierbaren precies weten hoe ze u kunnen helpen. Misschien wil je gewoon met iemand praten, of misschien wil je dat iemand je in huis helpt terwijl je herstellende bent van een operatie. Wees niet bang om mensen te vertellen wat je nodig hebt
Stap 2. Sta jezelf toe om te rouwen
Je hebt een verlies geleden en het is normaal om wat verdriet te voelen. Geef jezelf de tijd die je nodig hebt om je gevoelens te verwerken. Je kunt je verdrietig, bang, boos, hopeloos of schuldig voelen. Misschien vind je het zelfs moeilijk om te geloven wat er is gebeurd. Al die gevoelens zijn natuurlijk. Doe je best om ze te erkennen zonder oordeel.
Hoewel het natuurlijk is om schuldgevoelens te ervaren na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, onthoud dat wat er is gebeurd niet jouw schuld is. Je had niets kunnen doen om de buitenbaarmoederlijke zwangerschap te voorkomen, en je hebt er goed aan gedaan om een behandeling te zoeken
Stap 3. Schakel professionele hulp in als je denkt dat je die nodig hebt
Als je echt moeite hebt om emotioneel te herstellen, kan een hulpverlener je misschien helpen. Vraag uw arts om u door te verwijzen naar iemand die ervaring heeft met het helpen van mensen die een zwangerschap hebben verloren of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben overleefd.
Stap 4. Word lid van een steungroep voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Wanneer u herstellende bent van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, kan het nuttig zijn om met andere mensen te praten die uw ervaring delen. Vraag uw arts of counselor om een steungroep aan te bevelen, of zoek online naar "ondersteuningsgroep voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap" of "ondersteuningsgroep voor zwangerschapsverlies".
Tips
- Raadpleeg uw arts voordat u opnieuw probeert zwanger te worden. Aangezien vrouwen die al een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben gehad, een grotere kans hebben om er nog een te krijgen, is het belangrijk dat uw arts toekomstige zwangerschappen nauwlettend in de gaten houdt.
- Als u een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft, weet dan dat u in de toekomst mogelijk nog kinderen kunt krijgen. Het slagingspercentage voor toekomstige zwangerschappen hangt af van een aantal factoren, waaronder uw algemene gezondheid en de oorzaak van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Praat met uw arts over uw specifieke omstandigheden.
