Piriformis-syndroom is een pijnlijke aandoening die optreedt wanneer de piriformis - de grootste van de spieren die de heupen helpen draaien - de heupzenuw samendrukt, die zich uitstrekt van uw ruggenmerg naar uw onderrug en langs uw benen. Deze compressie veroorzaakt pijn in de onderrug, heup en billen. Het bestaan van het piriformis-syndroom is controversieel in de medische gemeenschap: sommigen geloven dat de aandoening overgediagnosticeerd is, terwijl anderen geloven dat het te weinig gediagnosticeerd is. Alleen een getrainde arts kan het piriformis-syndroom diagnosticeren. U kunt echter de symptomen leren herkennen en weten wat u kunt verwachten van een bezoek aan uw arts.
Stappen
Deel 1 van 4: Uw risicofactoren begrijpen
Stap 1. Houd rekening met uw geslacht en leeftijd
Onderzoek wijst uit dat vrouwen zes keer meer kans hebben op het piriformis-syndroom dan mannen. Het Piriformis-syndroom komt het meest voor bij mensen tussen de 30 en 50 jaar.
- Het hogere diagnosepercentage bij vrouwen kan worden verklaard door het verschil in biomechanica in het bekken van mannen en vrouwen.
- Vrouwen kunnen ook het piriformis-syndroom ontwikkelen tijdens de zwangerschap. Omdat het bekken tijdens de zwangerschap breder wordt, kunnen de aangehechte spieren samentrekken. Zwangere vrouwen ontwikkelen ook vaak een bekkenkanteling om het gewicht van de baby op te vangen, wat er ook toe kan leiden dat de aangehechte spieren strak worden.
Stap 2. Evalueer uw gezondheid
Het is waarschijnlijker dat u de diagnose piriformis-syndroom krijgt als u bepaalde andere medische aandoeningen heeft, zoals lage rugpijn.
Ongeveer 15% van de gevallen is te wijten aan een aangeboren of structurele anomalie met betrekking tot de relatie tussen de piriformis-spier en de heupzenuw
Stap 3. Denk na over uw activiteiten
De meeste gevallen van het piriformis-syndroom worden veroorzaakt door wat artsen 'macrotrauma's' of 'microtrauma's' noemen.
- Een macrotrauma wordt veroorzaakt door een ingrijpende traumatische gebeurtenis, zoals een val of een auto-ongeluk. Macrotrauma aan de billen, wat leidt tot ontsteking van het zachte weefsel, spierspasmen en zenuwcompressie, is een veelvoorkomende oorzaak van het piriformis-syndroom.
- Een microtrauma is een patroon van herhaalde lichte verwondingen aan een gebied. Langeafstandslopers stellen bijvoorbeeld hun benen bloot aan constant microtrauma, wat uiteindelijk zenuwontsteking en spierspasmen kan veroorzaken. Rennen, lopen, traplopen of zelfs langdurig zitten kan ervoor zorgen dat uw piriformis-spier de heupzenuw samendrukt en vastzet, wat pijn veroorzaakt.
- Een andere vorm van microtrauma die het piriformis-syndroom kan veroorzaken, is 'wallet-neuritis'. Deze aandoening kan optreden wanneer een persoon een portemonnee (of mobiele telefoon) in zijn achterzak draagt, die tegen de heupzenuw kan drukken en irritatie kan veroorzaken.
Deel 2 van 4: De symptomen herkennen
Stap 1. Controleer de bron, het type en de intensiteit van pijn
Een van de meest voorkomende symptomen van het piriformis-syndroom is pijn in de billen, waar de piriformis zich bevindt. Als u voortdurend scherpe pijn in een van uw billen voelt, heeft u mogelijk het piriformis-syndroom. Andere pijn om op te letten die op deze aandoening kan wijzen, is onder meer:
- Pijn die uitstraalt naar de achterkant van uw dijbeen, en soms naar de achterkant van de kuit en in de voet.
- Pijn als je de achterkant van je billen aanraakt.
- Beklemming in je billen.
- Verhoogde pijn wanneer u uw heup draait.
- Pijn die verbetert als je beweegt en erger wordt als je stil zit.
- Pijn die niet volledig wordt verlicht door een verandering van houding.
- Lies- en bekkenpijn. Dit kan pijn in de schaamlippen voor vrouwen en pijn in het scrotum voor mannen omvatten.
- Dyspareunie (pijnlijke geslachtsgemeenschap) bij vrouwen.
- Pijnlijke stoelgang.
Stap 2. Evalueer uw manier van lopen
De compressie van uw heupzenuw veroorzaakt door het piriformis-syndroom kan problemen met lopen veroorzaken. Uw been kan ook verzwakt aanvoelen. De twee belangrijkste dingen waar u op moet letten als u moeite heeft met lopen, zijn:
- Antalgische gang, wat een gang betekent die zich ontwikkelt om pijn te vermijden. Dit leidt meestal tot mank lopen of verkorten van uw gang om pijn te voorkomen.
- Voetdruppel, dat is wanneer uw voorvoet zakt zonder uw controle vanwege pijn in uw onderbeen. Het is mogelijk dat u de voet niet naar uw gezicht kunt trekken.
Stap 3. Let op tintelingen of gevoelloosheid
Wanneer uw heupzenuw wordt samengedrukt als gevolg van het piriformis-syndroom, kunt u een gevoelloos of tintelend gevoel in uw voet of been krijgen.
Deze sensaties, of "paresthesieën", kunnen zich voordoen als "spelden en naalden", gevoelloosheid of tintelingen
Deel 3 van 4: Medische diagnose zoeken
Stap 1. Overweeg een specialist te raadplegen
Het Piriformis-syndroom is moeilijk te diagnosticeren omdat de symptomen ervan over het algemeen hetzelfde zijn als de meer algemene lumbale radiculopathie (gevoelloosheid in het been veroorzaakt door lage rugpijn). Beide aandoeningen worden veroorzaakt door de compressie van de heupzenuw. Het enige verschil is waar de heupzenuw wordt samengedrukt. Het Piriformis-syndroom is veel zeldzamer dan lage rugpijn, en de meeste huisartsen krijgen niet veel training in dit syndroom. Overweeg in plaats daarvan een orthopedist, een specialist in fysieke geneeskunde of een osteopathische arts te raadplegen.
Mogelijk moet u eerst uw huisarts raadplegen om een verwijzing naar een specialist te vragen
Stap 2. Houd er rekening mee dat er geen definitieve test is voor het piriformis-syndroom
Uw arts moet mogelijk een uitgebreid lichamelijk onderzoek uitvoeren en tests uitvoeren voordat een diagnose wordt gesteld.
Sommige tests, zoals een MRI-, CT-scan of zenuwgeleidingsonderzoek, kunnen worden gebruikt om andere aandoeningen zoals een hernia uit te sluiten
Stap 3. Laat uw arts diagnostische tests uitvoeren
Om te bepalen of u het piriformis-syndroom heeft, zal uw arts beginnen met het evalueren van uw bewegingsbereik door u te vragen verschillende oefeningen uit te voeren, waaronder het optillen van het gestrekte been en het draaien van de benen. Er zijn een aantal andere tests die kunnen wijzen op de aanwezigheid van het piriformis-syndroom, waaronder:
- Het teken van Lasègue: Uw arts zal u vragen op uw rug te liggen, uw heup in een hoek van 90 graden te buigen en uw knie recht naar voren te strekken. Een positief Lasègue-teken betekent dat druk op de piriformis-spier terwijl u zich in deze positie bevindt, pijn veroorzaakt.
- Het teken van Freiberg: Bij deze test zal uw arts uw been inwendig draaien en optillen terwijl u plat op uw rug ligt. Pijn in uw billen bij het doen van deze beweging kan wijzen op het piriformis-syndroom.
- Het Tempo-teken: Bij deze test ligt u op de niet-aangedane zijde. Uw arts zal uw heup en knie buigen en vervolgens uw heup draaien terwijl u op uw knie drukt. Als u pijn voelt, kunt u het piriformis-syndroom hebben.
- Uw arts kan ook uw grotere sciatische inkeping "palperen" (onderzoeken met de vingers), een inkeping in een van uw bekkenbeenderen waardoor de piriformis-spier passeert.
Stap 4. Controleer op sensorische veranderingen
Uw arts zal uw aangedane been waarschijnlijk testen op sensorische veranderingen of verlies van gevoel. Uw arts kan bijvoorbeeld uw aangedane been licht aanraken of een hulpmiddel gebruiken om een sensatie te veroorzaken. Het aangedane been zal merkbaar minder gevoel hebben dan het niet-aangedane been.
Stap 5. Laat uw arts uw spieren onderzoeken
Uw arts moet uw spierkracht en -grootte controleren. Uw aangedane been zal zwakker zijn en kan korter zijn dan uw niet-aangedane been.
- Uw arts kan ook uw gluteus (de grootste spier in uw billen) palperen om de toestand van de piriformis-spier te bepalen. Wanneer de spier erg strak en samengetrokken is, kan het aanvoelen als een worst.
- Uw arts zal ook controleren hoeveel pijn u ervaart door druk op uw gluteusspier. Als u pijn of gevoeligheid diep in de billen of heupen ervaart, is dit een teken dat uw piriformis-spier is samengetrokken.
- Uw arts zal waarschijnlijk controleren op gluteale atrofie (krimp van de spier). In chronische gevallen van het piriformis-syndroom begint de spier te verwelken en te krimpen. Dit is te zien aan visuele asymmetrie, waarbij de aangedane bil kleiner is dan de niet-aangedane bil.
Stap 6. Vraag een CT-scan of een MRI aan
Hoewel artsen tekenen kunnen controleren door fysieke tests uit te voeren, zijn er momenteel geen diagnostische tests die het piriformis-syndroom volledig kunnen diagnosticeren. Daarom kan uw arts een computertomografiescan (CAT-scan of CT-scan) en/of Magnetic Resonance Imaging (MRI) bestellen om te bepalen of iets anders uw heupzenuw comprimeert.
- Een CT-scan maakt gebruik van computerprocessen met röntgenstralen om 3D-beelden van de binnenkant van uw lichaam te creëren. Dit wordt bereikt door dwarsdoorsneden van uw wervelkolom te maken. Een CT-scan kan helpen vaststellen of er afwijkingen zijn in de buurt van de piriformis-spier en eventuele arthritische veranderingen kunnen volgen.
- Een MRI maakt gebruik van radiogolven en sterke magnetische velden om beelden van de binnenkant van je lichaam te maken. Een MRI kan andere oorzaken van lage rugpijn of heupzenuwpijn uitsluiten.
Stap 7. Praat met uw arts over een elektromyografie-onderzoek
Elektromyografie test de reactie van spieren wanneer ze worden gestimuleerd met elektriciteit. Deze methode wordt vaak gebruikt wanneer een arts probeert te achterhalen of u het piriformis-syndroom of een hernia heeft. Als u het piriformis-syndroom heeft, zullen de spieren rond uw piriformis normaal reageren op elektromyografie. Aan de andere kant zullen uw piriformis-spier en gluteus maximus abnormaal reageren op de elektriciteit. Als u een hernia heeft, kunnen alle spieren in het gebied abnormaal reageren. Elektromyografietests hebben twee componenten:
- Bij een zenuwgeleidingsonderzoek worden elektroden gebruikt die op uw huid zijn geplakt om uw motorneuronen te evalueren.
- Bij een naaldelektrode-onderzoek wordt een kleine naald in uw spieren gestoken om de elektrische activiteit van uw spieren te evalueren.
Deel 4 van 4: Piriformis-syndroom behandelen
Stap 1. Stop met het doen van de activiteiten die pijn veroorzaken
Uw arts kan u aanraden tijdelijk te stoppen met activiteiten die de pijn veroorzaken, zoals hardlopen of fietsen.
- Als uw pijn wordt veroorzaakt door de druk van langdurig zitten, neem dan regelmatig een pauze om op te staan en uit te rekken. Artsen raden aan om elke 20 minuten op te staan, rond te lopen en lichtjes uit te rekken. Als u voor langere tijd rijdt, neem dan regelmatig een pauze om te staan en te strekken.
- Vermijd zitten of staan in de posities die pijn veroorzaken.
Stap 2. Krijg fysiotherapie
Fysiotherapiebehandeling is over het algemeen gunstig, vooral als er vroeg mee wordt begonnen. Uw arts kan met uw fysiotherapeut samenwerken om een regime te bedenken dat bij u past.
- Uw fysiotherapeut zal u waarschijnlijk door een reeks rek-, flexie-, adductie- en rotatieoefeningen leiden.
- Massage van zacht weefsel van de gluteale en lumbosacrale regio's kan ook helpen om irritatie te verlichten.
Stap 3. Overweeg alternatieve geneeswijzen
Chiropractie, yoga, acupunctuur en massage zijn allemaal gebruikt om het piriformis-syndroom te behandelen.
Omdat alternatieve geneeswijzen over het algemeen niet in dezelfde mate wetenschappelijk zijn onderzocht als meer conventionele medische benaderingen, kunt u overwegen deze methoden met uw arts te bespreken voordat u met de behandeling begint
Stap 4. Overweeg triggerpointtherapie
Soms kunnen symptomen van piriformis worden veroorzaakt door triggerpoints, of beter bekend als spierknopen. Deze knopen zijn meestal aanwezig in de piriformis of gluteale spieren. Druk op deze knopen kan lokale en gerefereerde pijn veroorzaken. Meestal kunnen triggerpoints een piriformis-syndroom nabootsen. Dit is een reden waarom veel medische tests negatief kunnen zijn en mogelijk de reden zijn waarom artsen deze aandoening mogelijk niet diagnosticeren.
Zoek een gezondheidsprofessional die is opgeleid in triggerpointtherapie, zoals een massagetherapeut, chiropractor, fysiotherapeut of zelfs een arts. Als triggerpoints de oorzaak zijn, zal vaak een combinatie van acupressuur, rek- en krachtoefeningen worden aanbevolen
Stap 5. Vraag uw arts om een rekregime
Naast de oefeningen die uw fysiotherapeut u laat doen, kan uw arts u rekoefeningen aanbevelen die u thuis kunt doen. Veel voorkomende oefeningen zijn:
- Rol heen en weer terwijl u ligt. Buig en strek de knieën terwijl u aan elke kant ligt. Herhaal, afwisselend kanten, gedurende vijf minuten.
- Ga staan met je armen ontspannen langs je lichaam. Draai een minuut heen en weer. Herhaal om de paar uur.
- Ga plat op je rug liggen. Hef je heupen op met je handen en trap je benen alsof je op een fiets rijdt.
- Doe kniebuigingen zes keer om de paar uur. U kunt indien nodig een aanrecht of stoel gebruiken voor ondersteuning.
Stap 6. Gebruik warmte- en koudetherapie
Het toepassen van vochtige warmte kan de spieren losmaken, terwijl het aanbrengen van ijs na het sporten pijn en ontsteking kan verminderen.
- Om warmte toe te passen, probeer een verwarmingskussen te gebruiken of plaats een vochtige handdoek een paar seconden in de magnetron voordat u deze op het gebied aanbrengt. U kunt ook een warm bad nemen, wat kan helpen de spanning en irritatie van het piriformis-syndroom te verlichten. Laat je lichaam drijven in het water.
- Gebruik ijs gewikkeld in een handdoek of een coldpack om koud aan te brengen. Breng het ijs- of coldpack niet langer dan 20 minuten aan.
Stap 7. Gebruik NSAID-pijnstillers
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, of NSAID's, helpen pijn en ontsteking te verlichten. Ze worden over het algemeen aanbevolen om pijn en ontsteking van het piriformis-syndroom te behandelen.
- Veel voorkomende NSAID's zijn aspirine, ibuprofen (Motrin, Advil) en naproxen (Aleve).
- Vraag uw arts voordat u NSAID's gebruikt. Ze kunnen interageren met andere medicijnen of medische aandoeningen.
- Als NSAID's niet voldoende verlichting bieden, kan uw arts spierverslappers voorschrijven. Gebruik deze zoals aangegeven.
Stap 8. Vraag uw arts naar injecties
Als u pijn blijft ervaren in uw piriformis-gebied, praat dan met uw arts over lokale injecties, waaronder anesthetica, steroïden of botox.
- Anesthesie-injecties, waaronder vaak lidocaïne of bupivacaïne die direct in het triggerpoint wordt geïnjecteerd, zijn in ongeveer 85% van de gevallen succesvol in combinatie met fysiotherapie.
- Als lokale anesthetica uw pijn niet verlichten, kan uw arts een injectie met steroïden of botulinumtoxine type A (botox) aanbevelen, waarvan is aangetoond dat beide spierpijn verlichten.
Stap 9. Overleg met uw arts over chirurgische opties
Chirurgie wordt beschouwd als een laatste redmiddel voor het piriformis-syndroom en zal niet worden gebruikt totdat alle andere opties zijn uitgeput. Als echter geen van de andere behandelingen uw pijn verlicht, kunt u uw arts raadplegen over de mogelijkheid van een chirurgische ingreep.
