De meeste autistische kinderen zijn niet agressief, maar velen zullen instorten en enorme driftbuien krijgen als ze worden blootgesteld aan moeilijke situaties of niet krijgen wat ze willen. Autistische kinderen reageren niet op deze manier om moeilijk te zijn, maar omdat ze niet weten hoe ze anders moeten reageren. Door enkele eenvoudige strategieën te gebruiken, kunt u helpen de meltdowns en driftbuien van uw kind te verminderen en zelfs de zelfbeheersing bij een autistisch kind te verbeteren.
Stappen
Methode 1 van 5: Omgaan met kernsmeltingen
Stap 1. Overweeg de oorzaak van de kernsmelting van uw kind
Een meltdown is wanneer een autistische persoon de opgekropte stress die ze hebben tegengehouden niet langer aankan, en het wordt losgelaten in een uitbarsting die lijkt op een driftbui. De kernsmelting van uw kind werd hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt door iets dat hem frustreerde. Autistische kinderen smelten niet weg omdat ze moeilijk willen zijn, maar vanwege iets stressvols. Ze proberen misschien te zeggen dat ze een situatie, stimulus of routinematige verandering niet aankunnen. Ze kunnen wegsmelten uit frustratie of als laatste redmiddel als andere communicatiepogingen mislukken.
Kernsmeltingen kunnen vele vormen aannemen. Het kan gaan om schreeuwen, huilen, oren bedekken, zelfbeschadigend gedrag of af en toe agressie
Stap 2. Zoek manieren om het gezinsleven comfortabeler te maken voor uw kind
Omdat meltdowns voortkomen uit opgekropte stress, kan het creëren van een vriendelijkere omgeving stressoren in het leven van het kind minimaliseren.
- Volg een routine om uw kind een gevoel van stabiliteit te geven. Het maken van een fotoschema kan hen helpen de routine te visualiseren.
- Als er veranderingen moeten plaatsvinden, kunt u uw kind het beste op deze veranderingen voorbereiden door ze de veranderingen te laten zien die moeten worden aangebracht door middel van foto's of sociale verhalen. Leg uit waarom de verandering zal plaatsvinden. Dit zal uw kind helpen begrijpen wat te verwachten en kalm te zijn als het gebeurt.
- Laat uw kind zo nodig stressvolle situaties verlaten.
Stap 3. Leer uw kind stressbeheersingstechnieken
Sommige autistische kinderen begrijpen niet hoe ze met hun emoties moeten omgaan en hebben misschien extra begeleiding nodig. Feliciteer uw kind wanneer het met succes technieken voor stressbeheersing demonstreert.
- Bedenk plannen voor specifieke stressoren (harde geluiden, overvolle kamers, enz.).
- Leer zelfkalmerende technieken: diep ademhalen, tellen, pauzes nemen, etc.
- Maak een plan hoe een kind je kan vertellen of iets hem dwarszit.
Stap 4. Merk op wanneer het kind gestrest is en valideer hun gevoelens
Door hun behoeften als natuurlijk en belangrijk te behandelen, zullen ze leren dat het oké is om ze te uiten.
- 'Ik zie dat je gezicht helemaal verfrommeld is. Heb je last van het harde bonzen? Ik kan je zussen vragen om buiten te gaan spelen.'
- 'Je lijkt vandaag boos. Wil je me vertellen waarom je van streek bent?'
Stap 5. Modelleer positief gedrag voor uw kind
Uw kind observeert u wanneer u gestrest bent en leert uw copinggedrag na te bootsen. Door je hoofd koel te houden, je gevoelens duidelijk te uiten en rustig de tijd te nemen wanneer je dat nodig hebt, zal je kind leren hetzelfde te doen.
- Overweeg om uw keuzes te vertellen. 'Ik voel me nu van streek, dus ik ga even pauzeren en diep ademhalen. Dan ben ik zo terug.'
- Nadat je een gedrag meerdere keren hebt gebruikt, zal het kind het waarschijnlijk zelf uitproberen.
Stap 6. Creëer een rustige ruimte voor je kind
Het is belangrijk om te beseffen dat uw kind problemen kan hebben met het verwerken en reguleren van meerdere beelden, geluiden, geuren en texturen. Te veel stimulatie en uw kind kan gestrest, overweldigd en vatbaar voor meltdowns worden. In dit geval kan een stille kamer het kind helpen kalmeren.
- Leer het kind om aan te geven dat het de kamer nodig heeft. Ze kunnen naar de kamer wijzen, een fotokaart laten zien die de kamer voorstelt, gebarentaal gebruiken, typen of verbaal vragen.
- Lees Hoe u een rustgevende hoek maakt voor aanvullende tips.
Stap 7. Houd een meltdown-logboek bij
Het bijhouden van elke keer dat uw kind een meltdown heeft, kan u ook helpen de redenen voor het gedrag te begrijpen. Probeer de volgende keer dat uw kind een kernsmelting heeft de volgende vragen schriftelijk te beantwoorden:
- Wat maakte het kind boos? (Bedenk dat het kind mogelijk urenlang stress heeft tegengehouden.)
- Welke tekenen van stress vertoonde het kind?
- Wat heb je gedaan als je een opbouw van stress hebt opgemerkt? Was het effectief?
- Hoe zou je een soortgelijke meltdown in de toekomst kunnen voorkomen?
Stap 8. Praat met uw kind over slaan en slecht gedrag
Onthoud dat autisme geen excuus is om te slaan of gemeen te zijn. Als het kind gemeen tegen anderen is, praat dan met hem als ze gekalmeerd zijn. Leg uit dat de specifieke actie niet acceptabel was en vertel hen wat ze in plaats daarvan kunnen doen.
Het was niet oké dat je je broer sloeg. Ik begrijp dat je van streek was, maar slaan doet mensen pijn, en het is niet oké om mensen pijn te doen als je boos bent. Als je boos bent, kun je diep ademhalen, neem een pauze, of vertel me over het probleem
Stap 9. Neem contact op met een van de andere verzorgers van het kind voor hulp tijdens een meltdown
Autistische mensen zijn getraumatiseerd of vermoord in de handen van de politie. Als je een kernsmelting niet aankan, vraag dan een van de andere verzorgers van het kind om je te helpen.
Bel de politie alleen in extreme, fysiek schadelijke situaties. De politie kan gewelddadig op uw kind reageren, wat symptomen van PTSS kan veroorzaken en tot ergere meltdowns kan leiden
Methode 2 van 5: Omgaan met driftbuien
Stap 1. Bedenk hoe uw acties de driftbuien van uw kind kunnen beïnvloeden
Kinderen krijgen driftbuien als ze iets willen en het niet krijgen. Door zich te gedragen, kan het kind hopen dat het uiteindelijk krijgt wat het wil. Als je het kind geeft wat het wil (bijvoorbeeld een ijsje, of een late badtijd/bedtijd), dan zal het kind leren dat driftbuien een goede manier zijn om dingen te krijgen.
Stap 2. Pak driftbuigedrag vroegtijdig aan
Het is veel gemakkelijker om driftbuien aan te pakken als de autistische persoon een kind is. Een 6-jarige jongen die zichzelf op de grond gooit, is bijvoorbeeld veel gemakkelijker te hanteren dan een 16-jarige. Ook zal het kind minder snel zichzelf of anderen verwonden.
Stap 3. Negeer driftbuigedrag
Gepland negeren kan het beste werken voor schreeuwen, vloeken en mokken. Dit zal het kind leren dat het gedrag geen effectieve manier is om aandacht te krijgen. Het helpt om dit idee duidelijk te communiceren, zoals: "Ik begrijp niet wat er mis is als je daar pruilt. Maar als je een beetje wilt kalmeren en uitleggen wat er mis is, zou ik graag naar je luisteren."
Stap 4. Kom tussenbeide als het kind gemeen doet of gevaarlijke dingen doet
Stap altijd in als het kind met dingen begint te gooien, dingen wegneemt die van anderen zijn of slaat. Vraag het kind te stoppen en leg dan uit waarom het gedrag niet goed is.
Stap 5. Nodig uw kind uit om zich beter te gedragen
Vertel uw kind dat het ervoor kan kiezen om te handelen op een manier die de gewenste reactie zal krijgen. Door dit aan uw kind uit te leggen, zal uw kind begrijpen wat de beste manier is om te krijgen wat het wil (of op zijn minst een luisterend oor of een compromis).
Je kunt bijvoorbeeld tegen je kind zeggen: "Als je wilt dat ik je help, haal dan een paar keer diep adem en vertel me wat er aan de hand is. Ik ben er voor je als je me nodig hebt."
Methode 3 van 5: Het ABC van driftbuien gebruiken
Stap 1. Blijf het probleem 'voor'
Houd bij (bij voorkeur in een schrijfdagboek) wanneer de kernsmelting regelmatig optreedt, b.v. voor een uitje, voor een bad, voor het slapengaan, enz. Schrijf de A-B-C (antecedenten, gedragingen, gevolgen) van het probleem op. Door dit te doen, kunt u erachter komen wat het gedrag van uw kind is en wat u kunt doen om problemen te voorkomen en aan te pakken wanneer ze zich voordoen.
- antecedenten: Wat waren de factoren die leidden tot de kernsmelting (tijd, datum, plaats en incident)? Hoe hebben deze factoren het probleem beïnvloed? Deed u iets dat pijnlijk of verontrustend was voor het kind?
- Gedrag: Welk specifiek gedrag vertoonde het kind?
- Gevolgen: Wat waren de gevolgen van de acties van het kind voor de genoemde gedragingen? Wat heb je als resultaat gedaan? Wat is er met het kind gebeurd?
Stap 2. Gebruik het A-B-C-dagboek om 'triggers' voor uw kind te identificeren
Gebruik deze kennis dan om uw kind het “als – dan” te leren. Als het kind bijvoorbeeld boos is dat een ander zijn speelgoed kapot heeft gemaakt, is het een goed moment om hulp te vragen.
Stap 3. Bespreek je ABC-dagboek met een therapeut
Nadat u uw ABC-informatie hebt verzameld, is het een goed idee om deze informatie te delen met een therapeut om een goed beeld te krijgen van het gedrag van uw kind in specifieke scenario's.
Methode 4 van 5: Uw kind helpen communiceren
Stap 1. Help uw kind basisbehoeften te uiten
Als ze kunnen communiceren wat hen dwarszit, zullen ze minder snel stress opbouwen of hun toevlucht nemen tot slecht gedrag. Uw kind moet het volgende kunnen zeggen of communiceren:
- "Ik heb honger."
- "Ik ben moe."
- "Ik heb een pauze nodig, alsjeblieft."
- "Dat doet pijn."
Stap 2. Leer uw kind zijn eigen emoties te identificeren
Veel autistische kinderen hebben moeite hun gevoelens te begrijpen, en het kan voor hen nuttig zijn om afbeeldingen aan te wijzen of de lichamelijke symptomen te leren die met gevoelens gepaard gaan. Leg uit dat door mensen te vertellen hoe ze zich voelen (zoals "De supermarkt maakt me bang"), mensen kunnen helpen bij het oplossen van problemen (zoals "Je kunt buiten wachten met je grote zus terwijl ik klaar ben met winkelen").
Maak duidelijk dat als ze communiceren, je naar hen zult luisteren. Dit elimineert de noodzaak voor een driftbui
Stap 3. Blijf kalm en consequent
Het kind dat vatbaar is voor instortingen, heeft een kalm, stabiel ouderfiguur nodig, evenals consistentie van iedereen die bij hun zorg betrokken is. U kunt de zelfbeheersing van uw kind pas aanpakken als u eerst de controle over uzelf heeft.
Stap 4. Ga ervan uit dat uw kind zich goed wil gedragen
Dit wordt "competentie veronderstellen" genoemd en het verbetert de sociale vaardigheden van autistische mensen aanzienlijk. Autistische mensen zullen zich veel eerder openstellen als ze het gevoel hebben dat ze gerespecteerd zullen worden.
Stap 5. Onderzoek alternatieve communicatie
Als een autistisch kind niet klaar is om te praten, zijn er andere manieren om hem met u te laten communiceren. Probeer gebarentaal, typen, foto-uitwisselingssystemen of wat een therapeut ook aanbeveelt.
Methode 5 van 5: Andere strategieën proberen
Stap 1. Weet dat je acties de meltdowns van je kind kunnen beïnvloeden
Als je bijvoorbeeld doorgaat met iets dat je kind van streek maakt (zoals hem blootstellen aan pijnlijke zintuiglijke prikkels of iets duwen wat hij niet wil), kunnen ze uithalen. Kinderen smelten vaker weg als ze denken dat dit de enige manier is om ouders hun gevoelens en verlangens te laten erkennen.
Stap 2. Behandel je kind met respect
Hem dwingen, negeren dat ze zich ergens niet prettig bij voelen, of hem fysiek tegenhouden is schadelijk. Respecteer de autonomie van uw kind.
- Het is duidelijk dat je een 'nee' niet altijd kunt honoreren. Als je niet gaat doen wat ze willen, vertel ze dan waarom: "Het is belangrijk dat je in het autostoeltje gaat zitten, want dat houdt je veilig. Als we een ongeluk krijgen, zal het autostoeltje je beschermen."
- Als hem iets dwarszit, zoek dan uit waarom en probeer het probleem op te lossen. 'Is het autostoeltje ongemakkelijk? Zou het helpen als je op een kussentje gaat zitten?'
Stap 3. Overweeg medicatie
Medicijnen zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), antipsychotica en stemmingsstabilisatoren kunnen gedeeltelijk effectief zijn bij het helpen van kinderen die gemakkelijk van streek zijn. Echter, zoals bij elke medicatie, zijn er bijwerkingen, dus u moet de tijd nemen om echt te beslissen of medicatie de beste optie is.
Er zijn voldoende onderzoeksgegevens om aan te tonen dat een medicijn met de naam Risperidon behoorlijk effectief is voor de kortdurende behandeling van agressief en zelfbeschadigend gedrag bij autistische kinderen. Praat met een arts of therapeut over de voor- en nadelen van dit medicijn
Stap 4. Zoek de hulp van een therapeut
Een therapeut kan uw kind ook helpen om zijn communicatie te verbeteren. Zorg ervoor dat je er een vindt die werkt met autistische kinderen. Uw arts of veel van de goede ondersteuningsgroepen voor autismespectrumstoornissen kunnen u helpen een aanbevolen therapeut te vinden.
Stap 5. Maak stappen makkelijker voor je kind
Als uw kind zich bijvoorbeeld niet graag aankleedt, verdeel het complexe proces dan in eenvoudige "een-voor-een"-stappen. Dit zal u helpen te begrijpen waar sommige van de problemen zitten met uw kind dat een bepaalde activiteit onderneemt. Als zodanig, zonder zelfs maar te spreken, communiceert uw kind met u over een zorg die zij hebben.
Stap 6. Gebruik sociale verhalen, prentenboeken en speeltijd om goed gedrag aan te leren
De bibliotheek staat vol met kinderboeken die vaardigheden aanleren, en je kunt ook vaardigheden aanleren door middel van speeltijd.
Als een van je poppen bijvoorbeeld boos is, kun je die pop opzij laten stappen om diep adem te halen. Het kind zal leren dat dit is wat mensen doen als ze boos zijn
Stap 7. Overweeg een beloningssysteem
Werk samen met een specialist om een beloningssysteem te implementeren, zodat uw kind kan worden beloond voor zijn kalmte. Beloningen kunnen lof zijn ("Je hebt zo goed werk geleverd met die drukke supermarkt! Dat was heel fijn diep ademhalen"), gouden sterren op een kalender of fysieke beloningen. Help uw kind trots te zijn op zijn prestaties.
Stap 8. Geef je kind veel liefde en aandacht
Wanneer uw kind een sterke band met u heeft, zal het leren naar u toe te komen als het hulp nodig heeft en naar u te luisteren.
Tips
- Blijf geduldig. Hoewel je geduld soms wat mager is, is het belangrijk om kalm en beheerst over te komen, zodat je kind ook kalm blijft.
- Onthoud dat autistische mensen niet van meltdowns houden. Na een meltdown voelt uw kind zich waarschijnlijk beschaamd, beschaamd en verontschuldigend voor het verlies van de controle.
- Betrek uw kind bij het bedenken van copingstrategieën. Dit zal het kind helpen om eigenaarschap en controle over hun behandeling te voelen.
- Soms worden meltdowns veroorzaakt door sensorische overbelasting, dat is wanneer een autistische persoon een overweldigende hoeveelheid sensorische input ervaart. Het kan het beste worden behandeld met sensorische integratietherapie, die de sensorische gevoeligheid vermindert en autistische mensen in staat stelt om input beter te verwerken.
