Hondsdolheid is een levensbedreigende virale infectie die het centrale zenuwstelsel aantast. Omdat hondsdolheid via het speeksel van een besmet dier op mensen kan worden overgedragen, vormt hondsdolheid een bedreiging voor de gezondheid en de openbare veiligheid. Rabiës kan in eerste instantie moeilijk te identificeren zijn omdat het symptomen deelt met een breed scala aan aandoeningen. Door echter het punt van infectie te identificeren, te letten op klinische tekenen van infectie en de autoriteiten op de hoogte te stellen, kunt u rabiësinfectie beter identificeren.
Stappen
Deel 1 van 3: Het punt van infectie identificeren
Stap 1. Zoek naar een hapje
De meest voorkomende manier waarop mensen met hondsdolheid worden besmet, is wanneer ze worden gebeten door een wild, verwilderd of niet-gevaccineerd dier. Uiteindelijk moeten beten van dieren met de nodige voorzichtigheid worden behandeld vanwege de vele ziekten die via hen kunnen worden overgedragen.
- Het speeksel van een besmet dier is de meest voorkomende manier waarop rabiës wordt verspreid.
- Elke beet door een wild, verdwaald of verwild dier moet onmiddellijk medische hulp krijgen.
- Stel dat een dier rabiës draagt, tenzij iemand u documentatie kan voorleggen dat het dier is ingeënt.
Stap 2. Let op krassen
Hoewel beten de meest voorkomende manier zijn waarop rabiës op ons wordt overgedragen, kan de ziekte ook door schrammen worden overgedragen. Daarom moet u alle door dieren toegebrachte wonden beschouwen als een mogelijke manier waarop het rabiësvirus in uw lichaam kan worden geïntroduceerd.
- Wijs een kleine kras nooit af als een risico. Zelfs kleine krasjes vormen het risico op een infectie met hondsdolheid.
- Krassen veroorzaakt door verwilderde of zwerfkatten en honden kunnen hondsdolheid verspreiden.
- De meest voorkomende manier waarop schrammen hondsdolheid overdragen, is wanneer het speeksel van een besmet dier erbij betrokken is.
Stap 3. Observeer een open wond die is blootgesteld aan een geïnfecteerd dier
Hoewel door dieren toegebrachte wonden de meest voorkomende manier zijn waarop rabiës wordt verspreid, kan het ook worden geïntroduceerd in reeds bestaande wonden.
- Verse wonden en wonden die niet zijn afgebladderd, zijn zeer vatbaar voor infectie met hondsdolheid.
- Elke wond of verwonding die bloedt en in contact komt met het speeksel van een besmet dier, biedt een risico op infectie met hondsdolheid.
Stap 4. Denk na over uw interacties met dieren
De meeste rabiësinfecties worden in verband gebracht met bepaalde wilde dieren. Dieren die vaak rabiës dragen, zijn onder meer:
- vleermuizen
- wasberen
- stinkdieren
- bosmarmotten
- Vossen
- Wolven.
Deel 2 van 3: Kijken naar klinische tekenen van infectie
Stap 1. Zoek naar griepachtige symptomen
Rabiës manifesteert zich vaak in het begin als griepachtige symptomen - meestal binnen twee weken na infectie. Zo gaan veel mensen er ten onrechte van uit dat ze aan een semi-reguliere ziekte lijden in plaats van aan een levensbedreigende aandoening. Griepachtige symptomen kunnen verschijnen als:
- Zwakheid
- Koorts
- Hoofdpijn
- Algemeen ongemak.
Stap 2. Controleer op een jeukend of prikkelend gevoel op de plaats van infectie
Na infectie kan het eerste punt van infectie een jeukend of prikkelend gevoel beginnen te vertonen. Dit is een van de eerste klinische tekenen van infectie.
- Jeuk kan optreden binnen enkele dagen na de eerste infectie.
- Jeuk kan al dan niet gepaard gaan met roodheid of andere tekenen van een bacteriële infectie.
- De wond kan ook een tintelend gevoel hebben.
- Laat een medische professional elke door een dier toegebrachte wond beoordelen die er vreemd uitziet of aanvoelt.
Stap 3. Observeer verlies van cognitief vermogen
Het verlies van cognitief vermogen is het ernstigste teken van een infectie met hondsdolheid. Zodra een persoon cognitieve achteruitgang vertoont, is de aandoening meestal fataal en is de enige beschikbare behandeling ondersteunend. Een met rabiës besmette persoon kan vertonen:
- Delirium
- Abnormaal gedrag
- Hallucinaties
- Slapeloosheid
- Verwardheid
- Angst en agitatie.
Deel 3 van 3: Medische behandeling zoeken en contact opnemen met autoriteiten
Stap 1. Verzamel informatie over het incident
Als je medische hulp zoekt, heb je details nodig over het incident en het vermoedelijke hondsdolle dier. Deze informatie zal medische professionals helpen u te behandelen en autoriteiten helpen de volksgezondheid te beschermen.
- Bepaal welk type dier verantwoordelijk is. Zoek indien mogelijk uit of een hond verdwaald is of van iemand is.
- Zoek uit of het dier werd geprovoceerd, geplaagd of bang voordat je bijt.
- Ontdek de vaccinatiestatus van het dier.
- Beschrijf of het dier ziek of gewond was of er in goede gezondheid uitzag.
Stap 2. Raadpleeg onmiddellijk een arts als u vermoedt dat u bent blootgesteld
Stel het zoeken van medische hulp nooit uit nadat u vermoedt dat u bent blootgesteld aan hondsdolheid, of u nu bent gebeten of niet. Zonder onmiddellijke medische hulp brengt u uw leven in gevaar. Hondsdolheid kan alleen worden behandeld in een korte periode voordat de infectie optreedt. Wanneer u een behandeling zoekt, zal een arts:
- Reinig de wond met water en zeep.
- Irrigeer de wond met een oplossing om aanwezige virussen of bacteriën te doden.
- Breng actuele antibiotische zalf aan.
Stap 3. Vaccineer jezelf tegen hondsdolheid
De meest gebruikelijke manier van handelen, als wordt vastgesteld dat u risico loopt op rabiës, is om u ertegen te laten vaccineren na medische behandeling. Onmiddellijke vaccinatie is de enige manier om te voorkomen dat rabiës zich verspreidt en u besmet. Er zijn twee vaccins: een snelwerkende injectie om te voorkomen dat het virus u infecteert, en een reeks rabiësvaccins om het lichaam te helpen het virus te herkennen en te bestrijden.
- Vaccinatie moet onmiddellijk worden gedaan.
- Vaccinatie is misschien wel de enige manier om de dood van een besmette persoon te voorkomen.
- Vaccinatie mag alleen worden gedaan als u niet eerder bent blootgesteld of gevaccineerd.
- Het rabiësvaccin wordt toegediend in de deltaspier van uw bovenarm. Kinderen kunnen die van hen in de dij krijgen.
- Mogelijk moet u een ziekenhuis bezoeken of contact opnemen met de gezondheidsautoriteiten van de provincie of de staat als uw arts het vaccin niet bij de hand heeft.
Stap 4. Bel de lokale autoriteiten
Nadat u medische hulp heeft gezocht, moet u de dierenbescherming en andere autoriteiten bellen om het dier te melden waarvan wordt vermoed dat het rabiës bij zich heeft. Zonder het te melden, zijn uw lokale autoriteiten niet op de hoogte van een mogelijke uitbraak van hondsdolheid onder wilde of gedomesticeerde dieren.
- Dierenbescherming kan proberen het dier te vangen of te euthanaseren.
- In veel gevallen zal de dierenambulance het dier overdragen aan een patholoog die onderzoek doet naar het hersenweefsel van het overleden dier. Dit is de enige manier om rabiësinfectie te bevestigen.
- U kunt ook overwegen contact op te nemen met uw lokale, provinciale of provinciale gezondheidsafdeling om hen op de hoogte te stellen van de aanval.
