Humaan papillomavirus (HPV) vertegenwoordigt meer dan 100 verschillende virussen, waarvan vele seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) zijn die door direct contact met de slijmvliezen in het genitale gebied gaan. Het is de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening, waarbij naar schatting 80% van de vrouwen op enig moment in hun leven besmet raakt. Sommige typen HPV kunnen genitale wratten veroorzaken bij zowel mannen als vrouwen. Andere typen kunnen baarmoederhalskanker en andere minder bekende kankers bij vrouwen veroorzaken, zoals kanker van de vagina, anus en vulva. HPV kan ook keelkanker veroorzaken bij mannen en vrouwen. Het herkennen van HPV kan de sleutel zijn tot een juiste behandeling of beheer. Sommige vormen van HPV kunnen op zichzelf worden herkend, terwijl voor veel vormen een medische professional moet worden getest.
Stappen
Methode 1 van 4: Controleren op symptomen
Stap 1. Zoek naar wratten als symptoom van HPV met een laag risico
Het meest duidelijke symptoom van een HPV-infectie met een laag risico zijn genitale wratten. Deze wratten kunnen verschijnen als kleine verheven bultjes, platte laesies of kleine uitsteeksels van de huid. Deze wratten zijn meestal gegroepeerd en kunnen binnen enkele dagen of weken na infectie verschijnen.
- Bij vrouwen worden genitale wratten het vaakst gezien op de vulva en schaamlippen, maar ze kunnen ook voorkomen rond de anus, in de vagina of op de baarmoederhals.
- HPV-stammen met een laag risico kunnen ook leiden tot enkele laesies rond de baarmoederhals, maar zullen over het algemeen niet leiden tot de ontwikkeling van kankercellen.
Stap 2. Meer informatie over HPV-detectie met hoog risico
Hoogrisico-HPV heeft zelden bijbehorende symptomen, tenzij het is gevorderd tot een vergevorderd stadium van kanker. Dit is de reden waarom het belangrijk is om jaarlijks een bekkenonderzoek te krijgen van uw OB-GYN, die mogelijk problemen kan detecteren voordat ze doorgroeien naar een kankerachtig of precancereus niveau. Symptomen van HPV in een gevorderd stadium die baarmoederhalskanker kunnen veroorzaken, zijn onder meer:
- Onregelmatige bloeding of spotting tussen menstruaties of na geslachtsgemeenschap.
- Onregelmatige menstruatiecycli.
- Vermoeidheid.
- Gewichtsverlies of verlies van eetlust.
- Rug-, been- of bekkenpijn.
- Een enkel gezwollen been.
- Vaginaal ongemak.
- Geurige afscheiding uit de vagina.
Stap 3. Screen op andere vormen van kanker
Hoogrisico HPV veroorzaakt meestal baarmoederhalskanker, maar het is ook in verband gebracht met kanker van de vulva, anus en keel. Deze kankers kunnen vroeg worden opgespoord als u regelmatig medisch wordt onderzocht. Daarom is het belangrijk om regelmatig gescreend te worden.
- Op blootgestelde gebieden, zoals de vulva of rond de anus, veegt u met een platte handpalm over het gebied om te controleren op knobbels die kunnen wijzen op genitale wratten.
- Als u denkt dat u ooit aan HPV bent blootgesteld, waarschuw dan zowel uw OB-GYN als uw huisarts en vraag hen om u te screenen op mogelijke kankers die verband houden met HPV.
Methode 2 van 4: HPV onderscheiden
Stap 1. Laat u testen om het type HPV te bepalen
Er zijn meer dan 100 verschillende virussen die als een vorm van HPV worden beschouwd. Van die 100+ soorten zijn er ongeveer 40 seksueel overdraagbaar, terwijl ongeveer 60 wratten veroorzaken op gebieden zoals de handen en voeten.
- Niet-seksueel overdraagbare HPV komt gewoonlijk uw lichaam binnen via huid-op-huidcontact, komt binnen via snijwonden of schaafwonden op de huid, en zal zich manifesteren als wratten rond het infectiegebied
- Seksueel overdraagbare HPV komt het lichaam binnen via direct genitaal contact of via huid-op-genitaal contact. HPV-infecties rond de mond of in de bovenste luchtwegen kunnen ook optreden bij orale seks. Deze kunnen zich manifesteren als wratten of geen symptomen hebben. Alleen een test van uw arts kan een juiste diagnose stellen van seksueel overdraagbare HPV.
Stap 2. Overweeg of u seksueel overdraagbare HPV heeft
Seksueel overdraagbare HPV-stammen worden over het algemeen onderverdeeld in twee brede categorieën: HPV met hoog risico en HPV met laag risico.
- Ongeveer 40 soorten HPV worden overgedragen door direct contact met een slijmvlies, zoals die rond het genitale gebied. Deze typen worden het meest waarschijnlijk verspreid via seksueel contact.
- Hoogrisico HPV-virussen zijn virussen die seksueel overdraagbaar zijn en een hoger risico lopen om zich te ontwikkelen tot een ernstig gezondheidsrisico, zoals kanker. Hoogrisico HPV-stammen omvatten HPV 16, 18, 31, 33, 45, 52, 58 en een paar andere stammen. De stammen die verantwoordelijk zijn voor de meeste ontwikkeling van baarmoederhalskanker zijn 16 en 18, waarop het meest wordt gescreend omdat ze ongeveer 70% van de baarmoederhalskanker veroorzaken. Medisch onderzoek is nodig om te zien of u hoogrisico HPV heeft.
- HPV-stammen met een laag risico omvatten HPV 6, 11, 40, 42, 43, 44, 53, 54, 61, 72, 73 en 81. HPV 6 en 11 zijn de meest voorkomende vormen van HPV met een laag risico en zijn de HPV-stammen worden meestal geassocieerd met genitale wratten. Zelden leiden stammen met een laag risico tot kanker, dus ze maken geen deel uit van routinematige screening.
Stap 3. Evalueer uw risico's
Een bepaalde factor kan de kans van een vrouw om HPV op te lopen vergroten. Degenen die meerdere seksuele partners hebben gehad, een verzwakt immuunsysteem door HIV, immuunstoornissen of kankerbehandeling, en degenen die onbeschermde seks hebben gehad, lopen mogelijk allemaal een hoger risico op seksueel overdraagbare HPV.
Afstemmen op een risicofactor betekent niet dat een vrouw wel of geen HPV heeft. Het is gewoon een indicatie dat ze meer kans heeft om te worden blootgesteld
Methode 3 van 4: Medisch advies inwinnen
Stap 1. Vraag een uitstrijkje aan
Pap-tests zijn de primaire methode voor een arts om te controleren op baarmoederhalskanker of precancereuze veranderingen in de baarmoederhals. Als een uitstrijkje onregelmatig terugkomt, kan de arts ervoor kiezen om een HPV-DNA-test uit te voeren om te zien of het uitstrijkje positief test op HPV. Sommige artsen voeren beide tests echter ook samen uit.
Pap-tests worden om de drie jaar aanbevolen voor vrouwen onder de 65 jaar van wie de eerdere Paps normaal zijn teruggekomen. Als u een onregelmatig uitstrijkje krijgt, zal uw arts u adviseren over een goed testschema
Stap 2. Vraag om een HPV-test samen met uw uitstrijkje
HPV-tests worden mogelijk niet gegeven als onderdeel van een routineonderzoek voor vrouwen, maar veel artsen voeren beide tests samen uit. U kunt samen met uw uitstrijkje een HPV-test aanvragen als u denkt dat u zich zorgen hoeft te maken. Monsters voor een HPV-test worden op dezelfde manier verzameld als die voor een Pap-test, door de baarmoederhals af te nemen.
- HPV-tests worden over het algemeen alleen aanbevolen voor vrouwen van 30 jaar of ouder, en daarom kan een arts er geen aanbevelen voor jongere patiënten.
- HPV komt veel voor bij jonge vrouwen en de meeste stammen worden door een gezond immuunsysteem opgeruimd voordat er symptomen of complicaties kunnen optreden. Vervolgens kan uw arts een andere screeningsmethode aanbevelen, zoals een uitstrijkje, om te zien of er reden is tot bezorgdheid of verder onderzoek.
- Op dit moment zijn HPV-tests alleen effectief ontwikkeld voor vrouwen. Zo kan een vrouw een mannelijke partner niet vragen om gescreend te worden op HPV om hun risico in te schatten.
Stap 3. Laat eventuele wratten screenen
Als u wratten, laesies of knobbels rond uw genitale gebied opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Maak een afspraak om de arts zo snel mogelijk naar wratten of verdachte symptomen te laten kijken.
- Genitale wratten gaan vaak vanzelf weg en afhankelijk van uw specifieke symptomen kan uw arts u aanraden om zorgvuldig te controleren en geen verdere behandeling te ondergaan.
- Als uw arts een behandeling aanbeveelt, kunnen ze kiezen voor plaatselijke behandelingen of het bevriezen van de wratten. Vraag uw arts of uw behandeling thuis kan worden toegepast, of dat dit door een medische professional moet worden gedaan.
- Als u wordt behandeld voor genitale wratten, vraag dan uw arts: "Wat moet ik doen om infectie in dit gebied te voorkomen en het risico op toekomstige wratten te minimaliseren?"
Stap 4. Praat met uw arts tijdens uw jaarlijkse controle
Zorg ervoor dat u met uw arts praat over eventuele zorgen die u heeft over HPV. Onderdeel van een well woman examen is ook een onderzoek van de vulva, vagina en anale gebied. Als u bang bent dat u risico loopt op HPV-infecties, laat het dan aan uw arts weten zodat ook deze gebieden kunnen worden onderzocht.
Methode 4 van 4: HPV-infectie voorkomen
Stap 1. Gebruik een condoom
Bij correct gebruik zijn condooms voor 97% effectief tegen de meeste seksueel overdraagbare aandoeningen. Gebruik een condoom elke keer dat je vaginale of anale geslachtsgemeenschap hebt en kies voor bescherming, zoals een tanddam tijdens orale seks. Om een condoom goed om te doen:
- Inspecteer de verpakking op eventuele inkepingen, gaten of gaatjes en zoek naar de vervaldatum. Gebruik geen condoom waarvan de houdbaarheidsdatum is verstreken of een condoom dat beschadigd lijkt te zijn.
- Open de verpakking voorzichtig om ervoor te zorgen dat de latex van het condoom niet scheurt.
- Verwijder het condoom en knijp in de punt voordat u de schacht van de penis naar beneden rolt.
- Terwijl u nog steeds met één hand in de punt van het condoom knijpt, lijnt u het condoom uit met de eikel en gebruikt u uw andere hand om het condoom langs de schacht van de penis naar de basis te rollen.
- Gooi een gebruikt condoom weg door het open uiteinde af te binden en in een afvalbak te doen.
Stap 2. Laat je vaccineren
Vaccins die bescherming bieden tegen bepaalde hoogrisicostammen van HPV zijn nu direct beschikbaar voor vrouwen en jongens. Het wordt aanbevolen dat meisjes het vaccin krijgen tussen 11 en 12 jaar, maar het kan op elk moment tussen 9 en 26 jaar worden toegediend. Jongens kunnen het vaccin krijgen op de leeftijd van 11 of 12, of tot 21 jaar.
- Het vaccin wordt idealiter toegediend voordat een meisje of vrouw seksueel actief wordt, maar kan nog steeds ten goede komen aan seksueel actieve jonge vrouwen.
- HPV-vaccins worden over het algemeen gegeven als een kuur van drie schoten gedurende zes maanden.
Stap 3. Bespreek seksuele geschiedenis
Wanneer je seks begint te hebben met een nieuwe partner, praat dan open en eerlijk over je seksuele geschiedenis met je partner. Praat over welke soorten testen en screening u onlangs heeft gehad en hoeveel seksuele ontmoetingen u heeft gehad sinds uw laatste test of onderzoek.
- Neem de tijd om uw seksuele geschiedenis te bespreken voordat u begint met seks met een nieuwe partner.
- Wees niet bang om hen specifieke vragen te stellen, zoals: "Heeft u symptomen opgemerkt die verband kunnen houden met HPV, zoals wratten?" en: "Hoeveel seksuele partners heb je gehad?"
- Respecteer de beslissing van een persoon om geen informatie met u te delen als ze dat niet willen, maar begrijp ook dat u niet verplicht bent om seks met iemand te hebben en dat u ervoor kunt kiezen om geen geslachtsgemeenschap te hebben als u niet de informatie krijgt die u nodig heeft comfortabel instemmen.
Video - Door deze service te gebruiken, kan bepaalde informatie worden gedeeld met YouTube
Tips
- De meeste seksueel actieve mannen en vrouwen zullen op enig moment in hun leven een HPV-infectie krijgen, maar de meeste infecties verdwijnen voordat er symptomen of complicaties kunnen optreden.
- Ongeveer 1% van de seksueel actieve volwassenen in de VS heeft op enig moment genitale wratten.
- De zekerste manier om HPV te vermijden, is door onthouding te beoefenen. Onthouding is een geldige keuze voor iedereen die beslist of ze seksueel actief willen worden, net als de keuze om deel te nemen aan seksuele activiteit.
Waarschuwingen
- HPV kan gebieden infecteren die niet worden beschermd door een condoom.
- Bepaalde populaties lopen een hoger risico op HPV-gerelateerde kankers, zoals homo- en biseksuele mannen, en mensen met een verzwakt immuunsysteem (inclusief die met hiv/aids).
