Pseudomonas is een soort bacterie die over het algemeen alleen ernstige infecties veroorzaakt bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Dit betekent dat de meest kwetsbare mensen patiënten zijn die erg ziek zijn en in het ziekenhuis liggen. Deze infecties worden meestal behandeld met antibiotica. Het vinden van een effectief antibioticum kan moeilijk zijn omdat deze bacteriën resistent worden tegen veel algemeen voorgeschreven medicijnen. Als een monster van de bacterie echter naar het laboratorium wordt gestuurd en wordt getest, moet het mogelijk zijn om te behandelen.
Stappen
Deel 1 van 2: Herkennen en behandelen van milde pseudomonas
Stap 1. Herken een milde vorm van Pseudomonas
Pseudomonas veroorzaakt meestal milde symptomen bij gezonde mensen met een sterk immuunsysteem. Deze infecties kunnen via water worden overgedragen. Er zijn meldingen geweest van:
- Ooginfecties bij mensen die contactlenzen voor langdurig dragen gebruiken. Om dit te voorkomen, vervangt u uw contactlensvloeistof in plaats van deze bij te vullen. Draag uw contactlenzen niet langer dan aanbevolen door uw arts of de instructies van de fabrikant.
- Oorinfecties bij kinderen na het zwemmen in besmet water. Dit kan gebeuren als het zwembad niet genoeg chloor heeft om het goed te desinfecteren.
- Huiduitslag na gebruik van een besmette hottub. Deze uitslag manifesteert zich over het algemeen als jeukende rode bultjes of blaren gevuld met vloeistof rond de haarzakjes. Het kan erger zijn in gebieden waar uw huid werd bedekt door een badpak.
Stap 2. Ken de symptomen van verschillende pseudomonas-infecties
Tekenen en symptomen van pseudomonas zijn afhankelijk van waar de infectie optreedt.
- Bloedinfecties worden gekenmerkt door koorts, koude rillingen, vermoeidheid, spier- en gewrichtspijnen en zijn zeer ernstig.
- Longinfecties (pneumonie) omvatten symptomen zoals koude rillingen, koorts, een productieve hoest, ademhalingsmoeilijkheden.
- Huidinfecties kunnen jeukende uitslag, bloedende zweren en/of hoofdpijn veroorzaken.
- Oorinfecties kunnen optreden met zwelling, oorpijn, jeuk in het oor, afscheiding uit het oor en gehoorproblemen.
- Ooginfecties veroorzaakt door pseudomonas kunnen de volgende symptomen omvatten: ontsteking, pus, zwelling, roodheid, pijn in het oog en verminderd gezichtsvermogen.
Stap 3. Ga naar de dokter voor een diagnose
De arts zal waarschijnlijk naar de uitslag willen kijken en kan een monster van de bacteriën nemen om naar het laboratorium te sturen om de diagnose te bevestigen. Dit kan op twee manieren:
- De infectie op uw huid uitvegen
- Een biopsie nemen. Het doen van een biopsie is zeldzaam.
Stap 4. Bespreek de behandelingsopties met uw arts
Als u verder gezond bent, is behandeling misschien niet nodig. Uw immuunsysteem kan de infectie zelf verwijderen. Uw arts kan u echter voorstellen:
- Medicijnen tegen jeuk als je jeukende uitslag hebt
- Antibiotica als u een ernstige infectie heeft. Het is waarschijnlijker dat de arts antibiotica voorschrijft als u een infectie in uw oog heeft.
Deel 2 van 2: Ernstige gevallen herkennen en behandelen
Stap 1. Praat met uw arts als u mogelijk risico loopt
Pseudomonas zijn het gevaarlijkst voor mensen die in ziekenhuizen liggen en een verzwakt immuunsysteem hebben. Pasgeborenen hebben een hoger risico. Als volwassene loopt u mogelijk een hoger risico als:
- U wordt behandeld voor kanker
- Je hebt hiv/aids
- U heeft cystische fibrose
- Je zit op een beademingsmachine
- U bent herstellende van een operatie
- Je hebt een katheter
- U bent herstellende van ernstige brandwonden
- U heeft diabetes mellitus
Stap 2. Waarschuw uw arts als u denkt dat u besmet bent
Vertel het uw arts zo snel mogelijk, want u heeft onmiddellijke aandacht nodig. Pseudomonas kan evenveel verschillende soorten infecties vertonen, afhankelijk van waar ze zich in uw lichaam bevinden. Je mag hebben:
- Longontsteking. Dit kan in verband worden gebracht met een geïnfecteerde beademingsmachine.
- Een ooginfectie
- Een oorontsteking
- Een urineweginfectie die wordt ingebracht door een katheter
- Een geïnfecteerde operatiewond
- Een geïnfecteerde maagzweer. Dit kan voorkomen bij patiënten die langdurig in bed liggen en zweren ontwikkelen.
- Een bloedinfectie die binnenkomt via een intraveneuze lijn
Stap 3. Bespreek medicijnen met uw arts
Uw arts kan een uitstrijkje nemen en dit naar het laboratorium sturen om te bevestigen welke stam u precies infecteert. Het laboratorium kan mogelijk ook helpen bepalen welke medicijnen waarschijnlijk effectief zijn tegen de infectie. Pseudomonas zijn vaak resistent tegen veel algemeen voorgeschreven medicijnen. Voor veel van de geneesmiddelen die effectief zijn, is het belangrijk dat uw arts uw volledige medische geschiedenis kent, vooral als u denkt dat u zwanger zou kunnen zijn of als u een nier- (nier)functiestoornis heeft. De arts kan voorschrijven:
- Ceftazidim. Dit is meestal effectief tegen een veel voorkomende vorm, Pseudomonas aeruginosa. Het kan worden toegediend als een intramusculaire injectie of via een IV. Het is mogelijk niet geschikt voor patiënten die allergisch zijn voor penicilline.
- Piperacilline/Tazobactam (Tazocin). Dit is ook effectief tegen Pseudomonas aeruginosa. Het kan een wisselwerking hebben met andere medicijnen, dus geef uw arts een volledige lijst van wat u neemt. Dit omvat vrij verkrijgbare medicijnen, kruidenremedies en supplementen.
- Imipenem. Dit is een breedspectrumantibioticum dat vaak samen met cilastatine wordt toegediend. De cilastatine verlengt de halfwaardetijd van het imipenem en kan het ook helpen om het weefsel beter te penetreren.
- Aminoglycosiden (gentamicine, tobramycine, amikacine). De doseringen van deze geneesmiddelen moeten mogelijk worden aangepast aan uw lichaamsgewicht en de gezondheid van uw nieren. Uw arts kan uw bloed- en hydratatieniveaus tijdens deze behandelingen controleren, aangezien bijwerkingen kunnen zijn: nierbeschadiging (zoals nefrotoxiciteit) of oor- en gehoorbeschadiging.
- Ciprofloxacine. Dit kan oraal of intraveneus worden ingenomen. Vertel het uw arts als u epilepsie of nierinsufficiëntie heeft of denkt dat u zwanger bent.
- Colistin. Dit kan oraal, intraveneus of in een vernevelde vorm worden ingenomen.
Stap 4. Breng veranderingen aan in uw dieet en uw activiteiten zoals aanbevolen door uw arts
Sommige patiënten, zoals patiënten met cystische fibrose, moeten mogelijk hun dieet en activiteitsniveaus aanpassen om een goede voeding te garanderen en genezing te bevorderen.
- Als u aan een beademingsapparaat ligt om u te helpen ademen, kan uw arts een dieet aanbevelen dat hoger is in vetten en lager in koolhydraten. Koolhydraten kunnen de hoeveelheid koolstofdioxide die uw lichaam produceert verhogen, waardoor ademhalen moeilijker wordt als u aan de beademing ligt.
- Als u een systemische infectie heeft, moet u mogelijk uw activiteitsniveaus beperken. Dit is mogelijk niet het geval voor een gelokaliseerde infectie.
