Ernstige ziekte kan moeilijk zijn om over te praten. Misschien is er bij u een ernstige ziekte vastgesteld en wilt u dit nieuws graag met anderen delen. Of misschien deelt een vriend of familielid het nieuws met u. Hoe dan ook, er zijn manieren om gevoelig, empathisch en respectvol te blijven voor de behoeften van de persoon (of mensen) met wie je praat. Bovendien, als dit soort discussies met kleine kinderen moet plaatsvinden, zijn er enkele extra voorzorgsmaatregelen die u kunt nemen. Zoals bij elk moeilijk onderwerp, is het belangrijkste om te luisteren, aanwezig te zijn en steun te betuigen.
Stappen
Methode 1 van 3: Het nieuws vertellen aan dierbaren
Stap 1. Vertel het aan een naast familielid of vriend
Als bij u een ernstige ziekte is vastgesteld, begrijp dan dat het niet noodzakelijk uw verantwoordelijkheid is om dit nieuws te delen met iedereen die u kent. Als je er klaar voor bent om erover te praten, kun je het met een naast familielid of vriend bespreken en hen vervolgens vragen het nieuws aan anderen door te geven. Het voordeel van deze methode is dat het nieuws zich enigszins passief kan verspreiden, wat voor jou misschien makkelijker is.
- U kunt beginnen door die persoon ergens privé te laten zitten.
- Je kunt beginnen met te zeggen: "Ik moet je iets vertellen. Ik heb dit met niemand anders gedeeld. Sterker nog, nadat ik het je heb verteld, zou ik het fijn vinden als je deze informatie zou kunnen doorgeven."
Stap 2. Houd een familiebijeenkomst
Een andere mogelijkheid om het nieuws over uw ziekte te delen, is door een afspraak te maken met uw familie en goede vrienden. Dit biedt het voordeel dat je het aan veel mensen tegelijk vertelt, wat voor jou misschien makkelijker is. Bovendien kunnen uw familie en vrienden elkaar steunen en een cirkel van steun voor u bieden.
- U kunt uw vrienden en familie bij elkaar bellen in uw huis, of in het huis van een ander familielid.
- Ga met iedereen in een kring zitten.
- Begin met te zeggen: "Er is iets belangrijks dat ik met jullie allemaal moet delen."
- Als je worstelt met de woorden, kun je eerlijk zijn. Leg gewoon uit: "Dit is moeilijk voor mij om over te praten."
- Als het je helpt, wil je misschien notitiekaarten of een script maken.
Stap 3. Vertel het de mensen één voor één
Uw derde optie is om uw vrienden en familieleden individueel te vertellen, zoals u ze ziet. Dit biedt de meest intieme gesprekken, die je een dieper gevoel van steun kunnen bieden.
- In dit geval wilt u misschien niet dat de mensen aan wie u het vertelt deze informatie met anderen delen.
- Als dat het geval is, leg dan uit: "Ik heb liever dat je dit met niemand deelt. Ik zou graag de gelegenheid krijgen om het mensen zelf te vertellen."
Stap 4. Vraag een arts of maatschappelijk werker om aanwezig te zijn
Welke route u ook kiest om dit nieuws te delen, het kan nuttig zijn om uw arts of maatschappelijk werker te vragen aanwezig te zijn. Uw arts en/of maatschappelijk werker kan mogelijk vragen beantwoorden over uw gezondheid, uw financiën en wat u in de toekomst kunt verwachten. (Het is natuurlijk aan jou hoeveel van deze informatie je deelt). Een arts of maatschappelijk werker zal ook bedreven zijn in het navigeren door dit soort discussies en kan als zodanig ondersteuning bieden.
- Praat van tevoren met uw arts of maatschappelijk werker om te bepalen wat hun rol in deze vergadering zal zijn.
- Wanneer u deze gesprekken voert, kunt u uw naasten informeren over de rol van uw arts of maatschappelijk werker.
- U kunt bijvoorbeeld zeggen: "Dr. Williams is hier om al uw vragen te beantwoorden", of "Mevrouw Clancy is hier als een soort bemiddelaar en om emotionele steun te bieden."
Stap 5. Wees voorbereid op verschillende reacties
Probeer voordat je deze gesprekken begint te begrijpen dat mensen op allerlei manieren op dit nieuws zullen reageren. Probeer deze eerste reacties zo goed mogelijk niet persoonlijk op te vatten. Dit nieuws zal waarschijnlijk als een schok komen.
- Sommige mensen kunnen in tranen uitbarsten.
- Anderen kunnen lachen van nervositeit.
- Sommige mensen zullen in de "behulpzaamheidsmodus" starten.
- Anderen zeggen misschien helemaal niets.
- Als je je vrienden en geliefden wat tijd geeft, zul je waarschijnlijk een breed scala aan emotionele reacties van elk van hen zien, waaronder verdriet, woede en angst.
Stap 6. Vraag om hulp
Veel mensen zullen je op de een of andere manier willen helpen, maar ze zullen waarschijnlijk niet weten hoe. Wees eerlijk over wat je nodig hebt en vraag om hulp direct. Je zou nodig kunnen hebben:
- Iemand die boodschappen voor je ophaalt
- Iemand die u naar een afspraak brengt.
- Hulp bij het opruimen van je huis.
- Iemand om mee te praten.
- Je zou kunnen zeggen: "Ik heb iemand nodig om mijn boodschappen op woensdag op te halen. Denk je dat je me daarmee kunt helpen?"
Methode 2 van 3: Een geliefde ondersteunen
Stap 1. Luister
Wanneer een vriend of geliefde je vertelt dat er een ernstige ziekte bij hem is vastgesteld, is het jouw taak op dat moment om gewoon te luisteren. Doe er alles aan om bij hen aanwezig te blijven, maak direct oogcontact en let op wat ze zeggen.
- Houd regelmatig oogcontact.
- Knik om te laten zien dat je luistert.
- Stel vragen, maar wrik niet.
- U kunt bijvoorbeeld zeggen: "Mag ik vragen welk behandelplan u gaat volgen?"
Stap 2. Geef geen advies
Telkens wanneer we slecht nieuws horen van een vriend, is het een natuurlijke reactie om te proberen het probleem op te lossen, of om hem/haar zich beter te laten voelen. Helaas kan dit iemand het gevoel geven dat er niet echt naar hem wordt geluisterd. Dit is niet het moment om advies te geven, hen eraan te herinneren hoe het erger kan, of om ze op een andere manier op te vrolijken.
- Je reactie kan zijn om te zeggen: "Je hebt tenminste een goede verzekering", of "Je hebt tenminste niet wat Judy had." Weersta deze drang. Dat is niet wat je geliefde hoeft te horen.
- Je komt misschien in de verleiding om te proberen ze op te vrolijken. Doe dit niet. Laat ze in plaats daarvan voelen wat ze voelen.
- Bied empathische reacties die de situatie erkennen. Iets simpels zeggen als "Wauw, dit is klote", is soms het beste wat je kunt zeggen.
Stap 3. Geef toe dat je niet weet wat je moet zeggen
Als je je met stomheid geslagen voelt, of met je mond vol tanden zit, sta dan niet toe dat je eigen ongemak je in de weg staat om je geliefde te ondersteunen. Als je niet weet wat je moet zeggen (wat begrijpelijk is), geef het dan gewoon toe en blijf aanwezig bij je geliefde.
- Ze hoeven je niets te zeggen.
- Ze hebben je nodig om te luisteren.
- Het is prima om te zeggen: "Ik weet echt niet wat ik moet zeggen."
Stap 4. Respecteer hun privacy
Wanneer een vriend of familielid dit soort nieuws met je deelt, is het prima om vragen te stellen. (Eigenlijk laat het stellen van vragen zien dat je echt luistert.) Welke details ze willen delen, is geheel aan hen. Wrik niet en dring er niet op aan dat ze vragen beantwoorden. In deze gevoelige tijd is het van cruciaal belang dat u hun privacy respecteert.
- Probeer vragen te beginnen met de zin: 'Mag ik vragen…'
- Als je een vraag stelt en je geliefde hierdoor even stilstaat, kun je zeggen: "Als je het niet prettig vindt om dat te delen, is dat oké."
- Je zou ook kunnen zeggen: "Als je wilt, kunnen we daar later over praten."
Stap 5. Vraag hoe je kunt helpen
Een uitstekende manier om uw vriend of geliefde te ondersteunen, is door te vragen hoe u kunt helpen. Soms zijn de manieren waarop we denken te kunnen helpen niet wat het meest nodig is. Dus eerst vragen en dan helpen.
- Vraag gewoon: "Wat kan ik doen om te helpen?"
- Het kan helpen om tijden aan te bieden waarop u vrij bent. Zoals: "Dinsdag en donderdag zijn mijn open dagen, dus als je op die dagen iets nodig hebt, ben ik je persoon."
- Bedenk welke middelen je moet geven. Ze hebben misschien ritten nodig naar afspraken, hulp thuis of hoogstwaarschijnlijk gewoon iemand die kan luisteren.
Methode 3 van 3: Praten met kinderen
Stap 1. Laat ze weten dat het oké is om vragen te stellen
Wanneer dit soort nieuws met kinderen wordt besproken, weten ze misschien niet hoe ze ermee om moeten gaan. Laat hen weten dat het OK is dat ze vragen stellen en dat deze vragen niet meteen hoeven te komen. Vaak heeft een kind uren, dagen of zelfs weken nodig om na te denken voordat zijn vragen naar boven komen, en dat is prima.
Je kunt zeggen: "Het is oké dat je vragen stelt. En je hoeft ze nu niet te stellen. Elke keer als je een vraag bedenkt, of gewoon als je wilt praten, kom me dan opzoeken."
Stap 2. Wees eerlijk over je gevoelens
Als een kind zegt dat hij bang of verdrietig is, kun je hem vertellen dat jij dat ook zo voelt. Deze discussies kunnen gevoelens oproepen die misschien nieuw zijn voor kinderen. Als je je eigen gevoelens deelt, helpt het hen om te weten dat hun gevoelens normaal en natuurlijk zijn, en dat het oké is om zich zo te voelen.
Je kunt zeggen: "Ben je hier bang voor? Ik ben ook bang. Dit is heel eng om mee om te gaan, maar die gevoelens zullen uiteindelijk overgaan."
Stap 3. Informeer zorgverleners
Wanneer je dit soort nieuws deelt met kinderen, is het belangrijk om de andere volwassenen in de kinderkring te informeren. Praat met leraren, babysitters of andere verzorgende familieleden. Als alle geschikte volwassenen op de hoogte worden gehouden, kunnen ze beschikbaar zijn om het kind te helpen het hoofd te bieden en het gedrag van het kind beter te begrijpen.
- Heb niet het gevoel dat je iets moet onthullen wat je niet prettig vindt om te delen.
- Je kunt gewoon tegen een leraar of verzorger zeggen: "We hebben een ernstige ziekte in de familie. We hebben Tommy er net over verteld en we weten niet precies hoe hij zal reageren."
Stap 4. Vermijd het vergelijken van "dood" en "slaap"
Wanneer een kind voor het eerst met de dood wordt geconfronteerd, is het een veelvoorkomende trend om de dood te omschrijven als 'gaan slapen'. Helaas heeft dit de onbedoelde bijwerking dat sommige kinderen angst om te gaan slapen creëren. Maak deze vergelijking niet wanneer u met de kinderen in uw leven over de dood of ernstige ziekte praat.
- In plaats van de dood met slaap te vergelijken, probeer het gewoon zo eerlijk te beschrijven als jij, binnen de geloofsstructuur van je familie.
- Kinderen zijn in staat complexe discussies te voeren. Doe je best om eerlijk tegen ze te zijn.
