In de geneeskunde is de systolische bloeddruk van een persoon de druk van het bloed in de slagaders tijdens een hartslag, terwijl de diastolische bloeddruk van een persoon de druk van het bloed is tijdens de "rustperiode" tussen de slagen. Hoewel beide metingen op zichzelf belangrijk zijn, is het ook belangrijk om de gemiddelde bloeddruk voor bepaalde doeleinden te kennen (zoals bepalen hoe goed het bloed de organen van het lichaam bereikt). Deze waarde, de gemiddelde arteriële druk (of "MAP") genoemd, kan gemakkelijk worden gevonden met de vergelijking KAART = (2(DBP) + SBP)/3, waarbij DBP = diastolische druk en SBP = systolische druk.
Stappen
Deel 1 van 3: MAP-formules gebruiken
Stap 1. Meet uw bloeddruk
Om uw gemiddelde arteriële druk te kunnen berekenen, moet u zowel uw diastolisch en systolisch bloeddruk. Als u deze nog niet weet, meet dan uw bloeddruk om ze te vinden. Hoewel er verschillende mooie methoden zijn om uw eigen bloeddruk te meten, heeft u voor redelijk nauwkeurige resultaten alleen een bloeddrukmanchet en een stethoscoop nodig. Ter herinnering: uw bloeddruk wanneer u de eerste slag in de stethoscoop hoort, is uw systolische druk en uw bloeddruk wanneer u geen slagen meer hoort, is uw diastolische bloeddruk.
- Als u niet zeker weet hoe u uw eigen bloeddruk moet meten, raadpleeg dan het gedeelte hieronder voor stapsgewijze instructies of raadpleeg ons artikel over dit onderwerp.
- Een andere optie is om de automatische bloeddrukmachines te gebruiken die gratis verkrijgbaar zijn bij veel apotheken en supermarkten.
Stap 2. Gebruik de formule MAP = (2(DBP) + SBP)/3
Zodra u uw diastolische en systolische bloeddruk kent, is het gemakkelijk om uw MAP te vinden. Vermenigvuldig eenvoudig uw diastolische waarde met twee, voeg deze toe aan uw systolische waarde en deel het totaal door drie. Dit is in wezen hetzelfde als de basisvergelijking voor het vinden van het gemiddelde (gemiddelde) van een reeks getallen. MAP wordt gemeten in mm Hg (of "millimeter kwik"), een standaard drukmeting.
- Merk op dat de diastolische druk met twee wordt vermenigvuldigd omdat het hartsysteem ongeveer tweederde van zijn tijd in de "rustende" diastolefase doorbrengt.
- Laten we bijvoorbeeld zeggen dat we onze bloeddruk nemen en ontdekken dat we een diastolische druk hebben van ongeveer 87 en een systolische druk van ongeveer 120. In dit geval zouden we onze waarden in onze vergelijking opnemen en als volgt oplossen: MAP = (2(87) + 120)/3 = (294)/3 = 98 mm Hg.
Stap 3. U kunt ook de formule MAP = 1/3(SBP – DBP) + DBP gebruiken
Een andere manier om uw KAART te vinden, is met deze eenvoudige alternatieve vergelijking. Trek je diastolische af van je systolische, deel door drie en voeg je diastolische toe. Het resultaat dat u krijgt, zou precies hetzelfde moeten zijn als uit de bovenstaande vergelijking.
Met dezelfde bloeddrukwaarden als hierboven kunnen we deze vergelijking als volgt oplossen: MAP = 1/3(120 – 87) + 87 = 1/3(33) + 87 = 11 + 87 = 98 mm Hg.
Stap 4. Gebruik voor schattingsdoeleinden de formule MAP approx = CO × SVR
In medische situaties wordt deze alternatieve vergelijking, die de variabelen hartminuutvolume (CO; gemeten in L/min) en systemische vasculaire weerstand (SVR; gemeten in mm HG × min/L) gebruikt soms gebruikt om een snelle schatting te vinden voor een KAART van de persoon. Hoewel de resultaten van deze vergelijking soms niet 100% nauwkeurig zijn, zijn ze meestal geschikt als geschatte schattingen. Houd er rekening mee dat CO en SVR meestal worden gemeten in medische omgevingen met speciale apparatuur (hoewel het mogelijk is om ze met eenvoudigere methoden te vinden).
Voor de gemiddelde vrouw is het normale hartminuutvolume ongeveer 5 l/min. Als we uitgaan van een SVR van 20 mm HG × min/L (aan de bovenkant van normale niveaus), zal de MAP van het vrouwtje ongeveer 5 × 20 = zijn 100 mmHg.
Stap 5. Overweeg om voor het gemak een rekenmachine te gebruiken
Het is belangrijk op te merken dat MAP-berekeningen niet handmatig hoeven te worden uitgevoerd. Als je haast hebt, kun je met een grote verscheidenheid aan online rekenmachines (zoals deze) je MAP-waarde onmiddellijk vinden door simpelweg je bloeddrukwaarden in te voeren.
Deel 2 van 3: Uw MAP-waarde begrijpen
Stap 1. Ken het "normale" MAP-bereik
Net als bij de systolische en diastolische bloeddruk, worden bepaalde bereiken voor MAP over het algemeen als "normaal" of "gezond" beschouwd. Hoewel sommige gezonde mensen MAP-scores buiten dit bereik hebben, kan dit soms duiden op het potentieel voor gevaarlijke cardiovasculaire aandoeningen. Over het algemeen is een MAP-waarde tussen 70-110 mmHg wordt als normaal beschouwd.
Stap 2. Raadpleeg een arts als u gevaarlijke MAP- of bloeddrukwaarden heeft
Als u een MAP in rust heeft die buiten het "normale" bereik hierboven ligt, hoeft u niet per se gevaar te lopen, maar u moet toch een arts raadplegen voor een grondig onderzoek en analyse. Hetzelfde geldt als u abnormale waarden heeft voor uw systolische of diastolische bloeddruk in rust (die respectievelijk lager dan 120 en 80 mm Hg moeten zijn). Stel het praten met uw arts niet uit - veel cardiovasculaire aandoeningen zijn gemakkelijk te behandelen als ze worden aangepakt voordat ze zich ontwikkelen tot een ernstig probleem.
Merk op dat een MAP van minder dan 60 over het algemeen als gevaarlijk wordt beschouwd. Zoals hierboven vermeld, wordt MAP gebruikt om te bepalen hoe goed het bloed de organen bereikt - een MAP-waarde van meer dan 60 is meestal vereist voor adequate perfusie
Stap 3. Weet hoe bepaalde medische aandoeningen MAP kunnen beïnvloeden
Het is belangrijk om te begrijpen dat bepaalde soorten medische aandoeningen en medicijnen kunnen veranderen wat als een "normale" of "gezonde" MAP-score wordt beschouwd. In deze gevallen kan het nodig zijn dat een arts uw MAP nauwlettend in de gaten houdt om ervoor te zorgen dat deze niet buiten het nieuwe aanvaardbare bereik valt om ernstige schade te voorkomen. Hieronder staan slechts enkele soorten patiënten van wie de MAP mogelijk streng moet worden gecontroleerd. Als u niet zeker weet of een aandoening die u heeft of een geneesmiddel dat u gebruikt uw aanvaardbare MAP-bereik verandert, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts:
- Patiënten met hoofdletsel
- Patiënten met bepaalde soorten aneurysma
- Patiënten met septische shock die vasopressoren gebruiken
- Patiënten die een vasodilatator (GTN) infuus krijgen
Deel 3 van 3: Uw eigen bloeddruk meten
Stap 1. Zoek je hartslag
Als u niet zeker weet wat uw systolische en diastolische bloeddruk in rust zijn, is het relatief eenvoudig om een handmatige bloeddruktest uit te voeren. Het enige dat u nodig heeft, is een bloeddrukmanchet en een stethoscoop - beide moeten verkrijgbaar zijn bij een plaatselijke apotheek. Wacht tot je volledig ontspannen bent, ga dan zitten en voel de onderkant van je onderarm of pols totdat je een hartslag vindt. Plaats uw stethoscoop in uw oren ter voorbereiding op de volgende stap.
Als je het moeilijk hebt, probeer dan je stethoscoop te gebruiken om naar je hartslag te luisteren. Wanneer je een lichte, regelmatige "bump" hoort, heb je de juiste plek gevonden
Stap 2. Blaas de manchet om uw bovenarm op
Neem uw bloeddrukmanchet en maak deze vast om uw biceps op dezelfde arm waarop u de polsslag heeft gevonden. De meeste moderne manchetten hebben een klittenband om ze gemakkelijk vast te maken. Wanneer de manchet strak (maar niet strak) zit, gebruikt u de bijgevoegde gloeilamp om hem op te blazen. Let op de manometer - u wilt de manchet opblazen tot een druk die ongeveer 30 mm Hg hoger is dan u verwacht dat uw systolische druk zal zijn.
Terwijl u dit doet, houdt u de kop van uw stethoscoop op de plek waar u uw polsslag vond (of, als u die niet kon vinden, in de holte van uw elleboog). Luister - als u uw manchet tot een voldoende hoge druk heeft opgeblazen, zou u uw hartslag op dit moment niet moeten kunnen horen
Stap 3. Laat de manchet leeglopen terwijl u naar de manometer kijkt
Als er nog geen lucht uit de manchet stroomt, draait u het ontlastventiel (de kleine schroef op de opblaasballon) tegen de klok in totdat de lucht langzaam en gelijkmatig stroomt. Houd uw ogen op de manometer gericht terwijl de lucht uit de manchet stroomt - deze zou gestaag moeten afnemen.
Stap 4. Luister naar de eerste tel
Zodra u de eerste hartslag in uw stethoscoop hoort, noteert u de druk die op de meter wordt weergegeven. Dit is jouw systolisch druk. Met andere woorden, het is de druk wanneer de slagaders het nauwst zijn net na een hartslag.
Zodra de druk in de manchet gelijk is aan uw systolische druk, kan er tijdens elk van de "pompen" van het hart bloed onder de manchet stromen. Daarom gebruiken we de druk op de meter tijdens de eerste hoorbare slag als waarde voor de systolische druk
Stap 5. Luister en voel hoe de beats verdwijnen
Blijf luisteren. Zodra u geen hartslag meer hoort in uw stethoscoop, noteert u de druk op de meter. Dit is jouw diastolisch druk. Met andere woorden, het is de druk wanneer de slagaders "rusten" tussen de slagen.
Zodra de druk in de manchet gelijk is aan uw diastolische druk, kan er bloed onder de manchet stromen, zelfs als het hart niet pompt. Dit is de reden waarom je op dit moment geen pulsen meer kunt horen en waarom we de druk op de meter na de laatste hartslag gebruiken als de waarde voor diastolische druk
Stap 6. Weet wat uw bloeddruk kan beïnvloeden
"Normale" bloeddrukwaarden worden over het algemeen beschouwd als lager dan 80 mm Hg voor diastolische druk en onder 120 mm Hg voor systolische druk. Als een van uw bloeddrukwaarden hoger is dan deze normale waarden, hoeft u zich geen zorgen te maken. Een verscheidenheid aan aandoeningen, zowel ernstig als onbeduidend, kan de bloeddruk van een persoon beïnvloeden. Als een van de volgende voorwaarden voor u geldt, probeer dan te wachten tot de aandoening verdwijnt en probeer het dan opnieuw.
- Nerveus of gestrest zijn
- Onlangs gegeten
- Onlangs gesport
- Gebruik van tabak, alcohol of drugs
- Houd er rekening mee dat als u een constant hoge bloeddruk heeft, u contact moet opnemen met uw arts (zelfs als u zich goed voelt). Dit kan een teken zijn van hypertensie (hoge bloeddruk) of prehypertensie, die zich uiteindelijk kan ontwikkelen tot schadelijke aandoeningen.
