Voel je je verdrietig, moe of hopeloos? Ben je meer teruggetrokken, emotioneel en prikkelbaarder dan voorheen? Misschien heb je een depressie. Depressie is niet alleen "de blues", maar een ernstige ziekte, en het kan uw leven beïnvloeden. Het aan je ouders en familie vertellen is een eerste maar moeilijke stap om goede hulp te krijgen. Onthoud echter dat uw dierbaren het beste voor u willen. Begin het gesprek en zoek een moment om te praten en vraag om hun hulp en begrip.
Stappen
Deel 1 van 3: Het gesprek beginnen
Stap 1. Overweeg een behandeling te zoeken voordat u met uw familie gaat praten
Het behandelen van uw depressie is uw prioriteit, en u hoeft niet per se te wachten om uw familie te vertellen voordat u een behandeling zoekt. In feite kan een hulpverlener of therapeut u misschien helpen bij het bepalen van de beste manier om met uw familie over uw depressie te praten. Als je op school zit, ga dan naar je schooldecaan en vertel hem wat er aan de hand is. Als u meerderjarig bent, bezoek dan uw arts of maak een afspraak met een therapeut en/of psychiater.
- Een psychiater heeft de mogelijkheid om medicijnen zoals antidepressiva voor te schrijven om uw depressie te behandelen.
- Veel hogescholen en universiteiten bieden geestelijke gezondheidszorg aan voor hun studenten.
- Misschien wilt u een sessie plannen met uw counselor en uw familie, zodat u hen met zijn steun over uw depressie kunt vertellen. De counselor kan mogelijk vragen van uw familie beantwoorden en u ondersteunen als ze een ongewone reactie hebben.
Stap 2. Vraag om te praten
Het ijs breken kan het moeilijkste zijn. Maar zelfs als je niet zeker weet hoe je familie zal reageren, is het nog steeds de moeite waard. Neem contact op met je moeder, vader, broers en zussen of familieleden en vraag om te praten. U hoeft op dit moment niet te zeggen wat er aan de hand is. Maak ze er gewoon van bewust dat je een hart-tot-hart nodig hebt.
- In het ideale geval zal uw familie beseffen dat er iets mis is. Maar ga er niet vanuit dat ze weten dat er iets aan de hand is. Vaak zijn mensen druk of afgeleid met hun eigen leven.
- Probeer iets te zeggen als: "Hallo mam, ik vraag me af of je later wat tijd hebt om te praten. Ik heb je iets belangrijks te vertellen." Dit zou ook kunnen werken: "Hé Lisa, heb je wat tijd? Er is iets waar ik over moet praten."
- De ijsbreker kan ook vanzelf komen. Een familielid kan bijvoorbeeld merken dat u huilt of prikkelbaar bent en vraagt: "Is er iets aan de hand?" Grijp de kans.
Stap 3. Zoek het juiste moment
Het is het beste om dit gesprek met uw familie te hebben als ze voldoende tijd hebben - u hebt hun volledige aandacht nodig en zij zullen dingen moeten verwerken. Probeer een moment te vinden waarop ze thuis, ontspannen en niet bezig zijn met een andere taak. Als het echter dringend is, breng het onderwerp dan meteen ter sprake.
- Maak je geen zorgen over het gemak als je ooit zelfmoordgedachten hebt. Vertel je familie dat het een noodgeval en dat jij nodig hebben om met hen te praten. Schakel meteen hulp in.
- Je openstellen over je depressie is een belangrijk gesprek, een gesprek dat je niet moet overhaasten. Je hebt veel tijd nodig en moet proberen je familie te vangen wanneer ze vrij zijn en geen andere verplichtingen hebben.
- Na het eten of 's avonds is misschien een goed moment. Uw dierbaren hebben dan geen werk aan hun hoofd. Als je de laatste tijd ruzie hebt gehad met je familie, kies dan een moment waarop je geen ruzie hebt.
- Streef naar een rustig gesprek, indien mogelijk thuis. Je staat op het punt jezelf open te stellen en wilt privacy om dingen eerlijk te uiten.
- Als je niet zeker weet of de persoon tijd heeft, vraag het dan gewoon. Zeg bijvoorbeeld: "Mam, is dit een goed moment om te praten?" Of probeer: "Hé David, ik wil nog steeds graag met je praten als je nu tijd hebt."
Stap 4. Schrijf een brief
Als het geen noodgeval is en je kunt niet goed opschieten met je familie of je voelt je vreemd om open te zijn, overweeg dan om je gevoelens in een brief aan hen te schrijven. Je krijgt dezelfde punten over en kunt later de deur open laten voor een persoonlijk gesprek. Het belangrijkste is nu om een gesprek te beginnen.
- Voeg alle informatie toe die u denkt dat de brief nodig heeft.
- Je brief kan kort of lang zijn. Het kan zo kort zijn als je nodig hebt om het basispunt over te brengen, namelijk: "Maria, ik voelde me de laatste tijd verdrietig en depressief. Misschien moet ik met iemand praten."
- Leg de brief op een plek waar een familielid hem kan vinden, zoals op de keukentafel of het aanrecht in de buurt van waar ze de autosleutels bewaren. Je kunt ze ook persoonlijk afleveren. Zeg: "Hallo papa, zou je dit kunnen lezen? Het is iets belangrijks waarvan ik wil dat je het weet.'
Deel 2 van 3: Openen
Stap 1. Leg jezelf uit
Depressie is moeilijk. Maar alleen is het nog moeilijker. Je kunt je beter voelen als je weet dat je mensen aan je zijde hebt die om je geven. Dit is je kans om voor hen open te staan over je depressie.
- De eerste stap is om uit te leggen wat er aan de hand is. Weet dat er absoluut niets mis is met het vragen om hulp.
- Zeg dingen duidelijk, d.w.z. "Mam, ik voel me de laatste tijd behoorlijk neerslachtig en verdrietig. Ik denk dat het ernstig kan zijn." Of: 'Alex, ik ben misschien depressief. Het gaat de laatste tijd moeilijk.” Zeggen "Ik heb misschien een depressie" is ook voldoende.
Stap 2. Wees duidelijk
Het kan zijn dat je veel tegenstrijdige emoties voelt. U wilt dat uw familie op de hoogte is van uw depressie, maar u kunt zich ook zorgen maken dat u zich zorgen maakt of dat ze boos worden of u niet serieus nemen. Probeer je te concentreren op wat belangrijk is: je punt overbrengen. Wees eerlijk tegen hen.
- Zeg wat er aan de hand is. Vertel hen of u bent afgeleid van werk en school of zonder energie. Zeg: "Ik voel me moe en wil na school niets meer doen. Ik ben de hele tijd verdrietig en voel me gewoon niet goed."
- Het is misschien moeilijk voor u om meer te zeggen dan dat. U hoeft niet in detail te treden. Toch, verdoezel de dingen niet. Maak hen ervan bewust dat depressie uw vermogen om te functioneren beïnvloedt.
Stap 3. Specifieke aanbiedingen
Wat als je familie het niet goed opvat? Geliefden kunnen hun eigen problemen hebben en reageren misschien niet positief op jou. Ze kunnen woedend worden, ontkennen dat er iets mis is of de situatie minimaliseren. Probeer niet boos te worden - ze snappen het misschien nog niet. Als dat gebeurt, wees dan specifiek over de invloed van depressie op u - en wees bereid om het opnieuw te proberen, indien nodig.
- Geef concrete voorbeelden van hoe depressie uw leven beïnvloedt. Uw familie kan meer overtuigd zijn als u hen 'bewijs' biedt door middel van voorbeelden.
- Zeg bijvoorbeeld: "Je raakt van streek als ik direct na het werk ga slapen en als ik 's ochtends zo moeilijk uit bed kom, en je bent gefrustreerd dat ik niet naar buiten wil om te kijken onze vrienden. Dat is de depressie.” Of: “Is het je niet opgevallen dat mijn gemiddelde dit jaar van A naar D is gestegen? Ik heb echt moeite om me op school te concentreren.”
Stap 4. Probeer geduldig te zijn
Wees volhardend en blijf proberen, zelfs als je familie in het begin moeite heeft om je te accepteren of te geloven. Ondersteuning krijgen is zo belangrijk. Breng het onderwerp weer ter sprake, herhaal uw hulpvragen en geef vooral niet op.
- Depressie is een ziekte en heeft soms behandeling nodig. Je familie weet dit misschien niet en denkt dat je er 'gewoon uit kunt komen'.
- Herhaal jezelf als het moet, d.w.z. 'Nee, pap, er is echt iets mis. Ik heb hulp nodig." Als ze zeggen dat iedereen zich van tijd tot tijd down voelt, zeg dan dat je denkt dat dit anders is: "Nee, Jane, ik denk echt dat er iets serieus mis is."
- Onthoud dat, hoewel steun van uw familie erg nuttig kan zijn voor iemand die worstelt met een depressie, u deze niet nodig heeft om met de behandeling te beginnen. Als je partner volhoudt dat je gewoon een griepje hebt en het komt wel goed, dan moet je misschien zonder zijn of haar zegen verder met de behandeling. Als het een geld- of verzekeringskwestie is, zoek dan een hulpverlener of therapeut die op een glijdende schaal werkt. Het belangrijkste is dat je hulp krijgt
Stap 5. Praat met een andere vertrouwde volwassene
Als je een tiener bent en familieleden kunnen of willen je niet helpen, moet je toch proberen iemand te vinden die naar je wil luisteren. Denk aan andere volwassenen die u vertrouwt en waarop u vertrouwt - iemand die u in vertrouwen kunt nemen. Het kan een leraar zijn, een begeleider op school, een vriend of een coach. Het belangrijkste is hulp zoeken.
- Je zou een vertrouwde leraar kunnen benaderen. U kunt bijvoorbeeld een gesprek beginnen door te praten over problemen op school, bijvoorbeeld 'Mr. Gibbs, je hebt misschien gemerkt dat het niet zo goed met me gaat als gewoonlijk. Heb je vandaag tijd om te praten?”
- Een schoolbegeleider is een andere optie. Begeleiders zijn getraind om naar je te luisteren en je te helpen. Ze nemen je serieus en helpen je een oplossing te vinden - het is hun werk.
- Overweeg om je vrienden ook te laten weten wat je doormaakt, als ze dat nog niet weten. Alleen al het hebben van hun steun kan een grote bron van kracht zijn.
Stap 6. Wees voorzichtig als u met kinderen praat
Kinderen zijn opmerkzaam en zelfs als je probeert te verbergen dat er iets mis is, kunnen ze misschien zien dat er iets niet klopt. Omdat depressie vaak niet wordt aangepakt, kunnen uw kinderen hun eigen antwoorden bedenken waarom u altijd huilt of waarom u niet wilt spelen, en deze antwoorden zijn misschien enger dan de waarheid. Wanneer u met uw kinderen over uw depressie praat, houd dan rekening met hun leeftijd en hoe goed u denkt dat ze de informatie kunnen begrijpen en beheren.
- Misschien wil je uitleggen wat depressie is en dat het ervoor zorgt dat je hersenen anders werken en invloed hebben op hoe je je voelt, denkt en handelt. Het kan ertoe leiden dat u zich gedraagt op een manier die u normaal gesproken niet zou doen.
- Maak duidelijk dat uw kinderen niet de oorzaak zijn van uw depressie. Vertel hen dat er veel oorzaken kunnen zijn voor depressie, en dat ze niet altijd duidelijk zijn.
- Laat uw kinderen weten dat zij niet verantwoordelijk zijn voor het oplossen van uw depressie, maar dat hun liefde en steun echt nuttig kan zijn.
- Moedig uw kinderen aan om u vragen te stellen en open te zijn over wat ze voelen, hun zorgen en zorgen, enz. Laat hen weten dat u het goede en het slechte wilt horen - ze moeten zich niet verbergen als ze boos of verdrietig zijn omdat ze zijn bang voor hoe het je kan beïnvloeden.
Deel 3 van 3: Vragen om begrip of hulp
Stap 1. Bied je excuses aan als je ze in het recente verleden hebt gekwetst
Maak de lucht vrij met je gezin, vooral als je de laatste tijd problemen hebt gehad. Depressie zorgt ervoor dat het gedrag van mensen verandert - je kunt prikkelbaarder zijn, stemmingswisselingen of emotionele uitbarstingen hebben en gewoon "niet je gebruikelijke zelf zijn". Vaak leidt dit tot ruzies of ruzies.
- Voeg indien nodig een verontschuldiging toe, bijvoorbeeld: "Het spijt me dat ik de laatste tijd onbeleefd tegen je ben geweest. Ik voel me gewoon niet mezelf' of 'het spijt me dat ik de laatste tijd zo moeilijk deed'.
- Maak duidelijk dat je om hen geeft en dat het niet je bedoeling is om kwetsend te zijn.
- Vraag ook om hun begrip. Zeg: "Ik wil dat je weet dat als ik onbeleefd ben, het niet is omdat ik niet van je hou. Het is de depressie die praat, niet ik."
Stap 2. Zeg dat je hulp wilt
Leg aan uw familie uit dat u hulp wilt bij uw depressie. Nogmaals, het is niet nodig om diep in details te treden of te proberen alles wat je voelt te analyseren. Ga gewoon naar het belangrijkste deel: je wilt hulp.
- Je zou bijvoorbeeld iets kunnen zeggen als: "Ik wil gewoon met iemand praten die me kan helpen me weer normaal te voelen." Of probeer "Ik heb je hulp nodig om een hulpverlener of iemand te vinden die met een depressie werkt."
- Laat uw dierbaren ook weten wat u van hen nodig heeft. Gewillige familieleden kunnen je verantwoordelijk houden, je helpen met schoolwerk, een bijlesleraar vinden of ervoor zorgen dat je genoeg eten, beweging en slaap krijgt. Ze kunnen ook veel morele steun bieden.
Stap 3. Wees bereid om vragen te beantwoorden
Gelukkig zullen gezinnen vaker wel dan niet op je reageren in tijden van nood. Maar misschien hebben ze vragen. Wees geduldig, nogmaals. Probeer zo goed mogelijk te antwoorden, want als ze meer weten, kunnen ze je beter helpen.
- Uw familie zou kunnen vragen: "Hoe lang is dit al aan de hand?" Het is vaak moeilijk te zeggen wanneer een depressie begint, maar probeer eerlijk te antwoorden.
- Je zou ook kunnen horen: "Is het iets dat we hebben gedaan?" of "Waarom heb je niet eerder iets gezegd?" Wees ook openhartig als uw dierbaren vragen hoe ze kunnen helpen.
Stap 4. Wees eerlijk
Nogmaals, wees eerlijk met uw behoeften. De kans is groot dat uw familie wil helpen, maar moet weten hoe ze dit het beste kunnen doen, dus wees eerlijk tegen hen. Depressie is een ernstige ziekte. Minimaliseer het niet uit angst dat je ze lastig zult vallen.
- Wees duidelijk dat er iets mis is. Of je je nu verdrietig, prikkelbaar of hopeloos voelt, of gewoon geen zin of energie meer hebt, je voelt je niet normaal en het beïnvloedt je leven.
- Druk uw wens uit om beter te worden - hetzij door met een hulpverlener te praten of door een arts te raadplegen.
- Neem suïcidale gedachten ernstig. Je familie moet ervan op de hoogte zijn, maar wacht niet. Zoek nu hulp als u denkt dat u zelfmoord kunt plegen. Bel 911 of een speciale hotline, zoals (in de VS) 800-273-TALK (800-273-8255).
Stap 5. Volg door
Nu je de eerste stap hebt gezet, moet je ervoor zorgen dat je met je gezin doorgaat en een plan ontwikkelt. U zult concrete actie moeten ondernemen, of dat nu het zoeken van een hulpverlener of therapeut inhoudt, met uw arts praten over depressie, of specificeren wat uw familie kan doen om te helpen. Het is moeilijk om gemotiveerd te blijven als je depressief bent, maar dit is belangrijk - jij en je gezin moeten doorzetten!
- U kunt beginnen door uw familie te vragen naar bijzonderheden, bijvoorbeeld "Wil je me helpen een hulpverlener te vinden?", "Kun je een afspraak voor me maken met de dokter?", "Kun je privé met mijn leraren praten?"
- Praat ook in termen van tijd. Door een tijdschema in het gesprek in te voegen, wordt het handelen minder abstract, bijvoorbeeld "Kun je me morgen helpen een therapeut te zoeken?", "Kun je, indien mogelijk, een afspraak maken met de dokter voor deze week?"
- Vraag uw familie om u ook op het goede spoor te houden. In de toekomst kan dit betekenen dat u ervoor zorgt dat u vervolgafspraken heeft met uw arts, dat u doorgaat met het zien van een hulpverlener en dat u voorgeschreven medicijnen gebruikt.
