Sommige verwondingen kunnen schade toebrengen aan het ruggenmerg van een persoon, dat delicate zenuwstelsel in de nek en wervelkolom dat verantwoordelijk is voor sensatie en spierbeweging. Verwondingen aan de wervelkolom zijn zeer ernstig en kunnen leiden tot blijvende invaliditeit, verlamming of zelfs de dood. In een noodsituatie waarbij het slachtoffer mogelijk een dwarslaesie heeft, moet u verergering van de schade aan het ruggenmerg, hoe mogelijk ook voorkomen. Ongelukken gebeuren, maar als u weet hoe u iemand die een dwarslaesie heeft gehad of zou kunnen hebben, op de juiste manier moet behandelen, kan dit iemands leven redden en onherstelbare schade helpen voorkomen.
Stappen
Methode 1 van 3: Reageren in een noodgeval
Stap 1. Behandel iedereen met een hoofdletsel alsof ze een dwarslaesie hebben
De beste regel om te beoordelen of een slachtoffer een dwarslaesie heeft, is ervan uit te gaan dat dit het geval is. Dit komt omdat de gevolgen van een dwarslaesie ernstig en meestal blijvend zijn, en het mishandelen van iemand met een dwarslaesie - zelfs als je de beste bedoelingen hebt - kan de verwonding en het resultaat ernstig verergeren. Elk slachtoffer met een verwonding aan hoofd, nek of rug moet automatisch worden behandeld alsof ze een dwarslaesie hebben.
Erken dat hoofdwonden van vele soorten verwondingen kunnen komen en dat je niet altijd bloed of een open wond zult zien als iemand zijn hoofd heeft gestoten. Duiken in ondiep water kan bijvoorbeeld een onvermoede bron van ruggenmergletsel zijn
Stap 2. Verplaats het slachtoffer NIET
Elke beweging van de gewonde persoon kan ergere schade aan hun ruggenmerg veroorzaken. De enige keer dat u een potentieel slachtoffer van een dwarslaesie moet verplaatsen, is als ze in direct gevaar zijn, zoals in een brandend huis of auto. Als jullie allebei in een veilige omgeving zijn, laat ze dan precies waar ze zijn en laat medische professionals ze verplaatsen.
Als het slachtoffer een helm droeg op het moment van het letsel, zoals tijdens het sporten of bij een motorongeluk, mag de helm niet worden verwijderd. Dit dient te gebeuren door professionals
Stap 3. Bel voor hulpdiensten
Medische professionals zullen beter in staat zijn om mogelijke ruggengraatletsels te beoordelen en te beheren, en zullen borden en speciale apparatuur hebben om mensen met deze verwondingen te verplaatsen. Contact opnemen met medisch noodpersoneel moet onmiddellijk gebeuren, ervan uitgaande dat u en het slachtoffer geen onmiddellijk gevaar lopen.
Als u medische hulp inroept, vertel het personeel dan dat u te maken heeft met een slachtoffer van een dwarslaesie. Zij kunnen u meer advies geven over de verzorging van het slachtoffer
Stap 4. Geef zo nodig reanimatie
Observeer of het slachtoffer zelfstandig ademt, aangezien ruggenmergletsel soms het vermogen om spontaan te ademen kan beïnvloeden. Kijk of hun borstkas omhoog komt van de adem, of voel onder hun neus naar lucht. De enige keer dat u het hoofd van het slachtoffer moet bewegen – behalve dat u direct gevaar loopt – is als u de beademing of borstcompressies van CPR moet geven. Dit kan een levensreddende maatregel zijn totdat de medische noodhulp arriveert.
- Als het hart van het slachtoffer klopt maar niet ademt, geef dan beademing; als ze geen hartslag hebben, concentreer je dan op borstcompressies van hoge kwaliteit.
- Om te beademen, mag u de kin van het slachtoffer NIET optillen om een luchtweg te openen als u dit kunt vermijden. Voer in plaats daarvan de zogenaamde Jaw Thrust-manoeuvre uit: kniel op het hoofd van het slachtoffer, gebruik beide handen aan elke kant om de hoeken van hun onderkaak vast te houden en til met beide handen omhoog. Deze techniek kan iets veiliger zijn voor slachtoffers van ruggenmergletsel. Helaas is hiervoor een tweede persoon nodig om de beademing uit te voeren terwijl u de kaak omhoog houdt.
- Als ze geen reanimatie nodig hebben, kunt u - zonder het slachtoffer te verplaatsen - naar ze kijken om te zien of ze andere duidelijke ernstige verwondingen hebben. Oefen druk uit op wonden die hevig bloeden.
Stap 5. Noteer de oorzaak van de blessure
De meest voorkomende oorzaak van dwarslaesie bij personen onder de 65 jaar zijn verkeersongevallen. Andere veelvoorkomende oorzaken zijn vallen, schot- en meswonden, sporten zonder geschikte veiligheidsuitrusting (vooral American football) en verwondingen opgelopen onder invloed van alcohol. Wees alert op mogelijke schade aan de wervelkolom bij een van deze verwondingen en behandel het slachtoffer dienovereenkomstig. Het kan medisch personeel ook helpen als u hen kunt vertellen wat de verwonding heeft veroorzaakt.
Stap 6. Herken symptomen van ruggenmergletsel
Als er geen beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg aanwezig is, kunt u het slachtoffer evalueren op tekenen en symptomen van ruggenmergletsel. Observeer eerst het slachtoffer – als ze bewusteloos of slechts enigszins bij bewustzijn zijn, hun nek of rug in een vreemde hoek staat, of ze de controle over hun blaas of darmen hebben verloren en zichzelf bevuilen, neem dan aan dat ze een dwarslaesie hebben. Behandel ze ook alsof ze een dwarslaesie hebben als ze hun nek niet willen of kunnen bewegen, moeite lijken te hebben met ademhalen of als ze je vertellen dat ze hevige pijn hebben in hun nek, rug of hoofd. Een ander veelbetekenend teken van ruggengraatletsel is verandering in kracht of gevoel in hun ledematen.
- Ruggenmergletsel kan zwakte in elk deel van het lichaam veroorzaken, evenals verlamming - het onvermogen om helemaal te bewegen of een deel van het lichaam te bewegen. Afhankelijk van de locatie van het letsel, zal de patiënt in alle vier de ledematen worden aangetast, alleen aan één kant van het lichaam, of in een of slechts één ledemaat.
- Ledematen kunnen een aantal sensaties ervaren, waaronder gevoelloosheid, tintelingen, pijn of een sterk stekend gevoel. Verlies van gevoel kan gepaard gaan met het onvermogen om temperatuur te onderscheiden of aanraking te voelen.
Stap 7. Stabiliseer het slachtoffer totdat er hulp komt
Houd het slachtoffer volledig stil totdat professionele hulp arriveert. Houd hun hoofd en nek vast om te voorkomen dat ze bewegen totdat de eerste hulp arriveert. Probeer het slachtoffer te kalmeren door hem te verzekeren dat er hulp onderweg is, en moedig hem met een kalmerende stem aan om volledig stil te blijven.
Zeg ze zacht maar resoluut: 'U kunt ernstig gewond raken. Ik ben hier en professionele hulp is onderweg, maar ik wil dat je nu aardig en stil blijft.'
Methode 2 van 3: Het slachtoffer verplaatsen wanneer absoluut noodzakelijk
Stap 1. Trek het slachtoffer aan de kleding
In een situatie waarin u het slachtoffer absoluut moet verplaatsen, doe dit dan op de minst schadelijke manier. Pak hun overhemdkraag vast en gebruik je onderarmen om hun hoofd te ondersteunen terwijl je het lichaam in een rechte lijn trekt. Dit heeft de voorkeur omdat het hoofd van het slachtoffer tijdens het bewegen wordt ondersteund.
Stap 2. Trek het slachtoffer aan de armen of benen
U kunt het slachtoffer ook vasthouden en aan beide voeten, beide schouders of beide armen over de schouders trekken. Trek NIET aan één arm of been, omdat dit het lichaam zal verdraaien.
Stap 3. Houd hun nek en romp recht en trek ze in een rechte lijn
Trek het lichaam niet zijwaarts! Medisch noodpersoneel immobiliseert de wervelkolom met een stijve nekkraag en een draagplank. Als u het lichaam moet bewegen, simuleer dan dit type ondersteuning door het lichaam alleen recht te trekken. Het doel is om beweging in de nek en wervelkolom zoveel mogelijk te minimaliseren.
Als er letsel optreedt in het water, houd het slachtoffer dan drijvend totdat iemand een stijve plank kan krijgen om onder hun hoofd en torso zo ver naar beneden als hun billen te schuiven. Als je geen plank kunt krijgen, vraag dan hulp van andere mensen om het slachtoffer uit het water te krijgen door ze als één geheel te verplaatsen. Ondersteun hun hoofd en lichaam, als op een stijve plank, en laat hun nek niet buigen of draaien
Stap 4. Gebruik minimaal twee personen als u het slachtoffer moet omrollen
Als u een slachtoffer van een dwarslaesie moet omrollen om verstikking in bloed of braaksel te voorkomen, vraag dan een tweede persoon om u te helpen. Coördineer uw timing zodat u het slachtoffer zo omdraait dat de nek, rug en romp als één geheel bewegen. Laat het lichaam niet draaien.
Methode 3 van 3: Behandeling van late symptomen van een ruggengraatletsel
Stap 1. Controleer gewonde slachtoffers op late tekenen van ruggengraatletsel
Hoewel veel slachtoffers van hoofd- of nektrauma onmiddellijk symptomen van ruggengraatletsel ervaren, is dit niet altijd het geval. Soms zijn er geen onmiddellijke tekenen, maar als bloedingen en zwellingen druk uitoefenen op het ruggenmerg, ontwikkelen zich symptomen. Slachtoffers van mogelijk letsel moeten nauwlettend worden gevolgd. Het is het beste om direct na het letsel naar het ziekenhuis te gaan, maar als dat niet het geval is, zoek dan onmiddellijk medische hulp als de gewonde late symptomen ontwikkelt van:
- Veranderingen in zintuiglijke waarneming, zoals gevoelloosheid en verlamming, die geleidelijk kunnen verergeren.
- Geleidelijk onvermogen om de blaas of darmen onder controle te houden, zoals het "lekken" van urine of incontinent worden.
- Nieuw begin van erectiestoornissen of veranderingen in genitale gevoeligheid.
- Verhoogde of nieuwe moeite met lopen, evenwicht of coördinatie.
Stap 2. Verkrijg diagnostische beeldvorming
Als u of een geliefde risico loopt op ruggengraatletsel na een ongeval, ga dan naar de eerste hulp of raadpleeg in ieder geval uw arts voor onderzoek. Uw huisarts kan sensorineurale testen uitvoeren, waarbij handmatig de spierkracht en het vermogen om lichte aanraking te voelen wordt getest. Meer definitieve tests zijn CT-scans, röntgenfoto's en MRI's.
Stap 3. Neem deel aan de lopende revalidatie
Het letselslachtoffer van een ruggengraattrauma zal in eerste instantie in het ziekenhuis worden gestabiliseerd. Na het ziekenhuisverblijf begint echter de langdurige revalidatie. Het revalidatieteam kan bestaan uit fysiotherapeuten, ergotherapeuten, psychologen, psychiaters, verpleegkundigen, voedingsdeskundigen en maatschappelijk werkers. Dit kan een fysiek en emotioneel uitdagende tijd zijn voor het slachtoffer.
