Polsverstuikingen zijn relatief veel voorkomende blessures, vooral bij sporters. Een verstuiking treedt op wanneer de ligamenten in de pols te ver worden uitgerekt en mogelijk gedeeltelijk of volledig scheuren. Een verstuikte pols veroorzaakt pijn, ontsteking en soms blauwe plekken, afhankelijk van de ernst van de verwonding (graad 1, 2 of 3). Soms kan het moeilijk zijn om het verschil te zien tussen een ernstig verstuikte pols en een botbreuk, dus goed geïnformeerd zijn zou u moeten helpen het onderscheid te maken. Als u echter om welke reden dan ook een fractuur vermoedt, maak dan een afspraak met uw arts en laat u medisch behandelen.
Stappen
Deel 1 van 2: Symptomen van een verstuikte pols identificeren
Stap 1. Verwacht wat pijn bij beweging
Polsverstuikingen hebben een breed scala aan ernst, afhankelijk van de mate van rek en / of scheuring van het betrokken ligament. Milde verstuikingen van de pols (graad 1), waarbij het ligament enigszins wordt uitgerekt, maar geen significante scheuren; matige verstuikingen (graad 2) omvatten aanzienlijk scheuren (tot 50% van de vezels); ernstige verstuikingen (graad 3) omvatten een grotere hoeveelheid scheuren of volledige breuk van het ligament. Bijgevolg zal beweging bij graad 1 en 2 polsverstuikingen relatief normaal zijn, zij het pijnlijk. Een graad 3 verstuiking leidt vaak tot gewrichtsinstabiliteit (te veel mobiliteit) bij beweging omdat het betrokken ligament niet langer goed vastzit aan de pols (carpale) botten. Daarentegen is beweging doorgaans veel beperkter bij polsbreuken en is er vaak een knarsend gevoel bij beweging.
- Graad 1 polsverstuikingen zijn licht pijnlijk en de pijn wordt meestal beschreven als een pijn die scherp kan zijn bij beweging.
- Graad 2 polsverstuikingen veroorzaken matige tot ernstige pijn, afhankelijk van de mate van scheuren; de pijn is scherper dan een graad 1 traan en soms ook kloppend vanwege een ontsteking.
- Graad 3 polsverstuikingen zijn vaak (aanvankelijk) minder pijnlijk dan graad 2 varianten, omdat het ligament volledig is doorgesneden en de omliggende zenuwen niet zo veel irriteert - hoewel graad 3 verwondingen uiteindelijk aanzienlijk kloppen als gevolg van oplopende ontsteking.
Stap 2. Zoek naar een ontsteking
Ontsteking (zwelling) is een veel voorkomend symptoom van alle polsverstuikingen, evenals polsfracturen, maar het varieert aanzienlijk afhankelijk van de ernst van de verwonding. Over het algemeen hebben graad 1 verstuikingen de minste zwelling, terwijl graad 3 verstuikingen de meeste veroorzaken. Zwelling zorgt ervoor dat uw verstuikte pols er dikker en gezwollen uitziet in vergelijking met uw niet-verwonde pols. De ontstekingsreactie van het lichaam op verwonding, vooral verstuikingen, is meestal een overreactie omdat het anticipeert op het slechtste zorgscenario - een open wond die vatbaar is voor infectie. Als zodanig is het nuttig om de ontsteking veroorzaakt door een verstuiking te beperken met koudetherapie, kompressen en/of ontstekingsremmende medicijnen, omdat het pijn vermindert en helpt om het bewegingsbereik in uw pols te behouden.
- Zwelling door een ontsteking veroorzaakt niet veel kleurverandering van de huid, afgezien van wat roodheid door "blozen" door alle warme vloeistof onder de huid.
- Door de opeenhoping van ontstekingen, die bestaat uit lymfevocht en een verscheidenheid aan gespecialiseerde immuunsysteemcellen, zal een verstuikte pols warm aanvoelen. De meeste polsbreuken voelen ook warm aan door een ontsteking, maar soms kunnen de pols en hand koud aanvoelen omdat de bloedsomloop wordt afgesneden door beschadiging van bloedvaten.
Stap 3. Kijk of er blauwe plekken ontstaan
Hoewel de ontstekingsreactie van het lichaam zwelling veroorzaakt op de plaats van de verwonding, is dat niet hetzelfde als blauwe plekken. In plaats daarvan worden blauwe plekken veroorzaakt door bloed dat in de omliggende weefsels sijpelt vanuit beschadigde bloedvaten (kleine slagaders of aders). Graad 1 polsverstuikingen leiden meestal niet tot blauwe plekken, tenzij de verwonding het gevolg was van een harde klap die de kleine onderhuidse bloedvaten direct onder de huid verpletterde. Verstuikingen van graad 2 brengen meer zwelling met zich mee, maar nogmaals, niet per se veel blauwe plekken - het hangt ervan af hoe de verwonding is opgetreden. Verstuikingen van graad 3 omvatten veel zwelling en meestal aanzienlijke kneuzingen, omdat trauma dat een volledig gescheurd ligament veroorzaakt, meestal ernstig genoeg is om ook de omliggende bloedvaten te scheuren of te beschadigen.
- De donkere kleur van blauwe plekken wordt veroorzaakt door bloed dat in de weefsels net onder het huidoppervlak sijpelt. Naarmate het bloed degradeert en uit het weefsel wordt gespoeld, verandert de blauwe plek in de loop van de tijd van kleur (donkerblauw, groen, dan geel).
- In tegenstelling tot verstuikingen vertonen polsfracturen bijna altijd blauwe plekken omdat er meer trauma (kracht) nodig is om een bot te breken.
- Een graad 3 polsverstuiking kan leiden tot een avulsiefractuur, waarbij het ligament een klein stukje bot wegscheurt. In dit geval is er veel directe pijn, ontsteking en blauwe plekken.
Stap 4. Breng ijs aan en merk eventuele verbetering op
Polsverstuikingen van alle gradaties reageren goed op koudetherapie omdat het ontstekingen vermindert en de omliggende zenuwvezels die pijn veroorzaken, verdooft. Koudetherapie (ijs of bevroren gelpacks) is vooral belangrijk voor graad 2 en 3 polsverstuikingen omdat ze de ophoping van meer ontsteking rond de plaats van de verwonding veroorzaken. Koudetherapie toepassen op een verstuikte pols gedurende 10-15 minuten om de één tot twee uur onmiddellijk na een blessure heeft een merkbaar positief effect na een dag of twee door de intensiteit van pijn aanzienlijk te verminderen en beweging gemakkelijker te maken. Daarentegen is het glazuur van een polsfractuur ook nuttig voor pijn- en ontstekingsbeheersing, maar de symptomen komen vaak terug nadat de effecten zijn verdwenen. Dus, als algemene richtlijn, heeft koude therapie de neiging om meer impact te hebben op verstuikingen dan op de meeste fracturen.
- Kleine haarlijnbreuken (stress) hebben de neiging om graad 1 of 2 verstuikingen na te bootsen en reageren (op lange termijn) beter op koudetherapie dan ernstigere fracturen.
- Wanneer u koudetherapie toepast op uw verharde pols, zorg er dan voor dat u deze in een dunne handdoek wikkelt om huidirritatie of bevriezing te voorkomen.
Deel 2 van 2: Een medische diagnose zoeken
Stap 1. Overleg met uw huisarts
Hoewel de bovenstaande informatie u kan helpen begrijpen of uw pols verstuikt is en ruwweg kan inschatten in welke mate, is uw arts veel beter gekwalificeerd om een nauwkeurige diagnose te stellen. In feite leidt een gedetailleerde geschiedenis tot een specifieke diagnose in ongeveer 70% van de gevallen van polspijn. Uw arts zal uw pols onderzoeken en er enkele orthopedische tests op uitvoeren, en als de verwonding ernstig lijkt, zullen ze u waarschijnlijk voor een polsröntgenfoto sturen om een gebroken bot uit te sluiten. Röntgenfoto's laten echter alleen botten zien en geen zachte weefsels zoals ligamenten, pezen, bloedvaten of zenuwen. Gebroken handwortelbeenderen, met name haarscheurtjes, kunnen op röntgenfoto's lastig te zien zijn vanwege hun kleine formaat en de beperkte ruimte. Als de röntgenfoto's negatief zijn voor een polsbreuk, maar uw verwonding ernstig is en een operatie nodig heeft, kan de arts u sturen voor een MRI- of CT-scan.
- Kleine stressfracturen van carpale botten (met name het scafoïdbot) zijn erg moeilijk te zien op reguliere röntgenfoto's totdat alle ontstekingen zijn verdwenen. Het kan dus zijn dat u een week of zo moet wachten om nog een röntgenfoto te krijgen. Dit soort verwondingen kan ook aanvullende beeldvorming vereisen, zoals MRI of spalken/casting, afhankelijk van de ernst van de symptomen en het letselmechanisme.
- Osteoporose (een aandoening die wordt gekenmerkt door demineralisatie en broze botten) is een belangrijke risicofactor voor polsfracturen, hoewel het het risico op polsverstuikingen niet verhoogt.
Stap 2. Vraag een verwijzing voor een MRI aan
Voor alle graad 1 polsverstuikingen en de meeste graad 2 verstuikingen is er geen MRI of andere hightech diagnostische test nodig omdat de verwondingen van korte duur zijn en de neiging hebben om binnen een paar weken te genezen zonder enige medische behandeling. Voor meer ernstige ligamentische verstuikingen (met name graad 3-variëteiten) of als de diagnose onduidelijk blijft, is magnetische resonantie beeldvorming (MRI) gerechtvaardigd. Een MRI maakt gebruik van magnetische golven om gedetailleerde beelden te geven van alle structuren in het lichaam, inclusief zachte weefsels. MRI is geweldig om te visualiseren welk ligament erg gescheurd is en in welke mate. Dit is zeer nuttige informatie voor een orthopedisch chirurg als een operatie nodig is.
- Tendinitis, gescheurde pezen en bursitis van de pols (inclusief carpaaltunnelsyndroom) bootsen polsverstuikingen na, maar een MRI kan onderscheid maken tussen de verschillende verwondingen.
- Een MRI is ook nuttig om de omvang van de bloedvat- en zenuwbeschadiging te zien, vooral als uw polsblessure symptomen in uw hand veroorzaakt, zoals gevoelloosheid, tintelingen en/of verlies van normale kleur.
- Een andere oorzaak van polspijn die een lichte verstuiking kan nabootsen, is artrose - het slijtagetype. Artrosepijn is echter chronisch, wordt in de loop van de tijd langzaam erger en gaat meestal gepaard met een knarsend gevoel bij polsbewegingen.
Stap 3. Overweeg een CT-scan
Als uw polsblessure behoorlijk ernstig is (en niet verbetert) en de diagnose onduidelijk blijft na röntgenfoto's en een MRI, dan zijn verdere beeldvormende modaliteiten zoals een CT-scan aangewezen. Computertomografie (CT)-scans combineren röntgenfoto's die vanuit verschillende hoeken zijn genomen en gebruiken computerverwerking om dwarsdoorsnedebeelden (plakjes) van alle harde en zachte weefsels in uw lichaam te maken. CT-beelden bieden meer gedetailleerde informatie dan gewone röntgenfoto's, maar vergelijkbare detailniveaus als MRI-beelden. Over het algemeen is CT uitstekend geschikt voor het evalueren van verborgen fracturen van de pols, hoewel MRI meestal beter is voor het evalueren van subtielere ligament- en peesblessures. CT-scans zijn echter doorgaans minder duur dan MRI, dus dit kan een factor zijn als uw ziektekostenverzekering de diagnosekosten niet dekt.
- CT-scans stellen u bloot aan ioniserende straling. De hoeveelheid straling is meer dan gewone röntgenstraling, maar niet genoeg om als schadelijk te worden beschouwd.
- Het meest voorkomende ligament dat in de pols wordt verstuikt, is het scapho-lunate ligament, dat het scafoïdbot met het lunate bot verbindt.
- Als alle bovengenoemde diagnostische beeldvormingsresultaten negatief zijn, maar uw ernstige polspijn aanhoudt, zal uw arts u waarschijnlijk doorverwijzen naar een orthopedisch (bot- en gewrichts)specialist voor meer testen en evaluatie.
Tips
- Polsverstuikingen zijn vaak het gevolg van vallen, dus wees voorzichtig bij het lopen op natte of gladde oppervlakken.
- Skateboarden is een activiteit met een hoog risico voor alle polsblessures, dus draag altijd polsbeschermers.
- Indien onbehandeld, kan een ernstige verstuiking van de pols uw risico op het ontwikkelen van artrose verhogen naarmate u ouder wordt.
- Probeer het te behandelen met ijs en druk erop, als het niet geneest, ga dan naar een dokter.
- Wees voorzichtig met wat je met je pols doet. Als u denkt dat het gebroken is, ijs het en geef het een dag of twee en als het erger of nog steeds hetzelfde is, raadpleeg dan uw arts.
