Veel mensen zijn bekend met de tetanusprik, maar weet u wanneer u zich moet laten vaccineren? Gevallen van tetanus in de VS en de rest van de ontwikkelde wereld zijn zeldzaam vanwege de hoge vaccinatiegraad. Vaccinatie is belangrijk, omdat er geen remedie is voor tetanus, een ziekte die wordt veroorzaakt door een bacterieel toxine dat wordt aangetroffen in de grond, het vuil en de uitwerpselen van dieren. Deze giftige bacterie vormt sporen die zeer moeilijk te doden zijn, omdat ze bestand zijn tegen hitte en veel medicijnen en chemicaliën. Tetanus tast het zenuwstelsel aan en veroorzaakt pijnlijke spiersamentrekkingen, vooral van de kaak- en nekspieren. Het kan ook de ademhaling belemmeren, waardoor het mogelijk dodelijk is. Om deze redenen is het belangrijk om te begrijpen wanneer u moet worden gevaccineerd.
Stappen
Deel 1 van 3: Weten wanneer je een tetanusinjectie moet krijgen
Stap 1. Krijg een tetanus-boosterprik na bepaalde verwondingen
Gewoonlijk komen de bacteriële toxines het lichaam binnen via een breuk in de huid veroorzaakt door een voorwerp dat besmet is met tetanus. Als u een of meer van de volgende verwondingen of wonden heeft die vatbaar zijn voor tetanus, moet u een tetanus-boosterprik krijgen. Waaronder:
- Elke wond die zichtbaar verontreinigd is met aarde, stof of paardenmest.
- Steekwonden. Voorwerpen die dit soort wonden kunnen veroorzaken, zijn onder meer houtsplinters, spijkers, naalden, glas en beten van mensen of dieren.
- Brandwonden op de huid. Tweedegraads (gedeeltelijke dikte of met blaren) en derdegraads (volledige dikte) brandwonden lopen een groter risico op infectie dan eerstegraads (oppervlakkige) brandwonden.
- Pletverwondingen die weefsel beschadigen door het tussen twee zware voorwerpen te persen. Ze kunnen ook optreden wanneer zware voorwerpen op delen van het lichaam vallen.
- Wonden met necrotisch of dood weefsel. Dit soort weefsel heeft geen bloedtoevoer, waardoor het risico op infectie toeneemt (samen met ernstig aangetast weefsel). Gebieden met gangreen (dood lichaamsweefsel) lopen bijvoorbeeld een verhoogd risico op infectie.
- Wonden met vreemde voorwerpen erin. Wonden met vreemde voorwerpen, zoals splinters, glasscherven, grind of andere voorwerpen, lopen een groter risico op infectie.
Stap 2. Weet of het tijd is om je tetanusinjectie te krijgen
Als u nog nooit de eerste reeks tetanusinjecties heeft gekregen (primaire vaccinatiereeks) of als u niet zeker weet wanneer u uw laatste tetanusinjectie heeft gehad, moet u een tetanusinjectie gaan halen. Als je gewond bent geraakt, vraag je je misschien af of je een tetanus-boosterprik nodig hebt. U heeft een tetanus-boosterinjectie nodig als:
- Uw wond is veroorzaakt door een "schoon" voorwerp, maar uw laatste tetanusinjectie was meer dan 10 jaar geleden.
- Je wond is veroorzaakt door een "vies" voorwerp en je laatste tetanusprik is meer dan 5 jaar geleden.
- U weet niet zeker of de wond is veroorzaakt door een "schoon" of "vuil" voorwerp en uw laatste tetanusinjectie is meer dan 5 jaar geleden.
Stap 3. Krijg de injectie terwijl je zwanger bent
Om tetanusantistoffen op uw baby over te dragen, moet u een tetanusvaccin krijgen als u tussen de 27-36 weken zwanger bent.
- Uw arts zal waarschijnlijk het geïnactiveerde Tdap-vaccin (Tetanus, Diptheria en Pertussis) aanbevelen tijdens het derde trimester van uw zwangerschap.
- Als u het Tdap-vaccin nog niet eerder heeft gehad en het ook niet tijdens de zwangerschap heeft gekregen, moet u zich onmiddellijk na de bevalling laten vaccineren.
- Als u tijdens de zwangerschap een vuile snee of wond krijgt, moet u waarschijnlijk een tetanus-boosterinjectie krijgen.
Stap 4. Word geïmmuniseerd
De beste manier om tetanus te "behandelen" is om het in de eerste plaats te voorkomen. De meeste mensen ervaren geen ernstige reacties op het vaccin, maar er zijn een paar veel voorkomende milde reacties. Deze omvatten plaatselijke zwelling, gevoeligheid en roodheid op de injectieplaats, maar deze verdwijnen vaak binnen 1-2 dagen. Maak je geen zorgen over het krijgen van een extra tetanusbooster. Er is meestal geen probleem als je niet de 10 jaar tussen de opnames wacht voordat je de foto neemt. Er zijn verschillende vaccins die beschermen tegen tetanus. Zij zijn:
- DTaP. Het difterie-, tetanus- en kinkhoestvaccin (DTaP) wordt meestal gegeven aan baby's in de leeftijd van 2, 4 en 6 maanden, en opnieuw op de leeftijd van 15 tot 18 maanden. DTap is een zeer effectief vaccin voor kleine kinderen. Kinderen hebben tussen de 4 en 6 jaar nog een booster nodig.
- Tdap. Na verloop van tijd neemt de bescherming tegen tetanus af, dus oudere kinderen moeten een booster-injectie krijgen. Het heeft een volledige dosis tetanus en lagere hoeveelheden difterie en kinkhoest. Alle mensen tussen de 11 en 18 jaar wordt geadviseerd om de booster te krijgen, bij voorkeur rond de 11 of 12 jaar oud.
- Td. Als u een volwassene bent, moet u om de 10 jaar een Td-boosterinjectie (tetanus en difterie) krijgen om beschermd te blijven. Aangezien sommige mensen de beschermende antilichaamspiegels na 5 jaar kunnen verliezen, wordt een herhalingsvaccinatie aanbevolen als u een diepe, besmette wond krijgt en al meer dan 5 jaar geen vaccinatie heeft gehad.
Deel 2 van 3: Leren over en herkennen van tetanus
Stap 1. Ontdek wie waarschijnlijk tetanus krijgt en hoe het zich verspreidt
Bijna alle gevallen van tetanus komen voor bij mensen die nog nooit het tetanusvaccin hebben gekregen, of bij volwassenen die niet op de hoogte blijven van hun 10-jarige boosters. De ziekte wordt echter niet van persoon tot persoon verspreid, wat het heel anders maakt dan andere ziekten die door vaccinatie kunnen worden voorkomen. In plaats daarvan wordt het verspreid door bacteriesporen die meestal via een punctie het lichaam binnenkomen. Deze vormen een krachtig neurotoxine dat spierspasmen en stijfheid veroorzaakt.
- Complicaties van tetanus zijn het hoogst bij mensen die niet zijn ingeënt of bij oudere volwassenen met onvoldoende immunisatie in geïndustrialiseerde landen.
- U loopt mogelijk ook een verhoogd risico op tetanus na een natuurramp, vooral als u in een ontwikkelingsland woont.
Stap 2. Verminder uw risico op tetanus
Zodra u een verwonding of wond oploopt, moet u deze reinigen en desinfecteren. Als u het desinfecteren van de nieuwe wonden met meer dan 4 uur uitstelt, vergroot u de kans op een tetanusinfectie. Dit is nog belangrijker als de wond is veroorzaakt door een voorwerp dat de huid heeft doorboord, waardoor bacteriën en vuil diep in de wond kunnen dringen, waardoor het een ideale omgeving is voor de groei van bacteriën.
Let erop of het voorwerp dat uw wond heeft veroorzaakt schoon of vuil is om te beslissen of u een tetanusbooster nodig heeft. Een vuil of verontreinigd object bevat vuil/grond, speeksel of uitwerpselen/mest, terwijl een schoon object dat niet heeft. Onthoud dat je niet per se kunt weten of een object bacteriën bevat
Stap 3. Wees je bewust van het ontwikkelen van symptomen
De incubatietijd van tetanus varieert van 3 tot 21 dagen, met een gemiddelde van 8 dagen. De ernst van tetanus wordt bepaald door een gegradeerde schaal van I tot IV. Hoe langer het duurt voordat de symptomen verschijnen, hoe milder de ziekte waarschijnlijk zal zijn. Veel voorkomende symptomen van tetanus (in volgorde van voorkomen) zijn:
- Spasme van de kaakspieren (gewoonlijk "kaakkramp" genoemd)
- Stijfheid van de nek
- Moeite met slikken (dysfagie)
- Board-achtige stijfheid van de buikspieren
Stap 4. Herken andere symptomen van tetanus
De diagnose van tetanus is uitsluitend afhankelijk van het herkennen van de symptomen. Er zijn geen bloedtesten die de diagnose tetanus kunnen stellen, dus het is belangrijk om op eventuele symptomen te letten. U kunt ook koorts, zweten, verhoogde bloeddruk of een snelle hartslag (tachycardie) opmerken. Begrijp mogelijke complicaties, waaronder:
- Laryngospasme, of spasme van de stembanden, waardoor ademhalen moeilijk kan worden
- Botbreuken
- Toevallen/convulsies
- Abnormale hartritmes
- Secundaire infecties, zoals longontsteking, als gevolg van langdurige ziekenhuisopname
- Longembolie of bloedstolsels in de longen
- Dood (10% van de gemelde gevallen is fataal)
Deel 3 van 3: Tetanus behandelen
Stap 1. Zoek medische hulp
Als u denkt of vermoedt dat u tetanus heeft, zoek dan onmiddellijk medische hulp. Het is een medisch noodgeval en u moet in het ziekenhuis worden opgenomen, omdat tetanus een hoog sterfte- of sterftecijfer heeft (10%). In het ziekenhuis krijgt u een tetanus-antitoxine, zoals tetanus-immunoglobuline. Dit neutraliseert elk toxine dat nog niet aan uw zenuwweefsel is gebonden. De wond wordt grondig schoongemaakt en je krijgt een tetanusvaccin om toekomstige infecties te voorkomen.
Geïnfecteerd zijn met tetanus geeft je geen immuniteit tegen toekomstige infecties. In plaats daarvan moet u het tetanusvaccin krijgen om te voorkomen dat u het opnieuw krijgt
Stap 2. Laat een arts uw behandelingskuur bepalen
Er zijn geen bloedtesten die de diagnose tetanus kunnen stellen. Laboratoriumtesten zijn dus niet nuttig bij de evaluatie van ziekten. Daarom nemen de meeste artsen geen afwachtende houding aan, maar kiezen ze in plaats daarvan voor een agressieve behandeling als een infectie wordt vermoed.
Artsen zullen hun diagnose voornamelijk baseren op de symptomen en klinische symptomen die aanwezig zijn. Hoe ernstiger de symptomen, hoe sneller het verloop van de actie
Stap 3. Behandel de symptomen van tetanus
Aangezien er geen remedie is voor tetanus, zijn behandelingen gericht op symptomen en opkomende complicaties. U krijgt antibiotica intraveneus, via injectie of oraal en u krijgt ook medicijnen om spierspasmen onder controle te houden.
- Sommige van de medicijnen om spierspasmen onder controle te houden, zijn sedativa uit de benzodiazepine-groep (zoals diazepam (Valium), lorazepam (Ativan), alprazolam (Xanax) en midazolam (Versed).
- Antibiotica zijn over het algemeen niet effectief tegen tetanus, maar ze kunnen worden voorgeschreven om te voorkomen dat de Clostridium tetani-bacterie zich voortplant. Dit kan helpen de productie van gifstoffen te vertragen.
