Jicht kan worden verward met een aantal andere aandoeningen, waaronder pseudojicht, septische artritis, reumatoïde artritis en osteoartritis. Als u bang bent dat u jicht heeft, zal uw arts uw tekenen en symptomen onderzoeken. Hij zal ook diagnostische tests uitvoeren om te bepalen of uw aandoening inderdaad jicht is.
Stappen
Deel 1 van 3: Tekenen en symptomen beoordelen
Stap 1. Vertel uw arts hoe het begon
Een van de dingen om op te letten is dat jicht een karakteristiek begin heeft. Het begint meestal met plotselinge, hevige pijn - vaak in één gewricht en meestal in uw grote teen (aan de ene of de andere kant). Het begint vaak 's nachts en kan u uit de slaap halen. Het aangetaste gewricht lijkt vaak rood en gezwollen en kan warm aanvoelen, en u zult waarschijnlijk een verminderd bewegingsbereik rond het aangetaste gewricht hebben.
- Als uw gewrichtspijn geleidelijk begint en niet overeenkomt met het bovenstaande profiel, is de kans op jicht kleiner.
- Het kan iets anders zijn, zoals onder andere reumatoïde artritis of artrose.
Stap 2. Bedenk dat het een gewrichtsinfectie kan zijn
Een van de belangrijke diagnoses die uw arts moet uitsluiten, is de mogelijkheid van een geïnfecteerd gewricht (of "septische artritis"), die een presentatie kan hebben die erg lijkt op jicht. Een infectie kan ook gelijktijdig optreden naast een jichtaanval, en de twee zijn bijna onmogelijk van elkaar te onderscheiden zonder diagnostische tests.
- Een geïnfecteerd gewricht zal waarschijnlijk ook plotseling ontstaan, er rood en gezwollen uitzien en warm aanvoelen, en kan gepaard gaan met koorts.
- U heeft een analyse van uw gewrichtsvloeistof nodig om onderscheid te maken tussen jicht en een infectie.
Stap 3. Houd rekening met de mogelijkheid van "pseudogout
Pseudogout, ook bekend als calciumpyrofosfaatafzetting (CPPD), presenteert zich ook zeer vergelijkbaar met jicht (vandaar de naam). Nogmaals, de enige manier om pseudogout echt van jicht te onderscheiden, is door uw gewrichtsvloeistof onder een microscoop te laten bekijken.
Stap 4. Noteer of uw gewricht zichzelf oplost
Een acute jichtaanval zou binnen drie tot tien dagen vanzelf moeten verdwijnen (hoewel medische behandeling in deze periode kan helpen om de symptomen te verlichten, het herstel te versnellen en toekomstige jichtaanvallen te voorkomen). Als je jicht hebt, zul je "aanvallen" ervan ervaren, gevolgd door remissies (of gevolgd door totale resolutie). Jicht is meestal geen aanhoudende, chronische en consistente aandoening. Het komt eerder als een eenmalige aanval, of als een reeks opflakkeringen en exacerbaties, gevolgd door perioden van remissie (of verbetering).
Als de pijn in uw gewricht weken of zelfs maanden aanhoudt, zonder veel variabiliteit, is het waarschijnlijk een andere diagnose, zoals reumatoïde artritis of osteoartritis
Stap 5. Breng uw arts op de hoogte als u een persoonlijke voorgeschiedenis van jicht, een familiegeschiedenis van jicht of andere risicofactoren voor jicht heeft
Onnodig te zeggen dat als u in het verleden jicht heeft gehad, uw kans op een terugkerende aanval aanzienlijk groter is; daarom, als u in het verleden jicht heeft gehad, is de kans groter dat uw huidige episode ook jicht is (in tegenstelling tot een totaal nieuwe diagnose die uw gewricht aantast).
- Als uw familieleden eerder jicht hebben gehad, loopt u ook een verhoogd risico om jicht te ontwikkelen. Dit zou nogmaals de kans vergroten dat uw huidige gewrichtsprobleem jichtgerelateerd is.
- Bijkomende risicofactoren voor jicht zijn onder meer: man zijn, vrouw na de menopauze zijn, andere gezondheidsproblemen hebben (namelijk hoge bloeddruk, diabetes of nierproblemen), overmatig alcoholgebruik, overgewicht en het nemen van bepaalde medicijnen (zoals aspirine, diuretica en bepaalde immunosuppressiva).
Stap 6. Onderzoek op de aanwezigheid van tophi
Naast acute (kortdurende) jichtaanvallen zijn er ook mensen die last hebben van chronische jicht. Chronische jicht bestaat uit terugkerende jichtaanvallen gedurende een langere periode. Het leidt vaak tot de vorming van "tophi" (harde bultjes onder de huid in het gewrichtsgebied), wat een kenmerkend teken is van chronische jicht.
- De aanwezigheid van tophi - die visueel kan worden gezien in een gewricht - is een van de hoofdsymptomen van chronische jicht (ook bekend als "topfeuze jicht").
- Dit is een van de beste manieren om jicht te onderscheiden van andere chronische artritische aandoeningen, zoals reumatoïde artritis, omdat er geen andere chronische vormen van artritis aanwezig zijn bij tophi.
Stap 7. Let op het aantal betrokken gewrichten
De medische aandoeningen waarmee rekening moet worden gehouden bij de differentiële diagnose, zullen in belangrijke mate afhangen van het feit of u slechts één gewricht of meerdere aangetaste gewrichten heeft. De verschillen zijn als volgt:
- Als u slechts één gewricht heeft aangetast, is de kans groter dat het jicht, pseudojicht of een geïnfecteerd gewricht is.
- Als u meerdere gewrichten heeft aangetast, kan het nog steeds jicht of pseudojicht zijn. Het kan echter ook een andere aandoening zijn, zoals reumatoïde artritis of artrose.
- Ten slotte, als u meerdere gewrichten heeft, is de kans op een infectie minimaal (aangezien een infectie normaal gesproken slechts één gewricht tegelijk aantast).
Deel 2 van 3: Verder onderzoeken
Stap 1. Laat een bloedonderzoek doen
Een bloedtest kan de niveaus van urinezuur en creatinine in uw bloed bepalen. Verhoogde urinezuurspiegels verhogen de kans dat het jicht is. Creatinine is een maatstaf voor de nierfunctie. Een slechte nierfunctie kan leiden tot onvoldoende urinezuurklaring uit uw lichaam, en de resulterende ophoping van urinezuur kan u vatbaar maken voor jicht.
- Houd er echter rekening mee dat er geen directe correlatie is tussen de urinezuurspiegels op uw bloedtest en de diagnose jicht.
- Veel mensen hebben verhoogde urinezuurspiegels, maar ervaren nooit klinische tekenen of symptomen van jicht.
- Evenzo hebben veel mensen die klinische tekenen en symptomen van jicht hebben, geen verhoogde urinezuurspiegels.
- Er is zeker een correlatie en uw kans op jicht neemt toe met verhoogde urinezuurspiegels, maar het is niet vereist (en ook niet het exclusieve criterium) bij de diagnose van jicht.
Stap 2. Laat de vloeistof in het aangetaste gewricht opzuigen
Uw arts kan een naald gebruiken om wat vloeistof uit uw aangetaste gewricht te "aspireren" of te verwijderen. Zij zal deze vloeistof dan onder de microscoop onderzoeken.
- Als het jicht is, zal de microscoop de aanwezigheid van urinezuurkristallen aantonen.
- Het is pseudojicht, de microscoop zal de aanwezigheid van calciumpyrofosfaatkristallen aantonen.
- Als het septische artritis is, zal de microscoop geen urinezuurkristallen of calciumpyrofosfaatkristallen tonen.
Stap 3. Laat de opgezogen vloeistof opsturen voor een kweek
Hoewel het kijken naar synoviale gewrichtsvloeistof onder een microscoop een diagnose kan zijn van jicht (als de aanwezigheid van urinezuurkristallen wordt gedetecteerd), is het belangrijk om te begrijpen dat jicht en een infectie elkaar niet noodzakelijk uitsluiten. Daarom, zelfs als de test terugkomt voor jicht, kan er mogelijk nog steeds een infectie aanwezig zijn.
- Als de synoviale vloeistof naar een kweek wordt gestuurd, wordt onderzocht of er bacteriën of andere microben groeien.
- Als er een infectie is, zal de kweekschaal de microbe laten groeien, wat diagnostisch zal zijn voor "septische artritis" (een diagnose die naast jicht kan bestaan).
Stap 4. Vraag uw arts om een röntgenfoto van het/de aangetaste gewricht(en)
Een röntgenfoto kan helpen onderscheid te maken tussen jicht en andere artritische aandoeningen zoals reumatoïde artritis, die er op röntgenfoto's duidelijk uit ziet. Een röntgenfoto is meestal voldoende voor beeldvorming; in sommige gevallen kan een echografie of een CT-scan echter ook helpen bij het beoordelen van uw onderliggende gewrichtsprobleem, vooral als het niet door jicht lijkt te worden veroorzaakt.
Deel 3 van 3: Jicht behandelen
Stap 1. Gebruik NSAID's voor symptomatische verlichting en om ontstekingen te verminderen
Als u inderdaad de diagnose jicht heeft, zal uw arts u waarschijnlijk adviseren om niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) te gaan gebruiken. Voorbeelden zijn Ibuprofen (Advil, Motrin) en Naproxen (Aleve). Deze kunnen zonder recept worden gekocht bij uw plaatselijke apotheek of drogisterij.
Uw arts kan u sterkere NSAID's voorschrijven als de vrij verkrijgbare versies niet voldoende zijn om uw jicht te verlichten
Stap 2. Probeer Colchicine
Colchicine is een medicijn dat uniek effectief is in het verminderen van de pijn veroorzaakt door jicht; wanneer ze echter in hoge doses worden ingenomen (die gewoonlijk nodig zijn om een acute jichtaanval te bestrijden), zijn de bijwerkingen misselijkheid, braken en/of diarree vaak te zwaar om te verwerken.
- Als gevolg hiervan wordt colchicine het meest gebruikt nadat een acute jichtaanval is afgenomen, met als doel toekomstige jichtaanvallen te voorkomen.
- Genomen in lage doses voor preventieve doeleinden, zijn de bijwerkingen van colchicine zelden problematisch.
Stap 3. Kies voor corticosteroïden
Corticosteroïden zijn een methode voor ontstekingsbeheersing (en daaropvolgende pijnverlichting) voor diegenen die NSAID's en/of Colchicine niet kunnen verdragen. Corticosteroïden kunnen in pilvorm worden voorgeschreven, of ze kunnen rechtstreeks in het aangetaste gewricht worden geïnjecteerd (wat meestal de betere optie is, omdat u de bijwerkingen vermijdt die kunnen optreden als u ze in pilvorm gebruikt).
- Een voorbeeld van een corticosteroïd is Prednison.
- Corticosteroïden worden over het algemeen in beperkte hoeveelheden gegeven, zoals één (of minimale) injectie in uw aangetaste gewricht en/of een beperkte kuur met corticosteroïden in pilvorm.
Stap 4. Neem medicijnen om toekomstige jichtaanvallen te voorkomen
Naast de behandeling van een acute jichtaanval (of exacerbatie van jicht, als u aan chronische jicht lijdt), kan uw arts u preventieve medicijnen aanbieden. Het doel van deze medicijnen is om de kans op toekomstige jichtaanvallen te verkleinen.
- Allopurinol is een voorbeeld van een medicijn dat overmatige productie van urinezuur kan helpen voorkomen.
- Probenecide is een voorbeeld van een medicijn dat kan helpen bij het vermogen van uw nieren om urinezuur uit uw lichaam te filteren en te verwijderen.
