Delirium is een groep symptomen die plotseling optreden als gevolg van verminderde mentale functies. Mensen met delier zijn vaak verward, niet in staat coherente gedachten of handelingen te vormen en hebben problemen met hun kortetermijngeheugen. Deze aandoening komt vaak voor bij ouderen en mensen met een ernstige medische aandoening, zoals een systemische infectie. Als iemand een delier heeft, moet hij door een arts worden behandeld. Die arts zal zich richten op het behandelen van de onderliggende ziekte en het beheersen van gedrag dat verband houdt met delirium en dat gevaarlijk of storend kan zijn.
Stappen
Methode 1 van 3: Delirium medisch behandelen
Stap 1. Behandel de onderliggende ziekte
Er is een grote verscheidenheid aan medische problemen die een delirium kunnen veroorzaken. Deze kunnen variëren van levensbedreigende ziekten, zoals een beroerte, tot eenvoudige problemen die gemakkelijk kunnen worden verholpen, zoals uitdroging. In veel gevallen, zodra het onderliggende probleem effectief is behandeld, verdwijnt het delirium vanzelf.
Omdat delirium zoveel verschillende onderliggende oorzaken heeft, zal één behandelplan niet voor elke patiënt werken. Dit maakt een juiste diagnose van de onderliggende ziekte een belangrijk aspect van een goede behandeling
Stap 2. Neem veiligheidsmaatregelen
In veel gevallen is het het beste om een bejaarde met een delier geen medicatie te geven. Als een persoon echter extreem opgewonden raakt of een gevaar voor zichzelf of anderen wordt, moeten ze medicijnen krijgen. Praat met hun arts over de medicatie die goed zou werken om hun agitatie te minimaliseren, maar die hen in staat zal stellen de best mogelijke kwaliteit van leven te hebben.
- Als een delierpatiënt medicatie nodig heeft, krijgt hij meestal een antipsychoticum, zoals haloperidol. In sommige gevallen kunnen ze een kalmerend middel krijgen, maar dat gebeurt zeer zelden.
- In sommige gevallen van extreem delirium moeten patiënten worden vastgehouden om zichzelf en anderen te beschermen. Dit mag alleen als laatste redmiddel worden gebruikt als alle andere behandelingsopties zijn uitgeput.
Stap 3. Maak onderscheid tussen delirium, dementie en geestesziekte
Delirium wordt vaak ten onrechte gediagnosticeerd als dementie omdat hun symptomen vergelijkbaar zijn. Dementie wordt gekenmerkt door een achteruitgang van twee of meer hersenfuncties en is een symptoom van een aandoening, zoals de ziekte van Alzheimer of een beroerte. Delirium kan ook worden verward met een psychische aandoening, vooral wanneer de onderliggende ziekte moeilijk te diagnosticeren is.
- Degenen met een delier hebben het doorgaans aanzienlijk moeilijker om hun focus en aandacht vast te houden dan degenen met dementie.
- Deliriumsymptomen hebben de neiging om aanzienlijk te fluctueren, terwijl mensen met dementie de neiging hebben om relatief consistente geheugen- en denkvaardigheden te hebben gedurende de dag.
- Degenen met delirium hebben meestal aanvullende symptomen die verband houden met hun onderliggende ziekte, terwijl die met dementie dat niet doen.
- Psychische aandoeningen en delirium kunnen meestal worden onderscheiden door te kijken hoe oud de persoon is en of hun symptomen plotseling zijn opgetreden. Een oudere persoon die plotselinge symptomen krijgt, heeft waarschijnlijk een delirium in plaats van een psychische aandoening.
- Mensen met dementie kunnen echter een delirium krijgen. Een patiënt kan beide aandoeningen hebben en ze moeten afzonderlijk worden behandeld.
DESKUNDIGE TIP
Alex Dimitriu, MD
Sleep Medicine & Psychiatry Professional Alex Dimitriu, MD is the Owner of Menlo Park Psychiatry and Sleep Medicine, a clinic based in the San Francisco Bay Area with expertise in psychiatry, sleep, and transformational therapy. Alex earned his Doctor of Medicine from Stony Brook University in 2005 and graduated from the Stanford University School of Medicine's Sleep Medicine Residency Program in 2010. Professionally, Alex has dual board certification in psychiatry and sleep medicine.
Alex Dimitriu, MD
Sleep Medicine & Psychiatry Professional
Delirium is similar to a dream state
Delirium, in many ways, is the invasion of dreams into your waking life. Unfortunately, for some people, it becomes hard to tell where your dreams end and where reality begins.
Method 2 of 3: Giving Supportive Care
Stap 1. Focus op het comfortabel, kalm en tevreden houden van de persoon
Je wilt de omgeving van een delirium zo kalm en rustgevend mogelijk maken. Dit zal hun wakkere uren rustiger maken en kan rustgevende effecten hebben als ze het moeilijk hebben.
Door de persoon kalm en comfortabel te houden, wordt ook een goede nachtrust bevorderd, wat soms een probleem kan zijn voor deliriumpatiënten
Stap 2. Houd hun omgeving stabiel
Wanneer iemand een delirium heeft, kunnen ze zenuwachtig of verward raken door zeer kleine veranderingen in hun omgeving. Om dit te minimaliseren, probeer geen items in hun kamer te verplaatsen. Zet meubels op dezelfde plek en zet spullen die dagelijks worden gebracht en afgevoerd, zoals etenswaren, elke keer op dezelfde plek.
Misschien wil je zelfs elke dag dezelfde gerechten gebruiken om dat een stabiel onderdeel van hun routine te houden
Stap 3. Omring ze met bekende mensen
Het hebben van vriendelijke, bekende gezichten in de buurt kan iemand met een delirium rustiger en gelukkiger maken. Houd dierbaren zoveel mogelijk in de buurt en probeer, indien mogelijk, dagelijks dezelfde verzorgers in de buurt te houden.
Laat de persoon met delirium regelmatig foto's van hun vrienden en familie zien, zodat ze kunnen worden herinnerd aan de mensen die van hen houden en voor hen zorgen
Stap 4. Houd hun schema elke dag hetzelfde
Het hebben van een vaste routine zorgt er vaak voor dat een persoon met een delier zich comfortabeler en minder verward voelt. Door ervoor te zorgen dat ze hun maaltijden eten, aan lichaamsbeweging doen en bezoekers elke dag op hetzelfde tijdstip hebben, kan verwarring en angst worden geminimaliseerd.
Houd er echter rekening mee dat een vast schema niet altijd mogelijk is. Soms is het enige wat u kunt doen om de routine van de persoon zo stabiel mogelijk te houden en moet u aanpassingen maken vanwege doktersbezoeken of andere verplichtingen
Methode 3 van 3: Delirium diagnosticeren
Stap 1. Identificeer de symptomen
Er is een breed scala aan symptomen die iemand met een delier kan ervaren. De symptomen treden meestal plotseling op en omvatten:
- Onduidelijke spraak
- Verminderde aandachtsspanne
- Gebrek aan milieubewustzijn
- Rusteloosheid
- Abnormale slaappatronen
- Verwarring en desoriëntatie
- Korte-termijngeheugenverlies
- Veranderingen in normale emoties
- Veranderingen in persoonlijkheid
- Incontinentie
- Visuele hallucinaties
- Symptomen van ziekte (zoals koorts, koude rillingen, pijn, enz.)
Stap 2. Raadpleeg een arts
Het is belangrijk dat een persoon waarvan wordt vermoed dat hij een delirium heeft, door een arts wordt gezien. Als iemand plotseling aan verwarring, geheugenverlies en onsamenhangendheid lijdt, moet hij meteen door een arts worden gezien. Breng die persoon meteen naar een eerstehulpafdeling of naar het kantoor van hun arts.
Aangezien delirium een groep symptomen is die meestal wordt veroorzaakt door een ziekte, zijn degenen die het krijgen vaak al onder behandeling van een arts. Als u echter tekenen van delirium ziet bij iemand die in het ziekenhuis is opgenomen of verpleegkundige zorg krijgt, moet u de arts of verpleegkundige van die persoon er toch van op de hoogte stellen dat ze zich voordoen
Stap 3. Voltooi een beoordeling van de geestelijke gezondheid
Om delirium te diagnosticeren, zal uw arts informeel beginnen met een gesprek met de patiënt om hun algehele mentale toestand te beoordelen. Ze zullen hen basisvragen stellen die de dokter zullen laten zien of ze problemen hebben met geheugen, helderheid en begrip van hun omgeving.
- De arts kan een breed scala aan vragen stellen om de hersenfunctie van de persoon te controleren, zoals eenvoudige wiskundige problemen, welke dag of welk jaar het is en wat de namen van hun familielid zijn.
- Als een persoon een langdurige relatie met een arts heeft, zal de arts gemakkelijker de tekenen van delirium kunnen herkennen. Dit komt omdat ze de persoonlijkheid van die persoon kennen en abnormaal gedrag kunnen opmerken.
Stap 4. Doe een lichamelijk onderzoek
Nadat de arts de algemene geestelijke gezondheid van de patiënt heeft beoordeeld, doen ze meestal ook een lichamelijk onderzoek. Dit kan de arts helpen om eventuele onderliggende ziekten te identificeren die het delier zouden kunnen veroorzaken.
- Een lichamelijk onderzoek omvat het nemen van de bloeddruk en temperatuur van de persoon en het beoordelen van hun beweging en eventuele pijn- of ongemakken.
- In sommige gevallen zal de arts ook meteen bloed- of urinetests laten doen, zodat ze kunnen beoordelen of er ziekten in het lichaam voorkomen.
Stap 5. Doe een neurologisch onderzoek
Als uw arts vermoedt dat u een delier heeft, moeten zij de tijd nemen om de hersenfunctie specifiek te controleren. Om dit te doen, zal de arts het gezichtsvermogen, de coördinatie en spierreflexen van de patiënt controleren om te zien of de hersenen op de juiste manier reageren.
- Door neurologische tests uit te voeren, kan de arts bepalen of het delier een symptoom is van een probleem in de hersenen, zoals een beroerte.
- Het kan ook nodig zijn om hersenafbeeldingstests uit te voeren om de oorzaak van delirium te diagnosticeren.
