Receptfouten kunnen kostbaar en gevaarlijk zijn, dus wanneer u een recept schrijft, moet u alle benodigde informatie opnemen en alles zo duidelijk mogelijk uitleggen. Zorg ervoor dat u de vereiste identificatie-informatie, inschrijving, abonnement en instructies voor gebruik door de patiënt schrijft.
Stappen
Deel 1 van 4: Basisinformatie
Stap 1. Voeg ten minste twee patiënt-ID's toe
Patiëntidentificaties zijn stukjes informatie die worden gebruikt om de identiteit van de patiënt te verduidelijken. In alle instellingen moet u ten minste twee van deze ID's opnemen.
- Volledige naam en geboortedatum zijn de twee meest voorkomende identificatiemiddelen. Voor recepten die buiten een ziekenhuis worden afgeleverd, wordt meestal ook het telefoonnummer van de patiënt en/of het huidige huisadres vermeld.
- Eén identificatie is niet genoeg, zelfs niet als u de volledige naam van de patiënt gebruikt. Als twee patiënten dezelfde naam hebben, zou het onmogelijk zijn om te weten op welke het recept betrekking heeft zonder een andere identificatie.
Stap 2. Geef uw gegevens op
Als voorschrijver moeten ook uw naam en contactgegevens op het recept worden vermeld. Vermeld uw volledige naam, het adres van uw medische praktijk en het telefoonnummer van uw medische praktijk.
- Houd er rekening mee dat uw Amerikaanse Drug Enforcement Administration (DEA)-nummer ook ergens op het recept moet worden vermeld.
- In de meeste gevallen staat deze informatie al op het receptformulier. Als dit echter niet het geval is, moet u het handmatig schrijven.
Stap 3. Noteer de datum van het recept
Sommige voorschriften moeten binnen een bepaalde termijn worden ingediend. Zelfs als de voorgeschreven medicatie niet in die categorie valt, moet u toch de datum vermelden.
-
Tijdgevoelige medicijnen worden beoordeeld op basis van schemacategorieën.
- Schedule I-medicijnen hebben een hoog potentieel voor misbruik en hebben geen wettelijk geaccepteerd medisch gebruik in de Verenigde Staten.
- Schedule II-medicijnen hebben een hoog potentieel voor misbruik, maar hebben wel een wettelijk geaccepteerd medisch gebruik.
- Schedule III-medicijnen hebben enig potentieel voor misbruik en kunnen voor sommige medische doeleinden worden gebruikt.
- Schedule IV-medicijnen hebben een relatief laag potentieel voor misbruik en zijn wettelijk toegestaan voor sommige medische doeleinden.
- Schedule V-medicijnen hebben een nog lager potentieel voor misbruik en zijn wettelijk toegestaan voor bepaalde medische doeleinden.
Stap 4. Onderteken het recept
U moet elk recept ondertekenen voordat het als geldig kan worden beschouwd. Uw handtekening staat meestal onderaan het formulier, ongeacht of er al dan niet een specifieke regel voor is.
Het wordt sterk aanbevolen dat u de rest van het recept uitschrijft en uw naam als laatste ondertekent. Zo voorkom je dat onvoltooide of blanco recepten in verkeerde handen vallen
Deel 2 van 4: Inscriptie
Stap 1. Geef het symbool "Rx" weer
"Rx" is het symbool voor "opschrift". Schrijf het vlak voordat u uw instructies voor het medicijn zelf opschrijft.
- Op de meeste receptformulieren staat de "Rx" al afgedrukt.
- Schrijf de opschriftinformatie direct na dit symbool. De inscriptie bevat alle informatie over het specifieke medicijn dat u wilt voorschrijven.
Stap 2. Schrijf het medicijn op
U moet meestal de generieke, niet-gepatenteerde naam van het medicijn gebruiken in plaats van het merknaam.
- Gebruik het merknaam van het medicijn alleen als u het merknaam specifiek wilt voorschrijven. Houd er rekening mee dat dit het recept duurder kan maken voor de patiënt.
- Als u het merknaam wilt voorschrijven, moet u ook een notitie op het recept plaatsen met de tekst 'Geen Generieken'. Op de meeste receptformulieren staat een vakje "Alleen merknaam" of "Geen generieke geneesmiddelen" die u hiervoor kunt aanvinken.
Stap 3. Noem de sterkte
De meeste medicijnen zijn er in meerdere sterktes, dus u moet de sterkte die u wilt voorschrijven direct achter de naam van de medicatie vermelden.
- De sterktehoeveelheid moet worden aangegeven in milligram voor tabletten en zetpillen en milliliter voor vloeistoffen.
- Schrijf woorden in plaats van afkortingen om mogelijke misverstanden te voorkomen.
Deel 3 van 4: Abonnement
Stap 1. Voeg het voorgeschreven bedrag toe
Vertel de apotheker precies hoeveel van de medicatie moet worden gevuld en aan de patiënt moet worden doorgegeven.
- Deze informatie moet gewoonlijk worden voorafgegaan door een toepasselijke kop, zoals "doseren", "disp", "#, " of "hoeveel".
- Vermeld de specifieke flesgrootte of het aantal tabletten/capsules. Spel de nummers uit om mogelijke miscommunicatie te voorkomen.
Stap 2. Noteer het aantal toegestane navullingen
Voor medicijnen die een chronische aandoening of andere soortgelijke redenen behandelen, wilt u misschien een bepaald aantal navullingen toestaan voordat een ander recept nodig is.
- Sta alleen extra navullingen toe als de patiënt hetzelfde recept meerdere keren nodig heeft.
- U wilt bijvoorbeeld misschien een jaar lang orale anticonceptiva voorschrijven, maar elke vervulling van het recept levert misschien maar een maand op. Schrijf op het receptformulier "Navullingen 11" om aan te geven dat elf navullingen zijn toegestaan na de eerste vulling. Nadat de laatste vulling op is, heeft de patiënt een nieuw recept nodig voordat aanvullende medicatie kan worden verkregen.
- Als u geen navullingen wilt toestaan, schrijft u "Navullingen 0" of "Navullingen geen" om dit aan te geven. Hierdoor verkleint u het risico op mogelijke manipulatie.
Deel 4 van 4: Gebruiksaanwijzingen voor patiënten
Stap 1. Specificeer de route
De route is de manier waarop de voorgeschreven medicatie wordt ingenomen. Bij het schrijven van de route kunt u de instructies vermelden met behulp van de geaccepteerde Engelse term of de bijbehorende Latijnse afkorting.
-
Veelvoorkomende opties zijn:
- Via de mond (PO)
- Per rectum (PR)
- Intramusculair (IM)
- Intraveneus (IV)
- Intradermaal (ID)
- Intranasaal (IN)
- Actueel (TP)
- Sublinguaal (SL)
- Buccaal (BUCC)
- Intraperitoneaal (IP)
Stap 2. Vermeld de dosering
Geef bij elke inname aan hoeveel van de medicatie de patiënt moet gebruiken. Deze instructies worden overgebracht naar het receptlabel zodra hieraan is voldaan.
U kunt bijvoorbeeld iets schrijven als 'één tablet van 30 milligram' of '30 milliliter
Stap 3. Geef de frequentie aan
De frequentie beschrijft wanneer en hoe vaak de medicatie moet worden ingenomen. Het wordt sterk aanbevolen om de frequentie volledig uit te schrijven in plaats van afkortingen te gebruiken.
- In feite moet een medicijn dat "dagelijks" of "om de dag" moet worden gebruikt, volledig worden uitgeschreven. Afkortingen voor deze frequenties zijn verboden.
-
Andere frequentieafkortingen kunnen worden gebruikt, maar het wordt toch aanbevolen om de instructies te spellen in plaats van de verkorte vorm te gebruiken. Enkele veelvoorkomende opties zijn:
- Twee keer per dag (BID)
- Drie keer per dag (TID)
- Vier keer per dag (QID)
- Elke bedtijd (QHS)
- Elke vier uur (Q4H)
- Elke vier tot zes uur (Q4-6H)
- Elke week (QWK)
Stap 4. Schrijf op wanneer het gebruik moet worden gestaakt
De meeste medicijnen moeten worden ingenomen totdat het medicijn op is. In sommige gevallen moet de patiënt echter stoppen met het innemen van de medicatie zodra zijn of haar symptomen verdwijnen. U dient dit specifiek op het receptformulier te vermelden.
Stap 5. Overweeg om de diagnose op te nemen
Wanneer een medicijn alleen mag worden gebruikt op basis van "indien nodig", moet u een korte diagnose of reden voor het innemen van het medicijn vermelden.
Specificeer deze diagnose met de afkorting "PRN". De verklaring voor een pijnmedicijn kan bijvoorbeeld "PRN-pijn" zijn
Stap 6. Vermeld eventuele andere speciale instructies
Af en toe kan er een speciale instructie op het etiket staan. Laat de apotheker weten dat hij het moet opnemen door de instructie specifiek op het receptformulier te schrijven.
-
Enkele veelvoorkomende voorbeelden zijn:
- "Neem met voedsel"
- "Vermijd alcohol"
- "Koel bewaren"
- "Niet bevriezen"
- "Alleen voor uitwendig gebruik"
- "Schudden voor instillatie"
