Insulineresistentie is wanneer uw lichaam minder effectief wordt in het gebruik van insuline; het begint als een geleidelijk probleem en wordt met de tijd ernstiger. Over een aantal jaren kan insulineresistentie leiden tot veel chronische gezondheidsproblemen zoals diabetes, verhoogde lipidenwaarden en een verhoogd risico op hartaandoeningen. Insulineresistentie kan indirect worden getest door bloedsuikertesten en lipidentests uit te voeren en door te evalueren op klinische tekenen en symptomen die verband kunnen houden met insulineresistentie.
Stappen
Deel 1 van 3: Bloedsuikertesten uitvoeren
Stap 1. Laat uw nuchtere glucose meten
Het is voor artsen een hele uitdaging om direct op insulineresistentie te testen; daarom is de meest gebruikelijke manier waarop het wordt getest indirect, door andere hoeveelheden te beoordelen die kunnen wijzen op een staat van insulineresistentie. Een belangrijke indicatie dat u mogelijk insulineresistent bent, is als uw nuchtere glucosespiegel verhoogd is.
- U moet een formulier krijgen van uw huisarts (of een andere arts) die u opstuurt voor een 'bloedonderzoek bij vasten'. Een nuchtere bloedtest is niet anders dan een reguliere bloedtest, behalve dat u acht uur voorafgaand aan het bloedonderzoek niet mag eten of drinken (behalve water).
- De meeste mensen vinden het het gemakkelijkst om 's nachts te vasten (d.w.z. af te zien van eten en drinken) en om 's ochtends als eerste een bloedtest te laten doen.
- Een normale nuchtere glucosemeting is minder dan 100 mg/dL.
- Als uw nuchtere glucose tussen 100-125 mg/dL ligt, heeft u "pre-diabetes" en heeft u waarschijnlijk insulineresistentie.
- Als het bij twee afzonderlijke tests hoger is dan 126 mg/dL, wordt de diagnose diabetes bij u gesteld (en het is belangrijk om te begrijpen dat de diagnose diabetes een ernstiger vorm van insulineresistentie is).
Stap 2. Ontvang een orale glucosetolerantietest
Naast een bloedtest om uw nuchtere glucosemeting te controleren, kan uw arts u adviseren een orale glucosetolerantietest te ondergaan. Voor deze test moet u ook vasten (acht uur voorafgaand aan de test niet eten). Het verschil is dat de orale glucosetolerantietest tussen de één en drie uur duurt.
- Dit is een routinetest voor zwangere vrouwen om te screenen op zwangerschapsdiabetes.
- Uw glucosespiegel wordt gemeten voordat de test begint.
- U wordt dan geïnstrueerd om een drank met veel suiker te consumeren en uw glucosespiegels zullen daarna op gezette tijden worden gecontroleerd om te zien hoe uw lichaam de glucosebelasting in uw bloedbaan beheert.
- Als uw lichaam insuline (het hormoon dat glucose uit de bloedbaan transporteert naar de cellen waar het nodig is) effectief kan gebruiken, zullen uw resultaten normaal zijn.
- Aan de andere kant, als uw lichaam insulineresistentie heeft ontwikkeld, zult u de glucose niet snel en effectief uit uw bloedbaan naar uw cellen kunnen transporteren, en dit zal zich uiten als een verhoogde glucosespiegel in uw testresultaten.
- Een glucoseresultaat tussen 140-200 mg/dL op uw orale glucosetolerantietest is indicatief voor "pre-diabetes" en waarschijnlijk een zekere mate van insulineresistentie.
- Een glucoseresultaat van meer dan 200 mg/dL op uw orale glucosetolerantietest is diagnostisch voor diabetes, wat een ernstiger vorm van insulineresistentie is.
Stap 3. Laat een eenvoudige bloedtest doen om uw HbA1c te laten meten
Een van de nieuwere tests die nu beschikbaar is om de hoeveelheid glucose in uw bloedbaan te evalueren, wordt HbA1c (hemoglobine A1c) genoemd. Het geeft artsen een momentopname van drie maanden van hoe uw suikerniveaus zijn geweest (d.w.z. het weerspiegelt de gemiddelde hoeveelheid glucose in uw bloedbaan in de afgelopen drie maanden).
- Artsen zullen meestal de A1c-bloedtest of glucosetolerantietest gebruiken, maar niet beide.
- Het is een zeer nuttige test omdat het de enige is die een langetermijnprofiel geeft van het vermogen van uw lichaam om glucose te verwerken, wat weerspiegeld wordt in het vermogen van uw lichaam om insuline effectief te gebruiken.
- Als u insulineresistentie heeft, zal uw HbA1c-waarde verhoogd zijn vanwege uw verminderde vermogen om de glucosebelasting in uw bloedbaan te beheersen.
- Een normaal HbA1c is minder dan 5,6%.
- Een HbA1c-waarde tussen 5,7-6,4% is indicatief voor "pre-diabetes" en suggereert insulineresistentie.
- Een HbA1c-waarde boven 6,5% is diagnostisch voor diabetes, een later stadium en ernstiger vorm van insulineresistentie.
Deel 2 van 3: Lipidentests uitvoeren
Stap 1. Laat uw LDL-cholesterol meten
LDL-cholesterol is algemeen bekend als 'slechte cholesterol'; met andere woorden, zoals de naam al aangeeft, is het niet het type cholesterol dat u hoog wilt hebben LDL-cholesterol kan worden vastgesteld in een eenvoudige bloedtest, waarvoor u een verzoek kunt krijgen van uw huisarts. een nuchtere bloedtest, waarbij u 12 uur voorafgaand aan de test niet mag eten of drinken (anders dan water).
- Een verhoogde LDL-cholesterolwaarde (boven 160 mg/dL) correleert ook met een significant hoger risico op insulineresistentie.
- Als zodanig is LDL-cholesterol een indirecte manier om uw kans op insulineresistentie te beoordelen.
Stap 2. Laat uw triglycerideniveaus testen
Verhoogde triglycerideniveaus zijn ook een risicofactor die verband houdt met insulineresistentie. Normale triglycerideniveaus zijn lager dan 150 mg/dL en grenswaarden liggen tussen 150-200 mg/dL. Als uw triglyceriden hoger zijn dan 200 mg/dL, heeft u waarschijnlijk insulineresistentie.
- U zult waarschijnlijk alle lipidentests - LDL-cholesterol, totaal cholesterol, triglyceriden en HDL-cholesterol - in één keer ontvangen, als onderdeel van een 'lipidenpanel'.
- Daarom is het eenvoudig om te doen, omdat u maar één bloedtest hoeft te doen om elk van uw lipidewaarden te laten beoordelen, wat op zijn beurt waardevolle informatie zal opleveren over de kans dat u insulineresistentie heeft.
Stap 3. Evalueer uw HDL-cholesterol
HDL-cholesterol is, in tegenstelling tot LDL-cholesterol, een "goed cholesterol" - het is een cholesterol waarvan u hoge niveaus wilt hebben omdat het gunstige functies in het lichaam vervult. Mensen met insulineresistentie hebben vaak een lager dan normaal HDL-cholesterolgehalte; daarom zullen uw HDL-cholesterolresultaten op uw bloedtesten inzicht geven in uw kans op insulineresistentie.
- Normaal HDL-cholesterol valt meestal tussen 40-50 mg/dL voor mannen en 50-59 mg/dL voor vrouwen.
- Als uw HDL-cholesterol lager is dan 40 mg/dL voor mannen en 50 mg/dL voor vrouwen, loopt u een aanzienlijk risico op insulineresistentie.
Deel 3 van 3: Insulineresistentie diagnosticeren
Stap 1. Praat met uw arts over al uw testresultaten om een conclusie te trekken over insulineresistentie
Het is de optelling van uw laboratoriumtestresultaten die uw kans op insulineresistentie bepalen. Omdat insulineresistentie wordt getest door middel van een verscheidenheid aan indirecte metingen (zoals het testen van zowel bloedglucosespiegels als bloedlipideniveaus), is het de combinatie van deze verschillende testresultaten die tot de uiteindelijke diagnose van insulineresistentie leidt.
- Als u verhoogde bloedglucosewaarden, verhoogd LDL-cholesterol en triglyceriden en verlaagd HDL-cholesterol heeft, heeft u hoogstwaarschijnlijk insulineresistentie.
- Het is belangrijk om een afspraak te maken met uw arts om al uw testresultaten door te nemen. Uw arts is degene met de medische opleiding en ervaring om officieel de diagnose insulineresistentie te stellen. Uw arts kan de testresultaten lezen en interpreteren en samen kunt u indien nodig een behandelplan opstellen.
Stap 2. Evalueer op tekenen en symptomen van insulineresistentie
Naast laboratoriumtests zijn er ook tekenen en symptomen die kunnen wijzen op insulineresistentie. Waaronder:
- zwaarlijvigheid
- Verhoogde tailleomtrek
- Verhoogde dorst
- Verhoogd plassen
- Vermoeidheid
- Wazig zicht of andere zichtproblemen
Stap 3. Laat je screenen op insulineresistentie
U vraagt zich misschien af: wie moet zich laten testen op insulineresistentie? Als u klinische tekenen en symptomen van insulineresistentie heeft (hierboven beschreven), moet u met uw arts overleggen om u te laten testen.
- Als u ouder bent dan 45, komt u in aanmerking voor routinematige screening van uw bloedsuikers (een van de indirecte manieren om insulineresistentie te beoordelen). Als uw resultaten bij de eerste test normaal zijn, komt u elke drie jaar in aanmerking voor herhaalde screeningtests.
- U komt ook in aanmerking voor screening op insulineresistentie als u een van de volgende risicofactoren heeft: een BMI (body mass index) hoger dan 25 (dwz als u te zwaar bent), een sedentaire levensstijl, hoge bloeddruk, verhoogd cholesterol, een voorgeschiedenis van hartaandoeningen, een voorgeschiedenis van PCOS (polycysteus ovariumsyndroom), als u een naast familielid heeft bij wie diabetes is vastgesteld, en/of als u een baby heeft gekregen die meer dan 9 pond woog op het moment van geboorte (een grotere dan een normale baby is een indicatie dat u mogelijk een slechte bloedsuikerspiegel heeft).
Stap 4. Praat met uw arts over de risico's waarvoor insulineresistentie u vatbaar kan maken
Mensen vragen zich misschien af: waarom maken we ons zorgen over insulineresistentie? Het antwoord is omdat insulineresistentie deel uitmaakt van een constellatie van gezondheidsproblemen die vaak hand in hand gaan. Als u er een heeft, is de kans groter dat u de andere krijgt (of ontwikkelt), omdat de risicofactoren voor elk van deze aanhoudende gezondheidsproblemen erg op elkaar lijken en elkaar vaak overlappen. Het is de moeite waard om met uw arts te praten over gezondheidsproblemen waarbij insulineresistentie uw risico verhoogt, waaronder:
- Hartziekte
- Hoge bloeddruk
- suikerziekte
- Leverziekte
- Polycysteus ovariumsyndroom (PCOS)
