Iemand met een hechtingsstoornis heeft moeite met het vormen en onderhouden van gezonde relaties. Hechtingsstoornissen zijn over het algemeen geworteld in de kindertijd en kunnen van invloed zijn op iemands vermogen om met anderen te communiceren, genegenheid te tonen en vertrouwen of empathie te tonen. Het kan een uitdaging zijn om een geliefde met een hechtingsstoornis te hebben. Door uzelf echter voor te lichten over deze aandoeningen en te leren hoe u effectief kunt omgaan met kinderen of volwassenen met hechtingsstoornissen, kunt u genieten van een gelukkiger, gezondere relatie.
Stappen
Deel 1 van 3: Onderwijs krijgen
Stap 1. Lees over gehechtheidstheorie
Om iemand met een hechtingsstoornis te helpen, is het belangrijk om te begrijpen wat hechtingsstoornis is, wat de aandoening veroorzaakt en hoe de aandoening verschilt van gezonde hechting. Door jezelf voor te lichten over de verschillende soorten gehechtheid en de manier waarop ze zich ontwikkelen, zul je jezelf in staat stellen om je geliefde beter te begrijpen en te ondersteunen.
- Er zijn veel bronnen beschikbaar om te leren over gehechtheidstheorie. Webartikelen zijn gemakkelijk te vinden en toegankelijk voor niet-experts. Als je eenmaal de basis kent, kunnen tijdschriftartikelen en boeken je een dieper inzicht geven in de gehechtheidstheorie.
- Sommige boeken over gehechtheidstheorie omvatten When Love Is Not Enough: A Guide to Parenting With RAD-Reactive Attachment Disorder door Nancy L. Thomas, Stand Alone door P. D. Workman en Detachment: An Adoption Memoir door Maurice Mierau.
Stap 2. Begrijp de oorzaken van hechtingsstoornissen
Hechtingsstoornissen worden veroorzaakt door een gebrek aan binding met een ouder of primaire verzorger in de vroege kinderjaren, meestal vóór de leeftijd van drie. Er zijn veel verschillende mogelijke oorzaken voor een hechtingsstoornis.
- Misbruik of verwaarlozing kan een hechtingsstoornis veroorzaken, maar dat geldt ook voor depressie, ziekte of emotionele onbeschikbaarheid van de ouders; veranderingen in verzorgers, inclusief adoptie- en pleegzorgsituaties; of de ziekenhuisopname van het kind.
- Hechtingsstoornis is niet altijd het gevolg van slecht ouderschap. Soms zijn de omstandigheden die hechtingsstoornis veroorzaken onvermijdelijk. Als het kind echter te jong is om te begrijpen wat er gebeurt, kan het de gebeurtenis als verlating ervaren.
- Houd er rekening mee dat hechtingsproblemen meestal al in de kindertijd beginnen. Als de verzorger een baby geen troost biedt wanneer ze van streek zijn, kunnen ze gehechtheidsproblemen krijgen. Deze problemen kunnen variëren, afhankelijk van de manier waarop de verzorger op het kind reageert.
Stap 3. Ken de verschillende soorten hechtingsstoornissen
Hoewel alle hechtingsstoornissen voortkomen uit het gevoel verlaten of onverzorgd te zijn als kind, kunnen verschillende mensen verschillende symptomen vertonen. Sommige mensen gedragen zich teruggetrokken of boos om met hun emoties om te gaan, terwijl anderen hun gevoel van sociale remming verliezen, maar nog steeds moeite hebben om oprechte genegenheid te uiten of te accepteren. De vier soorten gehechtheid zijn veilig, vermijdend, reactief en gedesorganiseerd.
- Veilige bijlage is wanneer de verzorger van het kind zorgzaam, gevoelig en responsief is. Dit stelt het kind in staat zich veilig te voelen in de relatie met de verzorger en deze ervaring te gebruiken voor gezonde relaties buiten de relatie met de verzorger.
- vermijdende gehechtheid is wanneer de verzorger negatief reageert op de emoties van het kind of deze negeert. Dit zorgt ervoor dat het kind de verzorger vermijdt als het zich verdrietig voelt.
- Reactieve bijlage is wanneer de verzorger op inconsequente manieren op het kind reageert, zodat het kind zal handelen of zijn emoties zal versterken om de verzorger ertoe te brengen op te letten.
- ongeorganiseerde gehechtheid is wanneer de verzorger beangstigend, bang, afwijzend of onvoorspelbaar is. Dit zorgt ervoor dat het kind bang is voor de verzorger en zich angstig voelt om hen te benaderen voor troost. Het kind kan ook controlerend gedrag ontwikkelen om hen te helpen met hun gevoelens om te gaan.
Deel 2 van 3: Een kind met een hechtingsstoornis helpen
Stap 1. Maak een afspraak met een kinderarts
Hechtingsstoornis kan worden verward met een aantal andere aandoeningen, waaronder autisme en depressie, dus het is belangrijk om een diagnose te krijgen van een professional.
- De kinderarts van uw kind kan u doorverwijzen naar een psychiater die het kind kan beoordelen en kan bevestigen of het een hechtingsstoornis heeft. Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan ook begeleiding bieden voor een persoonlijk herstelplan na rechtstreekse observatie van het kind.
- De aanwezigheid van een andere aandoening of aandoening mag hechtingsstoornissen niet uitsluiten. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat een kind autistisch is en tegelijkertijd een hechtingsstoornis heeft.
Stap 2. Creëer routines om uw kind een gevoel van consistentie te geven
Kinderen met een hechtingsstoornis hebben niet het gevoel dat ze andere mensen kunnen vertrouwen of erop kunnen vertrouwen. Help hun manier van denken te veranderen door routine en consistentie in hun leven af te dwingen.
- Voor kinderen met een hechtingsstoornis kan het leven onstabiel en eng lijken, dus door ze structuur te bieden, geef je ze ook een geruststellend gevoel van regelmaat en stabiliteit.
- Zorg ervoor dat uw kind voldoende slaapt, beweegt en gezond eet. Deze gezonde gewoonten kunnen helpen om de stemming en het gedrag van uw kind te verbeteren. Ze vinden het misschien ook gemakkelijker om met uitdagende situaties om te gaan.
Stap 3. Stel consequenties in voor ongewenst gedrag
Kinderen met een hechtingsstoornis kunnen boos naar anderen uithalen, of ze liegen of manipuleren mensen. Deze gedragingen zijn een weerspiegeling van het trauma dat ze hebben ondergaan, niet van hun aangeboren karakter of uw bekwaamheid als ouder of verzorger.
Maak duidelijk dat u dit gedrag niet goed vindt en stel eerlijke maar duidelijke grenzen aan het soort gedrag dat u van het kind verwacht. Een goed gedefinieerde reeks regels en consequenties zal het kind een broodnodig gevoel van stabiliteit in hun leven geven en hen helpen dit negatieve gedrag te overwinnen
Stap 4. Geef vaak complimenten en fysieke aanraking
Vaak ontwikkelt een hechtingsstoornis zich wanneer een kind niet genoeg aandacht, bevestiging of liefdevolle aanraking krijgt van een ouder of verzorger. Doorbreek dit patroon door het kind ondersteunende fysieke aanraking te bieden, zoals knuffels en verbale waardering voor goed gedrag. Dit kan hen helpen zich veilig, geaccepteerd en geliefd te voelen.
- Veel kinderen met een hechtingsstoornis zijn niet zo volwassen als verwacht voor hun leeftijd. Ze kunnen emotioneel goed reageren op communicatiestijlen die geschikt zijn voor jongere kinderen. Als een kind bijvoorbeeld van streek is, is het misschien een betere strategie om het vast te houden en te wiegen dan door het probleem te praten.
- Sommige kinderen met een reactieve hechtingsstoornis reageren niet goed op complimenten omdat ze het zien als een versterking van een machtsdynamiek die hen benadeeld maakt. Als dit het geval is met uw kind, verschuif dan uw aandacht naar waardering voor hun positieve gedrag in plaats van hen te prijzen.
Stap 5. Doe mee aan gezinstherapie
Gezinstherapie is de meest effectieve vorm van therapie om een kind te helpen genezen van een hechtingsstoornis. Individuele therapie is misschien niet zo nuttig omdat het kind de waarheid zou kunnen verdraaien of de therapeut de nodige informatie zou kunnen onthouden.
- Wanneer ouders bij elke therapiesessie aanwezig zijn, kunnen ze ervoor zorgen dat de therapeut een nauwkeurig beeld krijgt van wat er aan de hand is. Gezinstherapie is ook nuttig omdat het de ouders bij het herstel betrekt.
- Gezinstherapiesessies kunnen ouders informeren over de oorzaak van het gedrag van hun kind en wat ze kunnen doen om hun kind te helpen een gezonde hechting te vormen.
Deel 3 van 3: Omgaan met hechtingsstoornis in relaties
Stap 1. Wees emotioneel beschikbaar
Iemand met een hechtingsstoornis heeft veel emotionele trauma's ondergaan, waarvan sommige nog steeds diep in hun psyche zijn begraven. Het beste wat je kunt doen om een partner met een hechtingsstoornis te ondersteunen, is er emotioneel voor hen te zijn, zelfs als je niet altijd begrijpt wat ze doormaken.
- Moedig ze aan om zich vrij uit te drukken, stel vragen als je iets niet begrijpt wat ze zeggen, en valideer hun emoties. Dit zal je partner helpen je te vertrouwen.
- Zeg dingen als "Ik wil weten hoe je je nu voelt?" of "Je lijkt overstuur … Praat daar met me over."
Stap 2. Stel en respecteer persoonlijke grenzen
Er is duidelijke communicatie nodig om een relatie te onderhouden met een persoon met een hechtingsstoornis. Jij en je partner nemen sommige dingen waarschijnlijk op heel verschillende manieren waar. Bepaald gedrag van hen kan kwetsend of verontrustend voor u zijn, en vice versa. Praat met je partner en stel grenzen vast voor welk gedrag je prettig vindt in je relatie en welke niet.
Het stellen van persoonlijke grenzen zou niet moeten betekenen dat jij en je partner nooit werken om verder te groeien dan je huidige emotionele toestand. Om een gezonde relatie te onderhouden, zal de persoon met een hechtingsstoornis zijn problemen onder ogen moeten zien en op een gegeven moment moeten leren anderen te vertrouwen. Probeer uw partner hier echter niet toe te dwingen - ze moeten bereid en bereid zijn om zelf aan het probleem te werken
Stap 3. Ondersteun je eigen mentale en fysieke gezondheid
Een relatie hebben met iemand met een hechtingsstoornis kan soms emotioneel uitputtend zijn. Om uw stressniveaus laag te houden, moet u regelmatig tijd voor uzelf nemen en werken aan het behoud van uw eigen gezondheid. Door een uitgebalanceerd dieet te volgen, regelmatig te sporten, voldoende te slapen en geen drugs en alcohol te gebruiken, kunt u uw emoties in evenwicht houden.
Stap 4. Doe mee aan individuele therapie of relatietherapie
Zelfs als u zelf geen hechtingsstoornis heeft, kan therapie u helpen uw partner beter te begrijpen, strategieën te leren voor effectieve communicatie en uw eigen emoties over uw relatie te verwerken.
Als u met uw partner naar relatietherapie gaat, kan een therapeut u helpen om negatieve patronen in uw gedrag met elkaar te identificeren en manieren te vinden om herhaling van die patronen te voorkomen
Bottom Line
- Het kan moeilijk zijn om stabiele relaties te onderhouden als je een hechtingsstoornis hebt, dus vat het niet persoonlijk op als je probeert te helpen en het gaat niet altijd precies zoals je had gepland.
- Mensen met hechtingsstoornissen zullen het waarderen als je emotioneel beschikbaar, vergevingsgezind en altijd bereid bent om te praten.
- Als je een kind hebt met een hechtingsstoornis, is het buitengewoon belangrijk dat je consequent bent in het stellen van grenzen en het afdwingen van consequenties, aangezien kinderen met een hechtingsstoornis voorspelbaarheid nodig hebben om zich te ontwikkelen en te groeien.
- Door elke dag van tevoren een routine te creëren en elke dag een planning te maken, wordt het voor uw kind aanzienlijk gemakkelijker, omdat weten wat er daarna gebeurt, het voor hen gemakkelijker zal maken om te ontspannen en interacties te verwerken.
Tips
- Houd in gedachten dat gehechtheid gaat over je kind een veilig gevoel geven. Het is iets anders dan disciplineren, entertainen of onderwijzen.
- Als je een kind hebt geadopteerd dat zich gedraagt, houd er dan rekening mee dat ze zich niet gedragen omdat ze niet van je houden. Door hun ervaringen is het voor hen moeilijker om een band met mensen op te bouwen, en het kan even duren voordat dat verandert. Uw zorgzame gedrag en liefde is echter belangrijk om hen te helpen hun vertrouwen in u en andere mensen op te bouwen.
