Onderzoek toont aan dat tuberculose, of tbc, wordt verspreid via druppeltjes in de lucht van het niezen, hoesten of lachen van een zieke persoon. Het is een infectie van de bacterie Mycobacterium tuberculosis, en hoewel het meestal in de longen begint, kan het zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam, zoals de wervelkolom of de hersenen. Als u denkt dat u tbc heeft, is het belangrijk om meteen een arts te raadplegen en medicijnen te krijgen om het te behandelen. Studies tonen aan dat je met een medicijnkuur kunt herstellen van tuberculose zonder veel blijvende gevolgen. Neem altijd de volledige kuur van uw medicatie, zelfs nadat u zich beter voelt, om de vorming van resistente tbc-stammen te voorkomen.
Stappen
Deel 1 van 3: Tuberculose herkennen
Stap 1. Ga naar de dokter als je mogelijk actieve tuberculose hebt
Als u actieve tuberculose heeft, bent u besmettelijk. TB is meestal actief direct na de eerste infectie en op momenten jaren later wanneer het weer opduikt. De symptomen van tuberculose zijn vergelijkbaar met die van sommige andere ziekten, dus het is belangrijk om door een arts te worden beoordeeld om er zeker van te zijn dat u de juiste diagnose krijgt. Symptomen van actieve tuberculose zijn onder meer:
- Hoesten die minstens drie weken aanhoudt
- Bloed ophoesten
- pijn op de borst
- Ongemak bij ademhalen of hoesten
- Koorts
- Rillingen
- Nachtelijk zweten waarbij je drijfnat wakker wordt
- Uitputting
- Verlies van eetlust
- Gewichtsverlies
Stap 2. Laat u screenen als u kwetsbaar bent voor latente tbc
Mensen met tbc hebben vaak perioden, zelfs jaren, waarin de bacteriën in hun lichaam blijven maar geen symptomen veroorzaken. Latente tbc kan weer overgaan in actieve tbc. Als u kwetsbaar bent voor tbc en de mogelijkheid bestaat dat u bent blootgesteld aan de bacterie of als u symptomen vertoont, dan is het belangrijk dat u zich laat testen. Mensen die een hoger risico lopen om latente tuberculose te dragen, zijn onder meer:
- Mensen met een onderdrukt immuunsysteem, zoals mensen met hiv/aids
- Mensen met diabetes, ernstige nierziekte en sommige vormen van kanker
- Mensen die chemotherapie ondergaan of medicijnen gebruiken om te voorkomen dat hun lichaam getransplanteerde organen afstoot
- Mensen die bepaalde medicijnen gebruiken voor reumatoïde artritis, de ziekte van Crohn en psoriasis
- IV-drugsgebruikers en rokers
- Familieleden en mensen in nauw contact met een besmette persoon
- Gezondheidswerkers die mensen met een hoog risico behandelen
- Mensen die lijden aan ernstige ondervoeding
- Kinderen en ouderen
- Mensen die in drukke woonvoorzieningen wonen of werken, waaronder gevangenissen, immigratiecentra, verpleeghuizen of vluchtelingenkampen
- Mensen die hebben gereisd of gewoond in Afrika, Oost-Europa, Azië, Rusland, Latijns-Amerika of de Caribische eilanden
Stap 3. Onderga tests als uw arts dit aanbeveelt
Wanneer u voor een examen gaat, zal de arts waarschijnlijk naar uw longen luisteren en uw lymfeklieren palperen op tekenen van infectie. Er zijn verschillende tests die de arts mogelijk ook wil dat u heeft. Waaronder:
- Een huidtest. Tijdens deze test injecteert de arts PPD-tuberculine onder de huid van uw onderarm. Na twee tot drie dagen zal de arts op de plaats kijken om te zien of u een bult heeft. Als u dat doet, suggereert dit dat u mogelijk tuberculose heeft. Deze test kan zowel valse positieven als valse negatieven opleveren. U kunt een vals-positief resultaat produceren als u het bacillus Calmette-Guerin-vaccin tegen tuberculose heeft gekregen. U kunt een vals-negatief geven als u zo recentelijk bent geïnfecteerd dat u nog geen immuunrespons heeft opgewekt.
- Een bloedonderzoek. De bloedtest is gevoeliger en nauwkeuriger dan de huidtest. De arts zal waarschijnlijk de bloedtest bestellen als er reden is om te twijfelen aan de resultaten van de huidtest.
- Beeldvormende testen. Als uw huidtest positief is, zal de arts waarschijnlijk uw longen willen controleren met een röntgenfoto, een CT-scan of een endoscopie. Tijdens een endoscopie wordt een kleine camera op een lange buis in uw lichaam ingebracht zodat de arts het geïnfecteerde gebied nader kan onderzoeken. Als de arts verwacht dat de tbc een deel van uw lichaam buiten de longen heeft geïnfecteerd, kan de arts ook een CT-, MRI- of echografie van dat gebied aanvragen.
- Een biopsie van het besmette gebied. Het monster zou dan worden getest op tbc-bacteriën.
- Sputum testen. De arts zal waarschijnlijk een sputumtest aanvragen als de beeldtests tekenen van een infectie vertonen. De monsters kunnen worden gebruikt om te bepalen welke tbc-stammen u heeft. Dit helpt de arts bij het selecteren van de juiste medicijnen voor u. Een positief resultaat voor tbc zal binnen één tot twee dagen beschikbaar zijn, maar het kan tot één tot twee maanden duren voordat de specifieke stam wordt geïdentificeerd. Deze resultaten zijn belangrijk voor het verfijnen van een behandelingskuur voor resistente tuberculose. Deze test wordt ook gebruikt om iemand met actieve tbc te controleren - zodra u een negatieve sputumtest heeft, wordt u uit quarantaine verwijderd en wordt u niet langer als besmettelijk beschouwd.
Deel 2 van 3: Uw tuberculose behandelen
Stap 1. Neem medicijnen
De meeste tuberculosebehandelingen vereisen het nemen van medicijnen gedurende zes tot negen maanden. Welke medicijnen u voorgeschreven krijgt, hangt af van de tbc-soort die u heeft. TB-medicijnen kunnen uw lever beschadigen, dus vertel het uw arts als u leverproblemen heeft. Veel voorkomende medicijnen zijn:
- isoniazide. Dit medicijn kan zenuwbeschadiging veroorzaken. Vertel het uw arts als uw handen of voeten gevoelloos of tintelend aanvoelen. U krijgt ook vitamine B6 om het risico te verminderen.
- Rifampicine (Rifadin, Rimactane, Rifampicine). Dit medicijn kan interfereren met sommige vormen van anticonceptie, waaronder de gecombineerde anticonceptiepil. Als u dit medicijn krijgt, gebruik dan condooms als een back-upmethode voor anticonceptie.
- Ethambutol (Myambutol). Dit medicijn kan schadelijk zijn voor uw ogen. Als u dit medicijn krijgt, moet u een zichttest ondergaan wanneer u begint met het innemen ervan.
- Pyrazinamide. Dit wordt gebruikt in combinatie met andere medicijnen en kan milde gewrichts- of spierpijn veroorzaken.
Stap 2. Vraag uw arts of u resistente tuberculose heeft
Als dat het geval is, moet u mogelijk een combinatie van medicijnen gebruiken en mogelijk nieuwere medicijnen nemen waartegen de tbc minder snel resistent is. Mogelijk moet u ook anderhalf tot tweeënhalf jaar medicijnen gebruiken. Vertel het uw arts voordat u begint als u in het verleden leverproblemen heeft gehad. Mogelijke medicijnen zijn onder meer:
- Fluorochinolon-antibiotica
- Injecteerbare medicijnen zoals amikacine, kanamycine of capreomycine
- Bedaquiline
- Linezolid
Stap 3. Vertel het uw arts als u bijwerkingen ervaart
Medicijnen tegen tuberculose kunnen uw lever beschadigen, dus het is erg belangrijk om uw arts op de hoogte te stellen als u bijwerkingen ervaart. Als u bijwerkingen heeft van de medicijnen, stop dan niet met het innemen ervan. Dit kan een medicijnresistente stam opleveren. Praat in plaats daarvan met uw arts om te bespreken wat u kunt doen om over te stappen op een ander medicijn of de bijwerkingen te verlichten. Mogelijke bijwerkingen zijn:
- Misselijkheid
- Braken
- Gebrek aan honger
- Geelzucht
- Donkere urine plassen
- Koorts gedurende drie of meer dagen
- Tintelingen of verlies van gevoel in uw ledematen
- Wazig zien
- Huiduitslag of jeuk
Stap 4. Voorkom verspreiding van de infectie naar anderen
U hoeft tijdens uw behandeling waarschijnlijk niet in quarantaine; u moet echter voorzichtig zijn om de kans op overdracht te minimaliseren. U kunt dit doen door:
- Thuisblijven van werk of school totdat uw arts zegt dat u terug kunt komen
- Geen kamer delen als je slaapt
- Je mond bedekken als je hoest, niest of lacht
- Ramen openen voor frisse lucht
- Gebruikte tissues weggooien in een afgesloten zak
Stap 5. Voltooi de medicatiekuur
Na een paar weken zult u zich waarschijnlijk beter gaan voelen. Dit betekent niet dat u genezen bent, dus stop niet met het nemen van de antibiotica. Blijf de medicijnen precies zoals voorgeschreven innemen.
Als u stopt met de medicijnen voordat de tbc volledig uit uw systeem is uitgeroeid, kunnen de overlevende bacteriën resistent worden tegen de medicijnen die u heeft ingenomen. Dit betekent dat als je er weer ziek van wordt, het moeilijker te behandelen is
Deel 3 van 3: Tuberculose voorkomen
Stap 1. Bespreek het vaccin met uw arts
Op plaatsen waar tbc vaker voorkomt, worden zuigelingen vaak ingeënt met het bacillus Calmette-Guerin (BCG)-vaccin tegen tbc. Het vaccin wordt in de VS niet routinematig gegeven, maar als u verwacht een hoger risico te lopen, vraag dan uw arts of het waarschijnlijk nuttig voor u is. U loopt mogelijk een hoger risico als:
- Je gaat wonen en werken in een land waar tbc vaker voorkomt.
- U heeft een verlaagd immuunsysteem waardoor u kwetsbaarder bent voor het oplopen van tuberculose als u eraan wordt blootgesteld. Mensen met een hoger risico zijn degenen die hiv/aids hebben, die immuunonderdrukkende medicijnen gebruiken of chemotherapie krijgen.
Stap 2. Draag een gasmasker rond een familielid met tuberculose
Tbc wordt verspreid via druppeltjes, dus als u een gasmasker draagt, verkleint het uw kans op infectie als u samenwoont met iemand bij wie onlangs de diagnose is gesteld. U kunt echter niet zomaar een chirurgisch of medisch masker dragen. U moet een specifiek ademhalingsmasker dragen (zoals N95-ademhalingstoestellen voor eenmalig gebruik) om uzelf tegen tuberculose te beschermen. De persoon met tuberculose moet ook een gasmasker dragen. Houd het masker de eerste drie weken van de behandeling aan. Bovendien moet de besmette persoon:
- Open ramen om de kamer waarin ze zich bevindt te ventileren.
- Slaap in een aparte kamer om de hoeveelheid tijd die u besteedt aan het inademen van dezelfde lucht te verminderen.
- Blijf thuis van werk of school.
Stap 3. Help een geliefde met tbc de hele behandelingskuur af te maken
De behandeling vereist een lange reeks medicijnen, maar het is belangrijk dat ze worden voltooid zonder doses over te slaan. Dit beschermt zowel de besmette persoon als de mensen om hem heen, omdat:
- Het vermindert de kans dat de bacteriën resistentie ontwikkelen tegen de medicijnen.
- Geneesmiddelresistente stammen zijn veel moeilijker uit te roeien als ze zich verspreiden naar anderen.
Tips
- Tuberculose geneest niet vanzelf. Het is een ernstige ziekte en vereist medische behandeling.
- Als u tuberculose heeft, moet u contact opnemen met uw lokale of nationale tbc-programma om dit te melden.
