ADHD, of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder, is een aandoening waarbij het individu moeite heeft om op te letten en gemakkelijk wordt afgeleid. Deze aandoening stond vroeger bekend als ADD (Attention-Deficit Disorder), maar werd door de American Psychiatric Association omgedoopt tot ADHD. Als u vermoedt dat u of een naaste ADHD heeft, let dan op bepaalde symptomen. Praat met een professional in de geestelijke gezondheidszorg om een officiële diagnose te krijgen en de ondersteuning te vinden die u nodig hebt om uw ADHD te behandelen.
Stappen
Methode 1 van 5: Op zoek naar symptomen
Stap 1. Houd uw activiteiten en reacties gedurende een paar weken bij
Als je vermoedt dat je ADHD hebt, let dan een paar weken op je emoties en reacties. Schrijf op wat je doet en hoe je reageert en voelt. Besteed vooral aandacht aan je vermogen om te focussen en op te letten.
Stap 2. Bepaal of u symptomen van onoplettende ADHD heeft
Om voor een diagnose in aanmerking te komen, moet u minimaal vijf symptomen (voor een volwassene) of zes symptomen (voor een kind van 16 jaar en jonger) in meer dan één setting, gedurende ten minste zes maanden vertonen. Symptomen moeten ongepast zijn voor het ontwikkelingsniveau van de persoon en worden gezien als een onderbreking van het normale functioneren op het werk of in sociale of schoolomgevingen. Symptomen voor ADHD (onoplettende presentatie) zijn onder meer:
- Maakt slordige fouten, let niet op details
- Heeft moeite met opletten (taken, spelen)
- Lijkt niet op te letten als iemand tegen hem praat
- Komt niet door (huiswerk, klusjes, klussen); gemakkelijk op een zijspoor
- Is organisatorisch uitgedaagd
- Vermijdt taken die aanhoudende focus vereisen (zoals schoolwerk)
- Kan sleutels, brillen, papieren, gereedschap, etc. niet bijhouden of vaak kwijtraken.
- Is gemakkelijk afgeleid
- is vergeetachtig
Stap 3. Zoek naar andere symptomen van ADHD
Een persoon die symptomen van onoplettende ADHD ervaart, kan ook hyperactief-impulsieve symptomen ervaren. Waaronder:
- Fidgety, kronkelig; tikt op handen of voeten
- Voelt zich rusteloos (een kind zou ongepast rennen of klimmen)
- Moeite om rustig te spelen/stille activiteiten te doen
- "Onderweg" alsof "aangedreven door een motor"
- Overmatig praten
- Bluft zelfs voordat er vragen zijn gesteld
- Moeite om op zijn beurt te wachten
- Onderbreekt anderen, voegt zichzelf toe aan de discussies/games van anderen
Methode 2 van 5: Diagnose krijgen door een professional
Stap 1. Bezoek uw huisarts voor een lichamelijk onderzoek
Het is een goed idee om een routine lichamelijk onderzoek te hebben dat uw algehele gezondheid zal beoordelen. Uw arts kan ook specifieke tests bestellen, zoals een bloedtest die loodniveaus controleert, een bloedtest die zoekt naar schildklieraandoeningen en een CT-scan of MRI om de hersenactiviteit te controleren.
Stap 2. Kies de beste medische professional voor uw diagnose
Verschillende soorten artsen kunnen verschillende expertises bieden. Het kan nuttig zijn om meer dan één arts te bezoeken om een volledige diagnose en behandelplan te krijgen.
- Een psychiater is opgeleid in het diagnosticeren van ADHD en heeft een vergunning om medicijnen voor te schrijven. Deze persoon mag niet getraind zijn in counseling.
- Een psycholoog is opgeleid in het diagnosticeren van ADHD en is opgeleid in counseling. Deze persoon heeft in de meeste staten geen vergunning om medicijnen voor te schrijven; psychologen in New Mexico, Louisiana en Illinois kunnen echter medicijnen voorschrijven.
- Uw huisarts is bekend met uw medische geschiedenis, maar beschikt mogelijk niet over de gespecialiseerde kennis over ADHD. Ook deze persoon is niet opgeleid in counseling.
Stap 3. Maak een afspraak met een professional in de geestelijke gezondheidszorg
Een psychiater of psycholoog die gespecialiseerd is in ADHD-problemen kan de diagnose ADHD voor u stellen. Deze persoon zal je interviewen om een gedetailleerd beeld te krijgen van je vroegere en huidige levenservaringen en uitdagingen.
Stap 4. Stel gezondheidsdossiers samen
Breng uw gezondheidsgegevens mee naar uw afspraak, omdat deze kunnen wijzen op bepaalde gezondheidsproblemen die symptomen van ADHD nabootsen.
Praat met je ouders of andere familieleden over de medische geschiedenis van je familie. ADHD kan genetisch zijn, dus het is nuttig voor uw arts om op de hoogte te zijn van de medische problemen van uw familie in het verleden
Stap 5. Neem arbeidsgegevens mee
Veel mensen met ADHD ervaren problemen op het werk, waaronder tijdbeheer, focussen en het beheren van projecten. Deze uitdagingen worden vaak weerspiegeld in beoordelingen van functieprestaties en in het aantal en soort banen dat u heeft gehad. Neem deze gegevens mee naar uw afspraak.
Stap 6. Verzamel rapporten en schoolgegevens
Uw ADHD heeft waarschijnlijk al jaren invloed op u. Misschien heb je slechte cijfers gehaald of heb je vaak problemen gehad op school. Als u uw oude rapportkaarten en schoolgegevens kunt vinden, neem deze dan mee naar uw afspraak. Ga zo ver mogelijk terug, zelfs naar de basisschool.
Als u denkt dat uw kind ADHD heeft, breng dan zijn of haar rapportkaarten en voorbeelden van schoolwerk mee naar de afspraak. De beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg kan ook gedragsrapporten opvragen bij de leerkrachten van uw kind
Stap 7. Neem uw partner of familielid mee
Het kan voor de therapeut erg nuttig zijn om met andere mensen te praten over uw mogelijke ADHD. Het kan moeilijk voor je zijn om te zeggen dat je constant rusteloos bent of dat je moeite hebt met concentreren.
Stap 8. Sluit andere aandoeningen uit
Veel aandoeningen bootsen enkele van de symptomen van ADHD na en dragen bij aan verkeerde diagnoses. Enkele van de aandoeningen die op ADHD kunnen lijken, zijn leerstoornissen, angststoornissen, psychotische stoornissen, epilepsie, schildklierdisfunctie en slaapstoornissen. Praat met uw arts of psychiater over de vraag of u een van deze aandoeningen heeft.
Stap 9. Herken de mogelijkheid van comorbiditeit met ADHD
Comorbiditeit is de aanwezigheid van twee aandoeningen bij één patiënt. Alsof het hebben van een ADHD-diagnose niet uitdagend genoeg is, wordt bij één op de vijf met ADHD een andere ernstige stoornis vastgesteld (depressie en bipolaire stoornis zijn gemeenschappelijke partners). Een derde van de kinderen met ADD heeft ook een gedragsstoornis (gedragsstoornis, oppositionele opstandigheidsstoornis). ADHD gaat vaak gepaard met leerproblemen en angst.
Methode 3 van 5: Beoordelingen en alternatieve tests uitvoeren
Stap 1. Vul de Vanderbilt Assessment Scale in
Deze vragenlijst stelt 55 vragen over verschillende symptomen, reacties en emoties die het individu voelt. Er zijn vragen over hyperactiviteit, impulsbeheersing, focus, enzovoort. Het heeft ook vragen voor de beoordeling van persoonlijke relaties.
Als uw kind wordt getest op ADHD, vult u als ouder ook een vragenlijst van de Vanderbilt Assessment Scale in
Stap 2. Neem het gedragsbeoordelingssysteem voor kinderen
Deze test evalueert symptomen van ADHD bij kinderen en jonge volwassenen tot 25 jaar.
Er zijn schalen voor zowel ouders en leerkrachten als voor het individu. De combinatie van deze schalen zal het positieve en negatieve gedrag van het individu beoordelen
Stap 3. Probeer de checklist voor het gedrag van kinderen/het rapporteringsformulier voor leerkrachten
Dit formulier beoordeelt verschillende symptomen, waaronder problemen in verband met denken, sociale interacties en aandacht, evenals meerdere andere factoren.
Er zijn twee versies van deze checklist: een voor kleuters van 1½ tot 5 jaar en een voor kinderen van 6 tot 18 jaar
Stap 4. Vraag naar een hersengolfscan
Een alternatieve test is de Neuropsychiatric EEG-Based Assessment Aid (NEBA). Dit elektro-encefalogram scant de hersengolven van de patiënt om de uitgezonden theta- en bèta-hersengolven te meten. De verhouding van deze hersengolven is hoger bij kinderen en tieners met ADD.
- De Food and Drug Administration in de VS heeft het gebruik van deze test goedgekeurd voor kinderen van 6 tot 17 jaar.
- Sommige deskundigen beschouwen dit examen als onbetaalbaar. Ze denken niet dat de test informatie toevoegt die niet al kan worden beoordeeld aan de hand van de gebruikelijke procedures voor het diagnosticeren van ADHD.
Stap 5. Doe een continue prestatietest
Er zijn verschillende computergebaseerde tests die clinici gebruiken in combinatie met een klinisch interview om de waarschijnlijkheid van ADHD te bepalen. Continue prestatietests worden gebruikt om het aanhoudende aandachtsvermogen te meten.,
Stap 6. Vraag uw arts om een test om uw oogbewegingen te volgen
Recente studies hebben een direct verband aangetoond tussen ADHD en het onvermogen om oogbewegingen te stoppen. Dit type test bevindt zich nog in de experimentele fase, maar heeft een opmerkelijke nauwkeurigheid getoond bij het voorspellen van ADHD-gevallen.
Methode 4 van 5: Ondersteuning krijgen
Stap 1. Ga naar een therapeut voor geestelijke gezondheidszorg
Volwassenen met ADHD hebben over het algemeen baat bij psychotherapie. Deze behandeling helpt individuen te accepteren wie ze zijn, en helpt hen tegelijkertijd om verbeteringen in hun situatie te zoeken.
- Cognitieve gedragstherapie die direct gericht is op de behandeling van ADHD is voor veel patiënten nuttig geweest. Dit type therapie pakt enkele van de kernproblemen aan die worden veroorzaakt door ADHD, zoals tijdbeheer en organisatorische problemen.
- U kunt familieleden ook voorstellen om een therapeut te bezoeken. Therapie kan ook een veilige plek bieden voor familieleden om hun frustraties op een gezonde manier te ventileren en problemen op te lossen met professionele begeleiding.
Stap 2. Word lid van een steungroep
Talloze organisaties bieden individuele ondersteuning en netwerken tussen leden die online of persoonlijk bij elkaar kunnen komen om problemen en oplossingen te delen. Zoek online naar een steungroep bij u in de buurt.
Stap 3. Zoek online bronnen
Er zijn talloze online bronnen die informatie, belangenbehartiging en ondersteuning bieden voor personen met ADHD en hun families. Sommige bronnen zijn onder meer:
- Attention Deficit Disorder Association (ADDA) verspreidt informatie via haar website, via webinars en via nieuwsbrieven. Het biedt ook elektronische ondersteuning, een-op-een live-ondersteuning en conferenties voor volwassenen met ADHD.
- Kinderen en volwassenen met Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (CHADD) werd opgericht in 1987 en heeft nu meer dan 12.000 leden. Het biedt informatie, training en belangenbehartiging voor personen met ADHD en degenen die om hen geven.
- ADDitude Magazine is een gratis online bron die informatie, strategieën en ondersteuning biedt voor volwassenen met ADHD, kinderen met ADHD en ouders van personen met ADHD.
- ADHD & You biedt hulpmiddelen voor volwassenen met ADHD, ouders van kinderen met ADHD, leraren en zorgverleners die personen met ADHD helpen. Het bevat een gedeelte met online video's voor docenten en richtlijnen voor schoolpersoneel om succesvoller te werken met leerlingen met ADHD.
Stap 4. Praat met je familie en vrienden
Misschien vindt u het nuttig om met uw familie en vertrouwde vrienden over uw ADHD te praten. Dit zijn mensen die je kunt bellen als je merkt dat je depressief, angstig of anderszins negatief bent beïnvloed.
Methode 5 van 5: Leren over ADHD
Stap 1. Leer meer over de hersenstructuren van personen met ADHD
Wetenschappelijke analyses tonen aan dat de hersenen van personen met ADHD enigszins verschillen, omdat twee structuren meestal kleiner zijn.
- De eerste, de basale ganglia, regelt de beweging van spieren en signalen die moeten werken en die in rust moeten zijn tijdens bepaalde activiteiten. Als een kind bijvoorbeeld aan zijn bureau in de klas zit, moeten de basale ganglia een bericht sturen dat de voeten moeten rusten. Maar de voeten krijgen de boodschap niet en blijven dus in beweging als het kind zit.
- De tweede hersenstructuur die kleiner is dan normaal bij een persoon met ADHD, is de prefrontale cortex, de hub van de hersenen voor het uitvoeren van uitvoerende taken van hogere orde. Dit is waar geheugen en leren en aandachtsregulatie samenkomen om ons te helpen intellectueel te functioneren.
Stap 2. Leer hoe dopamine en serotonine individuen met ADHD beïnvloeden
Een kleiner dan normale prefrontale cortex met lager dan optimaal dopamine en serotonine betekent meer moeite om je te concentreren en om alle externe prikkels die de hersenen in één keer overspoelen effectief uit te schakelen.
- De prefrontale cortex beïnvloedt het niveau van de neurotransmitter dopamine. Dopamine is direct gekoppeld aan het vermogen om zich te concentreren en heeft de neiging om op een lager niveau te zijn bij personen met ADD.
- Serotonine, een andere neurotransmitter die in de prefrontale cortex wordt aangetroffen, heeft invloed op de stemming, slaap en eetlust. Het eten van chocolade, bijvoorbeeld, zorgt voor een serotonine-piek, wat een tijdelijk gevoel van welzijn veroorzaakt; wanneer serotonine echter laag wordt, resulteren depressie en angst.
Stap 3. Leer over mogelijke oorzaken van ADD
De jury is het nog steeds niet eens over de oorzaken van ADHD, maar het is algemeen aanvaard dat genetica een grote rol speelt, waarbij bepaalde DNA-afwijkingen vaker voorkomen bij mensen met ADHD. Bovendien tonen onderzoeken correlaties aan tussen kinderen met ADHD en prenatale alcohol en roken, evenals blootstelling aan lood in de vroege kinderjaren.
