Meningitis treedt op wanneer een infectie ervoor zorgt dat de hersenvliezen (het weefsel dat de hersenen en het ruggenmerg bekleedt) ontstoken en opgezwollen raken. Symptomen bij een zuigeling kunnen zijn: een uitpuilende fontanel, koorts, huiduitslag, stijfheid, snelle ademhaling, levenloosheid en huilen. Als u niet zeker weet of een baby last heeft van deze of andere symptomen en u denkt dat er iets niet klopt, ga dan onmiddellijk naar de eerste hulp.
Stappen
Deel 1 van 4: Uw baby controleren op tekenen
Stap 1. Zoek naar vroege symptomen
De vroegste symptomen van meningitis zijn braken, koorts en hoofdpijn. Bij baby's zijn er verschillende manieren om de tekenen en symptomen van meningitis op te sporen, aangezien de baby zijn pijn en ongemak niet met woorden kan communiceren. Symptomen kunnen snel verergeren tussen 3 tot 5 dagen na de eerste infectie. Het is daarom belangrijk om uw baby onmiddellijk naar medische hulp te brengen.
Stap 2. Onderzoek het hoofdje van je baby
Onderzoek en voel lichtjes rondom het hoofdje van de baby op uitpuilende en gespannen zachte plekken. De uitpuilende zachte plekken zullen hoogstwaarschijnlijk verschijnen aan de zijkanten van het hoofd van de baby in hun fontanelgebieden, dit zijn openingen in de schedel van de baby terwijl hun schedel zich blijft ontwikkelen.,
-
Een uitpuilende fontanel is niet altijd indicatief voor meningitis. Ongeacht de mogelijke oorzaken, een uitpuilende fontanel is altijd een noodgeval en u moet uw baby onmiddellijk naar een eerstehulpafdeling brengen. Enkele andere aandoeningen die een uitpuilende fontanel veroorzaken, zijn onder meer:
- Encefalitis, een zwelling van de hersenen, meestal veroorzaakt door een infectie.
- Hydrocephalus, veroorzaakt door vochtophoping in de hersenen. Dit kan gebeuren door een obstructie of vernauwing van de ventrikels die helpen om vocht naar buiten te leiden.
- Verhoogde intracraniale druk, veroorzaakt door een ophoping van vocht. Dit kan de bloedtoevoer naar de hersenen beperken.
Stap 3. Neem de temperatuur van je baby op
Gebruik een orale of rectale thermometer om te controleren op koorts. De baby kan koorts krijgen als de temperatuur hoger is dan 37,5ºC (99,5ºF). Een zeer hoge temperatuur kan een teken zijn van een medisch noodgeval, afhankelijk van de leeftijd van de baby:
- Zoek onder de 3 maanden altijd medische hulp bij een temperatuur boven 38°C (100,4°F).
- 3-6 maanden: zoek altijd aandacht bij koorts boven 39ºC (102.2ºF).
- Ouder dan 6 maanden: zoek altijd aandacht bij koorts boven de 40°C (104°F).
- Vertrouw niet alleen op een hoge temperatuur om u te vertellen dat u de baby naar een eerstehulpafdeling moet brengen. Baby's jonger dan drie maanden met meningitis hebben vaak geen koorts.
Stap 4. Luister naar hoe de baby huilt
Als je baby ziek is, zal ze geïrriteerd raken, zoals huilen, kreunen of slaan. Dit kan vooral gebeuren als u haar oppakt vanwege pijnlijke, pijnlijke spieren en gewrichten. Ze is misschien stil als ze stilstaat, maar ze begint luid te huilen als ze wordt opgepakt.
- Luister naar veranderingen in het huilen van de baby die kunnen wijzen op pijn of ongemak. De baby kan overmatig jammeren en kreunen of kreten uitstoten die hoger zijn dan normaal in toonhoogte.
- De baby kan ook pijn hebben of extreem huilen als je haar wiegt of het nekgebied aanraakt.
- Fel licht kan ook leiden tot huilen vanwege fotofobie.
Stap 5. Let op tekenen van stijfheid in het lichaam van de baby
Als u meningitis vermoedt, onderzoek en let dan op de baby op tekenen van stijfheid in haar lichaam, vooral in haar nek. De baby kan haar borst misschien niet met haar kin aanraken en ze kan schokkerige, abrupte bewegingen vertonen.
Stap 6. Onderzoek de huid van de baby op verkleuring en uitslag
Bekijk de huidskleur en teint van de baby. U kunt een huid zien die extreem bleek of vlekkerig is, of die een blauwachtige tint heeft ontwikkeld.
- Zoek naar uitslag die roze, paarsrood of bruin is of ontwikkel uitslagclusters van speldenprikstippen die op blauwe plekken lijken.
- Als u niet zeker weet of de vlekkerige plekken op de baby huiduitslag zijn, kunt u dit controleren met behulp van de tuimelaar/glastest. Dit wordt gedaan door een helder drinkglas voorzichtig op het aangetaste deel van de huid te drukken. Als de uitslag of rode vlekken niet verdwijnen doordat het glas tegen de huid wordt gedrukt, heeft de baby hoogstwaarschijnlijk uitslag. Als u door het heldere glas uitslag ziet, ga dan onmiddellijk naar de eerste hulp.
- Als de baby een donkerdere huidskleur heeft, kan uitslag moeilijk waar te nemen zijn. Kijk in dit geval naar gebieden zoals de handpalmen, de voetzolen, de maag of in de buurt van de oogleden. Deze gebieden kunnen ook hebben wat lijkt op rode stippen of speldenprikken.
Stap 7. Let op de eetlust van de baby
Uw baby lijkt misschien niet zo hongerig als gewoonlijk. Ze kan weigeren te eten als je ze probeert te voeren en alles overgeven wat ze binnenkrijgen.
Stap 8. Onderzoek het energie- en activiteitenniveau van de baby
Zoek naar tekenen van zwakte. De baby kan slap, levenloos en moe lijken of constant slaperig lijken, ongeacht de rust die ze hebben gekregen. Dit gebeurt als de infectie zich door de hersenvliezen verspreidt.
Stap 9. Luister naar de ademhalingspatronen van de baby
Observeer de baby op onregelmatige ademhalingspatronen. De baby kan sneller ademen dan normaal of moeite hebben met ademhalen.
Stap 10. Voel het lichaam van de baby of het koud is
Observeer of de baby extreme, constante rillingen en ongewone kou lijkt te hebben, vooral op haar handen en voeten.
Stap 11. Weet wat meningitis is
Meningitis treedt op wanneer een infectie ervoor zorgt dat de hersenvliezen of het weefsel dat uw hersenen en ruggenmerg bekleedt ontstoken en opgezwollen raken. De infectie is meestal te wijten aan een bepaalde bacteriële of virale invasie in het systeem van de baby. Oorzaken van meningitis zijn onder meer:
- Viraal: dit is de belangrijkste oorzaak van meningitis ter wereld en het kan vanzelf verdwijnen. De baby moet echter nog steeds worden gezien door een medische professional, omdat de effecten van de infectie dodelijk kunnen zijn als er geen ondersteunende zorg wordt geboden. Voor kinderen en baby's is het belangrijk dat de ouder of voogd alle vaccinatieprotocollen volgt. Moeders die besmet zijn met het herpes simplex-virus of HSV-2 kunnen het virus tijdens de bevalling op hun baby overdragen, als de moeder actieve genitale laesies heeft.,
- Bacterieel: dit type komt veel voor bij pasgeborenen en baby's.
- Schimmel: Dit type meningitis komt niet vaak voor en treft meestal AIDS-patiënten en anderen met een aangetast immuunsysteem (bijv. ontvangers van transplantaten en patiënten die chemotherapie krijgen).
- Diversen: Andere soorten meningitis kunnen chemisch, medicijn, ontstekings- en kanker zijn.
Deel 2 van 4: Een diagnose krijgen van een arts
Stap 1. Vertel de arts over alle symptomen
Beschrijf alle symptomen aan uw arts, inclusief symptomen die minder belangrijk lijken, zoals niezen of hoesten. Dit zal uw arts helpen onderscheid te maken tussen verschillende soorten meningitis en over te gaan tot de juiste diagnostische test. Vertel de arts onmiddellijk over deze ernstige symptomen, omdat ze mogelijk een spoedbehandeling vereisen:
- epileptische aanvallen
- Verlies van bewustzijn
- Spier zwakte
Stap 2. Vertel het uw arts als uw baby is blootgesteld aan bepaalde bacteriën
Er zijn verschillende bacteriestammen die meningitis veroorzaken. Als uw baby is blootgesteld aan mensen met een maag- of luchtwegaandoening, kan hij of zij zijn blootgesteld aan een van deze categorieën bacteriën:
- Strep B: In deze categorie zijn de meest voorkomende bacteriën die meningitis veroorzaken bij baby's jonger dan 24 maanden strep agalactiae.
- E coli
- Listeria-soorten
- Neisseria Meningitidis
- S. Longontsteking
- Haemophilus Influenzae
Stap 3. Laat uw baby een volledig lichamelijk onderzoek ondergaan
De arts zal de vitale functies van uw baby nemen, evenals haar medische geschiedenis. De arts zal de temperatuur, bloeddruk, hartslag en ademhalingsfrequentie van de baby meten.
Stap 4. Laat de dokter bloed afnemen
De arts zal bloed afnemen van de baby om een volledige bloedtelling te doen. De dokter zal bloed afnemen door een klein gaatje in de hiel van de baby te prikken.
Het volledige bloedbeeld zal de elektrolytenniveaus onderzoeken, evenals het aantal rode en witte bloedcellen. De arts zal ook de bloedstolling controleren en zal controleren op bacteriën in het bloed
Stap 5. Vraag de arts naar een craniale CT-scan
Een craniale CT-scan is een radiologische test die de dichtheid van de hersenen controleert om te zien of zachte weefsels gezwollen zijn of dat er bloedingen zijn opgetreden. Als de patiënt een aanval of een trauma heeft gehad, kan een CT helpen dit te vinden en ook aangeven of de patiënt de volgende test kan ondergaan, namelijk een lumbaalpunctie. Als de patiënt een indicatie heeft van hoge intracraniale druk als gevolg van een van de eerder genoemde indicaties, wordt pas met een lumbaalpunctie begonnen als de druk is afgenomen.
Stap 6. Vraag of een lumbaalpunctie nodig is
Deze test extraheert hersenvocht uit de onderrug van de baby. De vloeistof is nodig om bepaalde tests uit te voeren om de oorzaak van de meningitis te bepalen.
- Wees gewaarschuwd dat deze test pijnlijk is. De arts zal een plaatselijke verdoving toepassen en een grote naald gebruiken om vloeistof tussen de botten van de onderrug van de patiënt te trekken.
-
Als bepaalde aandoeningen aanwezig zijn, zal de arts geen lumbaalpunctie uitvoeren. Deze voorwaarden kunnen zijn:
- Verhoogde intracraniale druk of cerebrale hernia (hersenweefsel verschuift van zijn normale locatie)
- Infectie op de plaats van de lumbaalpunctie
- Coma
- Afwijkingen van de wervelkolom
- Moeite met ademhalen
-
Als de lumbaalpunctie nodig is, zal de arts de hersenvocht gebruiken om tests uit te voeren, waaronder:
- Gramkleuring: Zodra hersenvocht is verwijderd, wordt een deel ervan gekleurd met een kleurstof om het type bacteriën in de vloeistof te bepalen.
- Cerebrospinale vloeistofanalyse: deze test analyseert het vloeistofmonster op cellen, eiwit en glucose-tot-bloedverhouding. Dit kan de arts helpen om meningitis correct te diagnosticeren en elk type meningitis van elkaar te onderscheiden.
Deel 3 van 4: Behandeling krijgen voor meningitis
Stap 1. Laat uw baby behandelen voor virale meningitis
Meningitis wordt behandeld op basis van het type. Virale meningitis wordt behandeld afhankelijk van de virale oorzaak.
HSV-1 of herpes kan bijvoorbeeld tijdens de bevalling van moeder op baby worden overgedragen als de moeder actieve genitale laesies heeft. De behandeling van een pasgeborene met de diagnose herpes-encefalitis moet worden behandeld met een intraveneus antiviraal middel (bijvoorbeeld intraveneuze toediening van aciclovir)
Stap 2. Volg het behandelplan voor bacteriële meningitis
Bacteriële meningitis wordt ook behandeld op basis van de bacteriële oorzaak. Uw arts zal deze oorzaak identificeren en uw kind de juiste behandeling geven. Volg de instructies van uw arts voor het toedienen van de behandeling. Hieronder staan enkele voorgestelde medicijnen en doseringen:
- Amikacine: 15-22,5 mg/kg/dag elke 8-12 uur
- Ampicilline: 200-400 mg/kg/dag om de 6 uur
- Cefotaxim: 200 mg/kg/dag om de 6 uur
- Ceftriaxon: 100 mg/kg/dag elke 12 uur
- Chlooramfenicol: 75-100 mg/kg/dag om de 6 uur
- Co-trimoxazol: 15 mg/kg/dag om de 8 uur
- Gentamicine: 7,5 mg/kg/dag om de 8 uur
- Nafcilline: 150-200 mg/kg/dag elke 4-6 uur
- Penicilline G: 300, 000-400, 000 U/kg/dag elke 6 uur;
- Vancomycine: 45-60 mg/kg/dag om de 6 uur
Stap 3. Praat met de arts over hoe lang de behandeling zal duren
De duur van de behandeling van meningitis bij uw baby hangt af van de oorzaak van meningitis. Dit zijn enkele geschatte duur van de behandeling:
- N meningitiden: 7 dagen
- H. Griep: 7 dagen
- Strep-pneumonie: 10 tot 14 dagen
- Groep B. Strep: 14 tot 21 dagen
- Gram-negatieve aerobe bacil: 14 tot 21 dagen
- Listeria monocytogenes/L. meningitis: 21 dagen of meer
Stap 4. Geef de baby extra ondersteunende zorg
Geef uw baby verzorging om ervoor te zorgen dat ze de juiste doseringen medicatie krijgt gedurende de hele behandelingskuur. Ze moet ook worden aangemoedigd om te rusten en veel vocht te consumeren. Het is waarschijnlijk dat er vanwege haar jonge leeftijd een IV-vloeistof zal worden verstrekt. Ook moet worden voorkomen dat zij meningitis overdraagt op andere familieleden.
Deel 4 van 4: Opvolging na de behandeling van meningitis
Stap 1. Laat het gehoor van uw baby evalueren
Gehoorverlies is de meest voorkomende complicatie van meningitis. Daarom moet het gehoor van alle baby's na de behandeling worden geëvalueerd door middel van auditieve evoked potentials-onderzoeken.
Stap 2. Controleer de intracraniale druk van uw baby met een MRI
Na de behandeling kunnen bacteriën of andere ziekteverwekkers achterblijven en complicaties veroorzaken. Een daarvan is verhoogde intracraniale druk door een opeenhoping van vocht tussen verschillende compartimenten van de hersenen.
Alle baby's moeten 7 tot 10 dagen na beëindiging van de behandeling voor meningitis een vervolg-MRI ondergaan
Stap 3. Vaccineer uw kind
Zorg ervoor dat uw kind alle vaccinaties heeft gehad om de kans op virale meningitis te verkleinen.
Verminder het risico dat toekomstige kinderen meningitis krijgen. Als u zwanger bent en u heeft HSV met genitale laesies, informeer dan uw arts vóór de bevalling
Stap 4. Vermijd contact met besmettelijke of zieke personen
Sommige vormen van bacteriële meningitis zijn besmettelijk. Houd jonge kinderen en baby's uit de buurt van contact met besmettelijke of zieke personen.
Stap 5. Houd rekening met risicofactoren
Sommige mensen lopen mogelijk een hoger risico om meningitis op te lopen, afhankelijk van bepaalde omstandigheden. Enkele hiervan zijn:
- Leeftijd: Kinderen jonger dan vijf jaar lopen mogelijk een hoger risico op virale meningitis. Volwassenen ouder dan 20 jaar lopen mogelijk een hoger risico op bacteriële meningitis.
- Dichtbij wonen: wanneer mensen in nauw contact leven met veel andere mensen, zoals slaapzalen, militaire bases, internaten en kinderopvangfaciliteiten, lopen ze mogelijk een verhoogd risico op meningitis.
- Verminderd immuunsysteem: mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem kunnen een hoger risico lopen om meningitis op te lopen. AIDS, alcoholisme, diabetes en het gebruik van immunosuppressiva kunnen het immuunsysteem in gevaar brengen.
