Posttraumatische stressstoornis - of PTSS - is een psychische stoornis die optreedt wanneer een persoon traumatiserende gebeurtenissen in zijn leven heeft meegemaakt. Omdat soldaten tijdens hun dienst in oorlogstijd vaak traumatische gebeurtenissen meemaken, keren veel veteranen met PTSS naar huis terug. De symptomen van de aandoening beginnen vaak binnen een maand of 2 na de eerste traumatische gebeurtenis, maar het kan soms jaren duren voordat ze aan de oppervlakte komen. Als de symptomen van PTSS langer dan 3 maanden aanhouden, kan het tijd zijn voor de veteraan om professionele hulp te zoeken.
Stappen
Deel 1 van 3: Gedrag observeren dat wijst op PTSS
Stap 1. Let op prikkelbaar of paniekerig gedrag
Veteranen met PTSS hebben vaak moeite om hun gedrag of emotionele reacties onder controle te houden en kunnen woede tonen als reactie op een onevenredig kleine stimulus. Prikkelbaar gedrag kan ongepaste boze of paniekerige reacties omvatten.
Een veteraan met PTSS kan bijvoorbeeld woedend worden over iets dat, voorafgaand aan hun traumatische ervaring, een veel minder dramatische reactie zou hebben opgeleverd
Stap 2. Merk op of de veteraan fysieke reacties heeft op prikkels die hem aan trauma doen denken
Wanneer een getraumatiseerde veteraan wordt herinnerd aan een traumatische situatie of gebeurtenis, kan deze op een fysieke manier reageren. Deze acties zijn vaak automatisch en plotseling, niet met voorbedachten rade of gepland.
- Ernstige gevallen zijn onder meer een veteraan die onder een tafel springt om te schuilen nadat hij een averechtse auto heeft gehoord, of een paniekaanval krijgt terwijl hij vuurwerk hoort.
- Getraumatiseerde veteranen kunnen ook hartkloppingen of onstuitbaar trillen ervaren wanneer ze worden herinnerd aan een traumatiserende gebeurtenis.
Stap 3. Let op of de veteraan situaties vermijdt die hem aan traumatische ervaringen doen denken
Een veel voorkomend symptoom van PTSS bij veteranen is dat ze niet aan hun traumatische gebeurtenissen herinnerd worden. Nadenken over de traumatische ervaring kan angstaanjagend zijn, en daarom kunnen getraumatiseerde veteranen zich tot het uiterste inspannen om situaties te vermijden die hen aan hun trauma herinneren.
- Een getraumatiseerde legerveteraan kan bijvoorbeeld vermijden om tv of films te kijken die enige afbeelding van geweld of oorlog bevatten.
- Getraumatiseerde veteranen kunnen ook zo ver gaan om gesprekken over oorlog of geweld te vermijden, en kunnen van onderwerp veranderen als deze onderwerpen ter sprake komen.
- Omgekeerd kunnen sommige veteranen risicovol gedrag en omgevingen opzoeken om te helpen omgaan met PTSS. Als je merkt dat een veteraan ongewoon risicovol of extreem gedrag vertoont, kan dit ook een teken zijn van PTSS.
Stap 4. Let op eventuele veranderingen in de persoonlijkheid of voorkeuren en antipathieën van de veteraan
Wanneer getraumatiseerde veteranen tekenen van PTSS beginnen te vertonen, ondergaan ze vaak ook persoonlijkheidsveranderingen. Deze veranderingen kunnen plotselinge verschuivingen in voorkeuren en antipathieën omvatten, vaak nadat de persoon een tijdje uit het leger is geweest. Getraumatiseerde veteranen kunnen ook elke vorm van emotionele intimiteit vermijden en worstelen om hechte vriendschappen, familierelaties en romantische relaties te onderhouden.
- Stel bijvoorbeeld dat de veteraan vroeger van energieke activiteiten hield, zoals skiën of karten, maar nu weigert deel te nemen aan deze activiteiten. Dit kan een teken zijn van PTSS.
- Vergelijk de interesse van een veteraan voor en na de dienst niet. Zoek in plaats daarvan naar veranderingen in hun persoonlijkheid die zijn opgetreden na ontslag. Als ze het bijvoorbeeld leuk vinden om met andere dierenartsen om te gaan en plotseling stoppen, kun je je afvragen: "Waarom vind je het niet meer leuk om in de buurt van je gevechtsmaatjes te zijn?"
- Een getraumatiseerde veteraan kan in plaats daarvan in de militaire modus springen, omdat dit hen een gevoel van structuur en een gevoel van veiligheid biedt. Als je een veteraan vindt die de overgang naar het burgerleven blokkeert met behulp van hun militaire structuur, kan dit duiden op PTSS.
- Militaire training leert veteranen om emotionele reacties op stress te negeren, dus fysieke tekenen van PTSS zijn mogelijk niet altijd merkbaar. In plaats daarvan kunnen kleine persoonlijkheidsveranderingen zoals deze een betere indicator zijn.
Deel 2 van 3: Herkennen van geestelijke gezondheidsproblemen gerelateerd aan PTSS
Stap 1. Let op of de veteraan symptomen van depressie vertoont
Depressie komt veel voor bij veteranen die lijden aan PTSS. Personen met een depressie kunnen ongewoon lusteloos lijken of emotioneel losgekoppeld van hun persoonlijke omgeving. Ze kunnen moeite hebben om voldoende motivatie te vinden om de dag door te komen.
- Depressie komt zo vaak voor bij mensen met PTSS omdat het veel van de herinneringen en emoties dempt die gepaard gaan met traumatische ervaringen uit het verleden.
- Veel militairen kunnen ongemak, afkeer of wrok ervaren over de houding en het algemene gedrag van burgers. Hoewel dit verband kan houden met depressie, kan het ook gewoon een aanwijzing zijn dat ze de voorkeur geven aan een diensttijd boven het burgerleven.
Stap 2. Let op tekenen van OCS
Hoewel het niet zo vaak voorkomt als depressie, kan een obsessief-compulsieve stoornis of OCS een symptoom zijn van PTSS. Veelvoorkomend obsessief-compulsief gedrag omvat herhaaldelijk wassen (vaak van de handen) of het hamsteren van voorwerpen. Dit is iets anders dan deelnemen aan een strikte routine, die veel veteranen uit gewoonte uit hun militaire training doen.
Obsessief-compulsief gedrag geeft de getraumatiseerde veteraan een gevoel van controle over hun omgeving. De aandoening is echter ongezond en kan worden behandeld met een therapeut
Stap 3. Zoek naar verhoogde niveaus van mentale en fysieke activiteit
Voor veel veteranen met PTSS neemt de "vecht- of vluchtreactie" die optreedt tijdens gevechtssituaties niet af als ze eenmaal thuis zijn. Let op tekenen van hyperarousal, waaronder slapeloosheid, constante activiteit of angst.
- Veel veteranen met PTSS merken dat ze niet kunnen kalmeren of zich uitgerust voelen, en slapen zelden 's nachts.
- Hypervigilantie kan een teken zijn van PTSS, maar het moet in een context worden geplaatst. Militaire training leert waakzaamheid als onderdeel van het dagelijks leven. Vergelijk het gevoel van hypervigilantie en rusteloosheid van de veteraan niet met dat van een burger, maar met dat van andere voormalige militairen.
Stap 4. Vraag de veteraan of hij opdringerige gedachten ervaart
Deze gedachten zullen waarschijnlijk draaien rond een traumatische gebeurtenis. Veel mensen met PTSS kunnen niet stoppen met denken aan het trauma dat ze hebben meegemaakt, zelfs als ze proberen deze gedachten uit hun hoofd te zetten. Vooral veteranen kunnen nachtmerries of flashbacks hebben waarin ze het gevoel hebben dat ze weer in de strijd zijn.
Zeg iets als: "Ik heb gemerkt dat je de laatste tijd ongemakkelijk en zenuwachtig leek. Als je het niet erg vindt dat ik het vraag, denk je wel eens aan slechte herinneringen aan je gevechtsdienst?”
Stap 5. Let op als de veteraan weinig emotionele reactie vertoont
Veel veteranen die met PTSS naar huis terugkeren, merken dat ze emotioneel gevoelloos zijn en geen emotionele hoogte- of dieptepunten kunnen ervaren. De getraumatiseerde veteraan kan ook moeite hebben met het verwerken van gevoelens of het verbaal uiten van emoties.
Een verdoofde veteraan kan bijvoorbeeld heel weinig emotioneel reageren op ernstige levensgebeurtenissen, zoals een promotie, de geboorte van een kind of de dood van een vriend
Stap 6. Kijk of de veteraan de traumatische gebeurtenis opnieuw lijkt te beleven
Personen met PTSS merken vaak dat omgevingsfactoren hen dwingen om traumatische ervaringen opnieuw te beleven. Het geluid van een knallende ballon kan bijvoorbeeld zo sterk lijken op geweervuur dat de veteraan denkt dat ze terug zijn in een gevechtsomgeving.
- Merk op dat veteranen trauma kunnen herbeleven in dromen, maar ook in het wakkere leven.
- Bij het opnieuw beleven van traumatische situaties kan de veteraan in paniek raken.
Deel 3 van 3: Volgende stappen nastreven voor een veteraan met PTSD
Stap 1. Ga met de veteraan in gesprek over PTSS
Leg uit dat je bereid bent te luisteren en dat je wilt dat de veteraan hun ervaringen of gevoelens met je deelt. Houd er rekening mee dat personen met PTSS emotioneel kunnen afsluiten en moeilijk kunnen worden om mee te praten of om mee om te gaan. Geef echter niet op - zelfs als de vooruitgang traag is, zal het de veteraan goed doen om iemand te hebben aan wie hij zijn gevoelens op een gezonde manier verbaal kan uiten.
- Zeg iets als: "Ik weet dat het moeilijk voor je is om over je gevechtservaringen te praten. In plaats daarvan kunnen we misschien praten over hoe je je voelt. Ik ben hier als je ooit wilt praten over je tijd in het leger of hoe je je voelt over de overgang naar het burgerleven.'
- Probeer niet te veronderstellen dat je de ervaring van een veteraan begrijpt of kunt inleven als je zelf niet hebt gediend. Wees er in plaats daarvan om te luisteren en emotionele steun te bieden. U kunt zelfs met de veteraan praten over praten met andere servicemedewerkers voor een meer empathisch oor.
Stap 2. Moedig de veteraan aan om lichamelijk actiever te worden
Veteranen met PTSS worden vaak fysiek inactief, wat hun mentale gezondheid kan verslechteren en bepaalde symptomen kan verergeren. Lichamelijke activiteit kan de veteraan helpen overtollige adrenaline te gebruiken (waardoor ze kunnen kalmeren) en zal endorfines vrijmaken en de gemoedstoestand van de veteraan stimuleren.
- Moedig de getraumatiseerde veteraan aan om minstens 30 minuten per dag te oefenen.
- Het individu kan zich meer gemotiveerd voelen om te sporten, te fietsen, te wandelen of te sporten als u vrijwillig meedoet.
Stap 3. Beveel de veteraan aan om professionele hulp te zoeken
Een therapeut of steungroep kan de veteraan met PTSS helpen om hun trauma te verwerken en op een gezonde manier te integreren in het burgerleven. Als je kunt, probeer dan diensten voor te stellen die zijn ontworpen voor gevechtsveteranen waarmee ze met andere veteranen kunnen praten of iemand kunnen ontmoeten die gespecialiseerd is in het helpen van veteranen. Dit helpt de veteraan zich minder geïsoleerd te voelen als ze overstappen naar het burgerleven.
- Zeg iets als: "Ik wil zo ondersteunend mogelijk zijn, maar er is maar zoveel dat ik kan doen. Ik denk dat het erg nuttig zou zijn als je een dierenarts-ondersteuningsgroep zou ontmoeten of iemand zou zoeken die gespecialiseerd is in veteranenondersteuning.
- Behandelingen kunnen medicatie (bijvoorbeeld antidepressiva) en cognitieve gedragstherapie omvatten, inclusief counseling.
