Het Epstein-Barr-virus (EBV) veroorzaakt mononucleosis, ook wel mono genoemd. Overgedragen via speeksel, wordt mono meestal verspreid door kussen, eet- of drinkgerei delen, hoesten en niezen. Symptomen kunnen zijn vermoeidheid, een algeheel gevoel van malaise, koorts, gezwollen, gezwollen ogen en keelpijn. De klieren in de nek, onderarm en lies kunnen ook opzwellen naarmate de infectie vordert. Sommige gevallen van mono zijn asymptomatisch, wat betekent dat u mogelijk helemaal geen symptomen vertoont. Als u echter weet waar u op moet letten en de eerste tekenen herkent, kan dit u helpen een snellere weg naar herstel te bereiken.
Stappen
Methode 1 van 2: Weten hoe u de kans op het contracteren van Mono kunt verkleinen
Stap 1. Vermijd het delen van items die in contact komen met speeksel
Aangezien mono meestal via speeksel wordt verspreid, is het delen van dingen die vaak in contact komen met mond en speeksel een riskant gedrag, vooral wanneer iemand beginnende symptomen heeft.
Vermijd in het bijzonder dingen als inhalatoren, drankjes, rietjes, eten en sigaretten. Alles wat het speeksel of de mond van iemand anders aanraakt en vervolgens in contact komt met het uwe, brengt het risico met zich mee om de ziekte op te lopen
Stap 2. Wees voorzichtig bij mensen met mono
Omdat EBV niet in de lucht is, lopen familieleden en huisgenoten van degenen die het virus hebben slechts een licht verhoogd risico om het zelf op te lopen. Als u echter een nauwe omgeving deelt met iemand die besmet is, vergroot u uw kansen om het virus op te lopen, vooral wanneer de symptomen van hoesten en niezen acuut zijn.
- Dit kan vanzelfsprekend zijn, maar als je significante andere of partner mono heeft opgelopen, vermijd hem dan te kussen of andere acties waarbij speeksel wordt verwisseld. Ook, alleen omdat ze zich beter voelen, betekent dit niet dat ze niet langer besmettelijk zijn. Ze moeten mogelijk vervolgtesten ondergaan totdat u weet of ze daadwerkelijk over de ziekte zijn, zelfs als ze asymptomatisch zijn.
- Als je in het verleden eerder mono hebt gehad, hoef je je niet zoveel zorgen te maken, omdat de meeste mensen in staat zijn om een immuniteit op te bouwen nadat ze het hebben gehad.
Stap 3. Blijf gezond om de kans op het oplopen van mono te verkleinen
Hoewel mensen van alle leeftijden mono kunnen krijgen, komt het het meest voor bij mensen van 15 tot 19 jaar oud. Als je in een omgeving bent zoals een universiteit waar mono vaak wordt verspreid, neem dan extra voorzorgsmaatregelen om gezond te blijven en je immuunsysteem sterk te houden.
- Eet een uitgebalanceerd dieet, inclusief meer voedingsmiddelen met veel antioxidanten. Goede bronnen van antioxidanten zijn onder meer groene bladgroenten, tomaten, bosbessen en kersen.
- Neem deel aan dagelijkse aërobe of gewichtdragende oefeningen.
- Zorg dat je elke nacht acht uur slaap krijgt om te voorkomen dat je oververmoeid en uitgeput raakt.
Stap 4. Wees extra voorzichtig als u vatbaar bent voor ziekten
Mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem; vooral ouderen, jonge kinderen of mensen met immuuncompromitterende ziekten zoals HIV zijn veel vatbaarder voor het oplopen van mono. Als u aan een van deze criteria voldoet, wees dan extra voorzichtig om te voorkomen dat u mono contracteert.
Was regelmatig de handen. Hoewel mono een virus is en dus niet kan worden gedood door antibacteriële zeep, kan het gebruik van goede hygiënische gewoonten effectief zijn om ziektekiemen op uw handen en ander gedeeld keukengerei te verminderen. Reinigingsproducten met bleekmiddel kunnen ook bacteriën en virussen op oppervlakken doden
Methode 2 van 2: De vroege symptomen diagnosticeren en ernaar handelen
Stap 1. Herken de symptomen vroeg
Zelfs als je je best doet om mono te vermijden, kun je het nog steeds vangen. Vroegtijdige herkenning van symptomen kan helpen om de duur van de ziekte te beteugelen. Enkele veel voorkomende symptomen van mono zijn:
- vermoeidheid
- keelpijn
- koorts
- gezwollen lymfeklieren
- opgezwollen amandelen.
Stap 2. Laat je testen als je vermoedt dat je mono hebt opgelopen
Als u symptomen van mono heeft, is de enige manier om er zeker van te zijn dat u zich laat testen en de aanwezigheid van het virus in uw bloedbaan bevestigt. Er zijn twee hoofdtests voor mono:
- Monospottest (heterofiele antilichaamtest). Dit is een test die screent op antilichamen die zich vormen tijdens bepaalde infecties. Een bloedmonster wordt onder een microscoop bekeken en als er heterofiele antilichamen in het monster zitten, zal het bloed klonteren. Dit duidt meestal op mono.
- EBV-antilichaamtest. Ook dit is een bloedtest die antistoffen tegen EBV aantoont. Ze kunnen verschillende methoden gebruiken om naar de specifieke soorten antilichamen te kijken om te bepalen of u recent of een tijdje geleden bent geïnfecteerd.
- Monotests zijn mogelijk niet nauwkeurig in de eerste dagen of week van infectie. Je lichaam heeft tijd nodig om de antistoffen tegen de infectie op te bouwen. Na twee weken zijn ze meestal nauwkeurig.
Stap 3. Neem voorzorgsmaatregelen als u monosymptomen heeft
Als u een test terugkrijgt waaruit blijkt dat u mono heeft, kan uw arts medicijnen voor u hebben om te beginnen met innemen. Antibiotica zijn niet effectief, maar in sommige gevallen kunnen steroïden worden gebruikt om tertiaire symptomen te bestrijden. Maar het kan ook helpen om je eigen voorzorgsmaatregelen te nemen.
- Zorg voor voldoende rust, misschien zelfs bedrust als de ziekte al erg genoeg is.
- Gorgelen met zout water of keelpastilles gebruiken bij keelpijn.
- Neem paracetamol of ibuprofen om koorts te verminderen en keelpijn en hoofdpijn te verlichten.
- Vermijd contactsporten en zwaar tillen.
- Drink veel vocht om uitdroging te voorkomen.
Video - Door deze service te gebruiken, kan bepaalde informatie worden gedeeld met YouTube
Tips
Ongeveer 90 procent van de volwassenen is blootgesteld aan EBV en heeft antilichamen om het te bestrijden. Deze mensen zijn immuun voor het virus en zullen het niet opnieuw oplopen
Waarschuwingen
- Als bij u de diagnose mono is gesteld of als u denkt dat u mono heeft, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts als u moeite heeft met ademhalen of slikken, of als u ernstige maagpijn heeft.
- Mononucleosis is enkele dagen besmettelijk voordat de symptomen verschijnen. Het blijft ook geruime tijd besmettelijk nadat de symptomen zijn verdwenen. Sommige mensen kunnen nog enkele maanden besmettelijk zijn nadat de symptomen zijn verdwenen.
