Een stethoscoop is een medisch instrument dat wordt gebruikt om geluiden te horen die worden gemaakt door het hart, de longen en de darmen. Een stethoscoop gebruiken om geluiden te horen wordt auscultatie genoemd Medische professionals zijn getraind in het gebruik van stethoscopen, maar u kunt er ook mee leren omgaan. Blijf lezen om te leren hoe u een stethoscoop gebruikt.
Stappen
Methode 1 van 7: Een stethoscoop kiezen en aanpassen
Stap 1. Koop een stethoscoop van hoge kwaliteit
Een hoogwaardige stethoscoop is belangrijk. Hoe beter de kwaliteit van uw stethoscoop, hoe gemakkelijker het voor u zal zijn om naar het lichaam van uw patiënt te luisteren.
- Stethoscopen met enkele buis zijn beter dan stethoscopen met dubbele buis. De buizen in stethoscopen met dubbele buis kunnen tegen elkaar wrijven. Dit geluid kan het moeilijk maken om hartgeluiden te horen.
- Dikke, korte en relatief stijve slangen zijn het beste, tenzij u van plan bent de stethoscoop om uw nek te dragen. In dat geval is een langere buis het beste.
- Zorg ervoor dat de slang lekvrij is door op het membraan (de platte kant van het borststuk) te tikken. Gebruik tijdens het tikken de oortjes om naar geluiden te luisteren. Als u niets hoort, is er mogelijk een lek.
Stap 2. Pas de oortjes van uw stethoscoop aan
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de oorstukken naar voren zijn gericht en dat ze goed passen. Anders kunt u mogelijk niets horen met uw stethoscoop.
- Zorg ervoor dat de oorstukken naar voren zijn gericht. Als je ze achterstevoren plaatst, hoor je niets.
- Zorg ervoor dat de oordopjes goed passen en een goede afdichting hebben om omgevingsgeluid buiten te houden. Als de oorstukjes niet goed passen, hebben de meeste stethoscopen verwijderbare oorstukjes. Bezoek een winkel voor medische artikelen om verschillende oortjes te kopen.
- Bij sommige stethoscopen kunt u de stethoscopen ook naar voren kantelen voor een betere pasvorm.
Stap 3. Controleer de oorstukspanning op uw stethoscoop
Met andere woorden, zorg ervoor dat de oortjes dicht bij je hoofd zitten, maar niet te dichtbij. Als uw oorstukjes te strak of te los zitten, stelt u ze opnieuw af.
- Als de oorstukjes te los zitten, kunt u mogelijk niets horen. Om de spanning strakker te maken, knijpt u in de headset bij de oorstukken.
- Als de oorstukjes te strak zitten, kunnen ze pijn doen aan uw oren en kan het moeilijk zijn om uw stethoscoop te gebruiken. Trek de headset voorzichtig uit elkaar om de spanning te verminderen.
Stap 4. Kies een geschikt borststuk voor uw stethoscoop
Er zijn veel verschillende soorten borststukken beschikbaar voor stethoscopen. Kies er een die geschikt is voor uw behoeften. Borststukken zijn er in verschillende maten voor volwassenen en kinderen.
Methode 2 van 7: Voorbereiden op het gebruik van een stethoscoop
Stap 1. Kies een rustige plek om uw stethoscoop te gebruiken
Gebruik uw stethoscoop op een rustige plek. Zoek een rustige plek om ervoor te zorgen dat de lichaamsgeluiden die u wilt horen niet worden overstemd door achtergrondgeluiden.
Stap 2. Positioneer uw patiënt
Om naar het hart en de buik te luisteren, wilt u uw patiënt in rugligging hebben. Om naar de longen te luisteren, wilt u dat uw patiënt rechtop gaat zitten. Met andere woorden, vraag uw patiënt om te gaan liggen. Hart-, long- en darmgeluiden kunnen verschillend klinken, afhankelijk van de positie van de patiënt: d.w.z. zitten, staan, op de zij liggen, enz.
Stap 3. Beslis of u het diafragma of de bel wilt gebruiken
Het diafragma, of de platte kant van de trommel, is beter voor het horen van middelhoge of hoge tonen. De bel, of ronde kant van de trommel, is beter voor het horen van lage tonen.
Als u een stethoscoop met een echt hoge geluidskwaliteit wilt, kunt u een elektronische stethoscoop overwegen. Een elektronische stethoscoop zorgt voor versterking, zodat het gemakkelijker is om hart- en longgeluiden te horen. Het gebruik van een elektronische stethoscoop kan het gemakkelijker maken om het hart en de longen van uw patiënt te horen, maar houd er rekening mee dat ze duur zijn
Stap 4. Laat uw patiënt een ziekenhuisjas aantrekken of kleding optillen om de huid bloot te leggen
Gebruik de stethoscoop op de blote huid om te voorkomen dat u het geluid van ritselende stof oppikt. Als uw patiënt een man met borsthaar is, houd de stethoscoop dan stil om ruisende geluiden te voorkomen.
Om het uw patiënt comfortabeler te maken, warmt u de stethoscoop op door hem over uw mouw te wrijven, of overweeg om een stethoscoopwarmer te kopen
Methode 3 van 7: Luisteren naar het hart
Stap 1. Houd het diafragma over het hart van de patiënt
Plaats het middenrif op het linker bovenste deel van de borstkas waar de 4e tot 6e ribben samenkomen, bijna direct onder de borst. Houd de stethoscoop tussen uw wijs- en middelvinger en oefen voldoende lichte druk uit zodat u uw vingers niet tegen elkaar hoort wrijven.
Stap 2. Luister een minuut lang naar het hart
Vraag de patiënt om te ontspannen en normaal te ademen. U zou de normale geluiden van het menselijk hart moeten horen, die klinken als "lub-dub". Deze geluiden worden ook wel systolisch en diastolisch genoemd. Systolisch is het "lub" -geluid en diastolisch is het "dub" -geluid.
- Het "lub" of systolische geluid vindt plaats wanneer de mitralis- en tricuspidaliskleppen van het hart sluiten.
- Het "dub" of diastolische geluid vindt plaats wanneer de aorta- en pulmonale kleppen sluiten.
Stap 3. Tel het aantal hartslagen dat je in een minuut hoort
De normale hartslag in rust voor volwassenen en kinderen ouder dan 10 jaar ligt tussen 60-100 slagen per minuut. Voor goed getrainde atleten mag de normale hartslag in rust slechts tussen de 40-60 slagen per minuut zijn.
-
Er zijn verschillende reeksen van hartfrequenties in rust om te overwegen voor patiënten jonger dan 10 jaar. Die bereiken omvatten:
- Pasgeborenen tot een maand oud: 70-190 slagen per minuut
- Baby's van 1 - 11 maanden oud: 80 - 160 slagen per minuut
- Kinderen van 1 - 2 jaar: 80 - 130 slagen per minuut
- Kinderen van 3 - 4 jaar: 80 - 120 slagen per minuut
- Kinderen van 5 - 6 jaar: 75 - 115 slagen per minuut
- Kinderen van 7 - 9 jaar: 70 - 110 slagen per minuut
Stap 4. Luister naar abnormale hartgeluiden
Terwijl u de hartslagen telt, moet u ook luisteren naar abnormale geluiden. Alles wat niet klinkt als lub-dub kan als abnormaal worden beschouwd. Als u iets abnormaals hoort, moet uw patiënt mogelijk verder worden onderzocht door een arts.
- Als u een suizend geluid hoort of een geluid dat meer lijkt op "lub…shhh…dub", kan uw patiënt een hartgeruis hebben. Een hartruis is bloed dat snel door de kleppen stroomt. Veel mensen hebben zogenaamd "onschuldig" hartgeruis. Maar sommige hartgeruisen wijzen op problemen met hartkleppen, dus u moet uw patiënt adviseren een arts te raadplegen als u een hartgeruis waarneemt.
- Als u een derde hartgeluid hoort dat lijkt op een laagfrequente trilling, heeft uw patiënt mogelijk een ventrikeldefect. Deze derde harttoon wordt S3 of een ventriculaire galop genoemd. Adviseer de patiënt om een arts te raadplegen als u een derde hartgeluid hoort.
- Probeer te luisteren naar voorbeelden van normale en abnormale hartgeluiden om u te helpen bepalen of wat u hoort normaal is.
Methode 4 van 7: Luisteren naar de longen
Stap 1. Vraag uw patiënt rechtop te zitten en normaal te ademen
Terwijl u luistert, kunt u de patiënt vragen diep in te ademen als u geen ademgeluiden hoort of als ze te zacht zijn om te bepalen of er afwijkingen zijn.
Stap 2. Gebruik het diafragma van uw stethoscoop om naar de longen van uw patiënt te luisteren
Luister naar de longen van de patiënt in de bovenste en onderste lobben, en aan de voor- en achterkant van de patiënt.
- Terwijl u luistert, plaatst u de stethoscoop op het bovenste deel van de borstkas, dan op de midclaviculaire lijn van de borstkas en vervolgens op het onderste deel van de borstkas. Zorg ervoor dat je naar de voor- en achterkant van al deze regio's luistert.
- Zorg ervoor dat u beide zijden van de longen van uw patiënt vergelijkt en noteer of er iets abnormaal is.
- Door al deze posities te bedekken, kunt u naar alle lobben van de longen van uw patiënt luisteren.
Stap 3. Luister naar normale ademgeluiden
Normale ademgeluiden zijn duidelijk, zoals het luisteren naar iemand die lucht in een kopje blaast. Luister naar een voorbeeld van gezonde longen en vergelijk de geluiden met wat u in de longen van uw patiënt hoort.
-
Er zijn twee soorten normale ademgeluiden:
- Bronchiale ademgeluiden zijn geluiden die in de tracheobronchiale boom worden gehoord.
- Vesiculaire ademgeluiden zijn geluiden die over het longweefsel worden gehoord.
Stap 4. Luister naar abnormale ademgeluiden
Abnormale ademgeluiden omvatten piepende ademhaling, stridor, rhonchi en rales. Als u geen ademgeluid hoort, heeft de patiënt mogelijk lucht of vocht rond de longen, een dikte rond de borstwand of een vertraagde of te sterke luchtstroom naar de longen.
-
Er zijn vier soorten abnormale ademgeluiden:
- Piepende ademhaling klinkt als een hoog geluid wanneer de persoon uitademt, en soms ook wanneer ze inademen. Veel patiënten met astma hebben ook piepende ademhaling, en soms kun je het piepen zelfs horen zonder een stethoscoop.
- Stridor klinkt als een hoge muzikale ademhaling, vergelijkbaar met piepende ademhaling, die het vaakst wordt gehoord wanneer de patiënt inademt. Stridor wordt veroorzaakt door een verstopping in de achterkant van de keel. Dit geluid is ook vaak zonder stethoscoop te horen.
- Rhonchi klinkt als snurken. Rhonchi kan niet worden gehoord zonder een stethoscoop en gebeurt omdat de lucht een "ruw" pad door de longen volgt of omdat deze wordt geblokkeerd.
- Rales klinkt als knallende noppenfolie of geratel in de longen. Rales kan worden gehoord wanneer een persoon inhaleert.
Methode 5 van 7: Luisteren naar buikgeluiden
Stap 1. Plaats het diafragma op de blote buik van uw patiënt
Gebruik de navel van uw patiënt als middelpunt en verdeel uw luisteren rond de navel in vier secties. Luister naar linksboven, rechtsboven, linksonder en rechts.
Stap 2. Luister naar normale darmgeluiden
Normale darmgeluiden klinken als wanneer uw maag gromt of moppert. Al het andere kan erop wijzen dat er iets mis is en dat de patiënt verdere evaluatie nodig heeft.
Je zou in alle vier de secties "gegrom" moeten horen. Soms duurt het even voordat de darmgeluiden na de operatie terugkeren
Stap 3. Luister naar abnormale darmgeluiden
De meeste geluiden die u hoort wanneer u naar de darmen van uw patiënt luistert, zijn slechts de geluiden van de spijsvertering. Hoewel de meeste darmgeluiden normaal zijn, kunnen sommige afwijkingen wijzen op een probleem. Als u niet zeker weet of de darmgeluiden die u hoort normaal zijn en/of de patiënt andere symptomen heeft, moet de patiënt een arts raadplegen voor verder onderzoek.
- Als u geen darmgeluiden hoort, kan dat betekenen dat er iets in de maag van de patiënt is geblokkeerd. Het kan ook wijzen op constipatie en darmgeluiden kunnen vanzelf terugkeren. Maar als ze niet terugkeren, kan er een blokkade zijn. In dit geval zou de patiënt verdere evaluatie door een arts nodig hebben.
- Als de patiënt hyperactieve darmgeluiden heeft gevolgd door een gebrek aan darmgeluiden, kan dat erop wijzen dat er een breuk of necrose van het darmweefsel is geweest.
- Als de patiënt zeer hoge darmgeluiden heeft, kan dit erop wijzen dat er een obstructie in de darmen van de patiënt is.
- Trage darmgeluiden kunnen worden veroorzaakt door geneesmiddelen op recept, spinale anesthesie, infectie, trauma, abdominale chirurgie of overexpansie van de darm.
- Snelle of hyperactieve darmgeluiden kunnen worden veroorzaakt door de ziekte van Crohn, een gastro-intestinale bloeding, voedselallergieën, diarree, infectie en colitis ulcerosa.
Methode 6 van 7: Luisteren naar een Bruit
Stap 1. Bepaal of u moet controleren op een bruit
Als je een geluid hebt gedetecteerd dat lijkt op een hartgeruis, moet je ook controleren op een bruut. Omdat hartgeruis en blauwe plekken hetzelfde klinken, is het belangrijk om op beide te controleren als er een vermoeden bestaat.
Stap 2. Plaats het diafragma van uw stethoscoop over een van de halsslagaders
De halsslagaders bevinden zich voor in de nek van uw patiënt, aan weerszijden van de adamsappel. Als je je wijs- en middelvinger neemt en ze langs de voorkant van je keel haalt, volg je de locaties van je twee halsslagaders.
Pas op dat u niet te hard op de slagader drukt, anders kunt u de bloedsomloop afsnijden en uw patiënt laten flauwvallen. Druk nooit tegelijkertijd op beide halsslagaders
Stap 3. Luister naar bruits
Een bruit maakt een suizend geluid dat aangeeft dat een slagader vernauwd is. Soms kan een bruut worden verward met een geruis omdat ze hetzelfde klinken, maar als de patiënt een bruut heeft, zal het suizende geluid luider zijn wanneer je naar de halsslagader luistert dan wanneer je naar het hart luistert.
U kunt ook luisteren naar bruits over de abdominale aorta, nierslagaders, iliacale slagaders en dijslagaders
Methode 7 van 7: Bloeddruk controleren
Stap 1. Wikkel de bloeddrukmanchet om de arm van uw patiënt, net boven de elleboog
Rol de mouw van uw patiënt op als deze in de weg zit. Zorg ervoor dat u een bloeddrukmanchet gebruikt die om de arm van uw patiënt past. U moet de manchet om de arm van uw patiënt kunnen wikkelen, zodat deze nauwsluitend, maar niet te strak zit. Als de bloeddrukmanchet te klein of te groot is, neem dan een andere maat.
Stap 2. Druk het diafragma van de stethoscoop over de armslagader net onder de rand van de manchet
U kunt het diafragma ook gebruiken als u moeite heeft met de bel. U luistert naar Korotkoff-geluiden, dit zijn kloppende lage tonen die de systolische bloeddruk van de patiënt aangeven.
Zoek uw hartslag in uw binnenarm om u te helpen bepalen waar uw armslagader zich bevindt
Stap 3. Blaas de manchet op tot 180 mmHg of 30 mm boven uw verwachte systolische bloeddruk
U kunt de meting vinden door naar de bloeddrukmeter te kijken, de meter op de bloeddrukmanchet. Laat vervolgens met een matige snelheid lucht uit de manchet ontsnappen (3 mm/sec). Terwijl u de lucht laat ontsnappen, luistert u met de stethoscoop en houdt u uw ogen gericht op de bloeddrukmeter (meter op de bloeddrukmanchet).
Stap 4. Luister naar Korotkoff-geluiden
Het eerste kloppende geluid dat u hoort, is de systolische bloeddruk van uw patiënt. Noteer dat aantal, maar blijf de bloeddrukmeter in de gaten houden. Nadat het eerste geluid stopt, noteert u het nummer waarop het stopt. Dat getal is de diastolische druk.
Stap 5. Laat de manchet los en verwijder deze
Laat de bloeddrukmanchet leeglopen en verwijder de bloeddrukmanchet direct nadat u het tweede nummer hebt gekregen. Als u klaar bent, moet u twee cijfers hebben die de bloeddruk van uw patiënt vormen. Noteer deze nummers naast elkaar, gescheiden door een schuine streep. Bijvoorbeeld 110/70.
Stap 6. Wacht een paar minuten als u de bloeddruk van de patiënt nogmaals wilt controleren
Misschien wilt u opnieuw meten als de bloeddruk van de patiënt hoog is.
Een systolische bloeddruk boven 120 of een diastolische bloeddruk boven 80 geeft aan dat uw patiënt mogelijk een hoge bloeddruk heeft. In dat geval dient uw patiënt nader onderzoek door een arts te vragen
Video - Door deze service te gebruiken, kan bepaalde informatie worden gedeeld met YouTube
Tips
- Zorg er altijd voor dat u zich in een rustige omgeving bevindt, dat u luistert naar afwijkingen en dat u bij twijfel de patiënt doorverwijst naar een gekwalificeerde zorgverlener.
- Maak uw stethoscoop vaak schoon. U moet uw stethoscoop na elke patiënt reinigen om infectie te voorkomen. Gebruik alcoholdoekjes of reinigingsdoekjes met 70% isopropylalcohol om uw stethoscoop te desinfecteren.
Waarschuwingen
- Praat niet in of tik niet op de trommel terwijl je de stethoscoop in je oren hebt. Het doet echt pijn. Het kan ook gehoorbeschadiging veroorzaken, afhankelijk van hoe hard je op de trommel tikt of hoe hard je erin praat.
- Dompel uw stethoscoop niet onder in water en stel hem niet bloot aan extreme hitte of kou. Het doen van een van deze dingen kan schade veroorzaken.
- Zoek altijd medische hulp als u ongewone geluiden hoort tijdens auscultatie.
