U hebt waarschijnlijk een thoraxfoto (thoraxfoto) gezien of heeft er zelfs een laten maken. Heb je je ooit afgevraagd hoe je een thoraxfoto moet lezen? Denk er bij het bekijken van een röntgenfoto aan dat het een tweedimensionale weergave is van een driedimensionaal object. Hoogte en breedte blijven behouden, maar diepte gaat verloren. De linkerkant van de film vertegenwoordigt de rechterkant van het individu, en vice versa. Lucht lijkt zwart, vet lijkt grijs, zachte weefsels en water verschijnen als lichtere grijstinten en bot en metaal lijken wit. Hoe dichter het weefsel, hoe witter het op röntgenfoto's zal verschijnen. Dichtere weefsels lijken radiopaak, helder op de film; minder dichte weefsels lijken radiolucent, donker op de film.
Stappen
Deel 1 van 4: Eerste controles uitvoeren
Stap 1. Controleer de naam van de patiënt
Zorg er vooral voor dat u eerst naar de juiste thoraxfoto kijkt. Dit klinkt voor de hand liggend, maar als je gestrest bent en onder druk staat, kun je een aantal basisprincipes overslaan. Als u de verkeerde röntgenfoto heeft, verspilt u tijd door deze niet op te slaan.
Stap 2. Zoek de geschiedenis van de patiënt op
Wanneer u zich voorbereidt op het lezen van een röntgenfoto, zorg er dan voor dat u alle informatie over de patiënt hebt, inclusief leeftijd en geslacht, en hun medische geschiedenis. Vergeet niet om te vergelijken met oude röntgenfoto's als die er zijn.
Stap 3. Lees de datum van de röntgenfoto af
Let vooral op de datum bij het vergelijken van oudere röntgenfoto's (kijk altijd naar oudere röntgenfoto's, indien beschikbaar). De datum waarop de röntgenfoto is gemaakt, biedt een belangrijke context voor het interpreteren van eventuele bevindingen. Scoren
0 / 0
Deel 1 Quiz
Waar of niet waar: oude röntgenfoto's zijn verouderd en geven over het algemeen geen bruikbare informatie over de patiënt.
Waar
Zeker niet! Hoewel een oude röntgenfoto op zich niet alles zal vertellen wat u moet weten over de huidige toestand van de patiënt, kan het nuttig zijn om te vergelijken met een huidige röntgenfoto. Het kan u veranderingen in de toestand van de patiënt laten zien en u helpen de bevindingen van de nieuwe röntgenfoto te interpreteren. Probeer het opnieuw…
niet waar
Absoluut! Oude röntgenfoto's zijn handig als je ze hebt. Ze geven u een belangrijke kijk op de medische geschiedenis van de patiënt. Bij gebruik met een nieuwe röntgenfoto kunt u veranderingen in de toestand van de patiënt volgen en u helpen bij het interpreteren van eventuele bevindingen. Lees verder voor een andere quizvraag.
Wil je meer quizzen?
Blijf jezelf testen!
Deel 2 van 4: De filmkwaliteit beoordelen
Stap 1. Controleer of de film onder volledige inspiratie is opgenomen
Röntgenfoto's van de borstkas worden over het algemeen gemaakt wanneer de patiënt zich in de inademingsfase van de ademhalingscyclus bevindt, in lekentaal ingeademd. Dit heeft een belangrijk effect op de kwaliteit van de röntgenfoto. Wanneer de röntgenstralen door de voorste borstkas op de film gaan, zijn het de ribben die zich het dichtst bij de film bevinden, de achterste ribben, die het meest zichtbaar zijn. Je zou tien achterste ribben moeten kunnen zien als het onder volledige inspiratie is genomen.
Als je 6 voorste ribben kunt zien, dan is de film van een zeer hoge standaard
Stap 2. Controleer de belichting
Overbelichte films zien er donkerder uit dan normaal en fijne details zijn erg moeilijk te zien. Onderbelichte films zien er witter uit dan normaal en veroorzaken ondoorzichtige gebieden. Zoek naar tussenwervellichamen op een goed gepenetreerde röntgenfoto van de thorax.
- Een onvoldoende gepenetreerde thoraxfoto kan de wervellichamen niet onderscheiden van de tussenwervelruimten.
- Het is ondergepenetreerd als je de borstwervels niet kunt zien.
- Een overgepenetreerde film toont de tussenwervelruimten heel duidelijk.
Stap 3. Controleer op rotatie
Als de patiënt niet volledig plat tegen de cassette lag, kan er enige rotatie op de röntgenfoto zijn. Als dit is gebeurd, kan het mediastinum er heel ongewoon uitzien. U kunt de rotatie controleren door naar sleutelbeenkoppen en thoracale wervellichamen te kijken.
- Controleer of de thoracale wervelkolom is uitgelijnd in het midden van het borstbeen en tussen de sleutelbeenderen.
- Controleer of de sleutelbeenderen waterpas zijn.
Scoren
0 / 0
Deel 2 Quiz
Hoe weet je of de film goed is belicht?
De röntgenfoto zal aan de wittere kant zijn.
Nee! Dit is een teken dat de film onderbelicht is. Goed belichte film mag niet te donker zijn, maar mag ook niet zo wit zijn dat sommige gebieden er te dekkend uitzien. Probeer het opnieuw…
Tussenwervelruimten zullen heel verschillend lijken.
Probeer het opnieuw! De tussenwervelruimten mogen niet te duidelijk ondoorzichtig lijken. Dit is een teken dat de film onderbelicht is. Probeer het opnieuw…
De borstwervels zullen zichtbaar zijn.
Juist! Een goed belichte röntgenfoto maakt de borstwervels duidelijk zichtbaar. Als de film niet goed was belicht, zou het moeilijk zijn om tussenwervellichamen te onderscheiden van de ruimtes ertussen. Lees verder voor een andere quizvraag.
De röntgenfoto zal aan de donkere kant zijn.
Zeker niet! Wanneer een röntgenfoto aan de donkere kant is, is deze overbelicht. Goed belichte film mag niet te wit zijn, maar ook niet zo donker dat fijne details van tussenwervellichamen moeilijk te onderscheiden zijn. Kies een ander antwoord!
Wil je meer quizzen?
Blijf jezelf testen!
Deel 3 van 4: Identificatie en uitlijning van de röntgenstraal
Stap 1. Zoek naar markeringen
Het volgende dat u moet doen, is de positie van de röntgenfoto identificeren en correct uitlijnen. Controleer of de relevante markeringen op de röntgenfoto zijn afgedrukt. 'L' voor links, 'R' voor rechts, 'PA' voor postero-anterieur, 'AP' voor anteroposterieur, enz. Let op de positie van de patiënt: rugligging (plat liggend), rechtop, lateraal, decubitus. Controleer en noteer in gedachten elke kant van de thoraxfoto.
Stap 2. Positioneer de posteroanterieure en laterale röntgenfoto's
Een normale thoraxfoto zal bestaan uit zowel posteroanterior (PA) als laterale films die samen worden gelezen. Lijn ze uit zodat ze worden gezien alsof de patiënt voor u staat, zodat hun rechterkant naar links van u wijst.
- Indien er oude films aanwezig zijn dient u deze ernaast op te hangen.
- De term posteroanterior (PA) verwijst naar de richting van de röntgenstraal die de patiënt doorkruist van posterieur naar anterieur, van achteren naar voren.
- De term antero-posterieur (AP) verwijst naar de richting van de röntgenstraal die de patiënt doorkruist van anterieur naar posterior, van voor naar achter.
- De laterale thoraxfoto wordt gemaakt met de linkerkant van de borstkas van de patiënt tegen de röntgencassette gehouden.
- Een schuin aanzicht is een gedraaid aanzicht tussen het standaard vooraanzicht en het zijaanzicht. Het is nuttig bij het lokaliseren van laesies en het elimineren van gesuperponeerde structuren.
Stap 3. Herken een antero-posterieure (AP) röntgenfoto
Soms worden AP-röntgenfoto's gemaakt, maar meestal alleen voor patiënten die te ziek zijn om recht op te staan voor de PA-röntgenfoto. AP-röntgenfoto's worden over het algemeen op kortere afstand van de film genomen in vergelijking met PA-röntgenfoto's. Afstand vermindert het effect van bundeldivergentie en de vergroting van structuren dichter bij de röntgenbuis, zoals het hart.
- Omdat AP-röntgenfoto's van kortere afstanden worden genomen, lijken ze meer vergroot en minder scherp in vergelijking met standaard PA-films.
- Een AP-film kan een vergroting van het hart en een verwijding van het mediastinum laten zien.
Stap 4. Bepaal of het afkomstig is van een laterale decubituspositie
Een röntgenfoto van dit aanzicht wordt gemaakt terwijl de patiënt op de zij ligt. Het helpt om vermoedelijke vloeistof (pleurale effusie) te beoordelen en aan te tonen of de effusie gelokaliseerd of mobiel is. U kunt naar de niet-afhankelijke hemithorax kijken om een pneumothorax te bevestigen.
- De afhankelijke long zou in dichtheid moeten toenemen. Dit komt door atelectase doordat het gewicht van het mediastinum er druk op uitoefent.
- Als dit niet gebeurt, is dit een indicatie van luchtinsluiting.
Stap 5. Lijn links en rechts uit
Je moet ervoor zorgen dat je het op de juiste manier bekijkt. Dit doe je eenvoudig en snel door op zoek te gaan naar de maagbel. De bubbel moet aan de linkerkant zijn.
- Beoordeel de hoeveelheid gas en de locatie van de maagbel.
- Normale gasbellen kunnen ook worden gezien in de lever- en miltbuigingen van de dikke darm.
Scoren
0 / 0
Deel 3 Quiz
Waarom zou een patiënt een antero-posterieure röntgenfoto kunnen laten maken?
De patiënt is te ziek om rechtop te staan.
Rechts! Een antero-posterieure röntgenfoto wordt gemaakt wanneer een patiënt geen normale PA-röntgenfoto kan laten maken, waardoor hij volledig rechtop moet staan. Een AP-röntgenfoto vereist nog steeds dat ze staan, maar zorgt ervoor dat de patiënt voorovergebogen kan worden. Het nadeel is dat de röntgenfoto een grotere vergroting en minder detail zal hebben. Lees verder voor een andere quizvraag.
De röntgenfoto moet scherpere details weergeven.
Zeker niet! Een AP-röntgenfoto wordt met een grotere vergroting gemaakt. Dat betekent dat de film iets waziger wordt, niet scherper. Het is een nadeel dat wordt veroorzaakt door het feit dat AP-röntgenfoto's op kortere afstand van de film worden gemaakt. Klik op een ander antwoord om het juiste antwoord te vinden…
Om te controleren of de longen van de patiënt vocht bevatten.
Nee! Een AP-röntgenfoto is niet de beste röntgenfoto voor het identificeren en beoordelen van verdachte vloeistof. In plaats daarvan zou een patiënt een röntgenfoto laten maken terwijl ze op hun zij liggen. Probeer een ander antwoord…
De patiënt kan niet opstaan vanuit een liggende positie.
Niet precies! Een AP-röntgenfoto wordt gemaakt wanneer de patiënt staat. Ze moeten ten minste vanuit een liggende positie kunnen opstaan voor een AP-weergave. Klik op een ander antwoord om het juiste antwoord te vinden…
Wil je meer quizzen?
Blijf jezelf testen!
Deel 4 van 4: De afbeelding analyseren
Stap 1. Begin met een algemeen overzicht
Voordat u zich op de specifieke details gaat concentreren, is het een goede gewoonte om een overzicht te maken. De belangrijkste dingen die u misschien hebt overgeslagen, kunnen de basislijnnormalen die u als referentiepunten gebruikt, veranderen. Beginnen met dit overzicht kan ook sensibiliseren om naar bepaalde dingen te zoeken. Technici gebruiken vaak de zogenaamde ABCDE-methode: controleer de luchtwegen (A), botten (B), hartsilhouet (C), diafragma (D) en longvelden en al het andere (E).
Stap 2. Controleer of er instrumenten zijn zoals slangen, infuuslijnen, ECG-leads, pacemaker, chirurgische clips of drains
Stap 3. Controleer de luchtweg- en longvelden
Controleer of de luchtweg open en middellijn is. Bij een spanningspneumothorax is de luchtweg bijvoorbeeld weggebogen van de aangedane zijde. Zoek naar de carina, waar de luchtpijp zich splitst (verdeelt) in de rechter en linker hoofdstambronchiën. Bij het controleren van de longvelden, begin met het controleren van de symmetrie en zoek naar belangrijke gebieden met abnormale helderheid of dichtheid. Train je ogen om door het hart en de bovenbuik naar de achterste longen te kijken. Je moet ook onderzoeken op vasculariteit en de aanwezigheid van massa of knobbeltjes.
- Onderzoek de longvelden op infiltratie-, vloeistof- of luchtbronchogrammen.
- Als vloeistof, bloed, slijm of tumor, enz. de luchtzakken vult, zullen de longen radiodicht (helder) lijken, met minder zichtbare interstitiële markeringen.
Stap 4. Controleer de botten
Zoek naar eventuele breuken, laesies of defecten. Let op de totale grootte, vorm en contour van elk bot, dichtheid of mineralisatie (osteopenische botten zien er dun en minder ondoorzichtig uit), corticale dikte in vergelijking met medullaire holte, trabeculair patroon, aanwezigheid van erosies, breuken, lytische of blastische gebieden. Zoek naar doorschijnende en sclerotische laesies.
- Een doorschijnende botlaesie is een botgebied met een verminderde dichtheid (dat donkerder lijkt); het lijkt misschien uitgestoten in vergelijking met het omliggende bot.
- Een sclerotische botlaesie is een botgebied met een verhoogde dichtheid (dat witter lijkt).
- Zoek bij gewrichten naar vernauwing, verwijding, verkalking van het kraakbeen, lucht in de gewrichtsruimte en abnormale vetkussentjes.
Stap 5. Controleer het hart en zoek naar het cardiale silhouetteken
Onderzoek de randen van het hart; de silhouetmarges moeten scherp zijn. Observeer of een radiopaciteit de hartgrens verduistert, bijvoorbeeld in de rechter middenkwab en linker lingula-pneumonie. Kijk ook naar de externe zachte weefsels voor eventuele afwijkingen. Het silhouetteken is in feite de eliminatie van het silhouet of het verlies van de interface tussen long en zacht weefsel, die optreedt na een massa of overstroming in de long.
- Kijk naar de grootte van het hartsilhouet (witruimte die het hart voorstelt, gelegen tussen de longen). Een normaal hartsilhouet beslaat minder dan de helft van de borstbreedte.
- Een hart met een diameter groter dan de halve thoracale diameter is een vergroot hart.
- Let op de lymfeklieren, zoek naar subcutaan emfyseem (luchtdichtheid onder de huid) en andere laesies.
- Zoek naar een waterflesvormig hart op een gewone PA-film, wat wijst op pericardiale effusie. Ontvang een echografie of thoraxcomputertomografie (CT) om te bevestigen.
Stap 6. Controleer het membraan
Zoek naar een plat of verhoogd diafragma. Een afgeplat diafragma kan duiden op emfyseem. Een verhoogd diafragma kan duiden op een consolidatiegebied van het luchtruim (zoals bij longontsteking), waardoor het onderste longveld niet te onderscheiden is in weefseldichtheid in vergelijking met de buik.
- Het rechter diafragma is normaal gesproken hoger dan het linker, vanwege de aanwezigheid van de lever onder het rechter diafragma.
- Kijk ook naar de costofrene hoek (die scherp moet zijn) voor afstomping, wat kan duiden op effusie (als vloeistof bezinkt).
Stap 7. Observeer de hila
Zoek naar knopen en massa's in de hila van beide longen. Op het vooraanzicht vertegenwoordigen de meeste hila-schaduwen de linker en rechter longslagaders. De linker longslagader is altijd meer superieur dan de rechter, waardoor de linker hilus hoger is.
Zoek naar verkalkte lymfeklieren in de hilaris, die kunnen worden veroorzaakt door een oude tuberculose-infectie
Scoren
0 / 0
Deel 4 Quiz
Hoe kun je zien of een bot een doorzichtige laesie heeft?
Het zal witter lijken.
Zeker niet! Als een bot witter lijkt, is dat een indicatie dat het een hogere dichtheid heeft dan normaal. Dit kan betekenen dat het bot sclerotisch is. Probeer het opnieuw…
Het ziet er dun en minder ondoorzichtig uit.
Nee! Als een bot er dunner en minder ondoorzichtig uitziet, is dit niet bepaald een indicatie van doorschijnende laesies. In plaats daarvan is het waarschijnlijker dat het bot osteopenisch is. Kies een ander antwoord!
Het zal een verhoogde dichtheid hebben.
Niet helemaal! Botten met een verhoogde dichtheid hebben meer kans op sclerotische laesies, niet op lucente laesies. Je kunt zien dat een bot dichter is dan normaal als het een ongewoon wit uiterlijk heeft. Probeer een ander antwoord…
Het zal donkerder lijken.
Juist! Een bot met een doorzichtige laesie zal inderdaad donkerder lijken op de röntgenfoto. Zo kun je zien dat een bot minder dichtheid heeft dan zou moeten. De laesie kan ook "uitgeslagen" lijken in relatie tot het bot eromheen. Lees verder voor een andere quizvraag.
Wil je meer quizzen?
Blijf jezelf testen!
Video - Door deze service te gebruiken, kan bepaalde informatie worden gedeeld met YouTube
Tips
- Oefening baart kunst. Bestudeer en lees talrijke thoraxfoto's om hierin bekwaam te worden.
- Rotatie: kijk naar de koppen van de sleutelbeenderen in relatie tot de processus spinosus - ze moeten op gelijke afstand staan.
- Vergelijk altijd met oude röntgenfoto's indien beschikbaar. Ze zullen u helpen nieuwe ziekten op te sporen en te evalueren op veranderingen.
- Een goede vuistregel voor het lezen van thoraxfoto's is om van algemene observaties naar specifieke details te gaan.
- De hartgrootte moet < 50% van de diameter van de borstkas op PA-film zijn.
- Volg een systematische aanpak om een thoraxfoto te lezen om er zeker van te zijn dat u niets mist.
