Een lui oog, ook bekend als amblyopie, ontwikkelt zich meestal in de vroege kinderjaren en treft 2-3% van de kinderen. Amblyopie komt vaak voor in families. Het is een behandelbare aandoening als het vroeg wordt opgemerkt, maar het kan verlies van het gezichtsvermogen veroorzaken als het niet wordt behandeld. Hoewel in sommige gevallen een lui oog duidelijk is, kan het bij sommige kinderen moeilijk te herkennen zijn. Soms is zelfs het kind zich niet bewust van de aandoening. Een oogarts of optometrist moet zo vroeg mogelijk worden geraadpleegd om amblyopie te diagnosticeren en te behandelen. U kunt enkele technieken gebruiken om te bepalen of uw kind een lui oog heeft, maar raadpleeg altijd een opticien (bij voorkeur iemand die is opgeleid in kinderoogzorg).
Stappen
Deel 1 van 6: Controleren op een lui oog
Stap 1. Begrijp wat een lui oog kan veroorzaken
Amblyopie treedt op wanneer de hersenen moeite hebben om correct met de ogen te communiceren. Het kan voorkomen wanneer het ene oog aanzienlijk beter is scherpgesteld dan het andere. Op zichzelf kan amblyopie moeilijk te herkennen zijn omdat het mogelijk geen visueel verschil of misvorming vertoont. Een bezoek aan de oogarts is de enige manier om een lui oog nauwkeurig te diagnosticeren.
- Strabisme is een veel voorkomende oorzaak van amblyopie. Strabisme is een afwijking van de ogen waarbij één oog naar binnen (esotropie), naar buiten (exotropie), omhoog (hypertropie) of omlaag (hypotropie) draait. Het staat ook wel bekend als een 'dwalend oog'. Uiteindelijk gaat het "rechte" de visuele signalen naar de hersenen domineren, waardoor "strabisme amblyopie" ontstaat. Niet alle luie ogen worden echter geassocieerd met scheelzien.
- Amblyopie kan ook het gevolg zijn van een structureel probleem, zoals een hangend ooglid.
- Andere problemen in het oog, zoals cataract (een "troebele" plek in het oog) of glaucoom, kunnen ook een lui oog veroorzaken. Dit type amblyopie wordt "deprivatie-amblyopie" genoemd en moet meestal operatief worden behandeld.
- Ernstige verschillen in de breking tussen elk oog kunnen ook amblyopie veroorzaken. Sommige mensen zijn bijvoorbeeld bijziend in het ene oog en verziend in het andere (een aandoening die bekend staat als anisometropie). De hersenen zullen het ene oog kiezen om te gebruiken en het andere negeren. Dit type amblyopie staat bekend als "refractieve amblyopie".
- Af en toe kan bilaterale amblyopie beide ogen aantasten. Een baby kan bijvoorbeeld worden geboren met staar in beide ogen. Een oogzorgprofessional kan een diagnose stellen en behandelingsopties bieden voor dit type amblyopie.
Stap 2. Zoek naar veelvoorkomende symptomen
Uw kind mag niet klagen over zijn of haar gezichtsvermogen. Na verloop van tijd kan een persoon met amblyopie eraan wennen om in het ene oog beter te zien dan in het andere. Een professioneel oogonderzoek is de enige manier om zeker te weten of uw kind een lui oog heeft, maar er zijn enkele symptomen waar u op kunt letten.
- Kieskeurig of overstuur worden als je één oog bedekt. Sommige kinderen kunnen kieskeurig of overstuur worden als u een van hun ogen bedekt. Dit kan een teken zijn dat de ogen niet dezelfde visuele signalen naar de hersenen sturen.
- Slecht dieptezicht. Uw kind kan moeite hebben met dieptewaarneming (stereopsis) en kan ook moeite hebben met het zien van films in 3D. Uw kind kan moeite hebben met het zien van voorwerpen op afstand, zoals een schoolbord.
- Zwervend oog. Als de ogen van uw kind niet goed zijn uitgelijnd, kan ze scheelzien hebben, een veelvoorkomende oorzaak van amblyopie.
- Frequent loensen, ogen wrijven en hoofd kantelen. Dit kunnen allemaal tekenen zijn van wazig zien, wat een vaak voorkomende bijwerking is van amblyopie.
- Moeilijkheden op school. Soms kan een kind moeite hebben op school vanwege amblyopie. Praat met de leerkracht van uw kind en vraag of uw kind excuses verzint wanneer hem wordt gevraagd om op afstand te lezen (bijv. "Ik voel me duizelig" of "Mijn ogen jeuken").
- Vraag uw contactlensspecialist om te controleren op een verkeerde uitlijning of problemen met het gezichtsvermogen bij kinderen jonger dan zes maanden. Op deze leeftijd ontwikkelt het gezichtsvermogen van uw kind zich nog zo sterk dat thuistesten mogelijk niet effectief zijn.
Stap 3. Voer een test met bewegende objecten uit
Test de reactie van uw kind op beweging om te zien of het ene oog langzamer reageert dan het andere. Zoek een pen met een heldere dop of een felgekleurd voorwerp. Vraag uw kind om zich te concentreren op een specifiek deel van het object (bijvoorbeeld de pendop, het "knallende" deel van een lolly).
- Vraag het kind om zich op hetzelfde deel van het object te concentreren terwijl hij het gekleurde object met zijn ogen volgt.
- Beweeg het object langzaam naar rechts en vervolgens naar links. Beweeg het dan op en neer. Observeer de ogen van het kind zorgvuldig terwijl u het object verplaatst. Let op of het ene oog langzamer is dan het andere terwijl u het object volgt.
- Bedek een van de ogen van uw kind en verplaats het object opnieuw: links, rechts, omhoog en omlaag. Bedek het andere oog en herhaal de test.
- Noteer hoe elk oog reageert. Dit zal u helpen bepalen of het ene oog langzamer beweegt dan het andere.
Stap 4. Doe een fototest
Als u denkt dat de ogen van uw kind niet goed zijn uitgelijnd, kan het helpen om dit te controleren door foto's van de ogen te bekijken. Als u met foto's werkt, heeft u meer tijd om de indicatoren die op een probleem kunnen wijzen, te onderzoeken. Dit is vooral handig voor baby's en jonge kinderen, die misschien niet lang genoeg stil blijven om hun ogen te onderzoeken.
- U kunt bestaande foto's gebruiken als ze de ogen duidelijk in detail laten zien. Als je geen geschikte foto's hebt, vraag dan iemand om je te helpen nieuwe foto's te maken.
- Gebruik de reflectie van een kleine penlight om een lui oog uit te sluiten. Vraag uw assistent om een kleine penlight op ongeveer een meter afstand van de ogen van uw kind te houden.
- Vraag het kind naar het licht te kijken.
- Terwijl het licht op de ogen van uw kind schijnt, maakt u een foto van de ogen.
-
Zoek naar symmetrische reflectie van het licht in hun iris of pupilgebied.
- Als de lichtreflexen zich op dezelfde plek op elk oog bevinden, zijn de ogen van uw kind waarschijnlijk recht.
- Als de lichtreflexen niet symmetrisch zijn, kan één oog naar binnen of naar buiten worden gedraaid.
- Als je het niet zeker weet, maak dan meerdere foto's op verschillende tijdstippen om de ogen opnieuw te controleren.
Stap 5. Doe een cover-uncover-test
Deze test kan worden gebruikt bij kinderen van zes maanden of ouder. De cover-uncover-test kan helpen bepalen of hun ogen goed zijn uitgelijnd en in gelijke mate werken.
- Laat uw kind tegenover u zitten of laat haar op de schoot van een partner zitten. Bedek één oog voorzichtig met je hand of een houten lepel.
- Vraag het kind enkele seconden met het onbedekte oog naar een speeltje te kijken.
- Onthul het bedekte oog en kijk hoe het reageert. Controleer of het oog weer in lijn springt omdat het wegdreef. Dit kan wijzen op een probleem dat moet worden gecontroleerd door een pediatrische oogarts.
- Herhaal de test op het andere oog.
Deel 2 van 6: Een pediatrische oogzorgprofessional bezoeken
Stap 1. Zoek een kinderoogarts
Een kinderoogarts is een arts die gespecialiseerd is in de oogzorg van kinderen. Hoewel alle oogartsen pediatrische patiënten kunnen behandelen, zijn artsen met een pediatrische specialiteit hoog opgeleid in verschillende oogaandoeningen bij kinderen.
- Zoek online naar een kinderoogarts bij u in de buurt. De American Optometric Association heeft een zoekfunctie waarmee u een oogarts bij u in de buurt kunt vinden. De American Association for Pediatric Ophthalmology and Strabismus heeft ook een arts-locator.
- Als u in een landelijke of kleine stad woont, moet u wellicht in een nabijgelegen stad zoeken om een specialist te vinden.
- Vraag vrienden en familie met kinderen om aanbevelingen. Als u mensen kent die kinderen hebben met zichtproblemen, vraag hen dan om een oogarts aan te bevelen. Dit kan u een idee geven of die arts geschikt voor u is.
- Als u een ziektekostenverzekering heeft, zorg er dan voor dat u een aanbieder kiest die wordt gedekt door uw verzekeringsplan. Als u het niet zeker weet, kunt u contact opnemen met uw verzekeringsmaatschappij om na te gaan of zij de oogarts dekken die u overweegt.
Stap 2. Maak uzelf vertrouwd met enkele testtools en examens
Een opticien zal het gezichtsvermogen van uw kind en de toestand van de ogen zelf beoordelen om te bepalen of uw kind een lui oog heeft. Als u deze begrijpt, zult u zich tijdens uw bezoek meer op uw gemak voelen. Hierdoor zal uw kind zich ook meer op zijn gemak voelen.
- Retinoscopie. De arts kan een handgereedschap, een retinoscoop genaamd, gebruiken om het oog te onderzoeken. De retinoscoop schijnt een licht in het oog. Terwijl de straal beweegt, kan de arts de brekingsfout (bijv. bijziend, verziend, astigmatisme) van het oog bepalen door naar de "rode reflex" van het netvlies te kijken. Deze methode kan ook zeer nuttig zijn bij het diagnosticeren van tumoren of cataracten bij zuigelingen. Uw arts zal waarschijnlijk oogverwijdende druppels gebruiken om uw kind met deze methode te onderzoeken.
- Prisma's. Uw oogarts kan een prisma gebruiken om de lichtreflex van het oog te testen. Als de reflexen symmetrisch zijn, zijn de ogen recht; als ze niet symmetrisch zijn, kan het kind scheelzien hebben (een oorzaak van amblyopie). De arts houdt het prisma boven één oog en past het aan om de reflex te bepalen. Deze techniek is niet zo nauwkeurig als sommige andere tests voor scheelzien, maar het kan nodig zijn om deze te gebruiken bij het onderzoeken van zeer jonge kinderen.
- Beoordeling van gezichtsscherpte (BTW). Dit type testen omvat verschillende soorten examens. De meest elementaire gebruikt de bekende "Snellen-kaart", waar uw kind de kleinste letters zal lezen die hij kan op een gestandaardiseerde letterkaart. Andere tests kunnen lichtrespons, pupilrespons, het vermogen om een doel te volgen, kleurtesten en afstandstests omvatten.
- Fotoscreening. Fotoscreening wordt gebruikt bij pediatrische oogonderzoeken. Het maakt gebruik van een camera om zichtproblemen zoals scheelzien en brekingsfouten te detecteren door lichtreflexen van het oog te onderzoeken. Fotoscreening is vooral nuttig bij zeer jonge kinderen (jonger dan drie jaar), kinderen die moeite hebben om stil te zitten, niet-coöperatieve kinderen of kinderen met een handicap zoals een non-verbale leerstoornis of autisme. De test duurt meestal minder dan een minuut.
- Cycloplegische brekingstest. Deze test bepaalt hoe de oogstructuur beelden van de lens weergeeft en ontvangt. Uw oogarts zal oogverwijdende druppels gebruiken om deze test uit te voeren.
Stap 3. Vertel uw kind wat het kan verwachten
Jonge kinderen kunnen bang zijn in nieuwe situaties, zoals een doktersbezoek. Als u uw kind vertelt wat er kan gebeuren tijdens haar oogonderzoek, kan dit haar helpen kalmeren en geruststellen. Het kan haar ook helpen zich gepast te gedragen tijdens de examenprocedures. Zorg er indien mogelijk voor dat uw kind geen honger, slaperigheid of dorst heeft wanneer u haar naar de oogarts brengt, aangezien deze dingen het kind kieskeurig en moeilijker te onderzoeken kunnen maken.
- De arts zal waarschijnlijk oogverwijdende druppels gebruiken om de ogen van uw kind te verwijden. Dit zal helpen bij het bepalen van het niveau van brekingsfout in haar gezichtsvermogen tijdens examens.
- De arts kan een zaklamp, penlight of ander lichtinstrument gebruiken om hem te helpen bij het observeren van lichtreflexen in de ogen.
- De arts kan objecten en foto's gebruiken om oogmotiliteit en verkeerde uitlijning te meten.
- De arts kan een oftalmoscoop of soortgelijke apparatuur gebruiken om te beoordelen of er sprake is van een oogziekte of afwijkingen in het oog.
Stap 4. Zorg ervoor dat uw kind zich op zijn gemak voelt bij zijn oogarts
Als uw kind zichtproblemen heeft, zal hij waarschijnlijk veel tijd bij de oogarts doorbrengen (of wat voor een kind veel tijd lijkt). Kinderen die een bril dragen, hebben minimaal een jaarlijkse controle nodig. Uw oogarts en kind moeten een prettige verstandhouding hebben (manier van interactie).
- U moet altijd het gevoel hebben dat de artsen van uw kind om uw kind geven. Als de oogarts die u in eerste instantie hebt gekozen niet bereid is om vragen te beantwoorden en met u te communiceren, zoek dan een andere.
- U moet zich niet opgejaagd of lastig gevallen voelen door een arts. Als je te lang moest wachten, je gehaast voelde voor een afspraak, of het gevoel had dat de dokter je vervelend vond, wees dan niet bang om een andere dokter uit te proberen. Misschien vindt u er een die beter bij uw behoeften past.
Stap 5. Leer over verschillende behandelingen
Na onderzoek van het gezichtsvermogen van uw kind kan de oogarts aanbevelingen doen over de juiste behandelingen voor uw kind. Als de arts heeft vastgesteld dat uw kind een lui oog heeft, kunnen therapieën bestaan uit een bril, een ooglapje of medicatie.
Het is mogelijk dat de arts een oogspieroperatie voorstelt om de oogspieren weer in hun juiste positie te brengen. Deze procedure wordt uitgevoerd onder algemene anesthesie. Het kind krijgt algehele anesthesie. Er wordt een kleine incisie gemaakt in het oog en een oogspier wordt verlengd of verkort, afhankelijk van hoe het luie oog moet worden gecorrigeerd. Patchen kan nog steeds nodig zijn
Deel 3 van 6: Een lui oog behandelen
Stap 1. Breng een pleister aan over het goede oog
Zodra de oorzaak van amblyopie is vastgesteld, zal patching gewoonlijk deel uitmaken van de aanbevolen behandeling om de hersenen te dwingen te gaan zien met het zwakkere oog. Zelfs als een operatie bijvoorbeeld problemen met het gezichtsvermogen heeft gecorrigeerd, zoals refractieve amblyopie, kan patching nog steeds voor een korte tijd nodig zijn om de hersenen te dwingen visuele signalen te herkennen die ze eerder hadden genegeerd.
- Vraag proefpleisters aan bij uw oogarts. Om de pleister te laten werken, moet de pleister het oog volledig bedekken. Uw oogarts kan zorgen voor een goede pasvorm.
- U kunt meestal kiezen voor een elastische band of een zelfklevende pleister.
- Het Amblyopia Kids Network heeft beoordelingen van verschillende ooglapjes, evenals informatie over waar u ze kunt kopen.
Stap 2. Laat uw kind de pleister twee tot zes uur per dag dragen
In het verleden kregen ouders het advies om hun kind de pleister de hele tijd te laten dragen, maar uit recentere onderzoeken is gebleken dat kinderen hun zicht kunnen verbeteren door slechts twee uur per dag een pleister te dragen.
- Het kan zijn dat uw kind moet opbouwen om de pleister gedurende de voorgeschreven tijd te dragen. Begin met 20-30 minuten, drie keer per dag. Verhoog geleidelijk de tijd totdat uw kind de pleister elke dag voor de juiste tijd draagt.
- Oudere kinderen en kinderen met ernstige amblyopie moeten de pleister mogelijk elke dag voor een langere periode dragen. Uw arts kan u adviseren wanneer en hoe lang uw kind de pleister moet dragen.
Stap 3. Controleer op verbetering
Patchen kan al binnen enkele weken resultaat opleveren. Het kan echter enkele maanden duren voordat de behandeling resultaat oplevert. Controleer op verbetering door de ogen van uw kind maandelijks opnieuw te testen (of zoals aanbevolen door uw contactlensspecialist).
- Blijf maandelijks controleren op verbetering, aangezien bekend is dat de aandoening beter wordt met behandelingen van zes, negen of twaalf maanden. De reactietijd is afhankelijk van het individuele kind (en hoe trouw hij/zij de pleister draagt).
- Laat uw kind de pleister dragen zolang u verbetering merkt.
Stap 4. Doe mee aan activiteiten die oog-handcoördinatie vereisen
Door het zwakke oog van uw kind harder te laten werken terwijl het sterke oog is gepatcht, wordt de behandeling effectiever.
- Start kunstactiviteiten waarbij kleuren, schilderen, punt-naar-punt of knippen en plakken betrokken zijn.
- Bekijk plaatjes in kinderboeken en/of lees samen met je kind.
- Vraag uw kind om zich te concentreren op de details in de illustraties of om de woorden van het verhaal door te nemen.
- Houd er rekening mee dat de dieptewaarneming van uw kind door de patch wordt verminderd, dus gooispellen kunnen extra uitdagend zijn.
- Voor oudere kinderen worden videogames ontwikkeld om de ogen van kinderen te coördineren. Softwareontwikkelaar Ubisoft heeft bijvoorbeeld samengewerkt met McGill University en Amblyotech om games zoals "Dig Rush" te produceren die amblyopie behandelen. Vraag uw oogarts of dit een optie is voor uw kind.
Stap 5. Blijf in contact met uw contactlensspecialist
Soms werken behandelingen niet zoals gehoopt. Uw contactlensspecialist is de beste persoon om dat te beslissen. Kinderen kunnen zich vaak aanpassen aan situaties. Door in contact te blijven met uw contactlensspecialist blijft u op de hoogte of er nieuwe opties kunnen ontstaan voor de behandeling van uw kind.
Deel 4 van 6: Andere behandelingen overwegen
Stap 1. Vraag uw arts naar atropine
Atropine kan een optie zijn als uw kind geen pleister kan of wil dragen. Atropine vermindert wazig zien en kan in het "goede" oog worden gebruikt om het kind te dwingen het "slechte" oog te gebruiken. Ze steken niet zoals andere druppels.
- Sommige onderzoeken suggereren dat oogdruppels even effectief of effectiever zijn dan pleisters voor de behandeling van amblyopie. Een deel van dit effect kan zijn omdat het gebruik van de druppels voor kinderen vaak minder sociaal stigmatiserend is dan het dragen van een pleister. Kinderen zullen dus eerder meewerken aan hun behandeling.
- Deze druppels hoeven mogelijk niet zo lang te worden gebruikt als patchen.
- Atropine-druppels hebben mogelijke bijwerkingen, dus gebruik ze niet zonder eerst met de oogarts van uw kind te overleggen.
Stap 2. Overweeg een Eyetronix Flicker Glass-behandeling
Als de amblyopie van uw kind refractief is, kan een behandeling met flikkerend glas een effectief behandelalternatief zijn. Flicker Glass-brillen lijken op een zonnebril. Ze werken door snel af te wisselen tussen helder en "verstopt" (verstopt) met een frequentie die is voorgeschreven door uw oogarts. Ze kunnen een goede keuze zijn voor oudere kinderen of kinderen die niet op andere behandelingen hebben gereageerd.
- Deze behandeling werkt het beste voor kinderen met milde tot matige anisometrope amblyopie (d.w.z. amblyopie veroorzaakt door ogen met verschillende sterktes).
- De Eyetronix Flicker Glass-behandeling is meestal binnen 12 weken voltooid. Het is waarschijnlijk niet effectief als uw kind eerder heeft geprobeerd pleisters te gebruiken om amblyopie te behandelen.
- Raadpleeg, net als bij andere alternatieve behandelingen, altijd de oogarts van uw kind voordat u een behandeling probeert.
Stap 3. Overweeg RevitalVision voor amblyopie
RevitalVision gebruikt een computer om specifieke veranderingen in de hersenen van uw kind te stimuleren om het gezichtsvermogen te verbeteren. De computerbehandelingen (40 sessies van gemiddeld 40 minuten) kunnen thuis gedaan worden.
- RevitalVision kan vooral nuttig zijn voor oudere amblyopiepatiënten.
- U moet uw oogarts raadplegen om RevitalVision aan te schaffen.
Deel 5 van 6: Zorgen voor het gebied rond de ogen
Stap 1. Houd de oogcontour in de gaten
Het gebied rond de ogen kan tijdens het patchen geïrriteerd of geïnfecteerd raken. Houd de oogcontour van uw kind in de gaten. Als u huiduitslag of snijwonden rond het oog ziet, raadpleeg dan uw arts of kinderarts over de behandeling ervan.
Stap 2. Verminder irritatie
Zowel elastische band- als zelfklevende pleisters kunnen de huid rond het oog irriteren en een lichte uitslag veroorzaken. Kies indien mogelijk een hypoallergene plakpleister om het risico op huidongemakken te verminderen.
Nexcare produceert een lijn hypoallergene zelfklevende pleisters. Ortopad produceert hypoallergene pleisters in zelfklevende en brilpassende stijlen. U kunt ook de arts van uw kind raadplegen voor aanbevelingen
Stap 3. Pas de grootte van de patch aan
Als de huid onder het klevende deel van de pleister geïrriteerd is, probeer dan een gebied rond het oog dat groter is dan de pleister met gaas te bedekken. Bevestig het gaas aan het gezicht van het kind met medische tape. Bevestig vervolgens de pleister op het gaasje.
U kunt ook proberen een deel van het klevende deel van de pleister weg te knippen, zodat er minder contact met de huid is. De truc is om ervoor te zorgen dat het normale oog nog steeds volledig bedekt is en dat de pleister goed vastzit
Stap 4. Probeer een pleister die op een bril kan worden bevestigd
Omdat het niet in contact komt met de huid, voorkomt deze pleister het probleem van huidirritatie. Dit kan een keuze zijn als uw kind een zeer gevoelige huid heeft.
Een pleister die aan een bril wordt bevestigd, kan een goede dekking bieden over het zwakke oog. Het kan echter zijn dat u een zijpaneel aan de bril moet bevestigen om te voorkomen dat uw kind rond de pleister probeert te kijken
Stap 5. Verzorg de huid
Was het gebied rond het oog met water om eventuele sporen van de irriterende stof te verwijderen die kunnen achterblijven nadat de pleister is verwijderd. Gebruik verzachtende middelen of vochtinbrengende middelen op het aangetaste gebied om de huid vochtig te houden. Deze zullen de huid helpen zichzelf te herstellen en beschermen tegen toekomstige ontstekingen.
- Huidcrèmes of -zalven kunnen ontstekingen verminderen, maar het is belangrijk om de instructies zorgvuldig op te volgen en deze producten niet te veel te gebruiken. In sommige gevallen is de beste behandeling om niets te doen en de huid gewoon te laten "ademen".
- Raadpleeg uw arts voor advies over het behandelen van de huidirritatie van uw kind.
Deel 6 van 6: Een kind met een lui oog ondersteunen
Stap 1. Leg uit wat er aan de hand is
Om een ooglapbehandeling succesvol te maken, moet uw kind het gedurende de voorgeschreven tijd aanhouden. Het is gemakkelijker om haar hiermee te laten instemmen als ze begrijpt waarom ze de pleister nodig heeft.
- Leg uw kind uit hoe het haar kan helpen en wat er kan gebeuren als ze het niet draagt. Laat uw kind weten dat het dragen van de pleister haar ogen sterker zal maken. Laat haar, zonder uw kind bang te maken, weten dat het niet dragen van de pleister kan leiden tot een slechter gezichtsvermogen.
- Laat uw kind indien mogelijk input hebben bij het plannen van haar "patchtijd" elke dag.
Stap 2. Vraag familieleden en vrienden om ondersteunend te zijn
Communicatie is de sleutel om uw kind te helpen zich op zijn gemak te voelen bij het patchen. Kinderen die zich zelfbewust of beschaamd voelen over het dragen van een ooglapje, hebben minder kans om de behandeling met succes vol te houden.
- Vraag de mensen rond uw kind om zich in te leven en moedig hem aan om zich aan zijn behandelingskuur te houden.
- Laat uw kind weten dat hij meerdere mensen heeft bij wie hij met eventuele problemen terecht kan. Sta open voor het beantwoorden van vragen die uw kind kan hebben. Vertel uw familie en vrienden over de redenen voor het patchen, zodat zij uw kind ook kunnen steunen.
Stap 3. Praat met de leerkracht of kinderopvang van uw kind
Als uw kind de pleister tijdens schooltijd moet dragen, leg de situatie dan uit aan de instructeur of verzorger van het kind.
- Bespreek dat de leerkracht aan klasgenoten uitlegt waarom uw kind de pleister draagt en hoe zij u kunnen ondersteunen. Zorg ervoor dat de schoolbeambten en docenten zich ervan bewust zijn dat plagen over de patch niet getolereerd mag worden.
- Bespreek of er academische aanpassingen voor uw kind kunnen worden gemaakt terwijl zij de pleister draagt. Vraag bijvoorbeeld of leraren uw kind wat eerder moeilijke opdrachten kunnen geven, bijles kunnen geven, een werkplan kunnen aanbieden en/of wekelijks of zo de voortgang van de leerling kunnen bekijken. Deze kunnen er allemaal voor zorgen dat uw kind zich meer op zijn gemak voelt tijdens het patchen en om goede prestaties op school te behouden.
Stap 4. Zorg voor comfort
Ondanks je beste inspanningen, kunnen andere kinderen je kind plagen of kwetsende opmerkingen maken. Wees erbij om te luisteren, te kalmeren en uw kind gerust te stellen dat deze behandeling tijdelijk en de moeite waard is.
- Je zou kunnen overwegen om uit solidariteit een ooglapje te dragen. Zelfs als het maar af en toe is, kan uw kind zich minder zelfbewust voelen als hij ziet dat volwassenen ook pleisters kunnen dragen. Bied ook ooglapjes voor poppen en knuffelbeesten.
- Moedig uw kind aan om de patch te zien als een spel, in plaats van als een straf. Zelfs als uw kind begrijpt dat de pleister een goede reden heeft, kan hij het als een straf zien. Wijs erop dat piraten en andere coole figuren ooglapjes dragen. Stel voor dat uw kind met zichzelf concurreert om haar pleister op te houden.
- Er zijn verschillende kinderboeken die over patchen gaan. My New Eye Patch, A Book for Parents and Children maakt bijvoorbeeld gebruik van foto's en verhalen om uit te leggen hoe het is om een ooglapje te dragen. Lezen over de ervaringen van anderen kan helpen om het patchen voor uw kind te normaliseren.
Stap 5. Stel een beloningssysteem in
Bedenk een plan om uw kind te belonen wanneer ze de pleister zonder klachten of moeilijkheden draagt. Beloningen kunnen uw kind helpen gemotiveerd te blijven om de pleister te dragen. (Vergeet niet dat jonge kinderen geen goed gevoel hebben voor beloningen en consequenties op de lange termijn.)
- Hang een kalender, krijtbord of whiteboard op om de voortgang van uw kind bij te houden.
- Geef kleine prijzen zoals stickers, potloden of klein speelgoed wanneer ze een bepaalde benchmark heeft bereikt, zoals het een week lang elke dag dragen van de pleister.
- Gebruik beloningen als afleiding voor zeer jonge kinderen. Als uw kind bijvoorbeeld de pleister eraf trekt, vervang deze dan en geef het kind een speeltje of een andere beloning om de pleister af te leiden.
Stap 6. Help uw kind zich elke dag aan te passen
Elke keer dat uw kind de pleister aanbrengt, hebben de hersenen ongeveer 10 tot 15 minuten nodig om zich aan te passen aan de dekking van het sterke oog. Lui oog treedt op wanneer de hersenen het zichtpad van één oog negeren. Patchen dwingt de hersenen om die genegeerde paden te herkennen. Deze ervaring kan eng zijn voor kinderen die er niet aan gewend zijn. Breng tijd door met je kind om hem te troosten.
Doe iets leuks in deze tijd om de overgang gemakkelijker te maken. Door een positieve associatie tussen de pleister en een prettige ervaring te creëren, kan het voor uw kind gemakkelijker worden om met het pleisterproces om te gaan
Stap 7. Wees sluw
Als de pleister van het zelfklevende type is, laat uw kind dan de buitenkant van de pleister versieren met stickermarkers. Vraag een arts om advies over de beste versieringen die u het beste kunt gebruiken en hoe u ze veilig kunt aanbrengen (u wilt bijvoorbeeld geen glitter gebruiken, omdat deze kan afschilferen en in de ogen van uw kind kan komen).
- Versier nooit de binnenkant van de pleister (de kant die naar het oog wijst).
- Ontwerpwebsites zoals Pinterest bieden een verscheidenheid aan ideeën voor decoratie. Prevent Blindness heeft ook suggesties voor het versieren van patches.
- Overweeg een decoratiefeest te organiseren. U kunt de vriendjes van uw kind nieuwe ooglapjes geven om te versieren. Dit kan ervoor zorgen dat uw kind zich minder geïsoleerd voelt tijdens het patchen.
Tips
- Gebruik de technieken in dit artikel in combinatie met professionele oogzorgbehandelingen. Probeer een lui oog niet te diagnosticeren en te behandelen zonder een optometrist of oogarts te raadplegen.
- Houd de communicatie tussen u en uw kind altijd open. Houd ook contact met uw oogarts. Vraag uw arts als u vragen heeft.
- Als uw kind een dwalend oog heeft, laat fotografen dan weten wat zijn of haar toestand is, zodat ze uw kind zo kunnen positioneren dat het luie oog niet opvalt op foto's. Dit kan ervoor zorgen dat uw kind zich minder zelfbewust voelt wanneer er foto's nodig zijn, zoals 'fotodagen' op school of voor het jaarboek.
Waarschuwingen
- Als u ongebruikelijke bijwerkingen ziet, breng uw kind dan onmiddellijk naar een eerstehulpafdeling of neem contact op met uw arts.
- Als het luie oog een geboorteafwijking is, ontwikkelden zich tegelijkertijd andere gebieden in de baarmoeder. Vraag uw kinderarts om uw kind grondig te controleren op andere problemen.
- Elk type oogprobleem moet worden gecontroleerd door een optometrist of oogarts. Vroege detectie en behandeling is van cruciaal belang om verlies van het gezichtsvermogen te voorkomen.
- Als een lui oog onbehandeld blijft, kan het kind gezichtsverlies ervaren, variërend van mild tot ernstig.
