Mensen die getroffen zijn door lupus-anticoagulantia (ook bekend als Hughes-syndroom, fosfolipide-antilichaamsyndroom en antifosfolipidensyndroom) hebben een verhoogd risico op trombose (bloedstolsels), die beroertes, hartaanvallen en miskramen kunnen veroorzaken. Hoewel deze antilichamen voor het eerst werden ontdekt bij lupuspatiënten, heeft de helft van de mensen die lupus-anticoagulantia (LA) bij zich dragen geen lupus. Met de juiste diagnose en behandeling kunnen de schadelijke effecten van LA worden vermeden of op zijn minst worden beheerd.
Stappen
Methode 1 van 3: Identificatie en diagnose van de aanwezigheid van anticoagulantia
Stap 1. Overweeg eventuele symptomen die u heeft
Hoewel er misschien helemaal geen zijn, zijn sommige symptomen onder meer het hebben van een of meer onverklaarbare miskramen, beroerte, hartaanval en/of bloedstolsels in de benen of longen (stolsels kunnen ook voorkomen in de hersenen, nierader of slagaders).
Stap 2. Zoek uit of u andere ziekten heeft waardoor u vatbaarder bent voor LA
Als u lijdt aan iets zoals lupus, inflammatoire darmaandoeningen, chronische infecties of tumoren, is de kans groter dat u LA ontwikkelt.
Houd er rekening mee dat LA zich op elk moment kan ontwikkelen. Alleen omdat je het 10 jaar geleden niet had, wil nog niet zeggen dat je het nu niet hebt
Stap 3. Neem contact op met uw arts
Als u een van de volgende symptomen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts, aangezien dit een aanwijzing kan zijn dat zich een mogelijk levensbedreigende bloedstolsel heeft gevormd:
- Zwelling en roodheid in je benen.
- Kortademigheid.
- Pijn, gevoelloosheid of kleurverlies in een arm of been.
Stap 4. Vraag uw arts of u een partiële tromboplastinetijd (PTT)-test krijgt
Als u symptomen heeft, of het gevoel heeft dat u vatbaar bent voor LA, kan een PTT-test bepalen of u al dan niet anticoagulantia in uw bloed heeft. Met behulp van een naald wordt bloed verzameld uit een ader (meestal de arm) en in een monstercontainer geplaatst. Vervolgens wordt een chemische stof aan het bloedmonster toegevoegd om te meten hoe lang het duurt voordat het bloed stolt.
Bepaalde medicijnen kunnen de testresultaten beïnvloeden, dus u moet uw arts informeren over alle voorgeschreven en niet-voorgeschreven medicijnen die u gebruikt om ervoor te zorgen dat u nauwkeurige resultaten krijgt
Stap 5. Bevestig de resultaten
Als u een abnormaal resultaat krijgt in uw PTT-test, zal uw arts waarschijnlijk verdere tests bestellen om de resultaten te bevestigen. Enkele voorbeelden zijn de Russell Viper Venom-tijdtest en de tromboplastineremmingstest.
Deze tests kunnen meer dan eens worden herhaald om de ontwikkeling van LA te volgen, vooral als bij u ook de diagnose lupus is gesteld
Methode 2 van 3: Lupus-anticoagulantia medisch behandelen
Stap 1. Bespreek een behandelplan met uw arts
Elke persoon is anders; daarom moet u de verschillende methoden voor de behandeling van LA met uw arts bespreken. Hij of zij kan u helpen bepalen wat het beste voor u is. Als u geen symptomen heeft of als u in het verleden nooit een bloedstolsel heeft gehad, heeft u mogelijk geen medische behandeling nodig.
Stap 2. Overweeg antistollingstherapie om het effect van de antistoffen te verminderen
Deze therapie omvat het nemen van bloedverdunnende medicijnen zoals warfarine, heparine of een lage dosis aspirine, die bloedstolsels helpen voorkomen. Ze werken door de productie van vitamine K (verantwoordelijk voor de bloedstolling) in de lever te remmen. Dit verlengt de tijd die het bloed nodig heeft om te stollen. Tijdens deze therapie zal het niveau van het antistollingsmiddel in uw bloed worden gecontroleerd om te bepalen hoeveel en hoe lang u de therapie moet voortzetten. Sommige mensen hoeven maar een paar maanden medicijnen te slikken, terwijl anderen de anticoagulantia misschien hun hele leven moeten behandelen.
- Als LA nog steeds aanwezig is na de initiële therapie, wordt de therapie meestal nog minstens drie maanden voortgezet voordat de volgende test wordt gedaan.
- Als uit het resultaat van het tweede onderzoek na de therapie blijkt dat het bloed van de patiënt geen lupus-anticoagulantia meer bevat, wordt de therapie stopgezet.
Stap 3. Praat met uw arts over het gebruik van steroïden om de antilichaamspiegels te verlagen
Steroïden werken door de activiteit van het immuunsysteem te verminderen. Het immuunsysteem maakt de lupus-anticoagulant-antilichamen aan en steroïden kunnen worden gebruikt om hun productie te onderdrukken. Als de activiteit van het immuunsysteem wordt onderdrukt of verminderd, zal ook het niveau van lupus-anticoagulantia-antilichamen afnemen.
Voorbeelden van steroïden zijn cortison, prednison en methylprednisolon
Stap 4. Overweeg om plasmaferese als behandeling te gebruiken
Plasmaferese is een proces waarbij het vloeibare deel van het bloed, ook wel plasma genoemd, dat de lupus-anticoagulant-antilichamen bevat, van de cellen wordt gescheiden. Een machine verwijdert het aangetaste plasma en vervangt het door goed plasma, of een plasmavervanger die de antistoffen niet bevat.
Dit wordt ook wel plasma-uitwisseling genoemd
Methode 3 van 3: Lupus-anticoagulantia thuis behandelen
Stap 1. Vraag uw arts of u met bepaalde medicijnen wilt stoppen
Medicijnen zoals fenothiazinen, anticonceptiepillen, fenytoïne, hydralazine, kinine, ACE-remmers en amoxicilline zijn geneesmiddelen die LA kunnen induceren. Als u denkt dat uw LA wordt veroorzaakt door een medicijn dat u gebruikt, kan het stoppen met het medicijn helpen. U mag echter niet stoppen met medicatie totdat u met uw arts heeft bevestigd dat het veilig is om dit te doen.
Stap 2. Stop met roken om de doorbloeding te verbeteren
De nicotine in sigaretten vernauwt de bloedvaten en belemmert de bloedstroom. Roken zal de vorming van bloedstolsels alleen maar verergeren, dus het is het beste om er helemaal van af te zien.
Stap 3. Oefen regelmatig om uw cardiovasculaire systeem te versterken
Lichaamsbeweging minimaliseert de kans op vorming van bloedstolsels door de bloedtoevoer naar verschillende delen van het lichaam te verbeteren. Oefeningen zoals stevig wandelen, joggen, traplopen, fietsen, zwemmen en aerobics bieden allemaal goede manieren om in beweging te komen.
Vermijd sporten of oefeningen met een hoog risico op blessures, vooral als u medicijnen gebruikt die het voor uw bloed moeilijker maken om te stollen
Stap 4. Afvallen om een goede doorbloeding te bevorderen
Obesitas leidt tot overproductie van stoffen in het lichaam die afkomstig zijn van vetcellen en levercellen. Deze stoffen kunnen de afbraak van stolsels remmen en de vorming van stolsels bevorderen.
Stap 5. Vermijd overmatig alcoholgebruik
Door binge drinken is de kans groter dat bloedplaatjes samenklonteren tot bloedstolsels, wat kan leiden tot een hartaanval of beroerte. Volgens een onderzoek van Harvard-onderzoekers in 2005 verdubbelde drankmisbruik het risico op overlijden bij mensen die aanvankelijk een hartaanval hadden overleefd.
Bingedrinken wordt door het National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism (NIAAA) gedefinieerd als drinkpatronen die de bloedalcoholconcentratie (BAC) op 0,08 gram per deciliter brengen. Voor mannen betekent dit meestal ongeveer 5 drankjes over een periode van ongeveer 2 uur, voor vrouwen is dit meestal 4 drankjes in een periode van ongeveer twee uur. Houd er echter rekening mee dat BAG wordt beïnvloed door vele andere factoren dan geslacht
Stap 6. Vermijd vitamine K-rijk voedsel om de kans op stolling te verkleinen
Vitamine K is verantwoordelijk voor de stolling van het bloed. Een hoge inname van voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine K kan bijdragen aan de bloedstolling bij personen met lupus-anticoagulantia. Ook als u anticoagulantia gebruikt, zoals warfarine of heparine, zal een hoge vitamine K-inname het effect van de anticoagulantia of bloedverdunnende medicijnen tegengaan die bedoeld zijn om de productie van vitamine K te remmen.
Voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine K zijn onder andere: asperges, broccoli, spruitjes, kool, chilipoeder, komkommer, sla, oregano, peterselie, pruimen, spinazie, lente-uitjes
Stap 7. Beweeg rond
Als u veel tijd zittend moet doorbrengen (bijvoorbeeld voor uw werk of een lange vlucht), sta dan minstens één keer per uur op en beweeg een paar minuten. Als je niet kunt opstaan, probeer dan in ieder geval je voeten en enkels te bewegen terwijl je zit. Als u dit wel doet, wordt het moeilijker om stolsels te vormen.
