Studies tonen aan dat lupus, een auto-immuunziekte, het meest voorkomt bij vrouwen in de leeftijd van 15 tot 44 jaar. Het treft vooral de organen, zoals de hersenen, huid, nieren en gewrichten. De symptomen ervan vermommen zich vaak als tekenen van andere ziekten, dus de aandoening kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Experts merken op dat het begrijpen van de symptomen en diagnoseprocedures voor lupus u kan helpen deze ziekte te vangen en te behandelen, en mogelijke triggers te vermijden.
Stappen
Methode 1 van 3: Lupussymptomen herkennen
Stap 1. Controleer je gezicht op vlinderuitslag
Gemiddeld 30 procent van de lupuspatiënten ontwikkelt een karakteristieke uitslag over het gezicht waarvan vaak wordt gezegd dat het eruitziet als een vlinder- of wolvenbeet. De uitslag strekt zich uit over de wangen en neus, spreidt vaak uit over het geheel van de wangen en bedekt af en toe een deel van de huid bij de ogen.
- Controleer ook op schijfvormige uitslag rond uw gezicht, hoofdhuid en nek. Deze uitslag verschijnt als rode, verheven plekken en ze kunnen zo ernstig zijn dat ze littekens achterlaten, zelfs nadat ze weg zijn.
- Besteed speciale aandacht aan huiduitslag veroorzaakt of verergerd door zonlicht. Gevoeligheid voor ultraviolet licht, natuurlijk of kunstmatig, kan zweren veroorzaken op aan de zon blootgestelde delen van het lichaam en kan een vlinderuitslag op uw gezicht verergeren. Deze uitslag is ernstiger en ontwikkelt zich sneller dan een normale zonnebrand.
Stap 2. Let op eventuele zweertjes in de mond of neus
Als u vaak zweren krijgt op het gehemelte, langs de zijkant van uw mond, op uw tandvlees of in uw neus, kan dit een ander waarschuwingsteken zijn. Dit is met name vaak het geval als deze zweren niet echt "pijnlijk" zijn. In de meeste gevallen zijn mond- en neuszweren geassocieerd met lupus pijnvrij.
Als deze zweren erger worden in zonlicht, is dit een nog sterker teken van lupus. Dit wordt lichtgevoeligheid genoemd
Stap 3. Zoek naar symptomen van ontsteking
Ontsteking van de gewrichten, longen en de voering rond het hart komt vaak voor bij patiënten met lupus. Bovendien zijn bloedvaten meestal ontstoken. Het meest opvallende is dat u mogelijk een ontsteking en zwelling rond de voeten, benen, handen en ogen ziet.
- Als u ontstoken gewrichten heeft, kunnen deze warm en zacht aanvoelen en er gezwollen en rood uitzien.
- Ontsteking van hart en longen kan thuis worden opgespoord op basis van pijn op de borst. Als u een scherpe pijn op de borst voelt wanneer u hoest of diep ademhaalt, kunt u dit als een mogelijk symptoom beschouwen. Hetzelfde geldt als u tijdens deze periodes kortademig bent.
- Andere tekenen dat uw hart of longen ontstoken kunnen zijn, zijn onder meer abnormale hartritmes en het ophoesten van bloed.
- Ontsteking kan ook plaatsvinden in het spijsverteringskanaal en kan worden opgemerkt door symptomen zoals buikpijn, misselijkheid en braken.
Stap 4. Let op je urine
Hoewel urine-afwijkingen thuis moeilijk te detecteren zijn, zijn er een paar symptomen die u mogelijk kunt detecteren. Als een nier uw urine niet kan filteren vanwege lupus, kunnen uw voeten opzwellen. Erger nog, als uw nieren beginnen te falen, kunt u misselijkheid of zwakte voelen.
Stap 5. Let op eventuele problemen met uw hersenen en zenuwstelsel
Lupus kan het zenuwstelsel aantasten. Sommige symptomen, zoals angst, hoofdpijn en problemen met het gezichtsvermogen, komen vaak voor en zijn moeilijk toe te wijzen aan lupus; aanvallen en veranderingen in persoonlijkheid zijn echter concrete symptomen die zeer serieus worden genomen.
Merk op dat hoewel hoofdpijn heel vaak voorkomt bij lupus, ze heel moeilijk kunnen worden toegeschreven aan de ziekte. Hoofdpijn komt veel voor en heeft vele mogelijke oorzaken
Stap 6. Vraag jezelf af of je meer vermoeid bent dan normaal
Extreme vermoeidheid is een ander veel voorkomend symptoom van lupus. Het kan worden veroorzaakt door een aantal verschillende factoren, maar vaak kunnen deze factoren worden gekoppeld aan lupus. Wanneer vermoeidheid gepaard gaat met koorts, kunt u er zelfs zekerder van zijn dat het lupus is.
Stap 7. Let op andere vreemde dingen in je lichaam
U kunt merken dat uw vingers of tenen van kleur veranderen (wit of blauw) wanneer ze worden blootgesteld aan kou. Dit wordt het fenomeen van Raynaud genoemd en komt vaak voor bij lupus. U kunt ook last krijgen van droge ogen en kortademigheid. Als al deze symptomen samen voorkomen, heeft u mogelijk te maken met lupus.
Methode 2 van 3: Lupus diagnosticeren
Stap 1. Bereid je voor op je afspraak met de dokter
U kunt naar elke huisarts gaan voor een diagnose van lupus, maar die arts kan u doorverwijzen naar een reumatoloog die meer bevestigende tests kan bestellen en de symptomen kan helpen beheersen met specifieke medicatie voor lupus. Meestal zal het begin van een professionele medische diagnose echter plaatsvinden op het kantoor van een standaard arts.
- Schrijf vóór uw afspraak informatie op over wanneer uw symptomen zijn begonnen en hoe vaak ze voorkomen. Noteer ook eventuele medicijnen en supplementen die u gebruikt als mogelijke triggers.
- Als een ouder of broer of zus ooit lupus of een andere auto-immuunziekte heeft gehad, moet u die informatie ook meenemen. Patiënt- en familiegeschiedenis zijn erg belangrijk voor het diagnosticeren van lupus.
Stap 2. Bereid je voor op een antinucleaire antilichaam (ANA) test
ANA is een antilichaam dat eiwitten in het lichaam aanvalt, en deze ANA is aanwezig bij de meeste mensen met een actieve vorm van lupus. Dit wordt vaak gebruikt als een eerste screeningstest; niet iedereen met een positieve ANA-test heeft echter lupus. Verdere tests zijn nodig om de aanwezigheid van lupus te bevestigen.
Een positieve ANA-test kan bijvoorbeeld ook wijzen op sclerodermie, het syndroom van Sjögren en andere auto-immuunziekten
Stap 3. Krijg een volledig bloedbeeld
Deze bloedtest meet de hoeveelheid rode bloedcellen, witte bloedcellen, bloedplaatjes en hemoglobine in uw bloed. Bepaalde afwijkingen kunnen een ander mogelijk teken van lupus zijn. Deze test kan bijvoorbeeld bloedarmoede aan het licht brengen, een veel voorkomend symptoom van lupus.
Merk op dat deze test zelf geen lupus diagnosticeert. Veel andere aandoeningen kunnen ook soortgelijke afwijkingen veroorzaken
Stap 4. Verwacht bloedonderzoek voor ontstekingen
Uw arts kan verschillende tests doen die een ontstekingsaandoening bevestigen, hoewel ze niet definitief zullen bewijzen dat u lupus heeft. Een dergelijke test meet uw erytrocytenbezinkingssnelheid (ESR). Deze test meet hoe snel rode bloedcellen nodig hebben om in een uur op de bodem van een reageerbuis te zakken. Een hoge snelheid kan duiden op lupus. Een hoge snelheid kan ook symptomatisch zijn voor andere ontstekingsaandoeningen, kankers en infecties, dus het is ook geen absolute test.
Een andere test die niet-specifiek is voor lupus maar wel op ontsteking kan testen, is een C-reactieve proteïne (CRP) test. Dit levereiwit kan wijzen op de aanwezigheid van een ontsteking, maar er zijn veel andere aandoeningen waardoor dit eiwit kan verschijnen
Stap 5. Lees meer over andere bloedonderzoeken
Aangezien geen enkel bloedonderzoek exclusief is voor lupus, voeren artsen gewoonlijk een reeks bloedonderzoeken uit om de diagnose te verfijnen. Symptomen moeten meestal overeenkomen met ten minste vier van de elf belangrijkste symptomen waarnaar artsen op zoek zijn. Andere mogelijke tests die uw arts zou kunnen gebruiken, zijn onder meer:
- Een bloedtest die de bezinkingssnelheid van uw erytrocyten meet. Deze test meet hoe snel rode bloedcellen nodig hebben om in een uur op de bodem van een reageerbuis te zakken. Een hoge snelheid kan duiden op lupus. Een hoge snelheid kan ook symptomatisch zijn voor andere ontstekingsaandoeningen, kankers en infecties, dus het is ook geen absolute test.
- Een antistoffen tegen fosfolipiden (APL) test. Een APL-test zoekt naar antilichamen die fosfolipiden aanvallen, en ze zijn meestal aanwezig bij 30 procent van de patiënten met lupus.
- Een antistoffen tegen Sm-test. Dit antilichaam valt het Sm-eiwit in de celkern aan en is aanwezig bij ongeveer 30 tot 40 procent van de lupuspatiënten. Bovendien komt het zelden voor bij mensen zonder lupus, dus een positief resultaat garandeert bijna altijd een lupusdiagnose.
- Een anti-dsDNA-test. Anti-dsDNA is een eiwit dat dubbelstrengs DNA aanvalt. Ongeveer 50 procent van de lupuspatiënten heeft dit eiwit in hun bloed. Het is zeer zeldzaam bij mensen zonder lupus, dus een positief resultaat resulteert bijna altijd in een diagnose van lupus.
- Anti-Ro (SS-A) en Anti-La (SS-B) testen. Deze antilichamen vallen de RNA-eiwitten in uw bloed aan. Het komt echter vaker voor bij patiënten met het syndroom van Sjögren.
Stap 6. Laat een urinetest doen
Urinetests controleren de nieren en beschadigde nieren kunnen een teken zijn van lupus. Mogelijk moet u een urinemonster verstrekken zodat de arts een urineonderzoek kan doen. Deze test kijkt naar uw urine op extra eiwitten of de aanwezigheid van rode bloedcellen.
Stap 7. Vraag naar beeldvormende tests
Uw arts kan een beeldvormende test bestellen als hij denkt dat u een vorm van lupus heeft die uw longen of hart aantast. Een traditionele thoraxfoto kan worden besteld om naar uw longen te kijken. Een echocardiogram zal naar uw hart kijken.
- Een thoraxfoto kan schaduwen in uw longen onthullen, wat kan wijzen op vochtplekken of ontstekingen.
- Een echocardiogram maakt gebruik van geluidsgolven om het kloppen van uw hart te meten en mogelijke problemen in het hart op te sporen.
Stap 8. Informeer naar een biopsie
Als uw arts vermoedt dat lupus uw nieren heeft beschadigd, kan hij een nierbiopsie doen. Het doel van deze biopsie is het verkrijgen van een monster van nierweefsel. Zij zullen de toestand van uw nieren beoordelen op basis van hoeveel schade is opgetreden en wat voor soort schade het is. Artsen kunnen deze biopsie gebruiken om de beste behandeling voor lupus te bepalen.
Methode 3 van 3: Leren over lupus
Stap 1. Leer wat lupus is
Lupus is een auto-immuunziekte, wat betekent dat het ervoor zorgt dat het immuunsysteem gezonde delen van uw lichaam aanvalt. Nogmaals, het treft vooral de organen, zoals de hersenen, huid, nieren en gewrichten. De ziekte is ook chronisch, wat betekent dat het langdurig aanhoudt. Het zorgt ervoor dat het lichaam ontstoken raakt als het immuunsysteem gezond weefsel aanvalt.
Er is geen remedie voor lupus; behandelingen kunnen echter de symptomen verlichten
Stap 2. Begrijp de drie primaire soorten lupus
Wanneer mensen verwijzen naar lupus, verwijzen ze meestal naar systemische lupus erythematosus (SLE). Dit type lupus tast uw huid en uw organen aan, vooral uw nieren, longen en hart. Er zijn andere soorten lupus, waaronder cutane lupus erythematosus en door geneesmiddelen geïnduceerde lupus.
- Cutane lupus erythematosus tast alleen de huid aan en vormt geen bedreiging voor de andere organen van uw lichaam. Het ontwikkelt zich zelden tot SLE.
- Door geneesmiddelen geïnduceerde lupus kan de huid en uw inwendige organen aantasten, maar wordt veroorzaakt door het gebruik van specifieke medicijnen. Het verdwijnt meestal zodra die medicijnen uit het systeem van de patiënt zijn. De symptomen die gepaard gaan met deze vorm van lupus zijn meestal vrij mild.
Stap 3. Identificeer de oorzaken
Hoewel het voor artsen moeilijk was om lupus te begrijpen, hebben ze in de loop van de tijd de kenmerken ervan geïdentificeerd. Lupus lijkt te worden veroorzaakt door een combinatie van je genen en je omgeving. Met andere woorden, als u een genetische aanleg voor lupus heeft, kunnen omgevingsfactoren dit veroorzaken.
- Veel voorkomende lupus-triggers zijn medicijnen, infecties of contact met zonlicht.
- Lupus kan worden veroorzaakt door sulfamedicijnen, medicijnen die u gevoeliger maken voor zonlicht, penicilline of antibiotica.
- Lichamelijke aandoeningen die lupus kunnen veroorzaken, zijn infecties, verkoudheid, een virus, uitgeput zijn, een blessure oplopen of emotionele dwang.
- Het zijn de ultraviolette stralen van de zon die lupus kunnen veroorzaken. Ultraviolette stralen van fluorescerende lampen kunnen hetzelfde doen.
