Omgaan met angststoornissen kan een moeilijke zaak zijn. Het kan nog moeilijker zijn als je het alleen doet. Vrienden en familie kunnen belangrijke steun bieden als u lijdt aan een angststoornis, maar soms veroorzaakt de gedachte om hen over uw aandoening te vertellen nog meer angst. Leer hoe u uw vrienden kunt benaderen over uw angststoornis, zodat u de ondersteuning kunt krijgen die u nodig heeft.
Stappen
Methode 1 van 3: Informatie verzamelen om vrienden over uw angst te vertellen
Stap 1. Schrijf je gedachten op
Aangezien het vertellen van je vrienden over angst je angst kan veroorzaken, moet je jezelf helpen door van tevoren je gedachten op een rijtje te zetten. Als je angstig en overstuur raakt terwijl je met je vrienden praat, kun je er misschien niet uit komen.
Maak een lijst met punten die u wilt maken, dingen die u wilt zeggen of ideeën die u wilt bespreken als u met uw vrienden praat
Stap 2. Maak een lijst van mensen die je het wilt vertellen
Nadat je je gedachten hebt opgeschreven, zou je een nieuwe lijst moeten beginnen. Bedenk zorgvuldig aan wie je je angststoornis wilt vertellen. Bedenk wie de persoon voor jou is. Vraag jezelf af waarom je het deze persoon wilt vertellen. U moet ook beslissen of u zich op uw gemak voelt bij deze persoon die weet.
- Zoek uit of je denkt dat de persoon aan wie je het wilt vertellen, je steunt. Hoe heeft deze persoon gereageerd als je eerder dingen met hem of haar hebt gedeeld?
- Je moet ook nadenken of je hulp van de persoon wilt of dat je gewoon wilt dat ze het weten.
- U kunt bijvoorbeeld uw naaste familie, uw partner en uw beste vrienden vertellen over uw angststoornis, omdat u de meeste tijd met hen doorbrengt. U kunt echter ook de persoon met wie u uw kantoor deelt, vertellen over uw angststoornis voor het geval u tijdens het werk met angst wordt geconfronteerd.
Stap 3. Geef aan hoeveel details je je vrienden wilt geven
Afhankelijk van aan wie je het vertelt, kan de hoeveelheid informatie die je met die persoon deelt, veranderen. U moet overwegen hoeveel over uw stoornis u op uw gemak voelt om te delen.
- U kunt bijvoorbeeld besluiten om volledig eerlijk te zijn tegen uw ouders, echtgenoot of beste vriend. Maar u kunt beperken hoeveel details u uw collega geeft.
- Zoek uit in hoeverre je je op je gemak voelt om te delen met je vrienden. Je moet ook overwegen waarom ze bepaalde details moeten weten. Sommige mensen hoeven misschien niets te weten over medicijnen of over de manieren waarop angst u van bepaalde activiteiten weerhoudt.
Stap 4. Verzamel bronnen voor je vrienden
Tenzij je vrienden iemand anders kennen met een angststoornis, hebben ze er misschien geen ervaring mee. Ze hebben mogelijk ook geen kennis over angst, angststoornissen, paniekstoornissen of psychische problemen. Stel enkele bronnen voor hen samen zodat ze er meer over kunnen leren.
- U kunt bijvoorbeeld een lijst met websites samenstellen waar ze naar kunnen kijken die angststoornissen verklaren. Misschien wilt u enkele verhalen uit de eerste hand opnemen van mensen die met een angststoornis leven.
- Als u met een counselor werkt, heeft uw counselor mogelijk bronnen die u met uw vrienden kunt delen, zoals pamfletten of een lijst met websites. Vraag uw counselor of hij of zij bereid is om enkele van deze bronnen met u te delen.
Stap 5. Geef aan welk soort hulp je nodig hebt van je vrienden
Wanneer u besluit uw vrienden over uw aandoening te vertellen, moet u ook beslissen of u hulp van hen wilt. Als u toch hulp wilt, moet u vooraf bepalen welke hulp u nodig heeft. Je kunt dit op hetzelfde blad schrijven als je je gedachten verkeerd hebt, of je kunt deze informatie opnemen in de lijst met mensen aan wie je het wilt vertellen.
- Wees zo specifiek mogelijk over wat je nodig hebt van je vrienden. Dit helpt hen te weten wat u van hen verwacht, zodat er geen miscommunicatie is, wat meer angst voor u kan veroorzaken.
- U kunt bijvoorbeeld uw partner of kamergenoot nodig hebben om u goed in de gaten te houden en u te waarschuwen voor gedragsveranderingen waarvan u zich misschien niet bewust bent. Je hebt misschien je beste vriend nodig om je te bellen als je al twee dagen niet hebt gebeld. Misschien heb je je collega nodig om niet beledigd te worden als je een stemmingswisseling hebt als gevolg van een angstaanval op het werk.
Stap 6. Herinner jezelf eraan dat je je vrienden niet lastigvalt
Een reden waarom mensen er misschien niet tegen kunnen om hun vrienden en familie over hun angststoornis te vertellen, is omdat ze het gevoel hebben dat ze hun vrienden lastig vallen met hun problemen. Dit is niet waar. Je vrienden geven om je en ze zijn een geweldige bron van steun voor je als je met je stoornis omgaat.
- Je vrienden komen naar je toe met hun problemen, en je zou met je probleem naar je vrienden moeten kunnen gaan, zelfs als het een chronisch probleem is.
- Denk aan uw situatie als volgt: als u een medisch probleem had, zoals diabetes, kanker of een gebroken been, zou u dan naar uw vrienden gaan? Psychische stoornissen zijn net zo belangrijk als lichamelijke stoornissen.
Methode 2 van 3: Uw vrienden voorlichten over uw angststoornis
Stap 1. Leg het verschil uit tussen een angststoornis en normale angst
Sommige mensen begrijpen misschien niet dat een angststoornis heel anders is dan normale angst. Je vrienden denken misschien dat je gewoon een normale angststoornis hebt, net als wanneer je hen vertelt dat je een angststoornis hebt. Je moet proberen uit te leggen hoe je je zo goed mogelijk voelt.
- Je kunt bijvoorbeeld tegen je vrienden zeggen: "Mijn angst voelt anders dan wat je voelt voor een grote presentatie, voordat je aan een nieuwe baan begint of voordat je een test doet."
- Je kunt je angst aan je vrienden uitleggen door te zeggen: "De angst die ik voel is zoveel erger dan wat jij voelt. Stel je de ergste angst voor die je ooit hebt gevoeld, vermenigvuldig dat gevoel dan met 10. Zo voel ik me soms."
- Als je vrienden je angst in eerste instantie gelijkstellen aan de angst die ze voelen, betekent dit niet dat je vrienden het niet begrijpen, maar mensen die niet door de intense angst gaan die gepaard gaat met een angststoornis, kunnen het moeilijk hebben om je te begrijpen.
- Onthoud gewoon dat je geen angst moet voelen als je je vrienden niet precies kunt laten begrijpen hoe je je voelt. Ze zullen misschien nooit echt begrijpen wat je doormaakt, maar ze kunnen zich bewust zijn van hoe het je anders beïnvloedt.
Stap 2. Geef een overzicht van de symptomen van je angststoornis
Een ding dat je misschien aan je vrienden wilt uitleggen, zijn de symptomen die gepaard gaan met je angststoornis. Op deze manier zullen je vrienden weten wat er gebeurt als je angstig begint te handelen of anders reageert. Als ze kunnen identificeren wanneer je een angstaanval hebt, kunnen ze je helpen. De symptomen van angststoornissen zijn onder meer:
- Rusteloosheid of op scherp staan
- Vermoeidheid
- Moeite met concentreren
- Prikkelbaar voelen
- gespannen spieren hebben
- Extreem, oncontroleerbaar gevoel van zorgen
- Slapeloosheid of niet kunnen blijven slapen
- Gevoelens van intense angst
- Het gevoel hebben dat je geen controle hebt
- Zich angstig voelen om in de buurt van anderen te zijn of erg zelfbewust zijn in de buurt van anderen
- Moeite om met anderen te praten
- Voortdurend het gevoel hebben dat anderen je veroordelen
- Je intens zorgen maken als je weet dat je sociale evenementen moet bijwonen
- Jezelf isoleren en plaatsen vermijden waar mensen zijn
- Moeite met het maken van vrienden en het onderhouden van vriendschappen
- Meer zweten dan normaal
- Beverig of bevend voelen, of zich misselijk of ziek voelen
Stap 3. Leer je vrienden hoe ze je kunnen helpen tijdens een angstaanval
Een deel van het uitleggen van je angststoornis aan je vrienden houdt in dat je hen leert hoe ze je kunnen helpen als je met ernstige angst wordt geconfronteerd wanneer ze in de buurt zijn. Dit helpt hen de tools te geven die ze nodig hebben om u te ondersteunen.
- U kunt bijvoorbeeld zeggen: "Als ik een angstaanval heb, raak dan niet in paniek en bel geen 911. Zeg niet dat ik moet kalmeren. Wees er gewoon voor me, praat met me en luister naar wat ik te zeggen heb."
- Je vrienden kunnen je helpen kleine stapjes te zetten om eruit te komen en angst te overwinnen. Ze moeten je niet dwingen om iets te doen dat je niet wilt doen, maar ze moeten je aanmoedigen om te leven en dingen te doen.
- Je vrienden hoeven niet in paniek te raken als je een angstaanval krijgt. Ze moeten kalm blijven en je geruststellen terwijl je door de angst heen werkt.
- Je vrienden zouden je niet moeten vertellen dat je eroverheen moet komen of moet kalmeren of je er geen zorgen over moet maken. Door je angststoornis ben je soms niet in staat om die dingen te doen. Vrienden hebben die je dat soort dingen vertellen, maakt het nog erger.
Methode 3 van 3: Met vrienden praten over hoe ze u kunnen helpen
Stap 1. Vertel je vrienden dat ze je angst niet kunnen genezen
Sommige vrienden en familie denken misschien dat ze je kunnen helpen door te proberen je van je angst af te helpen. Ze kunnen proberen de angst te begrijpen en denken dat ze alles over de stoornis weten, of je dingen laten doen om je angst onder ogen te zien. Deze dingen zullen niet helpen, zelfs als je vrienden het goed bedoelen.
- Je kunt tegen je vrienden zeggen: "Er is geen remedie voor mijn angststoornis. Er zijn enkele medicijnen die ik kan nemen als dat nodig is, maar ik zal er altijd mee om moeten gaan. Er is niets dat je kunt doen om me te genezen. Dat is oké. Ik wil alleen dat je me steunt en begripvol bent.'
- In plaats van te proberen je te genezen, zouden je vrienden je moeten helpen ondersteunen. Dit betekent geduld met je hebben, je aanmoedigen om te blijven leven en je helpen bij alle angstaanvallen die je ervaart terwijl je bij hen bent.
Stap 2. Moedig je vrienden aan om tijd met je door te brengen
Vaak is het zeer nuttig om in de buurt van familie en vrienden te zijn als je een angststoornis hebt. Interactie met vrienden kan je helpen je gedachten af te leiden van je zorgen.
- Zeg tegen je vrienden: 'Alleen omdat ik een angststoornis heb, wil dat nog niet zeggen dat ik geen tijd met je wil doorbrengen. Zelfs als ik je dagen of weken niet bel, wil dat nog niet zeggen dat ik wil je zien. Soms moet je misschien de eerste stap zetten om me te zien. Bel me en vraag me om te gaan eten of dat je langs kunt komen om een film te kijken."
- Vertel hen dat hoewel ze in het begin misschien nerveus zijn, je nog steeds dezelfde persoon bent die je altijd bent geweest. Er is geen reden waarom ze je zouden moeten vermijden.
Stap 3. Vertel je vrienden dat ze niet altijd over je angst moeten praten
Soms denken mensen dat ze je steunen door naar je angst te vragen. Als jij en je vrienden zich in bepaalde situaties bevinden, kunnen ze je vragen hoe dit je angst beïnvloedt. Vraag hen dit niet te doen.
- Zeg tegen je vrienden: "Ik weet dat je om me geeft en wil weten hoe mijn angst is. Je bent misschien benieuwd of ik een goede of een slechte dag heb. Soms maakt het echter erger om over mijn angst te praten. Ik zal praat met je over mijn angst wanneer dat nodig is. Breng mijn angst niet vaak naar voren, tenzij ik het eerst ter sprake breng.'
- Als je aan je angst denkt, kan dit een aanval uitlokken. Het kan je ook angstig maken omdat je het gevoel hebt dat je angst een focuspunt is en duidelijk is.
- Vertel je vrienden dat je hun bezorgdheid waardeert en dat je wilt dat ze luisteren als je over je angst praat, maar dat je controle wilt hebben wanneer je de angst ter sprake brengt.
Stap 4. Vraag je vrienden om geduld en begrip te hebben
Angst kan ervoor zorgen dat je je plotseling anders gaat gedragen dan een paar minuten daarvoor. Een triggerende situatie kan ervoor zorgen dat je neurochemie verandert, en plotseling krijg je het warm, de kamer is echt licht en je bent boos op iedereen. Leg aan je vrienden uit dat dit een mogelijkheid is. Vertel hen dat als dit gebeurt, ze het niet persoonlijk moeten opvatten.
- Vertel je vrienden: "Soms kan ik me ineens anders gaan gedragen. Ik kan irrationeel boos, bang of verdrietig worden of helemaal stoppen met praten. Dit heeft niets met jou te maken. Als ik een angstaanval krijg, kunnen mijn stemmingen kan veranderen, dus vat het alsjeblieft niet persoonlijk op. Vraag niet of je kunt helpen. Wees er gewoon voor me, word niet boos op me en wees begripvol."
- Extreme gevoelens van angst kunnen ervoor zorgen dat u zich boos, verdrietig of teruggetrokken voelt. Je kunt je anders gedragen met je vrienden totdat je gekalmeerd bent. Leg aan je vrienden uit dat het niets met hen te maken heeft.
