Prenatale controles stellen uw arts in staat om een systematische reeks tests uit te voeren om de gezondheid van zowel moeder als baby te waarborgen. Tijdens de zwangerschap wordt er getest. Controles worden één keer per maand aanbevolen voor de weken acht tot en met 28, twee keer per maand tot en met week 28 tot 36 en elke week van week 36 tot de geboorte; het is echter mogelijk dat vrouwen met risicovolle zwangerschappen hun arts vaker moeten raadplegen. Het is belangrijk dat u deze tests begrijpt en begrijpt waarom ze worden aangeboden, zodat u een weloverwogen beslissing kunt nemen over het al dan niet ondergaan ervan.
Stappen
Deel 1 van 4: Testen tijdens uw eerste trimester
Stap 1. Bevestig de zwangerschap
Een van de belangrijkste doelen van het eerste doktersbezoek is om te bevestigen dat u daadwerkelijk zwanger bent. Dit wordt gedaan door middel van een urinezwangerschapstest die op kantoor wordt afgenomen. Als u zich zorgen maakt over een miskraam of buitenbaarmoederlijke zwangerschap, moet u mogelijk een bloedtest ondergaan.
Vat dit niet persoonlijk op. De dokter doet de test niet omdat ze je niet geloven. Ze willen er gewoon zeker van zijn dat je geen vals-positieve test hebt gekregen (een positieve test als je eigenlijk niet zwanger bent) of dat je niet vroeg in de zwangerschap een miskraam hebt gehad, aangezien dit relatief vaak voorkomt. Veel vrouwen hebben een miskraam gehad zonder te beseffen dat ze zwanger waren
Stap 2. Krijg een transvaginale echografie
Tijdens een transvaginale echografie zal de arts een sonde in uw vagina inbrengen. Het doel van deze test is om: de zwangerschap te bevestigen, te bepalen of er meerdere embryo's aanwezig zijn, de hartslag van de baby te vinden, de oorzaak van een bloeding te bepalen (als u deze ervaart) en om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap op te sporen, die optreedt wanneer de bevruchte eicel heeft zich ergens buiten de baarmoeder vastgehecht.
Deze test zou niet pijnlijk moeten zijn, maar als u gestrest of gespannen bent tijdens het examen, kunt u wat ongemak ervaren. U kunt na het onderzoek ook wat lichtvlekken (bloeding) ervaren. Dit is niets om je zorgen over te maken, omdat het meestal wordt veroorzaakt door een paar gebroken cervicale bloedvaten. De kleur van de vlekken (als deze optreedt) is meestal lichtbruin of roze. Als het bloed helderrood is en u ook krampen in de onderbuik heeft, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts
Stap 3. Plan een grondig examen
Wanneer u erachter komt dat u zwanger bent, moet u een bezoek plannen met een arts of een gecertificeerde verpleegkundige-verloskundige voor een grondig onderzoek. Tijdens dit onderzoek wordt uw lengte, gewicht, bloeddruk en pols gemeten. Uw arts zal u veel vragen stellen over de familiegeschiedenis van zowel u als uw partner, evenals algemene vragen over levensstijl (dieet, medicatiegebruik, activiteitenniveau, enz.).
- U zult waarschijnlijk ook een gynaecologisch onderzoek ondergaan dat een borstonderzoek, een uitstrijkje en een bloedtest omvat om de bloedgroep, het volledige bloedbeeld en voor specifieke soa's te bepalen.
- Op dit punt kan uw arts ook aanvullende tests voorstellen om te controleren op gezondheidsproblemen op basis van uw risicofactoren, zoals bloedarmoede of een erfelijke ziekte waarvan u zich misschien niet bewust bent.
Stap 4. Bepaal uw bloedgroep
U moet uw bloed laten afnemen zodat uw arts uw bloedgroep kan bepalen. Als de vader van de baby een positieve bloedgroep heeft terwijl jij een negatieve hebt, is het mogelijk dat je baby een Rh-positieve bloedgroep heeft. Hoewel dit meestal geen invloed heeft op een eerste zwangerschap, kan het bij latere zwangerschappen tot complicaties leiden omdat het bloed van de moeder antilichamen kan aanmaken die de groeiende foetus zullen aanvallen als ze een bloedgroep hebben die Rh-positief is (dit wordt Rh-ziekte genoemd).
- Als u bijvoorbeeld bloed van het O-type heeft en de vader van de baby heeft bloed van het A+-type, kan uw baby ook een positieve bloedgroep hebben. Als dit het geval is, zal uw arts u twee injecties geven: één rond de 28 weken zwangerschap en één binnen 72 uur na de bevalling. Deze injectie wordt Rh-immunoglobuline genoemd en werkt als een vaccin dat voorkomt dat uw lichaam antistoffen aanmaakt tegen uw nieuwe baby of eventuele toekomstige baby's die u zou kunnen krijgen.
- Als u de bloedgroep van de vader niet kent en er om welke reden dan ook niet achter kunt komen, hoeft u zich geen zorgen te maken. Uw arts kan uit voorzorg maatregelen nemen om complicaties te voorkomen.
Stap 5. Voltooi een screening in het eerste trimester
Een screening in het eerste trimester is een uitgebreide controle die meestal bestaat uit een bloedonderzoek van de moeder en een echografie. Het doel van deze test is om te screenen op mogelijke chromosomale handicaps zoals het syndroom van Down (ook wel trisomie 21 genoemd), evenals trisomie 13, 18, spina bifida en neurale buisdefecten.
- Deze test wordt meestal tussen de 11 en 14 weken gedaan. Uw arts zal informatie over u, zoals uw leeftijd en de resultaten van het bloedonderzoek, gebruiken om te bepalen hoe groot de kans is dat uw baby chromosoomafwijkingen krijgt.
- De test meet een eiwit in uw bloed dat bekend staat als AFP en dat alleen tijdens de zwangerschap aanwezig is. Abnormale niveaus van dit eiwit kunnen wijzen op fysieke defecten, chromosomale defecten of eileidersdefecten, maar het kan ook duiden op een verkeerd berekende uitgerekende datum of dat de moeder zwanger is van meerdere baby's.
- Als de resultaten abnormaal terugkomen, kan uw arts verder onderzoek doen door een echografie aan te bevelen om te zien of er fysieke defecten zijn, of hij kan aanbevelen dat u een vruchtwaterpunctie laat uitvoeren.
- Het is echter belangrijk om te weten dat deze test optioneel is. Hoewel deze test met succes 85% van de afwijkingen detecteert, heeft het ook een percentage valse positieven van 5%. Dit betekent dat de test in 5% van de gevallen afwijkingen zal detecteren die niet aanwezig zijn. Onthoud dat genetische tests slechts een screeningsinstrument zijn, geen diagnostisch hulpmiddel. Als de resultaten abnormaal zijn, betekent dit niet noodzakelijk dat er iets mis is met de baby. Het kan er ook op wijzen dat u bijvoorbeeld zwanger bent van een tweeling of dat uw arts de uitgerekende datum verkeerd heeft berekend.
Stap 6. Voer een urineonderzoek uit
Uw arts zal u ook in een kopje laten plassen, zodat zij uw urine kunnen testen op hoge eiwitgehaltes, wat op nierproblemen kan duiden. Urinetests kunnen ook worden gebruikt om te controleren op pre-eclampsie, een mogelijk levensbedreigende aandoening, die meestal wordt gekenmerkt door hoge bloeddruk en hoge eiwitniveaus in de urine.
- Urinetests zijn nog een andere manier om te controleren op zwangerschapsdiabetes.
- Een urinetest kan ook worden gebruikt om er zeker van te zijn dat er geen bacteriën in het lichaam zijn die schade kunnen toebrengen aan u of de foetus.
- Houd er rekening mee dat u tijdens de zwangerschap waarschijnlijk bij elk bezoek uw urine zult laten testen.
Stap 7. Scherm op het Zika-virus
Zika is een virus dat wordt verspreid door de beet van een geïnfecteerde mug. Onlangs zijn er in bepaalde delen van de wereld uitbraken van het zikavirus geweest. Er is een verband vastgesteld tussen blootstelling aan het virus en verschillende geboortegerelateerde complicaties, met name microcefalie. Microcefalie is een geboorteafwijking die resulteert in een abnormaal klein hoofd en kan resulteren in veel verschillende mentale tekortkomingen.
- Als u onlangs naar een land in het Caribisch gebied, Midden-Amerika, de eilanden in de Stille Oceaan of Zuid-Amerika bent gereisd, moet u uw arts informeren of u denkt dat u aan het virus bent blootgesteld.
- Er is een screeningstest voor het virus die u mogelijk kunt krijgen als onderdeel van uw vroege prenatale screening.
Deel 2 van 4: Testen tijdens het tweede trimester
Stap 1. Controleer op zwangerschapsdiabetes
Op basis van uw body mass index (BMI) of familiegeschiedenis kan uw arts tijdens het eerste trimester van de zwangerschap een test uitvoeren om te controleren op zwangerschapsdiabetes; Als uw BMI echter normaal is en u geen familiegeschiedenis van diabetes heeft, wordt deze test normaal gesproken in het tweede trimester uitgevoerd, meestal tussen week 24 en 28.
- De test omvat het drinken van een glucose-oplossing en het testen van uw bloedsuikerspiegels ongeveer een uur later. Als u een hoger dan normale bloedsuikerspiegel heeft, betekent dit niet noodzakelijk dat u zwangerschapsdiabetes heeft. Uw arts zal echter waarschijnlijk vervolgonderzoek doen om te bepalen of u dit al dan niet doet.
- Zwangerschapsdiabetes verdwijnt vaak nadat u bent bevallen, maar u moet zich ervan bewust zijn dat u een hoger risico loopt om diabetes type 2 te ontwikkelen als u zwangerschapsdiabetes heeft ontwikkeld. Het is dus belangrijk om uw bloedsuikerspiegel te controleren en een gezond dieet te volgen.
Stap 2. Laat een foetale echo maken tijdens de screening van het tweede trimester
Voor veel aanstaande ouders is dit het beste deel van prenataal testen. Met een foetale echografie kan de echoscopist de anatomie van de groeiende baby bekijken. Voor de ouders geeft het hen de kans om hun baby daadwerkelijk te zien voordat ze worden geboren. Als u dat wilt, kan de arts u misschien ook het geslacht van de baby vertellen.
Tijdens dit examen zal de echoscopiste verschillende dingen meten en onderzoeken. Dingen waar ze naar zullen kijken zijn: de vorm en grootte van het hoofd van uw baby, tekenen van een gespleten gehemelte, ruggengraat en huidafwijkingen, het hart om te controleren of het zich niet abnormaal ontwikkelt, de buikwand (wat een veel voorkomende plaats is voor defecten voorkomen), de nieren om er zeker van te zijn dat het er twee zijn, evenals vingers en tenen (hoewel ze ze niet kunnen tellen). Ze zullen ook naar uw baarmoeder en de locatie van de placenta kijken om er zeker van te zijn dat deze uw baarmoederhals niet bedekt
Stap 3. Wees voorbereid op bloedonderzoek
Een bloedtest kan worden uitgevoerd als vervolg op het testen vanaf het eerste trimester, waarbij uw AFP-niveaus worden gecontroleerd. Testen op genetische aandoeningen kan meestal worden bevestigd als er zowel in het eerste als in het tweede trimester wordt getest.
Stap 4. Laat een vruchtwaterpunctie uitvoeren
Als u een verhoogd risico heeft op chromosomale afwijkingen, krijgt u waarschijnlijk een vruchtwaterpunctie aangeboden. Dit omvat het nemen van een monster van het vruchtwater met behulp van een naald die in de buik wordt ingebracht. De vloeistof wordt vervolgens getest om genetische of chromosomale afwijkingen te diagnosticeren.
Het klinkt misschien eng en sommige patiënten melden wel wat krampen tijdens de procedure, maar het is een relatief pijnloze procedure. Als er een vruchtwaterpunctie wordt uitgevoerd, moet u de komende 24 uur rusten
Deel 3 van 4: Screening in het derde trimester
Stap 1. Voer routinematig urineonderzoek uit
Gelukkig neemt het aantal uitgevoerde tests meestal af in het derde en laatste trimester, zolang zowel moeder als baby gezond worden geacht en er geen andere complicaties zijn. Urinetests zullen echter de eiwitniveaus blijven volgen en ongebruikelijke bacteriën detecteren.
Stap 2. Onderwerp u aan het testen voor groep B Streptococcus (GBS)
Testen op GBS, een bacterie die normaal gesproken in de darmen aanwezig is, is standaard tussen 35 en 37 weken. Als GBS uw baby infecteert, kan dit een ernstige ziekte veroorzaken. De test omvat het nemen van uitstrijkjes uit de anale en genitale regio's om te testen op sporen van de bacteriën.
Als u positief test op de bacterie, krijgt u waarschijnlijk tijdens de bevalling antibiotica om uw baby te beschermen
Stap 3. Voer een kick-count uit
Als u uw baby niet voelt bewegen, over uw uitgerekende datum bent, meer dan één baby draagt, of chronische gezondheidsproblemen heeft, kan uw arts u vragen om te meten hoe lang het duurt voordat uw baby tien keer beweegt terwijl hij ligt jouw kant.
De beste tijd om deze test te doen is direct na het eten, omdat baby's dan het meest actief zijn. Als de baby niet minstens 10 keer per twee uur trapt of als het aantal bewegingen lijkt af te nemen, kan uw arts aanvullende tests bestellen
Stap 4. Voer een niet-stresstest uit
Als u risicofactoren heeft, zoals chronische gezondheidsproblemen of meerlingen bij u heeft, kan deze test meer dan eens worden uitgevoerd vanaf 32 weken (mogelijk eerder). Er wordt een bandje om uw buik geplaatst om de hartslag van de baby te controleren. De test duurt meestal tussen de 20 en 40 minuten.
Een baby wiens hartslag niet stijgt als hij beweegt, slaapt misschien gewoon. Uw arts zal proberen de baby wakker te maken met een zoemer op de buik. Als het probleem aanhoudt, wordt er verder getest
Stap 5. Overweeg een biofysisch profiel
Als uw baby te laat is of als u tijdens uw zwangerschap veel complicaties heeft gehad, kan uw zorgverlener een biofysisch profiel invullen. De test omvat een echografie in combinatie met de niet-stresstest en helpt de arts om te bepalen of uw baby er baat bij kan hebben om zo snel mogelijk te worden afgeleverd.
Als uw niveau van vruchtwater bijvoorbeeld laag is, kan uw arts de baby zo snel mogelijk willen afleveren
Deel 4 van 4: Uw rechten kennen
Stap 1. Begrijp dat je het recht hebt om een test te weigeren
Er zijn veel verschillende prenatale screeningstesten die u kunt laten doen. Sommige zijn routine en andere niet. Ongeacht of ze routine zijn of niet, het is belangrijk om te onthouden dat u als ouder van uw ongeboren kind het recht hebt om elke test te weigeren waar u zich niet prettig bij voelt.
Dit wil niet zeggen dat u testen moet weigeren. Het punt hier is om duidelijk te maken dat je in staat bent om deze beslissingen te nemen zonder je gedwongen te voelen
Stap 2. Praat met uw zorgverlener
Als u niet zeker weet of u zich wel of niet aan een bepaalde prenatale test wilt onderwerpen, kunt u uw zorgen kenbaar maken aan uw zorgverlener. Vraag hen om de voordelen en risico's van de test waar u zich zorgen over maakt uit te leggen, en vraag hen wat de gevolgen kunnen zijn als de test niet wordt gedaan.
Bedenk dat verschillende zorgverleners verschillende ideeën kunnen hebben over wat een goede en geen goede reden is om een test te laten doen. Als u uw arts vertrouwt, is er geen reden om aan hen te twijfelen, maar houd er rekening mee dat het mensen zijn en dat ze de uitkomst van een test niet met 100% nauwkeurigheid kunnen voorspellen
Stap 3. Overweeg genetische counseling
Erfelijkheidsadvies vindt bij voorkeur plaats vóór de conceptie, indien de familiegeschiedenis dit aangeeft. Het doel van erfelijkheidsadvisering is het bepalen van de kans dat uw baby een aangeboren afwijking heeft, de risico's voor uw baby, de beschikbare behandelingen, de beschikbare prenatale tests en de mogelijke acties die u kunnen helpen bij uw besluitvorming.
- U mag niet worden verteld wat u moet doen. Alle tests zijn vrijwillig en de counselor kan verschillende opties voorstellen, maar de beslissing is aan jou.
- Begrijpen hoe ziekten kunnen worden overgeërfd en de implicaties van dominante, recessieve en x-gebonden genen bieden nuttige achtergrondinformatie.
Tips
- Bij elke afspraak luistert uw zorgverlener naar de hartslag van de baby en meet hij na 20 weken de groei van de baarmoeder om er zeker van te zijn dat de baby normaal groeit.
- Het is belangrijk om te weten dat screeningtests niet noodzakelijkerwijs problemen diagnosticeren, maar wel risico's evalueren. Als een screeningstest abnormaal terugkomt, zal de arts waarschijnlijk meer informatie zoeken.
- Als u zwanger bent en zich ergens zorgen over maakt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Je hebt misschien het gevoel dat je overdreven reageert, maar het is beter om het zekere voor het onzekere te nemen.
- Bij elk bezoek aan uw zorgverlener wordt uw bloeddruk gecontroleerd.
