Mitralisklepprolaps treedt op wanneer de klep die het linkeratrium van het linkerventrikel scheidt, uitpuilt in het atrium wanneer het gesloten is tijdens de contractie. Hierdoor kan het bloed terugstromen in het atrium, maar dat is niet altijd het geval. Veel mensen hebben nooit symptomen. Niet alle gevallen vereisen behandeling, maar als u denkt dat u deze aandoening heeft, moet u zich laten controleren door een arts om te zien of u behandeling nodig heeft.
Stappen
Deel 1 van 2: Diagnose van mitralisprolaps
Stap 1. Bel een ambulance als u mogelijk een hartaanval krijgt
Hartaanvallen kunnen vergelijkbare symptomen veroorzaken als een mitralisklepprolaps. Omdat onbehandelde hartaanvallen dodelijk kunnen zijn, dient u bij het eerste vermoeden van een hartinfarct een ambulance te bellen. Symptomen van een hartaanval kunnen enkele of alle van de volgende zijn:
- Pijn op de borst of druk
- Pijn die uitstraalt naar uw nek, kaak of rug
- Misselijkheid
- Buikpijn
- Brandend maagzuur of indigestie
- Buiten adem voelen, snelle of oppervlakkige ademhaling
- Zweten
- Uitputting
- Duizeligheid of duizeligheid
Stap 2. Ga naar de dokter als je symptomen van mitralisklepprolaps hebt
Als u symptomen heeft, kunnen deze in het begin licht zijn en langzaam toenemen. Als de verzakking ervoor zorgt dat bloed teruglekt in het atrium (een aandoening die mitralisklepregurgitatie wordt genoemd), heeft u meer kans op symptomen. Dit kan de hoeveelheid bloed in het linker atrium verhogen, meer druk in de longaders creëren en ervoor zorgen dat het hart vergroot wordt. Als uw toestand ernstig is, heeft u mogelijk:
- pijn op de borst
- Een aritmische hartslag
- Een kloppende hartslag
- Moeite met ademhalen tijdens inspanning en bij plat liggen
- Uitputting
Stap 3. Laat uw arts naar uw hart luisteren
De arts zal een stethoscoop gebruiken om te luisteren naar hoe het bloed door uw hart stroomt. Bij het diagnosticeren van een mitralisklepprolaps zal uw arts rekening houden met:
- Of er een klikkend geluid is als de klep sluit. Als dit het geval is, suggereert dit dat de klep uitpuilt of verzakt.
- Of je nu een hartruis hebt. Als de klep lekt, kan uw arts een suizend geluid horen als het bloed achteruit het atrium in gaat.
- Uw medische geschiedenis. Als u of iemand in uw familie een andere aandoening heeft die verband houdt met een mitralisklepprolaps, kunt u daar ook vatbaar voor zijn. Deze aandoeningen omvatten: Marfan-syndroom, Ehlers-Danlos-syndroom, de anomalie van Ebstein, spierdystrofie, de ziekte van Graves en scoliose.
Stap 4. Krijg aanvullende tests als uw arts zegt dat dit nodig is
Uw arts heeft mogelijk aanvullende informatie nodig om u te diagnosticeren. Er zijn verschillende tests die hij of zij kan doen om uw hart te meten en er foto's van te maken. Vertel het uw arts als u zwanger bent of borstvoeding geeft, of denkt dat u zwanger zou kunnen zijn, omdat dat van invloed kan zijn op welke tests de arts doet.
- Echocardiogram. Dit examen maakt gebruik van geluidsgolven om een afbeelding van je hart te maken. De arts kan zien of uw hart vergroot is en de mitralisklep onderzoeken. Deze test wordt waarschijnlijk gedaan door een transducer door uw mond en in uw slokdarm te steken. De slokdarm bevindt zich vlak bij uw hart, zodat uw arts beelden van hoge kwaliteit kan krijgen. De arts kan ook de bloedstroom meten en bepalen of u lekkage heeft met tegelijkertijd een Doppler-echografie.
- Een elektrocardiogram (ECG). Deze test meet de intensiteit en het tempo van de elektrische signalen die uw hartslag regelen. De arts zal elektroden op uw huid plaatsen. Het is niet-invasief en zal geen pijn doen.
- Stresstest. Als u een stresstest doet, traint u tijdens een ECG op een loopband of fiets. Hierdoor kan uw arts onderzoeken hoe uw hart presteert onder stress. Als u niet kunt sporten, kan uw arts u een medicijn geven om uw hart sneller te laten kloppen, wat een oefening simuleert. Als u lekkage heeft via de mitralisklep waardoor u moeilijk fysiek actief kunt zijn, zal deze test dat aantonen.
- Een thoraxfoto. Röntgenfoto's kunnen de arts de grootte en vorm van uw hart laten zien. Het is vooral handig bij het identificeren van gebieden die kunnen worden vergroot. U zult de röntgenfoto's niet voelen, maar u moet mogelijk een zwaar loden schort dragen om uw voortplantingsorganen tijdens deze procedure te beschermen.
- Coronair angiogram en hartkatheterisatie. De arts brengt een kleine katheter in een ader of slagader, meestal in uw lies, en verplaatst de katheter vervolgens door uw lichaam naar uw hart. De arts brengt vervolgens kleurstof in de bloedvaten van je hart, zodat ze op een röntgenfoto zullen verschijnen. Deze test kan worden gebruikt om te bepalen hoeveel bloed er door de mitralisklep lekt.
Deel 2 van 2: Mitralisklepprolaps behandelen
Stap 1. Vraag uw arts of behandeling nodig is
Uw arts kan de behandeling niet aanbevelen als u geen lekkage door de mitralisklep heeft en geen symptomen heeft.
Als u enige lekkage heeft maar geen symptomen, kan uw arts voorstellen uw toestand te controleren in plaats van medicijnen of een operatie te gebruiken om het te behandelen. Als u voor deze handelwijze hebt gekozen, zorg er dan voor dat u de vervolgafspraken bijwoont zoals geadviseerd door uw arts
Stap 2. Vermijd activiteiten die uw mitralisklep kunnen belasten
Meestal zijn veranderingen in voeding of lichaamsbeweging niet nodig. Als de lekkage door uw mitralisklep echter aanzienlijk is, kan uw arts u aanraden activiteiten te vermijden die de bloeddruk op de mitralisklep verhogen. Als de klep zwak is, loopt u mogelijk een verhoogd risico op een breuk.
- Uw arts kan u aanraden om gewichtheffen met zware gewichten te vermijden.
- Uw arts zal waarschijnlijk geen bezwaar hebben tegen andere activiteiten zoals hardlopen, fietsen en zwemmen.
Stap 3. Beheers uw symptomen met medicijnen
Welke medicijnen uw arts aanbeveelt, hangt af van welke symptomen u heeft, de ernst en uw medische geschiedenis. Medicijnen zullen de verzakking niet voorkomen, maar ze kunnen pijn op de borst verminderen of een hartritmestoornis stabiliseren. Mogelijke medicijnen zijn onder meer:
- Angiotensine-converting enzyme (ACE) remmers. Dit zijn veel voorkomende medicijnen tegen hoge bloeddruk voor milde mitralisklepregurgitatie.
- Anticoagulantia zoals aspirine, warfarine (Coumadin, Jantoven), dabigatran (Pradaxa). Bloedstolsels kunnen beroertes en hartaanvallen veroorzaken. De arts zal ze met name voorschrijven als u eerder een van deze aandoeningen heeft gehad.
- Diuretica. Deze medicijnen kunnen de belasting van de mitralisklep verminderen door uw bloeddruk te verlagen. Ze zullen ook helpen bij het verwijderen van vocht dat zich in uw longen kan ophopen.
- Bètablokkers. Bètablokkers verminderen de snelheid waarmee uw hartslag klopt en verlagen de hoeveelheid kracht waarmee het klopt. Dit verlaagt uw bloeddruk, vermindert de belasting van uw mitralisklep en kan helpen bij het remmen van onregelmatige hartslagen.
- Medicijnen om uw hartslag onder controle te houden. Als u een onregelmatige hartslag heeft, kan uw arts flecaïnide (Tambocor), procaïnamide (Procanbid), sotalol (Betapace) of amiodaron (Cordarone, Pacerone) aanbevelen.
Stap 4. Laat de mitralisklep repareren
Met deze procedure kunt u uw klep behouden in plaats van deze te vervangen. Zorg ervoor dat u naar iemand gaat die ervaring heeft en gespecialiseerd is in het repareren van de mitralisklep. Afhankelijk van de oorzaak van uw verzakking en/of lekkage kan de arts verschillende dingen doen:
- Annuloplastiek. Als u structurele problemen heeft met het weefsel rond de klep, kan dit worden versterkt door een ring rond de klep te implanteren of het weefsel aan te spannen.
- Valvuloplastiek. Dit omvat een operatie aan de weefsels van de klep. Het kan inhouden dat de flappen of folders kleiner worden gemaakt, zodat ze goed sluiten. Het kan ook gaan om het aanpassen van de bevestigingen van de flappen.
Stap 5. Vervang een klep die niet meer te repareren is
Dit zou worden gedaan als het niet mogelijk is om de klep die u heeft te repareren. Er zijn twee opties om uw klep te vervangen en elk heeft voor- en nadelen:
- Een bioprothese. Dit is een weefselklep, meestal gemaakt van een klep van een koe of varken. Het grote voordeel is dat u niet de rest van uw leven antistollingsmiddelen hoeft te slikken. Het nadeel is echter dat deze kan verslijten en moet worden vervangen.
- Een mechanische klep. Mechanische ventielen hebben als voordeel dat ze langer meegaan. Het nadeel is dat er zich bloedstolsels op de klep kunnen vormen en dan losraken. Dit betekent dat mensen met mechanische kleppen de rest van hun leven antistollingsmiddelen moeten slikken om het risico op een beroerte te verkleinen.
