Gistinfecties zijn een van de meest voorkomende aandoeningen bij vrouwen. Gist is een schimmel die in kleine aantallen in de vagina leeft. Een vaginale schimmelinfectie, ook bekend als vaginale candidiasis, kan ontstaan wanneer er te veel gistcellen in de vagina groeien. Hoewel de symptomen kunnen variëren van vervelend tot ondraaglijk, kunnen de meeste schimmelinfecties gemakkelijk worden behandeld. Het enige dat u hoeft te doen, is uitkijken voor de symptomen, die pijn, pijn, jeuk, huiduitslag en een branderig gevoel kunnen inhouden.
Stappen
Methode 1 van 3: Een infectie diagnosticeren
Stap 1. Controleer op symptomen
Er zijn een aantal fysieke symptomen die kunnen wijzen op een schimmelinfectie. De meest voorkomende symptomen zijn:
- Jeuk, pijn en algeheel ongemak in het vaginale gebied.
- Pijn of een branderig gevoel tijdens het plassen of seks.
- Dik (zoals kwark), witte afscheiding in de vagina. Merk op dat niet alle vrouwen dit symptoom ervaren.
Stap 2. Overweeg de mogelijke oorzaken
Als u problemen ondervindt bij het bepalen of u al dan niet een schimmelinfectie heeft, overweeg dan enkele van de meest voorkomende oorzaken van schimmelinfecties:
- Antibiotica - Veel vrouwen krijgen een schimmelinfectie nadat ze enkele dagen antibiotica hebben geslikt. Antibiotica doden enkele van de goede bacteriën in uw lichaam, inclusief de bacteriën die de overgroei van gist voorkomen, wat leidt tot schimmelinfecties. Als u onlangs antibiotica heeft gebruikt en last heeft van vaginaal branderig gevoel en jeuk, kunt u een schimmelinfectie hebben.
- Menstruatie - Een vrouw heeft de meeste kans om een schimmelinfectie te ontwikkelen rond de tijd van haar menstruatie. Dus als u de bovenstaande symptomen ervaart en het is in de buurt van uw menstruatie, dan heeft u mogelijk een schimmelinfectie.
- Geboortebeperking - Anticonceptiepillen en eenmalige 'morning after'-pillen veroorzaken een verandering in de hormoonspiegels, wat op zijn beurt een schimmelinfectie kan veroorzaken.
- Bestaande medische aandoeningen - Sommige ziekten of aandoeningen, zoals HIV of diabetes, kunnen ook schimmelinfecties veroorzaken.
- Zwangerschap - Vanwege de hormonale veranderingen die gepaard gaan met zwangerschap, zijn schimmelinfecties in deze periode waarschijnlijker.
- Algemene gezondheid - Ziekte, zwaarlijvigheid, slechte slaapgewoonten en stress kunnen de kans op het ontwikkelen van een schimmelinfectie vergroten.
Stap 3. Koop een pH-test voor thuis
Zoals in het geval van zwangerschappen, zijn er tests die u kunt doen om te bepalen wat daar beneden aan de hand is. De normale vaginale pH ligt rond de 4, wat licht zuur is. Volg alle instructies bij de test.
- Bij een pH-test houd je een stuk pH-papier een paar seconden tegen de wand van je vagina. Vergelijk vervolgens de kleur van het papier met de grafiek die bij de test is geleverd. Het getal op de kaart voor de kleur die de kleur van het papier het beste benadert, is uw vaginale pH-waarde.
- Als het testresultaat hoger is dan 4, kunt u het beste uw arts raadplegen. Dit is niet indicatief voor een schimmelinfectie, maar kan een teken zijn van een andere infectie.
- Als het testresultaat lager is dan 4, is het waarschijnlijk (maar niet definitief) een schimmelinfectie.
Stap 4. Bevestig de diagnose met uw arts
Als u nog nooit een schimmelinfectie heeft gehad of niet zeker bent van de diagnose, maak dan een afspraak met uw arts of een verpleegkundige op het kantoor van uw gynaecoloog. Uw arts of verpleegkundige zal een kort vaginaal onderzoek uitvoeren en vervolgens een wattenstaafje gebruiken om een monster van vaginale afscheiding te nemen om een gisttelling uit te voeren. Dit wordt een natte berg genoemd. Uw arts kan aanvullende tests bestellen om andere oorzaken van uw symptomen uit te sluiten.
- Hoewel schimmelinfecties veel voorkomen bij vrouwen, kunnen ze moeilijk zelf te diagnosticeren zijn. Onderzoek heeft aangetoond dat slechts 35% van de vrouwen met een voorgeschiedenis van schimmelinfectie in staat was om een schimmelinfectie alleen op basis van hun symptomen correct te diagnosticeren. Herpes-uitbraken en allergische reacties op wasmiddel worden vaak verward met schimmelinfecties.
- Onthoud dat er andere mogelijke redenen zijn waarom u abnormale vaginale afscheiding en vaginaal ongemak ervaart, waaronder andere infecties zoals bacteriële vaginose of trichomoniasis. Veel van de symptomen van een schimmelinfectie lijken bijvoorbeeld erg op die van een SOA. Als u een terugkerende schimmelinfectie heeft, moet uw arts mogelijk een kweektest uitvoeren om te bepalen of een andere candida-soort dan C. albicans de infectie veroorzaakt.
- Zwangere vrouwen mogen een schimmelinfectie niet behandelen voordat ze een arts hebben geraadpleegd.
Methode 2 van 3: Medicatie gebruiken
Stap 1. Wees voorzichtig bij zelfbehandeling
Onthoud dat u een schimmelinfectie alleen zelf moet behandelen als u volledig zeker bent van uw diagnose. Maar houd er rekening mee dat veel vrouwen die eerder een schimmelinfectie hebben gehad, nog steeds fouten maken bij het diagnosticeren van zichzelf. Raadpleeg uw arts als u ook maar de minste twijfel heeft.
Stap 2. Neem een voorgeschreven orale behandeling
Uw arts kan u een tablet voor eenmalig gebruik van het antischimmelmedicijn fluconazol (Diflucan) voorschrijven, dat via de mond wordt ingenomen. Binnen de eerste 12-24 uur kan verlichting worden verwacht.
Dit is de snelste en meest effectieve remedie voor een schimmelinfectie. Als u ernstige symptomen ervaart, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts om te bepalen of dit de juiste behandelingsoptie voor u is
Stap 3. Gebruik een plaatselijke behandeling
Dit is de meest voorkomende vorm van behandeling. Topische behandelingen zijn zowel vrij verkrijgbaar als op recept verkrijgbaar. Deze omvatten antischimmelcrèmes, zalven en zetpillen die in het vaginale gebied worden aangebracht en/of ingebracht. Over-the-counter crèmes en zalven zijn te vinden bij de meeste apotheken, drogisterijen en supermarkten. Als u problemen ondervindt bij het vinden van een behandeling, vraag dan een apotheker die u kan helpen.
- De medicatie bij deze behandelingen is afkomstig van een klasse geneesmiddelen die de azolen worden genoemd, waaronder clotrimazol (Mycelex), butoconazol (Gynezol of Femstat), miconazolnitraat (Monistat) en tioconazol (Vagistat-1). Deze behandelingen kunnen worden gekocht met verschillende tijdsbestekken voor gebruik (bijvoorbeeld een eenmalige toepassing, een toepassing van één tot drie dagen, enz.). Raadpleeg uw arts of apotheker voordat u beslist welke optie voor u het beste is.
- Zorg ervoor dat u zorgvuldig alle instructies leest die bij uw medicatie worden geleverd. De instructies geven richtlijnen voor het aanbrengen van de crème en/of het inbrengen van de zetpil in uw vagina. Het is belangrijk dat u de instructies opvolgt. Als u niet zeker weet wat u moet doen, raadpleeg dan uw arts of apotheker voor advies.
Stap 4. Voltooi de volledige behandelingskuur
Stop niet voortijdig met het gebruik van deze behandelingen als u geen symptomen meer ervaart. Gebruik ze zo lang als aangegeven volgens de instructies.
- Als u een vrij verkrijgbare behandeling gebruikt en binnen 2-3 dagen geen verlichting ervaart, maak dan een afspraak met uw arts om een alternatieve behandeling te bespreken.
- Wees voorzichtig met condooms als u schimmeldodende crèmes of zetpillen gebruikt. De olie in sommige medicijnen kan de latex in condooms verzwakken.
Stap 5. Weet dat de behandeling afhangt van de infectie
Hoewel milde schimmelinfecties binnen een paar dagen zouden moeten verdwijnen, kan het langer duren voordat ernstigere infecties effectief worden behandeld. Uw arts kan u een medicijn voorschrijven dat tot twee weken aanhoudt.
- Als u steeds opnieuw infecties krijgt, moet u dit ook met uw arts bespreken. Het kan een teken zijn van een hormonale onbalans of de noodzaak om enkele veranderingen in het voedingspatroon aan te brengen.
- Om uw gistspiegels onder controle te houden, kan uw arts een medicijn voorschrijven (zoals Diflucan of Fluconazol) dat u een of twee keer per week gedurende maximaal zes maanden inneemt. Andere artsen kunnen clotrimazol voorschrijven als een vaginale zetpil die eenmaal per week moet worden gebruikt in plaats van een orale pil.
Methode 3 van 3: Huismiddeltjes gebruiken
Stap 1. Drink 100% cranberrysap
Veenbessen kunnen zowel schimmelinfecties als urineweginfecties behandelen en voorkomen. Zorg ervoor dat je 100% cranberrysap koopt, want de suiker in de cranberrysapcocktail maakt het alleen maar erger.
- Je kunt cranberrysupplementen ook in pilvorm kopen.
- Een vrij milde remedie, veenbessen zijn vooral handig als je denkt dat je een schimmelinfectie hebt. Als u er al een heeft, kunnen ze nuttig zijn als aanvulling op uw andere behandelingen.
Stap 2. Eet of gebruik yoghurt
Eet yoghurt of breng het aan op het vaginale gebied. Je kunt yoghurt ook rechtstreeks in de vagina inbrengen door een naaldloze spuit te gebruiken of door de yoghurt in plastic tamponapplicators te doen, ze in te vriezen en vervolgens in te brengen. Het idee is dat yoghurt levende culturen van bacteriën (lactobacillus acidophilus) bevat die het niveau van gezonde bacteriën in de vagina helpen herstellen.
Anekdotisch hebben sommige vrouwen succes gemeld met het eten van lactobacillus-bevattende yoghurt, hoewel deze methode wetenschappelijk onbevestigd blijft. Verschillende onderzoeken hebben gesuggereerd dat het eten of gebruiken van yoghurt als behandeling weinig tot geen voordeel heeft
Stap 3. Neem probiotica
U kunt ook orale supplementen nemen die lactobacillus acidophilus bevatten, beter bekend als probiotica. Deze kunnen worden gekocht bij de meeste supermarkten, drogisterijen en reformwinkels. Sommige vrouwen gebruiken ook zetpillen met probiotica om een schimmelinfectie te helpen behandelen, hoewel het bewijs dat de zetpillen effectief zijn gemengd is en verder onderzoek nodig heeft.
- Over het algemeen zijn probiotica veilig in gebruik, omdat ze lijken op de goede bacteriën die al in onze systemen aanwezig zijn. Bovendien zijn sommige probiotica door de eeuwen heen gebruikt, zoals die in gefermenteerde voedingsmiddelen en dranken en gekweekte melk. Er is echter meer onderzoek nodig om de veiligheid van het nemen van probiotica te bepalen voor populaties met een zwakker immuunsysteem, zoals ouderen en kinderen.
- Praat ALTIJD met uw arts voordat u probiotica in de vagina inbrengt of aanbrengt. De meeste beoefenaars raden oraal gebruik van probiotica aan boven vaginale toediening.
Stap 4. Verminder uw inname van suiker en cafeïne
De suiker in chocolade, snoep en zelfs vruchtensap kan bloedsuikerpieken veroorzaken, die de groei van gist bevorderen. Cafeïne kan ook de effecten van suiker verergeren door de snelheid van bloedsuikerpieken te verhogen.
Als u regelmatig last heeft van schimmelinfecties, moet u overwegen om de hoeveelheid suiker en cafeïne die u regelmatig gebruikt te verminderen
Stap 5. Let op wat je draagt
Vermijd strakke broeken en draag katoenen ondergoed om je vagina te laten "ademen" en koel te blijven. Gist gedijt goed in een vochtige, warme omgeving, dus door ervoor te zorgen dat je kleding droog en luchtstroom voor je vagina zorgt, voorkom je dat de gist zich vermenigvuldigt.
- Verander uw ondergoed dagelijks en draag loszittende broeken, korte broeken en rokken.
- Verander zo snel mogelijk van natte kleding, inclusief zwemkleding en sportkleding.
- Vermijd bubbelbaden of zeer hete baden, aangezien gist van warme, natte ruimtes houdt.
Video - Door deze service te gebruiken, kan bepaalde informatie worden gedeeld met YouTube
Waarschuwingen
- Wacht tot een schimmelinfectie voorbij is voordat je seks hebt. De infectie wordt niet verspreid via seksueel contact, maar mannen kunnen symptomen krijgen, zoals jeuk, nadat ze seks hebben gehad met iemand die een infectie heeft.
- Als u in één jaar meer dan vier schimmelinfecties heeft (een aandoening die vulvovaginale candidiasis wordt genoemd), moet u uw arts raadplegen, aangezien dit een teken kan zijn van een ernstiger medische aandoening, zoals diabetes.
- Maak een nieuwe afspraak met uw arts als uw symptomen niet verdwijnen met de behandeling. Merk op dat niet alle vrij verkrijgbare behandelingen voor elke vrouw werken.
