In de Verenigde Staten is zelfmoord de derde doodsoorzaak voor personen van 15 tot 24 jaar en de zesde doodsoorzaak voor kinderen en adolescenten van 5 tot 14 jaar. Als uw kind heeft geprobeerd zichzelf van het leven te beroven, is dit een bijzonder moeilijke tijd voor uw hele gezin. Je worstelt waarschijnlijk met verwarring, schaamte, verdriet, spijt en vele andere emoties. Zelfmoord is een beangstigende situatie, maar u en uw gezin kunnen leren uw kind te steunen en uw relaties in de toekomst te verbeteren.
Stappen
Deel 1 van 3: Hulp krijgen
Stap 1. Zorg dat uw kind goed wordt onderzocht in het ziekenhuis
Afhankelijk van de details over de zelfmoordpoging van uw kind, is het mogelijk dat het voor acute zorg is opgenomen op de eerste hulp of in het ziekenhuis. In sommige staten is een verplichte overnachting of driedaags verblijf vereist voor suïcidale patiënten. De primaire focus ligt in eerste instantie op het stabiliseren van de medische toestand van uw kind. Daarna wordt een volledige psychiatrische evaluatie uitgevoerd en wordt uw kind nauwlettend geobserveerd voor een nieuwe poging. De evaluatie is gericht op:
- Het bepalen van de medische geschiedenis van uw kind (d.w.z. eventuele medische aandoeningen, medicijnen, geschiedenis van middelengebruik, hoofdletsel, enz.)
- Een onderzoek naar de mentale toestand uitvoeren
- Labs bestellen (d.w.z. toxicologische screenings, bloedglucose, volledige bloedtelling, enz.)
- Uw kind beoordelen op veelvoorkomende psychische stoornissen die gepaard gaan met zelfmoordpogingen, zoals depressie of alcoholmisbruik
- Hun ondersteuningssysteem evalueren
- Het evalueren van hun coping-middelen
- Beoordelen van de kans op een tweede poging
Stap 2. Bereid uw kind voor op ambulante therapie en medicatiebeheer
Weet dat uw kind na deze eerste poging een verhoogd risico heeft om later door zelfmoord te overlijden. Maar liefst 20% van degenen die proberen daadwerkelijk een zelfmoord te voltooien. Om uw kind de beste kansen te geven, mag u uw kind niet uit het ziekenhuis laten zonder een plan om verder te gaan.
Zorg ervoor dat u een verwijzing of afspraak heeft voor een poliklinische psycholoog, psychiater of hulpverlener. Zorg ervoor dat u eventuele recepten bij de hand hebt, zodat u ze zo snel mogelijk kunt vullen
Stap 3. Ontwikkel een veiligheidsplan
Zorg ervoor dat zowel uw kind als uw gezin over de kennis en middelen beschikken om zelfmoordgedachten te identificeren en in de toekomst hulp te krijgen. De medische zorgverlener van uw kind moet gaan zitten en uw kind een veiligheidsplan op papier laten invullen.
- Dit formulier schetst copingstrategieën die uw kind zelf kan toepassen als ze suïcidaal is, zoals sporten, bidden, naar muziek luisteren of een dagboek schrijven. Het plan vermeldt ook het ondersteuningsnetwerk van uw kind, zoals vrienden, familieleden en spirituele adviseurs waar uw kind contact mee kan opnemen voor hulp. Daarnaast zijn er contactnummers voor aanbieders van geestelijke gezondheidszorg en zelfmoordmeldpunten.
- Het plan zal ook bespreken welke middelen uw kind heeft om te overlijden door zelfmoord en manieren waarop zij hun toegang tot deze potentiële wapens kunnen verminderen. Uw kind zal worden gevraagd naar de waarschijnlijkheid van het volgen van het veiligheidsplan en het belang van naleving zal worden benadrukt.
Stap 4. Pas op voor de waarschuwingssignalen
Het veiligheidsplan van uw kind is nutteloos tenzij zij en u de waarschuwingssignalen voor zelfmoord kennen en begrijpen. Uw kind kan al dan niet in staat zijn om over zijn gedachten te praten of zijn gedrag te onderzoeken, en kan daarom niet in staat zijn om middelen van het veiligheidsplan uit te voeren of er toegang toe te krijgen. Als hun ouder of verzorger is het uw verantwoordelijkheid om het gedrag van uw risicokind te onderzoeken en te observeren. De waarschuwingssignalen kunnen omvatten, maar zijn niet beperkt tot:
- depressie of bijzonder slecht humeur gedurende een langere periode
- verlies van interesse in normaal plezierige activiteiten
- gevoelens van schuld, waardeloosheid of hopeloosheid
- opmerkelijke verandering in persoonlijkheid
- substantie gebruik
- terugtrekking uit familie, vrienden en reguliere activiteiten
- bezittingen weggeven
- praten of schrijven over dood of zelfmoord
- achteruitgang in prestaties op school of op het werk
Stap 5. Word lid van steungroepen
Aangezien uw kind regelmatig zijn veiligheidsplan doorneemt en poliklinische of groepspsychotherapie bijwoont, kan het ook nuttig zijn om deel te nemen aan een lokale steungroep voor overlevenden van zelfmoordpogingen. Zo'n groep kan uw kind helpen om banden te smeden met anderen die een soortgelijke reis hebben doorstaan, hen helpen hun psychische stoornis of zelfmoordpoging te assimileren in hun zelfbeeld of identiteit, en hen ondersteunen om met zelfmoordgedachten of depressie om te gaan.
Er zijn ook steungroepen beschikbaar om families door de moeilijke tijd van het omgaan met een geliefde die een zelfmoordpoging heeft gedaan, te begeleiden
Stap 6. Overweeg gezinstherapie
Familieconflicten, misbruik en communicatieblokkades kunnen bijdragen aan zelfmoordgedachten bij adolescenten. De meeste traditionele behandelmethoden zijn erop gericht de adolescent te helpen copingstrategieën en probleemoplossende vaardigheden te ontwikkelen. Onderzoek heeft echter aangetoond dat de invloed van familie een integraal onderdeel kan zijn van het verminderen van depressieve en suïcidale symptomen bij adolescenten.
- Eén type gezinstherapie, Attachment-Based Family Therapy (ABFT) genoemd, is bewezen effectief in het verbeteren van het functioneren en de relaties van het gezin na een zelfmoordpoging.
- Deze vorm van therapie streeft ernaar om adolescenten en hun families samen te laten werken om problemen op te lossen en de communicatie te verbeteren. Adolescenten worden één-op-één gezien om barrières in het gezin te identificeren die communicatie in de weg staan en om vaardigheden te ontwikkelen om die barrières te overwinnen. Vervolgens worden ouders één-op-één gezien om gezondere opvoedingsstrategieën te leren en hoe ze liefdevoller en ondersteunender kunnen zijn met de kinderen. Ten slotte komt iedereen samen om vaardigheden op te bouwen die het functioneren en de communicatie verbeteren.
- In deze tijd is het belangrijk om te werken aan je relatie met al je kinderen. De andere broers en zussen kunnen emotioneel worden verwaarloosd nadat een kind een zelfmoordpoging heeft gedaan. Sommige van deze problemen kunnen worden aangepakt in gezinstherapie. Doe toch een poging om met elk van uw kinderen te praten over hoe zij in deze moeilijke tijd omgaan.
Deel 2 van 3: Je emotionele reactie beheersen
Stap 1. Beheer uw reactie in de dagen die volgen
Uw reactie na een zelfmoordpoging van een kind varieert, maar over het algemeen kan de reactie een allegaartje van moeilijke emoties zijn. Je zou intens boos kunnen zijn. U kunt in de verleiding komen om uw kind nooit meer uit het oog te verliezen. Misschien voel je je schuldig. U kunt zich ook geïrriteerd voelen omdat u denkt dat uw kind zich gewoon gedraagt. Wat je ook voelt, houd deze emoties onder controle bij je kind. Of de poging nu een "kreet om hulp" was of iets meer, je kind heeft je duidelijk nodig. Bedenk dat de enige manier waarop ze wisten hoe ze moesten omgaan met wat ze voelden of meemaakten, was door zelfmoord te plegen.
- Weersta onmiddellijk daarna de drang om te vragen "waarom?" of de schuld geven. De details zullen uiteindelijk in de komende dagen en weken naar buiten komen. Het belangrijkste op dit moment is dat uw kind nog leeft. Je moet liefde, bezorgdheid en waardering uitdrukken dat ze nog steeds bij je zijn, dat je een tweede kans hebt.
- Vermijd het streng berispen van uw kind of tiener. Dit kan de situatie alleen maar erger maken en hen misschien zelfs ertoe aanzetten een tweede poging te doen.
-
Gebruik 'ik'-verklaringen en vertel je kind openlijk hoe bang en overstuur je was. Aanwijzingen om met uw kind te praten kunnen zijn:
- Ik vind het vreselijk dat je niet het gevoel had dat je bij mij terecht kon met een probleem. Ik ben hier nu, dus vertel me alsjeblieft hoe je je echt voelt. Op die manier kan ik je helpen om je beter te voelen en gelukkiger te zijn."
- Het spijt me zo dat ik niet wist dat er iets mis was. Ik wil dat je weet dat ik van je hou en, wat er ook gebeurt, we zullen hier als gezin doorheen komen.
- Ik begrijp dat je pijn hebt. Vertel me hoe ik je kan helpen.
Stap 2. Speel in op je emotionele behoeften
Zorgen voor een kind dat een zelfmoordpoging heeft gedaan, kan een emotioneel uitputtende baan zijn. Onthoud dat je aan niemand kunt geven als je eigen beker leeg is. Zorg ook voor jezelf.
In paniek raken, straffen, beschuldigen en bekritiseren zal je kind of je gezin op dit moment niet helpen. Als je de drang hebt om deze dingen te doen, neem dan tijd voor jezelf. Vraag een vriend of familielid om toezicht te houden op uw kind en neem wat tijd voor uzelf. Schrijf je gedachten op. Bidden. Mediteren. Luister naar ontspannende muziek. Gaan wandelen. Als het moet, huil dan je ogen uit
Stap 3. Praat met iemand voor je eigen welzijn
Roep de hulp in van goede vrienden en familieleden om u en uw familie te helpen bij het verwerken van de nasleep. Wees niet bang om hulp te vragen wanneer je het nodig hebt. Steun op een ondersteunende vriend, familielid of collega. Geef niet toe aan het alomtegenwoordige stigma over zelfmoord en psychische aandoeningen. Door met iemand anders te praten over wat u en uw gezin doormaken, kunt u aanmoediging krijgen en in het reine komen met uw gevoelens over de situatie. Bovendien kan het delen van uw verhaal een andere persoon helpen bij het identificeren van suïcidaal gedrag bij een adolescent, en misschien een leven redden.
- Wees kritisch over tot wie u zich wendt voor hulp. Zoek mensen die ondersteunend en bemoedigend zijn - soms kunnen zelfs vertrouwde vrienden onverwacht veroordelend zijn.
- Als je moeite hebt om te verwerken wat er is gebeurd, als je je woede of gekwetste gevoelens niet kunt beheersen, of als je jezelf en je opvoedingsvaardigheden voortdurend de schuld geeft van de zelfmoordpoging van je kind, moet je een hulpverlener raadplegen. Neem contact op met een steungroep of een van de zorgverleners van uw kind voor een verwijzing naar een professional die u kan helpen deze gevoelens te verwerken.
Stap 4. Bereid je voor op schokkende informatie die naar buiten komt
Het hebben van iemand die je in vertrouwen kunt nemen of die met een zorgverlener spreekt, zal de komende weken belangrijk zijn. U kunt moeilijke informatie over uw kind en zijn gezondheid en welzijn verwachten. De kans is groot dat je een aantal dingen gaat begrijpen die je eerder hebt gemist. Verwacht dit en probeer, ongeacht je mening, hoe dan ook ondersteunend te zijn.
- Uw kind kan bijvoorbeeld geprobeerd hebben zichzelf van het leven te beroven omdat het wordt gepest of als gevolg van seksueel misbruik of geweld. Uw kind kan ook worstelen met zijn seksuele identiteit of een drugs- of alcoholprobleem, waardoor hij ook een aanzienlijk hoger risico op zelfmoord kan hebben.
- Wees bereid om jouw deel te bezitten van wat er mis zou kunnen zijn gegaan of wat je misschien hebt gemist, en doe een poging om te veranderen wat je kunt veranderen.
Deel 3 van 3: Toekomstige pogingen voorkomen
Stap 1. Verwijder alle wapens
Voordat uw kind zelfs maar thuiskomt uit het ziekenhuis, moet u elke slaapkamer, badkamer, keuken en alle andere kamers, zoals opbergkasten of garages, grondig doorzoeken voor mogelijke wapens. Uw kind bespreekt de middelen in het veiligheidsplan met zijn zorgverlener. Desalniettemin, om de kans op een nieuwe poging te minimaliseren, moet u geweren, messen, touw, scherpe voorwerpen en medicijnen uit huis verwijderen. Als medicijnen in huis moeten worden bewaard, bewaar ze dan achter slot of in beperkte hoeveelheden.
Stap 2. Creëer thuis een ondersteunende omgeving
Praat openlijk met je hele familie over zelfmoord. Onthoud je ervan te doen alsof het een schandelijk geheim is dat onder het tapijt moet worden geschoven. Benadruk dat jullie hier allemaal doorheen zullen komen door bij elkaar te blijven. Praat met elk gezinslid afzonderlijk en delegeer taken of vraag wat elke persoon kan doen om te helpen tijdens de huidige situatie. Een oudere broer of zus kan bijvoorbeeld vrijwillig naar een jongere broer of zus kijken (niet de overlevende van de poging die zoveel mogelijk onder toezicht van een volwassene zou moeten staan) terwijl de ouders de andere broer of zus meenemen naar therapie of steungroepen.
Doe wat je kunt om ruzie tot een minimum te beperken en het emotionele klimaat van het huishouden kalm en bemoedigend te houden. Plan leuke gezinsactiviteiten zoals spelavonden of filmavonden om de band te stimuleren
Stap 3. Laat uw kind weten dat het met u kan praten
Herinner uw kind aan hun belang in uw leven en in het gezin. Als je kind eindelijk zin heeft om met je te praten, luister dan zonder oordeel. Vermijd uitspraken als "Je hebt niets om depressief over te zijn" of "Andere mensen in de wereld hebben het slechter af dan jij"; deze zijn zeer ongeldig.
- Doe je best om de liefde en compassie die je voor je kind hebt in deze moeilijke tijd vast te houden.
- Neem regelmatig contact op met uw kind om de voortgang van de behandeling te volgen en om te vragen hoe het ermee is omgegaan. Deze zachte en frequente check-ins kunnen u helpen signalen op te merken als de emotionele toestand van uw kind verslechtert.
- In de jongere jaren zijn kinderen "open boeken". Maar als ze eenmaal op de basisschool zitten, beginnen ze de lippen stijf op elkaar te houden. Stel geen gesloten vragen als u uw kind aan het praten wilt krijgen. Gebruik ook geen "waarom" in een vraag, omdat dit ertoe kan leiden dat ze dichtklappen of defensief worden.
- Gebruik in plaats daarvan open vragen die een langer antwoord vereisen dan "ja" of "nee". Bijvoorbeeld: "Wat was er goed aan je dag vandaag?" heeft meer kans dat uw kind zich openstelt in plaats van "Hoe was uw dag?", wat kan leiden tot een antwoord van één woord, zoals "prima" of "goed", dat een gesprekseinde is.
- Het kan ook een goed idee zijn om een dialoog aan te gaan met uw hele gezin. Zorg dat iedereen op zijn gemak kan praten over hun dagelijkse interacties op school of op het werk. Dit kan het voor uw kinderen gemakkelijker maken om mogelijke probleemgebieden te bespreken, zoals problemen op school, pesten of hun seksuele geaardheid, wat enorm zal helpen bij het voorkomen van toekomstige zelfmoordpogingen.
Stap 4. Moedig uw kind aan om actief te worden
Herstel na een zelfmoordpoging kan een lang en moeizaam proces zijn. Wanneer u merkt dat uw kind tekenen van depressie of zelfmoordgedachten vertoont, motiveer hem dan om naar buiten te gaan en aan lichaamsbeweging te doen. Lichamelijke activiteit kan dienen als afleiding van negatieve denkpatronen. Bovendien voorziet uw kind door actief te worden van de broodnodige endorfine, dit zijn goede chemicaliën die in het lichaam worden aangemaakt na het sporten. Deze chemicaliën helpen bij het verlichten van stress, angst en depressie. Ze verbeteren ook de vooruitzichten van uw kind.
Nieuw onderzoek toont aan dat gepeste studenten een afname van 23% in zelfmoordgedachten of -pogingen laten zien wanneer ze ten minste vier dagen per week aan lichaamsbeweging doen
Stap 5. Koop een dagboek voor uw kind
Journaling heeft een groot aantal voordelen voor de geestelijke gezondheid, van het verlichten van stress en het verlagen van depressie tot het helpen van de schrijver om triggers en negatieve denkpatronen te identificeren. Praten over hun problemen - of ze op papier schrijven - kan louterend werken en zelfs helpen zelfmoordgedachten en -symptomen te verminderen.
